Rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim

38
statek oraz państwu bandery zawiadamiającą ich o tym, że
skutkującą, zgodnie z przepisami Unii Europejskiej
statkowi będzie odmówiony dostęp do wszystkich portów i
dotyczącymi inspekcji państwa portu, zakazem wejścia do
kotwicowisk we Wspólnocie;
wszystkich portów i kotwicowisk państw członkowskich
Unii Europejskiej;
Art. 2 „zawieszenie pracy” oznacza oficjalny zakaz kontynuowania T Art.
5
30)
wstrzymaniu operacji - należy przez to rozumieć
pkt 17 pracy statku ze względu na wykazane braki, które pojedynczo
pkt 30 decyzję zakazującą kontynuowania pracy statku ze względu
lub razem mogłyby uczynić dalszą pracę statku
na wykazane uchybienia, które pojedynczo lub razem
niebezpieczną;
mogłyby uczynić dalszą pracę statku niebezpieczną;
Art. 2 „przedsiębiorstwo” oznacza właściciela statku lub
N

pkt 18 jakąkolwiek inną organizację, lub osobę taką jak
zarządzający lub czarterujący statek bez załogi, która przejęła
odpowiedzialność za eksploatację statku od właściciela statku
i która przyjmując taką odpowiedzialność, zgodziła się
przejąć wszystkie obowiązki i zobowiązania nałożone przez
Międzynarodowy kodeks zarządzania bezpieczeństwem
(ISM);
Art. 2 „uznana organizacja” oznacza przedsiębiorstwo T Art.
5
17)
uznanej organizacji - należy przez to rozumieć
pkt 19 klasyfikacyjne lub inną jednostkę prywatną, która w imieniu
pkt 17 organizację uznaną przez Komisję Europejską zgodnie z
administracji państwa bandery przeprowadza zadania
przepisami Unii Europejskiej w zakresie wspólnych reguł i
ustawowe;
norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i
przeglądów statków;
Art. 2 „świadectwo ustawowe” oznacza świadectwo wystawione T Art.
5
certyfikacie – należy przez to rozumieć dokument
pkt 20 przez państwo bandery lub w jego imieniu, zgodnie z
pkt 21 bezpieczeństwa wydany dla statku zgodnie z przepisami
konwencjami;
ustawy oraz umów międzynarodowych;
Art. 2 „świadectwo klasy” oznacza dokument wydany przez uznaną T Art.
5
20)
świadectwie klasy - należy przez to rozumieć
pkt 21 organizację w celu potwierdzenia zgodności z konwencją
pkt 20 dokument wydany przez uznaną organizację
SOLAS 74, rozdział II-1, część A-1, prawidło 3-1;
potwierdzający zdolność lub przystosowanie statku do
określonego używania zgodnie z przepisami
klasyfikacyjnymi tej uznanej organizacji;
Art. 2 „baza danych wyników inspekcji” oznacza system
T Art.
5
26)
systemie THETIS - należy przez to rozumieć
pkt 22 informacyjny przyczyniający się do wdrażania systemu
pkt 26 system informacyjny wspomagający realizację zadań
kontroli przeprowadzanej przez państwo portu w obrębie
inspekcji państwa portu, zawierający dane dotyczące
Wspólnoty i dotyczący danych związanych z inspekcjami
inspekcji państwa portu przeprowadzanych w regionie
przeprowadzanymi we Wspólnocie i w regionie
Memorandum Paryskiego;
podlegającym memorandum paryskiemu.
Art. 3
1. Niniejszą dyrektywę stosuje się do każdego statku – i jego T Art.
33
Art. 33. 1. Przepisów niniejszego oddziału nie stosuje się
załogi –zawijającego do portu lub kotwicowiska w państwie
ust. 1
do:
członkowskim, w celu przeprowadzenia bezpośrednich

1) statków służby państwowej specjalnego przeznaczenia;
działań w płaszczy nie statek/port. Francja może

2)statków rybackich o długości do 24 m;

39
zadecydować, że niniejszy ustęp nie ma zastosowania do

3) statków drewnianych o prostej konstrukcji o długości do
portów i kotwicowisk znajdujących się w jej departamentach

