Rządowy projekt ustawy o usługach płatniczych

Rozporządzenie w § 3 ust. 4 przewiduje rozwiązanie wstrzymania wpłat zaliczek
w przypadku gdy kwota uiszczonych zaliczek za kolejny kwartał danego roku będzie
przewyższać kwotę prognozowanych dochodów na pokrycie zaplanowanych wydatków
z tytułu kosztów nadzoru sprawowanego przez KNF nad biurami (tj. maksymalną kwotę jaka
może być wydatkowana przez KNF z tego tytułu). Jest to rozwiązanie, które funkcjonuje
także w odniesieniu do wpłat na pokrycie kosztów nadzoru dokonywanych przez banki,
zakłady ubezpieczeń i reasekuracji oraz powszechne towarzystwa emerytalne – zwalnia to
podmioty z obowiązku wnoszenia wpłat, które podlegałyby zwrotowi w wyniku rozliczenia
rocznego.
Rozliczenie roczne dokonywane jest w oparciu o dane o rzeczywistych kosztach
nadzoru nad biurami oraz łączną wartość transakcji płatniczych wykonanych w danym roku
przez wszystkie biura usług płatniczych. Wskazane w przepisach projektowanego
rozporządzenia terminy odpowiadają możliwości uzyskania przez KNF danych w zakresie
rzeczywistych kosztów nadzoru oraz łączną wartość transakcji płatniczych wykonanych przez
wszystkie biura usług płatniczych w danym roku – są to bowiem wielkości ustalane po
zakończeniu roku, którego dotyczą. Projektowane rozporządzenie reguluje sposób rozliczenia
kwartalnych zaliczek wpłacanych przez biura, przewidując odpowiednio: wystąpienie
nadpłaty i tryb jej zwrotu (§ 4), wystąpienie niedopłaty i tryb jej pokrycia (§ 5), a także
specyficzną sytuację, w której wysokość wpłaconych zaliczek jest równa wysokości należnej
składki (§ 6 ust. 2). W § 6 wskazano zakres przekazywanych kasom informacji związanych
z ustaleniem wysokości i sposobem obliczenia należnej składki, co zapewnia przejrzystość
rozliczenia.
Przepis końcowy zawarty w § 7 przewiduje, iż rozporządzenie wejdzie w życie z dniem
wejścia w życie ustawy upoważniającej, co jest wskazane ze względu na obligatoryjny
charakter upoważnienia oraz znaczenie projektowanych przepisów wykonawczych dla
prawidłowego funkcjonowania ustawy.
6
Ocena skutków regulacji (OSR)

1. Podmioty, na które oddziaływuje akt normatywny
Projektowane rozporządzenie oddziaływuje na biura usług płatniczych oraz na Komisję
Nadzoru Finansowego.

2. Wyniki przeprowadzonych konsultacji
[Do uzupełnienia o wyniki konsultacji, po ich przeprowadzeniu].

3. Wpływ aktu normatywnego na sektor finansów publicznych
W związku z objęciem działalności biur usług płatniczych nadzorem KNF i wprowadzeniu
regulacji zapewniającej pokrywanie kosztów nadzoru z wpłat dokonywanych przez podmioty
nadzorowane odpowiedniemu zwiększeniu ulegnie strona dochodowa i wydatkowa budżetu
państwa w części Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego. Wzrost wydatków budżetowych
związanych z nadzorem nad biurami usług płatniczych będzie rekompensowany przez wzrost
dochodów z tytułu wpłat składki wnoszonej przez te podmioty.

4. Wpływ aktu normatywnego na rynek pracy
Projektowane rozporządzenie nie będzie miało wpływu na rynek pracy.

5. Wpływ aktu normatywnego na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość,
w tym funkcjonowanie przedsiębiorstw
Projektowane rozporządzenie, mimo iż nakłada na biura usług płatniczych dodatkowe
obciążenie daniną publiczną w postaci składki przeznaczanej na pokrycie kosztów nadzoru,
nie będzie miało istotnego wpływu na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość.
Dodatkowe obciążenia obejmą wszystkie podmioty prowadzące ten rodzaj działalności,
a przy tym analogiczne bądź zbliżone obciążenia związane z ponoszenia kosztów nadzoru
ponoszone są przez inne kategorie podmiotów prowadzących działalność na rynku
finansowym.

7

6. Wpływ aktu normatywnego na sytuację i rozwój regionalny
Projektowane rozporządzenie nie będzie miało wpływu na sytuację i rozwój regionalny.

7. Wskazanie źródeł finansowania
Projektowane rozporządzenie jest neutralne dla budżetu państwa. Ustanawia mechanizm
finansowania dla realizacji zadań Komisji Nadzoru Finansowego wynikających z ustawy
z dnia … o usługach płatniczych. Czynności wykonywane przez KNF w związku z realizacją
rozporządzenia będą finansowane w ramach ustanowionego mechanizmu.


43-04-aa

8
w zakresie usług płatniczych są obowiązani w terminie nie dłuższym niż 12 zobowiązani do dostosowania swoich umów z klientami w zakresie dostarczanych
miesięcy od dnia wejścia w życie przepisów ustawy dostosować swoją użytkownikom usług płatniczych informacji, dotychczas niezawartych w umowach
działalność w zakresie usług płatniczych do przepisów działu II i III.
obowiązujących przed wejściem w życie ustawy lub sprzecznych z ustawą, w terminie nie

dłuższym niż 12 miesięcy od wejścia w życie ustawy. Zapewni to pełną możliwość
logistycznego dostosowania umów lub regulaminów z użytkownikami usług płatniczych
tak aby były w pełni zgodne z nowym porządkiem prawnym. Nie dłuższy niż 12-
miesięczny okres przejściowy powinien umożliwić dostawcom usług płatniczych
harmonijne przejście do nowych warunków prawnych w relacjach z klientami.

1) w wypadku projektu usuwającego naruszenie Komisji należy wpisać nr naruszenia, zaś w wypadku wykonywania orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości (czy to w trybie
prejudycjalnym czy skargowym) należy podać datę wyroku i sygnaturę sprawy
2) tabelę zbieżności dla przepisów Unii Europejskiej można wygenerować przy pomocy systemu e-step (www.e-step.pl/urzednik). W wypadku konieczności dodania uzasadnienia dla
przekroczenia minimum europejskiego należy dodać odpowiednią kolumnę
3) w tej części należy wskazać przepisy dyrektywy, decyzji ramowej, przepisy prawa UE, których naruszenie wskazała Komisja lub których wykładni dokonał Trybunał
Sprawiedliwości
4) w tej części należy wskazać wszystkie przepisy projektu aktu prawnego, które nie zostały wymienione w pierwszej części tabeli. Ze względu na konieczność ograniczenia
projektów implementujących prawo UE do przepisów wyłącznie i ściśle dostosowawczych przepisy wykraczające poza ten zakres powinny mieć charakter wyjątkowy i być
opatrzone uzasadnieniem konieczności ich wprowadzenia .
(*) jeżeli do wdrożenia danego przepisu UE potrzebne jest oprócz przepisu przenoszącego treść, także wprowadzenie przepisów zapewniających stosowanie (np. przepisy
proceduralne, przepisy karne itp.), w tabeli powinny znaleźć się wszystkie te przepisy wraz z oznaczeniem ich jednostek redakcyjnych
(**) w wypadku wprowadzenia przepisów, które przekraczają minimum ustanowione przepisami UE (o ile jest to dopuszczalne) konieczne jest uzasadnienie zastosowania takiej
normy
133