Rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim

Druk nr 4463 cz. I

Warszawa, 20 lipca 2011 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-105-10



Pan

Grzegorz
Schetyna
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej



Szanowny Panie Marszałku

Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o bezpieczeństwie morskim z projektami
aktów wykonawczych.

Projekt ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Infrastruktury.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk

Projekt

U S T A W A
z dnia
o bezpieczeństwie morskim1)2)
                                                           
1) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku
obrony Rzeczypospolitej Polskiej, ustawę z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich
Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej, ustawę z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu
zanieczyszczaniu morza przez statki oraz ustawę z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski.  
2)  Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji transpozycji następujących dyrektyw Unii
Europejskiej:
1) dyrektywy 92/29/EWG z dnia 31 marca 1992 r. dotyczącej minimalnych wymagań w dziedzinie
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w celu poprawy opieki medycznej na statkach (Dz. Urz. WE
L 113 z 30.04.1992, str. 19 – 36, z pó n. zm.),
2) dyrektywy 96/98/WE z dnia 20 grudnia 1996 r. w sprawie wyposażenia statków (Dz. Urz. WE
L 46 z 17.02.1997, str. 25, z pó n. zm.),
3) dyrektywy 97/70/WE z dnia 11 grudnia 1997 r. ustanawiającej zharmonizowany system
bezpieczeństwa dla statków rybackich o długości 24 metrów i większej (Dz. Urz. WE L 34
z 09.02.1998, str. 1, z pó n. zm.),
4) dyrektywy 98/41/WE z dnia 18 czerwca 1998 r. w sprawie rejestracji osób podróżujących na
pokładzie statków pasażerskich płynących do portów państw członkowskich Wspólnoty lub
z portów państw członkowskich Wspólnoty (Dz. Urz. WE L 188 z 02.07.1998, str. 35, z pó n.
zm.),
5) dyrektywy 99/35/WE z dnia 29 kwietnia 1999 r. w sprawie systemu obowiązkowych przeglądów
dla bezpiecznej, regularnej żeglugi promów typu ro-ro i szybkich statków pasażerskich (Dz. Urz.
WE L 138 z 01.06.1999, str. 1, z pó n. zm.),
6) dyrektywy 2002/59/WE z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiającej wspólnotowy system
monitorowania i informacji o ruchu statków i uchylająca dyrektywę 93/75/WE (Dz. Urz. WE
L 208 z 05.08.2002, str. 10),
7) dyrektywy 2008/106/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie minimalnego poziomu
wyszkolenia marynarzy (Dz. Urz. UE L 323 z 03.12.2008, str. 33),
8) dyrektywy 2009/15/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie wspólnych reguł i norm
dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach oraz odpowiednich
działań administracji morskich (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 47),
9) dyrektywy 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez
państwo portu (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 57),
10) dyrektywy 2009/17/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniającej dyrektywę 2002/59/WE
ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków (Dz. Urz. UE
L 131 z 28.05.2009, str. 101),
11) dyrektywy 2009/21/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie zgodności z wymaganiami
dotyczącymi państwa bandery (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 132),
12) dyrektywy 2009/42/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie sprawozdań statystycznych
w odniesieniu do przewozu rzeczy i osób drogą morską (Dz. Urz. UE L 141 z 06.06.2009,
str. 29, z pó n. zm.),
13) dyrektywy 2009/45/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków
pasażerskich (Dz. Urz. UE L 163 z 25.06.2009, str. 1),
14) dyrektywy 2010/36/UE z dnia 1 czerwca 2010 r. zmieniającej dyrektywę Parlamentu
Europejskiego i Rady 2009/45/WE w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich
(Dz. Urz. UE L 162 z 29.06.2010, str. 1),
 
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. Ustawa reguluje sprawy bezpieczeństwa morskiego w zakresie budowy statku,
jego stałych urządzeń i wyposażenia, inspekcji statku, kwalifikacji i składu załogi statku,
bezpiecznego uprawiania żeglugi morskiej oraz ratowania życia na morzu.
Art. 2. Ustawę stosuje się z zachowaniem postanowień umów międzynarodowych,
o których mowa w art. 5 pkt 33, art. 62 ust. 1 pkt 1, 3 i 4, art. 101 ust. 1 i art. 115, których
Rzeczpospolita Polska jest stroną, wraz ze zmianami obowiązującymi od daty ich wejścia
w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, ogłoszonymi w trybie określonym
odrębnymi przepisami.
Art. 3. 1. Przepisy ustawy stosuje się do:
1) statków morskich o polskiej przynależności;
2) statków morskich o obcej przynależności znajdujących się na:
a) polskich morskich wodach wewnętrznych lub na polskim morzu terytorialnym,
uwzględniając postanowienia umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita
Polska jest stroną,
b) polskich obszarach morskich, w zakresie przepisów o monitorowaniu i informacji
o ruchu statków.
2. Do statków żeglugi śródlądowej uprawiających żeglugę na wodach morskich przepisy
ustawy stosuje się w zakresie w niej określonym.
Art. 4. 1. Przepisów ustawy, z zastrzeżeniem przypadków w niej określonych, nie stosuje
się do jednostek pływających Marynarki Wojennej, Straży Granicznej i Policji.
2.
Przepisów ustawy w zakresie monitorowania i informacji o ruchu statków,
z zastrzeżeniem przypadków określonych w ustawie dotyczących obowiązku zgłaszania
kapitanowi portu informacji dotyczącej identyfikacji statku przed wejściem lub wyjściem
z portu oraz uzyskania zezwolenia na wejście do portu lub wyjście z portu, nie stosuje się do:
1) statków służby państwowej specjalnego przeznaczenia;
2) statków rybackich o długości do 24 m, z zastrzeżeniem ust. 3;
3) statków o wartości historycznej o długości do 45 m;
                                                                                                                                                                                         