45 m;
zamorskich, o których mowa w art. 299 ust. 2 Traktatu. Jeżeli

4) jachtów rekreacyjnych;
państwo członkowskie przeprowadza inspekcję statku

5) jachtów komercyjnych odpłatnie czarterowanych bez
znajdującego się na wodach będących pod jego jurysdykcją,

załogi
lecz nie w porcie, inspekcję taką uznaje się za inspekcję,


zgodnie z niniejszą dyrektywą.
Art. 59 Art. 59. 1. W celu zapewnienia właściwej koordynacji
Przepisy niniejszego artykułu nie naruszają prawa
ust. 1
funkcjonowania inspekcji państwa portu minister właściwy
interwencji, które państwa członkowskie posiadają na mocy
do spraw gospodarki morskiej powołuje, spośród osób
stosownych konwencji.
posiadających doświadczenie w zakresie inspekcji państwa
Państwa członkowskie mogą zastosować odstępstwo od
portu, Koordynatora do Spraw Inspekcji Państwa Portu,
przepisów niniejszej dyrektywy, jeżeli nie posiadaj portów
zwanego dalej „Koordynatorem PSC”.
morskich i wykażą, że statki objęte niniejszą dyrektywą
stanowiły mniej niż 5 % łącznej liczby pojedynczych
statków, zawijających rocznie do ich portów rzecznych, w
ciągu ostatnich trzech lat. Najpó niej w dniu transpozycji
dyrektywy państwa, które nie posiadają portów morskich,
powiadamiają Komisję o łącznej liczbie statków oraz liczbie
statków zawijających do ich portów, o których mowa
powyżej, przez trzy ostatnie lata oraz powiadamiają Komisję
o wszelkich pó niejszych zmianach w wyżej wymienionych
danych.
2. W przypadku statków o tonażu brutto poniżej 500 ton
państwa członkowskie stosują wymagania odpowiedniej
konwencji oraz podejmują, w zakresie nieobjętym
konwencją, działania konieczne do zapewnienia, aby statki te
nie stwarzały wyra nego zagrożenia dla bezpieczeństwa,
zdrowia lub środowiska.
W stosowaniu niniejszego ustępu państwa członkowskie
kierują się załącznikiem I do memorandum paryskiego.
3. Podczas inspekcji statku podnoszącego banderę państwa,
niebędącego stroną konwencji, państwa członkowskie
zapewniają, aby taki statek i jego załoga nie były traktowane
bardziej przychylnie niż statki podnoszące banderę państwa,
które jest stroną danej konwencji.
4. Statki rybackie, okręty wojenne, okręty pomocnicze, statki
drewniane o prostej konstrukcji, statki rządowe używane do
celów niekomercyjnych oraz jachty turystyczne niezajmujące
się handlem są wyłączone z zakresu zastosowania niniejszej

40
dyrektywy.
Art.
4 1. Zgodnie z prawem międzynarodowym państwa T Art.
59
Art. 59. 1. W celu zapewnienia właściwej koordynacji
członkowskie podejmują wszystkie konieczne działania, o
ust. 1
funkcjonowania inspekcji państwa portu minister właściwy
których mowa w niniejszej dyrektywie, w celu upoważnienia
do spraw gospodarki morskiej powołuje, spośród osób
do przeprowadzenia inspekcji na pokładzie obcych statków.
posiadających doświadczenie w zakresie inspekcji państwa
2. Państwa członkowskie wyznaczają odpowiednie organy,
portu, Koordynatora do Spraw Inspekcji Państwa Portu,
którym jest przydzielana niezbędna liczba pracowników, na
zwanego dalej „Koordynatorem PSC”.
przykład poprzez rekrutację, w szczególności
wykwalifikowanych inspektorów, przeprowadzających
inspekcje statków oraz podejmują wszelkie właściwe środki
w celu zapewnienia, aby zadania powierzone inspektorom
były wykonywane zgodnie z przepisami niniejszej
dyrektywy, a w szczególności, aby byli oni dyspozycyjni w
celu przeprowadzenia inspekcji wymaganych zgodnie z
przepisami niniejszej dyrektywy.
Art. 5
1. Państwa członkowskie przeprowadzają inspekcje zgodnie z T Art.
36
Art. 36. 1. Organ inspekcyjny przeprowadza w okresie roku
systemem wyboru określonym w art. 12 i przepisami
ust. 1 kalendarzowego inspekcje:
załącznika I.

