Rządowy projekt ustawy o usługach płatniczych

transgranicznych we Wspólnocie,
b) zwiększenia funduszy własnych, jeżeli ich
wysokość jest niższa niż wynikałoby to z
przepisów ustawy lub decyzji, o której
mowa w art. 76 ust. 3,
c) podjęcia
środków koniecznych do
osiągnięcia i przestrzegania norm, o których
mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1 i art. 76,
d) opracowania i stosowania procedur, które
zapewnią utrzymywanie oraz bieżące
monitorowanie poziomu funduszy własnych,
e) podjęcia
środków koniecznych dla
zapobieżenia naruszeniom interesów
użytkowników;
4)
nakazać krajowej instytucji płatniczej
wstrzymanie wypłat z zysku lub wstrzymanie
tworzenia nowych jednostek organizacyjnych do
czasu osiągnięcia norm, o których mowa w art.
64 ust. 1 pkt 1 i art. 76;
5)
nakazać krajowej instytucji płatniczej realizację
planu przywrócenia prawidłowych stosunków
finansowych.
2.
KNF
może wydawać rekomendacje
dotyczące dobrych praktyk ostrożnego i stabilnego
zarządzania krajowymi instytucjami płatniczymi
mając na uwadze ochronę interesów użytkowników
usług płatniczych.


Art. 103. 1. KNF może przeprowadzać kontrolę
działalności i sytuacji finansowej krajowej instytucji
płatniczej.
2. W ramach kontroli, o której mowa w ust. 1,
KNF może przeprowadzać także ocenę działalności
i
sytuacji finansowej agenta, za pośrednictwem
którego instytucja płatnicza świadczy usługi płatnicze
lub podmiotu wykonującego niektóre czynności
operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w
art. 84. Jeżeli kontrola, o której mowa w ust. 1 nie
pozwala na dokonanie wszystkich ustaleń
niezbędnych do oceny działalności lub sytuacji
finansowej agenta bądź podmiotu wykonującego
niektóre czynności operacyjne na podstawie umowy,
o której mowa w art. 86, czynności kontrolne mogą
być prowadzone bezpośrednio wobec agenta bądź
podmiotu wykonującego niektóre czynności

50
operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w
art. 86 w ramach odrębnej kontroli.
3. Czynności kontrolne wykonywane są przez
pracowników Urzędu KNF po okazaniu legitymacji
służbowej oraz doręczeniu upoważnienia wydanego
przez Przewodniczącego KNF lub upoważnioną przez
niego osobę.
4. Pracownicy, o których mowa w ust. 3, w
zakresie ustalonym w upoważnieniu, mają prawo do:
1) wstępu do pomieszczeń kontrolowanego
podmiotu;
2) swobodnego dostępu do oddzielnego
pomieszczenia biurowego i środków łączności;
3) wglądu do dokumentów kontrolowanego
podmiotu oraz żądania sporządzenia kopii, odpisów i
wyciągów z tych dokumentów;
4) wglądu do danych zawartych w systemie
teleinformatycznym kontrolowanego podmiotu oraz
żądania sporządzenia kopii lub wyciągów z tych
danych, w tym w postaci dokumentów
elektronicznych.
6. Do kontroli działalności gospodarczej
przedsiębiorcy stosuje się przepisy rozdziału 5 ustawy
o swobodzie działalności gospodarczej.



Art. 105. 1. W razie stwierdzenia, że krajowa
instytucja płatnicza odmawia albo nieprawidłowo
realizuje obowiązek udzielenia informacji, o którym
mowa w art. 102 ust. 1 pkt 1 lub przekazywania
danych, o którym mowa w art. 102 ust. 1 pkt 2, nie
zrealizowała w wyznaczonym terminie zaleceń, o
których mowa w art. 102 ust. 1 pkt 3, utrudnia bądź
uniemożliwia przeprowadzenie kontroli, o której
mowa w art. 103 lub nie realizuje nakazów
określonych w art. 102 ust. 1 pkt 4 i 5, a także gdy
działalność krajowej instytucji płatniczej jest
wykonywana z naruszeniem prawa albo stwarza
zagrożenie dla interesów użytkowników, KNF może :
1) wystąpić do organu krajowej instytucji
płatniczej z wnioskiem o odwołanie osoby
zarządzającej bezpośrednio odpowiedzialnej za
stwierdzone nieprawidłowości;
2) zawiesić w czynnościach osobę
zarządzającą, o której mowa w pkt 1, do czasu