15) dyrektywy 2011/15/UE z dnia 23 lutego 2011 r. zmieniającej dyrektywę 2002/59/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania
i informacji o ruchu statków (Dz. Urz. UE L 49 z 24.02.2011, str. 33). 
 2
 
 
4) jachtów rekreacyjnych o długości do 24 m;
5) jachtów komercyjnych o długości do 24 m, o których mowa w art. 5 pkt 9 lit. d;
6) paliwa na statkach o pojemności brutto poniżej 1 000 oraz zapasów i wyposażenia na
wszystkich statkach.
3. Przepisy ustawy w zakresie monitorowania i informacji o ruchu statków stosuje się do
statków rybackich o długości całkowitej powyżej 15 m w zakresie obowiązku wyposażenia
tych statków w urządzenie Systemu Automatycznej Identyfikacji (AIS).
4. Rada Ministrów, kierując się względami bezpieczeństwa uprawianej żeglugi, może,
w drodze rozporządzenia, poddać odpowiednim przepisom ustawy jednostki pływające
Marynarki Wojennej, Straży Granicznej i Policji.

Art. 5. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) statku – należy przez to rozumieć urządzenie pływające używane w środowisku
morskim, w tym również: wodoloty, poduszkowce, statki podwodne i ruchome
platformy wiertnicze, chyba że powołane w ustawie umowy międzynarodowe
stanowią inaczej;
2) statku o wartości historycznej – należy przez to rozumieć statki zabytkowe i ich
repliki, w tym również statki przeznaczone do wspierania i promocji rzemiosł
tradycyjnych i umiejętności żeglarskich używane zgodnie z zasadami tradycyjnego
żeglarstwa i tradycyjnych technik;
3) statku rybackim – należy przez to rozumieć statek przeznaczony lub używany do
rybołówstwa morskiego lub pozyskiwania innych zasobów morza;
4) statku pasażerskim – należy przez to rozumieć statek przeznaczony lub używany do
przewozu więcej niż 12 pasażerów;
5) promie pasażerskim typu ro-ro – należy przez to rozumieć statek pasażerski
posiadający urządzenia umożliwiające wjazd i wyjazd z niego pojazdów drogowych
lub kolejowych;
6) statkach służby państwowej specjalnego przeznaczenia – należy przez to rozumieć
statki używane wyłącznie do:
a) inspekcji i pomiarów hydrograficznych,
b) ratowania życia na morzu,
 3
 
 
c) zwalczania
rozlewów
olejów i substancji szkodliwych lub zanieczyszczających
środowisko naturalne,
d) obsługi oznakowania nawigacyjnego,
e) wykonywania ustawowych zadań Służby Celnej,
f) zabezpieczenia
przeciwpożarowego i zwalczania pożarów,
g) łamania lodów;
7) jachcie morskim – należy przez to rozumieć jacht rekreacyjny lub jacht komercyjny,
o napędzie żaglowym lub mechanicznym;
8) jachcie rekreacyjnym – należy przez to rozumieć statek przeznaczony lub używany
wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji, inny niż jacht komercyjny;
9) jachcie komercyjnym – należy przez to rozumieć statek przeznaczony do celów
sportowych lub rekreacyjnych, używany do przewozu nie więcej niż 12 pasażerów
w ramach prowadzenia działalności polegającej na:
a) odpłatnym czarterowaniu statku wraz z załogą,
b) odpłatnym przewozie osób,
c) odpłatnych rejsach szkoleniowych,
d) odpłatnym czarterowaniu statku bez załogi,
e) odpłatnym udostępnianiu statku w celach połowu organizmów morskich na
podstawie sportowego zezwolenia połowowego zgodnie z przepisami
o rybołówstwie,
f) każdym innym odpłatnym udostępnianiu statku;
10) jachcie śródlądowym – należy przez to rozumieć statek żeglugi śródlądowej
o napędzie żaglowym lub mechanicznym przeznaczony lub używany wyłącznie do
uprawiania sportu lub rekreacji, w rozumieniu przepisów ustawy o żegludze
śródlądowej;
11) działaniach statek-port – należy przez to rozumieć działania wywołujące bezpośredni
wpływ na statek związane z przemieszczaniem osób, ładunku lub zaopatrzenia;
12) żegludze na linii regularnej – należy przez to rozumieć żeglugę na wodach morskich
zapewniającą połączenie pomiędzy co najmniej dwoma portami, zgodnie
z opublikowanym rozkładem lub odbywającą się z taką regularnością lub
częstotliwością, która pozwala rozpoznać jej cykliczny charakter;
 4