On Thu, 21 Aug 2025 12:51:42 +0200, Robert Tomasik wrote:
> W dniu 21.08.2025 o 10:03, J.F pisze:
>>> Naciągane jak guma od majtek na grubasie.
>> że miał jakąś dalszą lub bliżsą rodzinę? Wcale nie naciągane.
>> że ona dziedziczy po zmarłym wedle polskiego przedwojennego prawa -
>> nie wiem, spytaj czatagpt :-)
>
> Zacznijmy od tego, że liczy się nie polskie prawo przedwojenne, a prawo
> kraju, w którym zmarła (albo zostaje uznana za zmarłą) osoba i to często
> obecne prawo. W polskim prawie procedura uznania za zmarłego osoby,
> która zaginęła w czasie konfliktu zbrojnego, opiera się na przepisach
> Kodeksu cywilnego oraz Kodeksu postępowania cywilnego.

Zaginęła powiadasz ... to w jakim kraju zmarła?

Ale weźmy bardziej typowy przypadek: rodzina z warszawskiego getta
zmarła w Birkenau, w 1943.
tzn małżenstwo, ich dzieci, może rodzice - prawdopodobnie zostali tam
wywiezeni.

Ale małżonkowie-własciciele mogli mieć dalszych krewnych - rodzeństwo,
wujków, ciotki, kuzynów. I powiedzmy że ktoś z nich przeżył.

Odziedziczyli cos po zmarłych? Na gruncie jakiego prawa?

> W takim przypadku konieczne jest wszczęcie postępowania sądowego o
> uznanie za zmarłego. Wniosek może złożyć każdy, kto ma w tym interes
> prawny, najczęściej członkowie rodziny osoby zaginionej. Sąd rozpoznaje
> sprawę w trybie nieprocesowym, badając okoliczności zaginięcia i
> wszelkie dostępne dowody, w tym informacje od organów państwowych czy
> organizacji międzynarodowych. Szczególne znaczenie ma art. 30 Kodeksu
> cywilnego, który stanowi, że jeżeli ktoś zaginął w związku z działaniami
> wojennymi, sąd może uznać go za zmarłego po upływie roku od zakończenia
> działań wojennych, jednak nie wcześniej niż po upływie dwóch lat od daty
> zaginięcia.
>
> W wypadku pomordowanych w latach 1942~1943 Żydów ich zgon można było
> stwierdzić w zasadzie tuż po wojnie, ale zauważcie, że ktoś by musiał
> mieć interes prawny. Kto mógł mieć interes prawny? Spadkobiercy, ale ci
> albo też zostali wymordowani przez Niemców,

Rodziny były duże ...

> albo krótko po wojnie wyjechali do Izraela.

Co nie zmienia ich prawa do spadku.

> Dochodzenie prawa własności do jakiś ruin,
> zwłaszcza wobec ich upaństwowienia, nie było tym, co było dla nich
> najważniejsze.

Owszem, ale nie wszystko było w ruinie.

> Ale to minimalny okres. Równie dobrze osoby zainteresowane mogły to
> robić w latach 90-tych. Wszak aktu zgonu wcześniej nie wydano. No i
> wówczas wchodzą w grę przepisy z lat 90-tych.

Oj ... jeśli jednak prawdopodobnym rokiem zgonu był 1943?
Mogli się jacys swiadkowie czy dowody zachować, że trafili do getta.

> Spadkobiercami stawali się
> zstępni. Pewnie nie pierwszego pokolenia. U nas bywały kamienice mające
> po kilkuset właścicieli będących zstępnymi powiedzmy w 3 generacji.
> Weźcie pod uwagę, że w połowie XX wieku rodziny mające po kilkanaścioro
> dzieci nie były jakimś wyjątkiem.

Taa ... to mogło i jakies "dziecko" starsze przetrwać zagładę.
Bo wyjechało wcześniej do Lwowa, Szwajcarii, Szwecji, do Francji na
studia, czy np z polskim wojskiem trafiło do Anglii ..

> No i o ile w odniesieniu do zmarłych w Polsce stosuje się Polskie prawo,
> gdzie w braku spadkobierców dziedziczy Gmina, no to ci zstępni mogli
> umrzeć już w innym kraju (in concreto Izraelu) i zgodnie z tamtejszym
> prawem w braku zstępnych dziedziczy Państwo Izrael.

No i o to chodzi.

> Nie twórzmy z rzeczy
> oczywistej jakiegoś mitu o bezprawności tych działań czy chciwości
> Żydów. W każdym kraju na świecie to działa podobnie.

Tak, ale:
-wypadałoby, aby jednak byli u nich ci spadkobiercy.
-wypadałoby to indywidualnie zbadać, a sporo dokumentów pewnie
przepadło.

-co bogatsi się chyba do Izraela nie spieszyli, a biedni - nie mieli
wiele do dziedziczenia,
-komuchy te kamienice Polakom ... odebrały i nie odebrały ... Żydzi
też obywatelami polskimi byli.
-no ale potem zaczęło oddawać

-aktualny zapis:

"Art. 935. W braku małżonka spadkodawcy, jego krewnych i dzieci
małżonka spadkodawcy, powołanych do dziedziczenia z ustawy, spadek
przypada gminie ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy jako
spadkobiercy ustawowemu.
Jeżeli ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy w Rzeczypospolitej
Polskiej nie da się ustalić albo ostatnie miejsce zamieszkania
spadkodawcy znajdowało się za granicą, spadek przypada Skarbowi
Państwa jako spadkobiercy ustawowemu"

Państwo się zabezpieczyło :-)
Ale to aktualny zapis, w 1964 był trochę inny, a która data jest
właściwa?

-czy ten zapis się tyczy zmarłych, którzy już nie są obywatelami
polskimi ?

-a jak mają dwa obywatelstwa, bo się polskiego oficjalnie nie zrzekli
?

J.