1) wszystkich statków o priorytecie I;
2. Aby wypełnić swoje roczne zobowiązanie inspekcyjne,

2) statków o priorytecie I oraz statków o priorytecie II, o
każde państwo członkowskie:

łącznej liczbie odpowiadającej co najmniej udziałowi
a) przeprowadza inspekcje wszystkich statków o priorytecie

Rzeczypospolitej Polskiej w ogólnej liczbie inspekcji
I, o których mowa w art. 12 lit. a), zawijających do jego

przeprowadzanych corocznie w regionie Memorandum
portów i kotwicowisk; oraz

Paryskiego, określonemu przez Komisję Europejską.
b) przeprowadza rocznie łączną liczbę inspekcji statków o

priorytecie I i II, o których mowa w art. 12 lit. a) i b),

odpowiadającą co najmniej jego udziałowi w łącznej liczbie

inspekcji przeprowadzanych corocznie w obrębie Wspólnoty

i w regionie podlegającym memorandum paryskiemu. Udział
każdego państwa członkowskiego w łącznej liczbie inspekcji
jest określany w oparciu o liczbę statków zawijających do
portów danego państwa członkowskiego w stosunku do
ogólnej liczby statków zawijających do portów
poszczególnych państw w obrębie Wspólnoty i w regionie
podlegającym memorandum paryskiemu.
3. Mając na uwadze sposób obliczania udziału w łącznej
liczbie inspekcji, które należy przeprowadzać corocznie w
obrębie Wspólnoty i w regionie podlegającym memorandum
paryskiemu, o których mowa w ust. 2 lit. b), statki na
kotwicowisku nie są wliczane, o ile dane państwo

41
członkowskie nie postanowi inaczej.
Art. 6
Państwo członkowskie, które nie jest w stanie przeprowadzić T Art.
36
4. W przypadku, gdy organ inspekcyjny nie może
inspekcji wymaganych zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. a), spełnia
ust. 4 i przeprowadzić inspekcji wszystkich statków o priorytecie I,
wymogi tego artykułu, jeżeli liczba nieprzeprowadzonych
5
liczba statków, których nie poddano inspekcji, nie może
inspekcji nie przekracza:
być większa niż:
a) 5 % łącznej liczby statków o priorytecie I, o wysokim
1) 5% liczby statków o priorytecie I i profilu wysokiego
profilu ryzyka, zawijających do portów i kotwicowisk tego
ryzyka;
państwa;
2) 10% liczby statków o priorytecie I i profilu innym niż
b) 10 % łącznej liczby statków o priorytecie I innych niż
wysokiego ryzyka.
statki o wysokim profilu ryzyka zawijających do jego portów
5. Niezależnie od wartości procentowych, o których mowa
i kotwicowisk.
w ust. 4, organ inspekcyjny w pierwszej kolejności
Niezależnie od wartości procentowych określonych w lit. a) i
przeprowadza inspekcje statków, które zgodnie z

b), państwa członkowskie nadają pierwszeństwo inspekcji
informacjami pochodzącymi z systemu THETIS
statków, które – zgodnie z informacjami pochodzącymi z
okazjonalnie zawijają do portów państw członkowskich
bazy danych wyników inspekcji – rzadko zawijają do portów
Unii Europejskiej.
Wspólnoty.
Niezależnie od wartości procentowych określonych w lit. a) i
b), w odniesieniu do statków o priorytecie I zawijających do
kotwicowisk, państwa członkowskie nadają pierwszeństwo
inspekcjom statków o wysokim profilu ryzyka, które –
zgodnie z informacjami pochodzącymi z bazy danych
inspekcji – rzadko zawijają do portów Wspólnoty.
Art. 7
1. Państwo członkowskie, w którym łączna liczba zawinięć T Art.
36
2. W przypadku, gdy łączna liczba zawinięć do polskich
do portu statków o priorytecie I przekracza jego udział w
ust. 2 portów statków o priorytecie I przekracza udział
łącznej liczbie inspekcji, o którym mowa w art. 5 ust. 2 lit. b),
Rzeczypospolitej Polskiej w ogólnej liczbie inspekcji
uznaje się za spełniające wymóg, jeżeli przeprowadza liczbę
przeprowadzanych corocznie w regionie Memorandum
inspekcji statków o priorytecie I odpowiadającą co najmniej
Paryskiego, organ inspekcyjny przeprowadza taką liczbę
jego udziałowi w łącznej liczbie inspekcji i nie pozostawia
inspekcji statków o priorytecie I, która odpowiada co
bez inspekcji więcej niż 30 % łącznej liczby statków o
najmniej udziałowi Rzeczypospolitej Polskiej w ogólnej
priorytecie I zawijających do portów i kotwicowisk tego
liczbie inspekcji przeprowadzanych corocznie w regionie
państwa.
Memorandum Paryskiego, przy czym liczba
2. Państwo członkowskie, w którym łączna liczba zawinięć
nieprzeprowadzonych inspekcji statków o priorytecie I nie
do portu statków o priorytecie I i II jest niższa od jego
może być większa niż 30% liczby takich statków
udziału w łącznej liczbie inspekcji, o którym mowa w art. 5
zawijających do polskich portów.
ust. 2 lit. b), uznaje się za spełniające wymóg, jeżeli
przeprowadza inspekcje statków o priorytecie I wymagane
zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. a) oraz inspekcje co najmniej 85 %
łącznej liczby statków o priorytecie II zawijających do
portów i kotwicowisk tego państwa.

