Rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim

3
3. Audyt, o którym mowa w ust. 1, poprzedza się
przeprowadzaniem audytów wewnętrznych w urzędach,
służbach i innych podmiotach realizujących zadania, o
których mowa w ust. 2. Przeprowadzanie audytów
wewnętrznych koordynuje minister właściwy do spraw
gospodarki morskiej.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może
określić, w drodze rozporządzenia, sposób przygotowania
administracji morskiej do audytu IMO, a w szczególności
tryb organizacji i przeprowadzania audytów wewnętrznych,
jednostki nimi objęte oraz tryb usuwania uchybień
stwierdzonych w wyniku audytu IMO, kierując się
koniecznością zapewnienia prawidłowego i sprawnego
przygotowania i przebiegu audytu IMO.
Art. 4 1. Przed wydaniem zezwolenia na eksploatację statku, T
Art. 28 Art. 28. 1. W przypadku zmiany przynależności statku z
ust. 1
któremu przyznano prawo do podnoszenia bandery danego
obcej na polską, dyrektor urzędu morskiego:
ust. 2
państwa członkowskiego, państwo to podejmuje środki, które
1) uzyskuje informacje dotyczące stanu bezpieczeństwa
uzna za właściwe, w celu zapewnienia, aby statek ten
statku od jego armatora oraz poprzedniej administracji, ze
odpowiadał wymaganiom obowiązujących zasad i przepisów
szczególnym uwzględnieniem stwierdzonych przez tę
międzynarodowych. W szczególności weryfikuje ono
administrację uchybień, które nie zostały usunięte;
bezpieczeństwo statku przy pomocy wszelkich rozsądnych
2) zapewnia, aby statek odpowiadał wymaganiom
środków. W razie konieczności konsultuje się ono z
obowiązujących przepisów międzynarodowych, w
poprzednim państwem bandery w celu ustalenia, czy
szczególności przeprowadza inspekcję wstępną weryfikując
jakiekolwiek nieusunięte niezgodności lub kwestie związane
usunięcie uchybień stwierdzonych przez poprzednią
z bezpieczeństwem, stwierdzone przez poprzednie państwo
administrację.
bandery, nie zostały jeszcze usunięte lub rozwiązane.
2. Na żądanie dyrektora urzędu morskiego armator statku, o
2. Jeżeli inne państwo bandery wystąpi o informacje
którym mowa w ust. 1, jest obowiązany dostarczyć
dotyczące statku, który wcześniej podnosił banderę państwa
posiadane informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1.
członkowskiego,
3. Izba morska, w ramach postępowania rejestrowego
państwo członkowskie, którego to dotyczy,
statku o obcej przynależności, przed wpisem statku do
niezwłocznie przekazuje temu innemu państwu bandery
polskiego rejestru okrętowego informuje właściwego
występującemu o te informacje szczegółowe informacje na
dyrektora urzędu morskiego o przyjęciu wniosku o
temat nieusuniętych niezgodności i wszelkie inne stosowne
dokonanie wpisu statku do rejestru, w celu umożliwienia
informacje dotyczące bezpieczeństwa.
dyrektorowi urzędu morskiego dokonania czynności, o
których mowa w ust. 1 i 2. Wpisu statku do rejestru
dokonuje się na podstawie decyzji dyrektora urzędu
morskiego stwierdzającej spełnienie przez statek warunków
technicznych wymaganych do wpisaniu statku do rejestru.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej,

4
kierując się koniecznością zapewnienia odpowiedniego
poziomu bezpieczeństwa i ochrony środowiska oraz
uwzględniając wiek i stan techniczny statków, których
przynależność zmieniana jest z obcej na polską, określi, w
drodze rozporządzenia, warunki techniczne, jakie muszą
zostać spełnione, aby statek został wpisany do rejestru.
Art. 5 W przypadku powiadomienia administracji o zatrzymaniu T
Art. 30 Art. 30. 1. W przypadku zatrzymania w obcym porcie
statku podnoszącego banderę danego państwa
statku o polskiej przynależności przez inspekcję państwa
członkowskiego przez państwo portu, administracja ta
portu:
nadzoruje, zgodnie z procedurami ustanowionymi w tym
1) kapitan statku jest obowiązany niezwłocznie przekazać
celu, dostosowanie tego statku do wymagań odpowiednich
informację o tym fakcie dyrektorowi urzędu morskiego
konwencji IMO.
właściwemu dla portu macierzystego statku;
2) armator statku jest obowiązany dostosować statek do
wymagań umów międzynarodowych, w szczególności w
zakresie stwierdzonych uchybień;
3) właściwy dyrektor urzędu morskiego nadzoruje
dostosowanie statku do wymagań umów
międzynarodowych.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi,
w drodze rozporządzenia, sposób:
1) postępowania w przypadku zatrzymania w obcym porcie
statku o polskiej przynależności przez inspekcję państwa
portu, w tym sposób przekazywania informacji o jego
zatrzymaniu,
2) dostosowania zatrzymanych statków do wymagań umów
międzynarodowych oraz przepisów krajowych w zakresie
budowy, konstrukcji oraz bezpiecznej eksploatacji tych
statków,
3) sprawowania nadzoru przez właściwego dyrektora
urzędu morskiego nad dostosowaniem statku do wymagań
umów międzynarodowych
- kierując się koniecznością przeprowadzenia niezbędnych
działań, jakie muszą zostać podjęte w celu usunięcia
stwierdzonych uchybień oraz zapewnienia bezpieczeństwa
żeglugi statków o polskiej przynależności i bezpieczeństwa
osób przebywających na tych statkach.
Art. 6
Państwa członkowskie zapewniają, aby przynajmniej
T
Art. 7 Art. 7. 1. Na potrzeby administracji morskiej tworzy się
następujące informacje dotyczące statków podnoszących
elektroniczną bazę danych o statkach o polskiej
banderę były w każdej chwili dostępne do celów niniejszej
przynależności.

