Rządowy projekt ustawy o usługach płatniczych

2) zagwarantowane jest, że przekazywanie udzielonych
informacji poza te organy jest możliwe wyłącznie po
uprzednim uzyskaniu zgody KNF;
3) nie narusza to zasad ochrony informacji wynikających
z przepisów odrębnych.

Art.
112.
1.
Informacje uzyskane lub wytworzone w związku ze
sprawowaniem nadzoru, których udzielenie, ujawnienie lub potwierdzenie mogłoby
naruszyć chroniony prawem interes podmiotów, których te informacje bezpośrednio lub
pośrednio dotyczą, lub utrudnić sprawowanie nadzoru nad instytucjami płatniczymi,
stanowią tajemnicę zawodową chronioną zgodnie z przepisami art. 16 ustawy
o nadzorze nad rynkiem finansowym.
2. Obowiązku ochrony tajemnicy, o której mowa w ust. 1, nie
narusza:
1) udzielenie informacji w sytuacjach, o których mowa
w art. 111 ust. 1;
2) złożenie zawiadomienia o podejrzeniu popełnienia
przestępstwa;
3) przekazanie informacji osobie, organowi lub innemu
podmiotowi na podstawie przepisów odrębnych.
3. W przypadku informacji objętych ochroną na podstawie
przepisów odrębnych, przekazywanie przez KNF informacji, o których mowa w ust. 1,
nie może naruszać zasad ochrony określonej w tych przepisach.

Art. 113. 1. Krajowe instytucje płatnicze są obowiązane do wnoszenia wpłat
na pokrycie kosztów nadzoru. Wpłaty są wnoszone w wysokości stanowiącej iloczyn
całkowitej kwoty transakcji płatniczych wykonanych przez krajową instytucję płatniczą,
w tym także przez jej agentów, i stawki nieprzekraczającej 0,075 %, z zastrzeżeniem
ust. 2 i 3.
2. Do instytucji płatniczych świadczących wyłącznie usługę
płatniczą, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 6, albo wyłącznie usługę płatniczą, o której

80



mowa w art. 3 ust. 1 pkt 7, stosuje się stawkę nieprzekraczającą 0,05 %.
3. Do instytucji płatniczych świadczących wyłącznie usługę
płatniczą, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 5, stosuje się stawkę nieprzekraczającą
0,0025 %.
4. Należności z tytułu wpłat, o których mowa w ust. 1, podlegają
egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art. 114. 1. Opłacie podlega:
1) wydanie oraz zmiana zezwolenia, o którym mowa w art. 60
ust. 1, z wyjątkiem sytuacji, w której zmiana zezwolenia
polega wyłącznie na ograniczeniu rodzaju usług płatniczych,
do których świadczenia jest uprawniona instytucja płatnicza;
2)
dokonanie wpisu do rejestru, z wyłączeniem wpisu
związanego z wydaniem lub zmianą zezwolenia, o którym
mowa w art. 60 ust. 1.
2. Wysokość opłaty, o której mowa w ust. 1, nie może być wyższa
niż równowartość w walucie polskiej kwoty 1 500 euro, ustalonej z zastosowaniem
kursu średniego ogłaszanego przez NBP, obowiązującego w dniu wydania albo zmiany
zezwolenia lub dokonania wpisu do rejestru.
3. Opłaty, o których mowa w ust. 1, są przeznaczane na pokrycie
kosztów nadzoru. Suma opłat dokonanych w danym roku przez instytucje płatnicze
pomniejsza łączną kwotę należnych od tych instytucji zgodnie z art. 113 wpłat na
pokrycie kosztów nadzoru.
4. Opłaty, o których mowa w ust. 1, podlegają egzekucji w trybie
przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Art. 115. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) terminy uiszczania, wysokość i sposób obliczania wpłat,
o których mowa w art. 113 ust. 1,
2)
sposób i terminy rozliczenia należności z tytułu wpłat,

81



o których mowa w art. 113 ust. 1,
3) wysokość, a także warunki i terminy uiszczania opłat,
o których mowa w art. 114
– uwzględniając charakter czynności, z którymi wiąże się
obowiązek uiszczenia opłat oraz konieczność zapewnienia
skuteczności sprawowanego nadzoru, mając zarazem na względzie,
aby wysokość wpłat na pokrycie kosztów nadzoru i opłat nie
wpływała w istotny sposób na zwiększenie kosztów działalności
podmiotów obowiązanych do ich uiszczenia.

