Rządowy projekt ustawy o usługach płatniczych

25) rachunek płatniczy – rachunek prowadzony dla jednego lub
większej liczby użytkowników służący do wykonywania
transakcji płatniczych, przy czym przez rachunek płatniczy
rozumie się także rachunek bankowy oraz rachunek członka
spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej, jeżeli rachunki
te służą do wykonywania transakcji płatniczych;
26) referencyjny kurs walutowy – kurs walutowy pochodzący
z publicznie dostępnego źródła;
27) system płatności – system transferu środków pieniężnych oparty
na formalnych i
znormalizowanych regułach i wspólnych
zasadach dotyczących przetwarzania, rozliczeń lub rozrachunku
transakcji płatniczych, a w szczególności system autoryzacji
i rozliczeń w rozumieniu art. 2 pkt 17 ustawy z dnia 12 września
2002 r. o elektronicznych instrumentach płatniczych (Dz. U.
Nr

169, poz. 1385, z późn. zm), zwanej dalej „ustawą
o elektronicznych instrumentach płatniczych”, oraz system
płatności w rozumieniu art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 sierpnia
2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności
i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach
nadzoru nad tymi systemami (Dz. U. z 2010 r. Nr 112, poz. 743),
zwanej dalej „ustawą o ostateczności rozrachunku”;
28) środki porozumiewania się na odległość – środki, które mogą być
wykorzystane do zawarcia umowy o usługę płatniczą, które nie
wymagają jednoczesnej obecności dostawcy i użytkownika;
29) transakcja płatnicza – zainicjowaną przez płatnika lub odbiorcę
wpłatę, transfer lub wypłatę środków pieniężnych;
30) trwały nośnik informacji – nośnik umożliwiający użytkownikowi
przechowywanie adresowanych do niego informacji w sposób
umożliwiający dostęp do nich przez okres odpowiedni do celów
sporządzenia tych informacji i pozwalający na odtworzenie
przechowywanych informacji w niezmienionej postaci;
31) umowa ramowa – umowę o usługę płatniczą regulującą

5



wykonywanie indywidualnych transakcji płatniczych, która może
zawierać postanowienia w zakresie prowadzenia rachunku
płatniczego;
32) unijna instytucja płatnicza – osobę prawną, której właściwe
organy nadzorcze wydały zezwolenie na świadczenie usług
płatniczych;
33) unikatowy identyfikator – kombinację liter, liczb lub symboli
określoną przez dostawcę dla użytkownika, która jest dostarczana
przez jednego użytkownika w celu jednoznacznego
zidentyfikowania drugiego biorącego udział w danej transakcji
płatniczej użytkownika lub jego rachunku płatniczego;
34) użytkownik – osobę fizyczną, osobę prawną oraz jednostkę
organizacyjną niebędącą osobą prawną, której ustawa przyznaje
zdolność prawną, korzystającą z usług płatniczych w charakterze
płatnika lub odbiorcy;
35) właściwe organy nadzorcze – władze innych niż Rzeczpospolita
Polska państw członkowskich uprawnione na mocy
obowiązujących w tych państwach przepisów do wydawania
zezwolenia na wykonywanie usług płatniczych przez unijne
instytucje płatnicze;
36) zlecenie płatnicze – oświadczenie płatnika lub odbiorcy
skierowane do jego dostawcy zawierające polecenie wykonania
transakcji płatniczej;
37) znaczny pakiet akcji lub udziałów – akcje lub udziały w ilości:
a) oznaczającej posiadanie przez jednostkę bezpośrednio lub
pośrednio co najmniej 10 % kapitału innej jednostki,
b) uprawniającej jednostkę do wykonywania co najmniej 10 %
głosów w organie stanowiącym innej jednostki lub
c) dającej inne prawa do kapitału jednostki w sposób
umożliwiający wywieranie wpływu na kierowanie jej polityką
finansową i operacyjną.