5
dyrektywy:
2.
Baza danych, o której mowa w ust. 1, zawiera
a) dane statku (nazwa, numer IMO itp.);
informacje dotyczące:
b) daty przeprowadzonych przeglądów, w tym przeglądów
1) identyfikacji statku;
dodatkowych i uzupełniających, jeżeli były wykonane, oraz
2) przeprowadzanych przeglądów i inspekcji państwa
audytów;
bandery;
c) dane identyfikacyjne uznanych organizacji
3) uznanych organizacji uczestniczących w klasyfikacji i
uczestniczących w certyfikacji i klasyfikacji statku;
certyfikacji statku;
d) dane identyfikacyjne właściwego organu, który dokonał
4) organu, który przeprowadził inspekcję statku w ramach
inspekcji statku zgodnie z przepisami dotyczącymi kontroli
kontroli państwa portu, oraz daty inspekcji;
państwa portu, oraz daty inspekcji;
5) wyników inspekcji przeprowadzonych w ramach
e) wyniki inspekcji przeprowadzonych przez kontrolę
inspekcji państwa portu, w szczególności dotyczących
państwa portu (niezgodności: tak lub nie; zatrzymanie: tak
uchybień i zatrzymań statku;
lub nie);
6) wypadków i incydentów morskich;
f) informacje dotyczące ofiar wypadku morskiego;
7) identyfikacji statków, które zmieniły banderę z polskiej
g) dane identyfikacyjne statków, które przestały podnosić
na obcą w ciągu ostatnich 12 miesięcy;
banderę danego państwa członkowskiego podczas
8) innych danych o statkach o polskiej przynależności
poprzednich 12 miesięcy.
uznanych za istotne przez organy administracji morskiej.
3.
Informacje, o których mowa w:
1) ust. 2 pkt 4 i 5 – przekazuje armator statku o polskiej
przynależności;
2) ust. 2 pkt 6 – przekazują podmioty właściwe do
prowadzenia dochodzeń w sprawach wypadków i
incydentów morskich;
3) ust. 2 pkt 7 – przekazują podmioty prowadzące rejestr
statków o polskiej przynależności.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi,
w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia bazy danych
o statkach o polskiej przynależności, w tym wprowadzania i
aktualizacji informacji o tych statkach, warunki dostępu
właściwym organom państw członkowskich Unii
Europejskiej oraz Komisji Europejskiej do informacji
zamieszczonych w bazie oraz zakres ich wykorzystania,
mając na uwadze potrzebę zapewnienia dostępności
informacji zamieszczonych w bazie oraz przepisy Unii
Europejskiej w zakresie wymagań dotyczących państwa
bandery.
Art. 7
Państwa członkowskie podejmują niezbędne
środki T
Art. 9 Art. 9. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej
umożliwiające przeprowadzenie audytu IMO swoich
składa co najmniej raz na 7 lat do Sekretarza Generalnego
administracji co najmniej raz na siedem lat, z zastrzeżeniem
Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) wniosek o