51
podjęcia uchwały w sprawie wniosku o jej odwołanie
przez organy krajowej instytucji płatniczej na
najbliższym posiedzeniu; zawieszenie w
czynnościach polega na wyłączeniu z podejmowania
decyzji za krajową instytucję płatniczą w zakresie jej
praw i obowiązków majątkowych;
3) ograniczyć zakres działalności krajowej
instytucji płatniczej lub jej jednostek
organizacyjnych;
4) nałożyć na osobę zarządzającą bezpośrednio
odpowiedzialną za stwierdzone nieprawidłowości
karę pieniężną do wysokości sześćdziesięciokrotności
minimalnego wynagrodzenia ustalonego na podstawie
ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym
wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679, z
2004 r. Nr 240, poz. 2407 oraz z 2005 r. Nr 157, poz.
1314);
5) cofnąć zezwolenie, o którym mowa w art. 60
ust. 1;
6) nałożyć na krajową instytucję płatniczą karę
pieniężną w wysokości do 1.000.000 zł,
2. Ustalając wysokość kary pieniężnej, o której
mowa w ust. 1 pkt 6, KNF uwzględnia w
szczególności rodzaj i wagę naruszenia, rozmiar
prowadzonej działalności oraz sytuację finansową
krajowej instytucji płatniczej.
3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do
ustalenia wysokości kary, o której mowa w ust. 1
pkt 4.
4. Zastosowanie środków, o których mowa w
ust. 1 pkt 2-6, następuje w drodze decyzji. Decyzje w
sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 5, są
natychmiast wykonalne.
5. Decyzja KNF o ograniczeniu zakresu
działalności może zawierać warunki i terminy, a
decyzja o nałożeniu kary pieniężnej zawiera termin
zapłaty należności.
6. KNF może także zawiesić w czynnościach
osobę zarządzającą w przypadku:
1)
przedstawienia tej osobie zarzutów w
postępowaniu karnym lub w postępowaniu w sprawie
o przestępstwo skarbowe;
2)
spowodowania przez tę osobę znacznych
strat majątkowych krajowej instytucji płatniczej.
7. O cofnięciu zezwolenia na prowadzenie

52
działalności w charakterze krajowej instytucji
płatniczej KNF niezwłocznie powiadamia właściwe
organy nadzorcze państwa członkowskiego, w którym
instytucja płatnicza prowadzi działalność
transgranicznie, za pośrednictwem agenta lub przez
oddział.
.
Art. 73. 1. Informacje o instytucji płatniczej oraz o
świadczonych przez nią usługach płatniczych, w tym
informacje reklamowe, publikowane przez instytucję
płatniczą, na zlecenie instytucji płatniczej lub na
rzecz instytucji płatniczej, powinny być
przedstawiane w sposób rzetelny i zrozumiały.

Art. 106. 1. Jeżeli rozpowszechniane informacje, o
których mowa w art. 73, wprowadzają lub mogą
wprowadzać w błąd, KNF może:
1) wydać zalecenie o którym mowa w art. 102 ust. 1
pkt 3 lit. e; art. 105 ust. 1 nie stosuje się lub,
2) nakazać w drodze decyzji ogłoszenie sprostowania
we wskazanej formie oraz w wyznaczonym terminie.
2. W przypadku gdy nakaz, o którym mowa w ust. 1
pkt 2, nie został wykonany, KNF może, w drodze
decyzji:
1) nałożyć na osobę zarządzającą bezpośrednio
odpowiedzialną za nie wykonanie zalecenia lub
nakazu, o których mowa w ust. 2, karę pieniężną do
wysokości trzykrotnego miesięcznego wynagrodzenia
brutto tej osoby, wyliczonego na podstawie średniego
wynagrodzenia brutto za ostatnie 3 miesiące przed
nałożeniem kary;
2) nałożyć na instytucję płatniczą karę pieniężną w
wysokości do 1 000 000 zł.
3.Do kar, o których mowa w ust. 2, stosuje się
odpowiednio przepisy art. 105 ust. 2, 4 i 5.
Art. 22 Tajemnica zawodowa
T Art.
108,
Art. 108. W celu realizacji zadań wynikających z Opcja częściowo została