6



Art. 3. 1. Przez usługi płatnicze rozumie się działalność polegającą na:
1) prowadzeniu rachunku płatniczego, w tym przyjmowaniu wpłat
gotówki i dokonywaniu wypłat gotówki;
2) wykonywaniu transakcji płatniczych, w tym transferu środków
pieniężnych na rachunek płatniczy u dostawcy użytkownika lub
u innego dostawcy:
a) przez wykonywanie usług polecenia zapłaty, w tym
jednorazowych poleceń zapłaty,
b) przy użyciu karty płatniczej lub podobnego instrumentu
płatniczego,
c) przez wykonywanie usług polecenia przelewu, w tym stałych
zleceń;
3) wykonywaniu transakcji płatniczych wymienionych w pkt 2,
w ciężar środków pieniężnych udostępnionych użytkownikowi
z tytułu kredytu, a w przypadku instytucji płatniczej – kredytu,
o którym mowa w art. 74 ust. 3;
4) wydawaniu instrumentów płatniczych;
5) zawieraniu umów z przedsiębiorcami o przyjmowanie zapłaty
przy użyciu instrumentów płatniczych;
6) świadczeniu usługi przekazu pieniężnego;
7) wykonywaniu transakcji płatniczych, w przypadku których zgoda
płatnika na wykonanie transakcji jest udzielana przy użyciu
urządzenia telekomunikacyjnego, cyfrowego lub
informatycznego, a płatność jest przekazywana przedsiębiorcy
telekomunikacyjnemu, działającemu jedynie jako pośrednik
między użytkownikiem zlecającym transakcję
płatniczą
a odbiorcą.
2. Polecenie zapłaty oznacza usługę płatniczą polegającą na obciążeniu
określoną kwotą rachunku płatniczego płatnika na skutek transakcji płatniczej
zainicjowanej przez odbiorcę, dokonywanej na podstawie zgody, której płatnik udzielił

7



odbiorcy, dostawcy odbiorcy lub dostawcy płatnika.
3. Usługa przekazu pieniężnego oznacza usługę płatniczą świadczoną
bez pośrednictwa rachunku płatniczego prowadzonego dla płatnika, polegającą na
transferze do odbiorcy lub do innego dostawcy przyjmującego środki pieniężne dla
odbiorcy środków pieniężnych otrzymanych od płatnika lub polegającą na przyjęciu
środków pieniężnych dla odbiorcy i ich udostępnieniu odbiorcy.

Art. 4. 1. Działalność w zakresie świadczenia usług płatniczych może być
wykonywana wyłącznie przez dostawców usług płatniczych, zwanych dalej
„dostawcami”.
2. Dostawcą może być wyłącznie:
1) bank krajowy w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy – Prawo
bankowe;
2) oddział banku zagranicznego w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 20
ustawy – Prawo bankowe;
3) instytucja kredytowa w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 17 ustawy
– Prawo bankowe;
4) instytucja pieniądza elektronicznego w rozumieniu art. 2 pkt 5
ustawy o elektronicznych instrumentach płatniczych;
5) oddział podmiotu świadczącego w innym niż Rzeczpospolita
Polska państwie członkowskim, zgodnie z prawem tego
państwa, pocztowe usługi płatnicze, uprawnionego zgodnie
z prawem tego państwa do świadczenia usług płatniczych oraz
Poczta Polska Spółka Akcyjna w zakresie, w jakim odrębne
przepisy upoważniają ją do świadczenia usług płatniczych;
6) instytucja płatnicza;
7) Europejski Bank Centralny, Narodowy Bank Polski, zwany
dalej „NBP”, oraz bank centralny innego państwa
członkowskiego – gdy nie działają w charakterze władz
monetarnych lub organów administracji publicznej;

8



8) organ administracji publicznej;
9) spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa w rozumieniu
ustawy z dnia 14 grudnia 1995 r. o spółdzielczych kasach
oszczędnościowo-kredytowych (Dz. U. z 1996 r. Nr 1, poz. 2,
z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o spółdzielczych kasach
oszczędnościowo-kredytowych” – w zakresie, w jakim odrębne
przepisy upoważniają ją do świadczenia usług płatniczych,
zwana dalej „kasą oszczędnościowo-kredytową”;
10) biuro usług płatniczych.
3. Krajowe instytucje płatnicze, biura usług płatniczych, agenci oraz
oddziały tych podmiotów, a także kasy oszczędnościowo-kredytowe oraz ich oddziały,
podlegają wpisowi do rejestru krajowych instytucji płatniczych i innych dostawców,
zwanego dalej „rejestrem”.
4. Określenie „usługi płatnicze” dla określenia wykonywanej
działalności gospodarczej, w tym jako element nazwy (firmy), lub w reklamie może być
używane wyłącznie przez dostawców usług płatniczych.
5. Wyłącznie uprawnionymi do używania w nazwie (firmie) określenia:
1) „instytucja płatnicza” – są instytucje płatnicze;
2) „biuro
usług płatniczych” – są biura usług płatniczych.

Art. 5. 1. Przepisy ustawy stosuje się do usług płatniczych świadczonych na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub w obrocie z innymi państwami
członkowskimi.
2. Przepisy działów I – III, z wyłączeniem art. 59, oraz przepisy działu
IX, stosuje się jedynie w przypadkach, gdy:
1) zarówno dostawca płatnika jak i dostawca odbiorcy lub jedyny
dostawca w transakcji płatniczej prowadzą działalność na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub
2) jeden dostawca prowadzi działalność na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, a drugi na terytorium innego państwa

9