6
uprzedniego uzyskania pozytywnej odpowiedzi IMO na
przeprowadzenie audytu IMO zgodnie z przepisami IMO
złożony przez dane państwo członkowskie w odpowiednim
dotyczącymi systemu dobrowolnego audytu państw
terminie wniosek i publikują wyniki audytu zgodnie z
członkowskich IMO. Po przeprowadzeniu audytu minister
właściwymi przepisami krajowymi dotyczącymi poufności.
publikuje jego wyniki na stronie internetowej ministerstwa i
nadzoruje usunięcie stwierdzonych uchybień.
2. Urzędy, służby i inne podmioty realizujące zadania i
obowiązki wynikające z przepisów IMO - Kodeks
wdrażania obowiązkowych instrumentów IMO, poddaje się
audytowi IMO w zakresie wypełniania tych obowiązków.
3. Audyt, o którym mowa w ust. 1, poprzedza się
przeprowadzaniem audytów wewnętrznych w urzędach,
służbach i innych podmiotach realizujących zadania, o
których mowa w ust. 2. Przeprowadzanie audytów
wewnętrznych koordynuje minister właściwy do spraw
gospodarki morskiej.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może
określić, w drodze rozporządzenia, sposób przygotowania
administracji morskiej do audytu IMO, a w szczególności
tryb organizacji i przeprowadzania audytów wewnętrznych,
jednostki nimi objęte oraz tryb usuwania uchybień
stwierdzonych w wyniku audytu IMO, kierując się
koniecznością zapewnienia prawidłowego i sprawnego
przygotowania i przebiegu audytu IMO.
Art. 8 1. Przed dniem 17 czerwca 2012 r. każde państwo T
Art. 10 Art. 10. Dyrektorzy urzędów morskich utrzymują system
ust. 1
członkowskie opracowuje, wdraża i utrzymuje system
zarządzania jakością zgodny z normą ISO 9001 w
zarządzania jakością w odniesieniu do operacyjnych
odniesieniu do spraw związanych z realizacją zadań
aspektów działań związanych z państwem bandery
państwa bandery, państwa portu i państwa nadbrzeżnego.
prowadzonych przez administrację. Taki system zarządzania
jakością jest certyfikowany zgodnie z obowiązującymi
międzynarodowymi normami jakości.
Art. 8 2. Państwa członkowskie, które są wpisane na czarną listę lub T
Art. 32 Art. 32. 1. W przypadku, kiedy Rzeczpospolita Polska
ust. 2
przez dwa kolejne lata były wpisane na szarą listę
zostanie wpisana na czarną listę lub przez dwa kolejne lata
publikowaną w najnowszym sprawozdaniu rocznym
na szarą listę Memorandum Paryskiego, minister właściwy
Paryskiego protokołu ustaleń (zwanym dalej „paryskim
do spraw gospodarki morskiej, w terminie 4 miesięcy od
MOU”) dotyczącego kontroli państwa portu, dostarczają
dnia opublikowania tych list, sporządzi i przekaże Komisji
Komisji – nie pó niej niż cztery miesiące po opublikowaniu
Europejskiej sprawozdanie zawierające analizę głównych
sprawozdania paryskiego MOU – sprawozdanie z własnej
przyczyn zaistniałej sytuacji i informację o podjętych
działalności jako państw bandery. W sprawozdaniu określa
działaniach.
się i analizuje główne przyczyny braku zgodności, które
2. Listy, o których mowa w ust. 1, oraz lista biała

7
doprowadziły do zatrzymań i niezgodności skutkujących
publikowane są co roku w ramach sprawozdania
wpisaniem na czarną lub szarą listę.
Memorandum Paryskiego, które zawiera klasyfikację
państw bandery na podstawie wyników wszystkich
inspekcji oraz wska ników zatrzymań i uchybień statków w
okresie ostatnich trzech lat.
Art. 9
Co pięć lat, a po raz pierwszy przed dniem 17 czerwca 2012 N

r. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i
Radzie sprawozdanie dotyczące stosowania niniejszej
dyrektywy. Sprawozdanie to zawiera ocenę działalności
państw członkowskich jako państw bandery.
Art. 10 1. Komisja wspierana jest przez Komitet ds. Bezpiecznych N

ust. 1
Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniu Morza przez Statki
(COSS) ustanowiony na mocy art. 3 rozporządzenia (WE) nr
2099/2002.
Art. 10 2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się N

ust. 2
art. 5 i art. 7 decyzji 1999/468/WE z uwzględnieniem
przepisów art. 8 tej decyzji. Okres przewidziany w art. 5 ust.
6 decyzji 1999/468/WE ustala się na dwa miesiące.
Art. 11 1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy N

ust. 1
ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do
zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą najpó niej dnia
17 czerwca 2011 r. Informują Komisję o tekstach tych
przepisów. Przepisy przyjęte przez państwa członkowskie
zawierają odesłanie do niniejszej dyrektywy lub odesłanie
takie towarzyszy im w momencie ich oficjalnej publikacji.
Metody dokonywania takiego odesłania określane są przez
państwa członkowskie.
Art. 11 2. Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty N

ust. 2
podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w
dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.
Art. 12 Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po N

jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii
Europejskiej.
Art.
13
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw N

członkowskich.
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2009/17/WE
Art. 1 W dyrektywie 2002/59/WE wprowadza się następujące N

ust. 1 zmiany:
lit. a
1) w art. 2 ust. 2 wprowadza się następujące zmiany: