W dniu 11.07.2023 o 16:56, J.F pisze:

>>> hciałem napisać, że zawsze jest to śladowe ryzyko i my je
>>> akceptujemy. Przy czym na motorniczym spoczywa obowiązek
>>> minimalizacji ryzyka poprzez stosowanie środków zmniejszających
>>> to ryzyko, więc np. obserwacji w lusterku itp. Ale nawet jakby
>>> miał kamery i na zewnatrz i w środku to ryzyko, że coś pójdzie
>>> nie tak nadal istnieje, tylko jest ono takie, że się z tym
>>> zwyczajnie godzimy (jakby to dziwnie nie zabrzmiało). I sadze, że
>>> to jest własnie taki przypadek odnosnie tych nieszczęsnych
>>> drzwi.
>> Ja to rozumiem. Z tym, że skoro zaistniało zdarzenie bardzo mało
>> prawdopodobne zdarzenie, to trudno za to winić motorniczego, czy
>> też konstruktora tramwaju.
> Hm, czy takie mało prawdopodobne ... z jednej strony jak pisałem -
> widać rzadko sie zdarza, z drugiej - to przeciez normalne, ze drzwi
> kogos przytną.

Ale omawianym tu problemem nie jest nie przytrzaśnięcie dziecka, a
przytrzaśnięcie dziecka w taki sposób, że nie zadziałały zabezpieczenia
i dodatkowo tak, że dziecka nie widać w lusterku wstecznym.
>
>> Jaki tramwaj jest, to wszyscy widzą. Podgląd, ze tramwaj
>> przeszkadza motorniczemu jest moim zdaniem niedorzeczny. Wykazanie
> No sam przecież rysowałeś, ze połowa schowana.

Schowana. Bo taka jest natura tej rzeczy. Co się czepiać tego, jak
wygląda tramwaj? Tramwaj by przeszkadzał w dojrzeniu dziecka, gdyby
pisać o obserwatorze stojącym na jednej stronie ulicy, który obserwuje
dziecko po drugiej stronie. No normalnie tego tramwaju tam nie ma, ale
akurat przyjechał, zasłonił i przeszkadza.
>
>> Informacja, że motorniczy obserwował lusterko przez 1,5 sekundy ma
>> znaczenie, gdyby po tym czasie coś się tam zmieniło. Jeśli dziecka
>> nie było widać, to jakby minutę tam stał, to by to nic nie dało.
>> Jak było dziecko widać, to i sekunda byłaby wystarczająca.
> No, na zauważenie dziecka położonego gdzieś tam nisko, może i za
> mało. Przyglądałby się uważnie, to by zauwał i nie ruszył.

Oczywiście masz rację, ale ja nie o tym. Jakby motorniczy wiedział, że
ma dłużej patrzeć, bo tam leży dziecko, to by w ogóle nie patrzył, tylko
otwarł drzwi i pobiegł ratować. Trzeba by było zbadać, jak długo ten
konkretny motorniczy zazwyczaj patrzył przed ruszeniem. Ileś lat jeździł
i nikogo nie zabił. Gdyby się okazało, że zazwyczaj patrzył przykładowo
5 sekund, a tym razem wyjątkowo 1,5 sekundy, to zarzut byłby celny.

--
(~) Robert Tomasik