Rządowy projekt ustawy o usługach płatniczych

w art. 103, lub nie wykonuje nakazów określonych w art. 102 ust. 1 pkt 4 i 5, a także
gdy działalność krajowej instytucji płatniczej jest wykonywana z naruszeniem prawa
lub stwarza zagrożenie interesów użytkowników, KNF może, z zastrzeżeniem art. 106:
1) wystąpić do organu krajowej instytucji płatniczej
z wnioskiem o odwołanie osoby zarządzającej bezpośrednio
odpowiedzialnej za stwierdzone nieprawidłowości;
2) zawiesić w czynnościach osobę zarządzającą, o której mowa
w pkt 1, do czasu podjęcia uchwały w sprawie wniosku o jej
odwołanie przez organy krajowej instytucji płatniczej na
najbliższym posiedzeniu; zawieszenie w czynnościach polega
na wyłączeniu z podejmowania decyzji za krajową instytucję
płatniczą w zakresie jej praw i obowiązków majątkowych;
3) ograniczyć zakres działalności krajowej instytucji płatniczej
lub jej jednostek organizacyjnych;
4) nałożyć na osobę zarządzającą bezpośrednio odpowiedzialną
za stwierdzone nieprawidłowości karę pieniężną do
wysokości trzykrotnego miesięcznego wynagrodzenia brutto
tej osoby, wyliczonego na podstawie średniego
wynagrodzenia brutto za ostatnie 3 miesiące przed
nałożeniem kary;
5) nałożyć na krajową instytucję płatniczą karę pieniężną
w wysokości do 1 000 000 zł;
6) cofnąć zezwolenie, o którym mowa w art. 60 ust. 1.
2. Ustalając wysokość kary pieniężnej, o której mowa w ust. 1
pkt 5, KNF uwzględnia w szczególności rodzaj i wagę naruszenia, rozmiar
prowadzonej działalności oraz sytuację finansową krajowej instytucji płatniczej.
3. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio do ustalenia wysokości
kary, o której mowa w ust. 1 pkt 4.
4. Zastosowanie środków, o których mowa w ust. 1 pkt 2 – 6,
następuje w drodze decyzji. Decyzje w sprawach, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 6,
są natychmiast wykonalne.

75



5. Decyzja KNF o ograniczeniu zakresu działalności może zawierać
warunki i terminy, a decyzja o nałożeniu kary pieniężnej zawiera termin zapłaty
należności.
6. KNF może także zawiesić w czynnościach osobę zarządzającą
w przypadku:
1) przedstawienia tej osobie zarzutów w postępowaniu karnym
lub w postępowaniu w sprawie o przestępstwo skarbowe;
2) spowodowania przez tę osobę znacznych strat majątkowych
krajowej instytucji płatniczej.
7. O
cofnięciu zezwolenia, o którym mowa w art. 60 ust. 1, KNF
niezwłocznie powiadamia właściwe organy nadzorcze państwa członkowskiego,
w którym krajowa instytucja płatnicza prowadzi działalność transgraniczną, za
pośrednictwem agenta lub przez oddział.

Art. 106. 1. Jeżeli rozpowszechniane informacje, o których mowa w art. 73,
wprowadzają lub mogą wprowadzać w błąd, KNF może:
1) wydać instytucji płatniczej zalecenie, o którym mowa
w art. 102 ust. 1 pkt 3 lit. a, dotyczące zaprzestania ich
rozpowszechniania, przy czym nie stosuje się art. 105 ust. 1
pkt 1 – 3 i 6;
2) nakazać, w drodze decyzji, ogłoszenie sprostowania we
wskazanej formie oraz w wyznaczonym terminie; nakazując
ogłoszenie sprostowania KNF może określić jego treść.
2. W przypadku gdy nakaz, o którym mowa w ust. 1 pkt 2,
nie został wykonany, KNF może, w drodze decyzji:
1) nałożyć na osobę zarządzającą bezpośrednio odpowiedzialną
za niewykonanie nakazu karę pieniężną do wysokości
trzykrotnego miesięcznego wynagrodzenia brutto tej osoby,
wyliczonego na podstawie średniego wynagrodzenia brutto
za ostatnie 3 miesiące przed nałożeniem kary;

76



2) nałożyć na instytucję płatniczą karę pieniężną w wysokości
do 1 000 000 zł.
3. Przy nakładaniu kar, o których mowa w ust. 2, stosuje się
odpowiednio przepisy art. 105 ust. 2, 4 i 5.