111 i art. ustawy KNF współpracuje z właściwymi organami implementowana poprzez
1. Państwa członkowskie zapewniają, że wszystkie
153 i art. nadzorczymi oraz z innymi władzami lub organami, a powołanie w art. 111 art. 16
osoby pracujące obecnie lub w przeszłości dla
166 pkt
w szczególności z:
ustawy o nadzorze nad rynkiem
właściwych organów są zobowiązane do zachowania
7 w
1)
Europejskim Bankiem Centralnym;
finansowym.
tajemnicy zawodowej, włączając w to ekspertów
odniesie
2)
NBP i bankami centralnymi państw Poza tym art. 44–52 dyrektywy
działających w imieniu właściwych władz, chyba że
niu do
członkowskich;
2006/48/WE zostały
chodzi o sprawy wchodzące w zakres prawa karnego.
pkt 4
3)
organami publicznymi innych państw implementowane w ustawie o
2. Przy wymianie informacji zgodnie z art. 24 tajemnica
zmian w członkowskich odpowiedzialnymi za nadzór nad NBP, w Prawie bankowym,

53
zawodowa jest bezwzględnie dochowywana w celu
tym pkt
systemami płatności.
Ustawie o BFG oraz w
zapewnienia ochrony praw osobistych i handlowych.

Prawie upadłościowym i
3. Państwa członkowskie mogą stosować przepisy
Art. 111. 1. KNF może udzielać informacji naprawczym.
niniejszego artykułu z uwzględnieniem, odpowiednio,
uzyskanych w związku z wykonywaniem zadań
art. 44–52 dyrektywy 2006/48/WE.
wynikających z ustawy:
1) właściwym organom nadzorczym;
2)
bankom centralnym innych państw
członkowskich lub innym instytucjom państw
członkowskich wykonującym zadania z zakresu
polityki monetarnej oraz innym organom publicznym
innych państw członkowskich wykonującym zadania
z zakresu nadzoru nad systemami płatności;
3) organom i instytucjom Unii Europejskiej
właściwym w zakresie spraw związanych z nadzorem
nad instytucjami płatniczymi, bądź innymi
dostawcami lub nadzorem systemami płatności.
2. Udzielenie informacji, o których mowa w ust.
1 następuje jeżeli:
1) zapewnione jest wykorzystanie udzielonych
informacji wyłącznie na potrzeby wykonywanych
przez te organy zadań z zakresu nadzoru nad
dostawcami, nadzoru nad systemami płatności lub
zadań z zakresu polityki monetarnej;
2) zagwarantowane jest, że przekazywanie
udzielonych informacji poza te organy możliwe jest
wyłącznie po uprzednim uzyskaniu zgody KNF.
3. KNF może zawierać z właściwymi organami
nadzorczymi porozumienia o współdziałaniu w
zakresie nadzoru.

Art. 153. 1. Kto będąc obowiązany do zachowania w
tajemnicy informacji, o których mowa w art. 11 ust.
3, ujawnia je niezgodnie z upoważnieniem
określonym w ustawie,
podlega grzywnie do 500 000 złotych albo karze
pozbawienia wolności do lat 2 albo obu tym karom
łącznie.
2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu, o którym
mowa w ust. 1, w celu osiągnięcia korzyści
majątkowej lub osobistej,
podlega grzywnie do 1 000 000 złotych lub karze
pozbawienia wolności do lat 3.

Art. 166
7) „2.Przewodniczący Komisji, jego Zastępcy oraz

54