42
3. Komisja w swoim przeglądzie, o którym mowa w art. 35,
bada w szczególności wpływ niniejszego artykułu na
zobowiązanie do inspekcji, biorąc pod uwagę wiedzę i
doświadczenie zgromadzone we Wspólnocie i w regionie
podlegającym memorandum paryskiemu. Przegląd
uwzględnia cel inspekcji wszystkich statków zawijających do
portów i kotwicowisk Wspólnoty. W stosownych
przypadkach Komisja proponuje środki uzupełniające w celu
poprawy skuteczności systemu inspekcji stosowanego we
Wspólnocie, a jeśli to konieczne – nowy przegląd wpływu
niniejszego artykułu na pó niejszym etapie.
Art. 8
1. Państwo członkowskie może podjąć decyzję o odroczeniu T Art.
37 Art. 37. 1. Organ inspekcyjny może odroczyć inspekcję
inspekcji statku o priorytecie I w następujących

statku o priorytecie I w przypadku, gdy:
okolicznościach:

1) inspekcja może zostać przeprowadzona podczas
a) jeżeli inspekcja może zostać przeprowadzona podczas
następnego zawinięcia tego statku do portu polskiego, o ile
następnego zawinięcia tego statku do portu, w tym samym
w tym okresie statek ten nie zawija do żadnego innego
państwie członkowskim, o ile w międzyczasie statek ten nie
portu w regionie Memorandum Paryskiego, a czas
zawija do żadnego innego portu w obrębie Wspólnoty i w
odroczenia nie przekracza 15 dni, albo
regionie podlegającym memorandum paryskiemu, a
2) inspekcja może zostać przeprowadzona w ciągu 15 dni w
odroczenie nie przekracza 15 dni; lub
innym porcie zawinięcia w regionie Memorandum
b) jeżeli inspekcja może zostać przeprowadzona w innym
Paryskiego, pod warunkiem, że właściwe władze państwa
porcie w obrębie Wspólnoty i w regionie podlegającym
portu zawinięcia statku wyraziły zgodę na przeprowadzenie
memorandum paryskiemu, do którego statek ten zawija w
tej inspekcji.
terminie do 15 dni, o ile państwo, w którym znajduje się ten
2. W przypadku, gdy inne państwo-strona Memorandum
port, zgodzi się uprzednio na przeprowadzenie inspekcji
Paryskiego nie przeprowadziło inspekcji statku o
jeżeli inspekcja została odroczona zgodnie z lit. a) lub b) i
priorytecie I, a następnym portem zawinięcia tego statku
została wprowadzona do bazy danych wyników inspekcji,
jest port polski, organ inspekcyjny przeprowadza inspekcję
nieprzeprowadzonej inspekcji nie należy liczyć jako inspekcji
tego statku.
nieprzeprowadzonej w stosunku do państw członkowskich,
3. Organ inspekcyjny może nie przeprowadzić inspekcji
które dokonały odroczenia.
statku o priorytecie I, jeżeli:
Jeżeli jednak inspekcja statku o priorytecie I nie zostanie
1) w opinii organu inspekcyjnego przeprowadzenie
przeprowadzona, dany statek nie zostaje zwolniony z
inspekcji mogłoby powodować zagrożenie dla
inspekcji w następnym porcie, do którego zawinie we
bezpieczeństwa inspektorów, statku, jego załogi, portu lub
Wspólnocie, zgodnie z niniejszą dyrektywą.
środowiska morskiego,
2. Inspekcje statków o priorytecie I, nieprzeprowadzone z
2) postój na kotwicowisku statku prowadzącego działania
przyczyn operacyjnych, nie są liczone jako
statek-port jest zbyt krótki do właściwego przeprowadzenia
nieprzeprowadzone, pod warunkiem że przyczyna
inspekcji lub
nieprzeprowadzenia inspekcji została wprowadzona do bazy
3) postój statku w porcie ma miejsce jedynie w porze
danych wyników inspekcji, jeżeli zachodzą następujące
nocnej, rozumianej jako okres między godzinami 22.00 a