Art. 107. 1. W przypadku gdy unijna instytucja płatnicza lub jej agent,
prowadząc działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, narusza przepisy prawa
polskiego, KNF:
1) wzywa, w formie pisemnej, tę instytucję do przestrzegania
przepisów prawa polskiego i wyznacza jej termin usunięcia
stwierdzonych nieprawidłowości;
2)
po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego
w wezwaniu, o którym mowa w pkt 1, zawiadamia właściwe
organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego
o stwierdzonych nieprawidłowościach.
2. Jeżeli naruszenie przepisów prawa polskiego dotyczy przepisów
działu II i III, po bezskutecznym upływie terminu wyznaczonego w wezwaniu,
o którym mowa w ust. 1 pkt 1, KNF może odpowiednio zastosować środki, o których
mowa w art. 105 ust. 1 pkt 1 i 3, zawiadamiając właściwe organy nadzorcze
macierzystego państwa członkowskiego o stwierdzonych nieprawidłowościach
i podjętych środkach.
3. Jeżeli mimo zastosowania środków nadzoru przez właściwe
organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego, unijna instytucja płatnicza
lub jej agent prowadzący działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nadal nie
przestrzegają przepisów ustawy, KNF może zastosować odpowiednio środki określone
w art. 105 ust. 1 pkt 1, 3 i 4.
4. Przepis ust. 3 stosuje się także, w przypadku gdy:
1) środki zastosowane przez właściwe organy nadzorcze
macierzystego państwa członkowskiego okazały się
nieadekwatne do zaistniałego naruszenia lub niemożliwe do
zastosowania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

77



2) właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa
członkowskiego bez uzasadnienia odmawiają zastosowania
środków nadzorczych albo w sposób nieuzasadniony
zwlekają z ich zastosowaniem.
5. Jeżeli zastosowanie procedury, o której mowa w ust. 1,
skutkowałoby nadmierną zwłoką, mogącą bezpośrednio zagrażać ważnym interesom
użytkowników, KNF może odpowiednio zastosować środki, o których mowa w art. 105
ust. 1 pkt 1, 3 i 4, z pominięciem tej procedury.
6. W przypadkach, o których mowa w ust. 3 i 5, KNF powiadamia
właściwe organy nadzorcze macierzystego państwa członkowskiego o zastosowanych
środkach nadzorczych.
7. Do decyzji KNF wydanych na podstawie ust. 2 – 5, przepisu
art.
127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania
administracyjnego nie stosuje się.
8. Od decyzji KNF wydanych na podstawie ust. 2 – 5 unijna
instytucja płatnicza może wnieść skargę do sądu administracyjnego, w terminie 7 dni od
dnia doręczenia decyzji.

Art.
108.
1. W celu wykonania zadań wynikających z ustawy KNF
współpracuje z właściwymi organami nadzorczymi oraz z innymi władzami lub
organami, a w szczególności z:
1) Europejskim Bankiem Centralnym;
2) NBP i bankami centralnymi innych państw członkowskich;
3)
organami publicznymi innych państw członkowskich
odpowiedzialnymi za nadzór nad systemami płatności.
2. KNF może zawierać z właściwymi organami nadzorczymi
porozumienia o współdziałaniu w zakresie nadzoru.

Art.
109. W celu podejmowania działań określonych w art. 107
w odniesieniu do unijnej instytucji płatniczej, a także w art. 102 – 105 w odniesieniu do

78



krajowej instytucji płatniczej świadczącej usługi płatnicze na terytorium goszczącego
państwa członkowskiego za pośrednictwem agenta lub przez oddział albo z udziałem
podmiotu wykonującego czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa
w art. 86 ust. 1, KNF współpracuje z właściwymi organami nadzorczymi odpowiednio
macierzystego albo goszczącego państwa członkowskiego.

Art. 110. KNF przekazuje właściwemu organowi nadzorczemu goszczącego
państwa członkowskiego, na żądanie lub z własnej inicjatywy, informacje niezbędne dla
celów współpracy, o której mowa w art. 109, w szczególności w przypadkach
stwierdzenia lub podejrzenia naruszenia prawa przez agenta, oddział lub podmiot
wykonujący czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa w art. 86 ust. 1.

Art. 111. 1. KNF może udzielać informacji uzyskanych w związku
z wykonywaniem zadań wynikających z ustawy:
1) właściwym organom nadzorczym, w przypadkach
określonych w art. 110;
2) bankom centralnym innych państw członkowskich lub innym
instytucjom państw członkowskich wykonującym zadania
z
zakresu polityki monetarnej oraz innym organom
publicznym innych państw członkowskich wykonującym
zadania z zakresu nadzoru nad systemami płatności;
3)
organom i instytucjom Unii Europejskiej właściwym
w zakresie spraw związanych z nadzorem nad instytucjami
płatniczymi lub innymi dostawcami lub nadzorem nad
systemami płatności.
2. Udzielenie informacji, o których mowa w ust. 1, następuje jeżeli:
1) zapewnione jest wykorzystanie udzielonych informacji
wyłącznie na potrzeby wykonywanych przez te organy zadań
z zakresu nadzoru nad dostawcami, nadzoru nad systemami
płatności lub zadań z zakresu polityki monetarnej;

79