Art. 116. 1. Postępowanie w sprawie nałożenia kary, o której mowa w art. 105
ust. 1 pkt 4 i 5 oraz w art. 106 ust. 2, nie może być wszczęte po upływie 6 miesięcy od
dnia powzięcia przez KNF informacji o okolicznościach mogących stanowić podstawę
nałożenia kary albo jeżeli od popełnienia czynu upłynęło więcej niż 2 lata.
2. Wpływy z tytułu kar pieniężnych, o których mowa w art. 105
ust. 1 pkt 4 i 5 oraz w art. 106 ust. 2, stanowią dochód budżetu państwa. Należności
z tytułu kar podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji.

Art. 117. 1. Do postępowania naprawczego oraz likwidacji krajowej instytucji
płatniczej i oddziałów instytucji płatniczych stosuje się odpowiednio przepisy art. 142
oraz 145 – 157e ustawy – Prawo bankowe.
2. Uprawnienie do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości
krajowej instytucji płatniczej przysługuje także KNF.

Dział VII
Biura usług płatniczych i kasy oszczędnościowo-kredytowe

Art. 118. 1. Osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna
niebędąca osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną, może prowadzić
działalność w zakresie usług płatniczych, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 6, jako

82



biuro usług płatniczych. Działalność ta jest działalnością regulowaną w rozumieniu
przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
2. Działalność, o której mowa w ust. 1, może być wykonywana
wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
3.
rednia całkowitej kwoty transakcji płatniczych z poprzednich
dwunastu miesięcy wykonanych przez biuro usług płatniczych, w tym przez agentów,
za pośrednictwem których świadczy ono usługi płatnicze, nie może przekraczać kwoty
500 000 euro miesięcznie.
4. Przy
ustalaniu
średniej, o której mowa w ust. 3, całkowitą kwotę
transakcji płatniczych za dany miesiąc oblicza się przy zastosowaniu kursu średniego
ogłaszanego przez NBP, obowiązującego w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego
ten miesiąc.
5. Biuro usług płatniczych może prowadzić działalność
gospodarczą inną niż świadczenie usług płatniczych.

Art. 119. Działalność w zakresie usług płatniczych w charakterze biura usług
płatniczych może być wykonywana po uzyskaniu wpisu do rejestru.

Art. 120. 1. Działalność w charakterze biura usług płatniczych może być
wykonywana, pod warunkiem że:
1) biuro posiada rozwiązania organizacyjne pozwalające na:
a) wyliczanie całkowitej miesięcznej kwoty transakcji
płatniczych,
b) wykonanie
obowiązków związanych przeciwdziałaniem
praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu zgodnie
z ustawą o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy;
2) osoba zarządzająca biurem nie jest osobą prawomocnie
skazaną za przestępstwo przeciwko obrotowi
gospodarczemu, przestępstwo przeciwko obrotowi
pieniędzmi i
papierami wartościowymi, przestępstwo,
o
którym mowa w art. 165a Kodeksu karnego, lub

83



przestępstwo skarbowe.
2. Biuro usług płatniczych jest obowiązane do posiadania
programu działalności i planu finansowego na okres pierwszych 12 miesięcy
działalności, uwzględniającego wymóg określony w art. 118 ust. 3.
3. Do biur usług płatniczych stosuje się odpowiednio art. 73.

Art. 121. Biuro usług płatniczych może świadczyć usługi płatnicze za
pośrednictwem agenta oraz powierzyć innemu przedsiębiorcy wykonywanie
określonych czynności operacyjnych związanych ze świadczeniem usług płatniczych;
przepisy art. 84 – 90 stosuje się odpowiednio.

Art. 122. 1. Wniosek o dokonanie wpisu biura usług płatniczych do rejestru
zawiera odpowiednio dane dotyczące:
1) wnioskodawcy:
a) firmę,
b) numer w rejestrze przedsiębiorców lub numer wpisu
w ewidencji działalności gospodarczej,
c) adres
siedziby;
2) agentów wnioskodawcy:
a) imię i nazwisko albo firmę,
b) adres siedziby albo głównego miejsca wykonywania
działalności agenta;
3) oddziałów wnioskodawcy:
a) nazwę oddziału,
b) adres
oddziału.
2. Do wniosku o dokonanie wpisu do rejestru, o którym mowa
w ust. 1, dołącza się oświadczenie następującej treści:
„Oświadczam, że:

84