Rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim

23
stosowane przez państwa członkowskie w ich stosunkach z
organizacjami, którym zostało powierzone dokonywanie
inspekcji i przeglądów statków oraz wydawanie certyfikatów
zgodności z konwencjami międzynarodowymi w zakresie
bezpieczeństwa na morzu i zapobiegania zanieczyszczaniu
mórz, wspierając jednocześnie cel swobody świadczenia
usług. Proces ten obejmuje opracowanie i wdrożenie
wymogów bezpieczeństwa w odniesieniu do kadłuba,
maszyn, instalacji elektrycznej
i sterująco-kontrolnej statków objętych zakresem
międzynarodowych konwencji.
Art. 2 a) „statek” oznacza statek objęty zakresem
N

a
międzynarodowych konwencji

Art. 2 b) „statek podnoszący banderę państwa członkowskiego” N

b
oznacza statek zarejestrowany i podnoszący banderę państwa
członkowskiego zgodnie z jego przepisami. Statki
nieodpowiadające tej definicji traktuje się jak statki
podnoszące banderę kraju trzeciego;
Art. 2c „inspekcje i przeglądy” oznacza inspekcje i przeglądy, które T Art.
5
23) inspekcji – należy przez to rozumieć kontrolę
są obowiązkowe na podstawie konwencji
pkt 23 przeprowadzaną przez:
międzynarodowych;
a) państwo bandery, inne państwo na zlecenie państwa
bandery lub uznaną organizację w imieniu państwa
bandery, w celu potwierdzenia, że statek i jego załoga
spełniają wymagania określone w przepisach krajowych i
międzynarodowych,
b) państwo portu zgodnie z postanowieniami Memorandum
Paryskiego
Art. 2 d) „międzynarodowe konwencje” oznacza Międzynarodową N

d
konwencję o bezpieczeństwie życia na morzu (SOLAS 74), z
dnia 1 listopada 1974 r. z wyjątkiem rozdziału XI-2
załącznika do niej, Międzynarodową konwencję o liniach
ładunkowych z dnia 5 kwietnia 1966 r. oraz Międzynarodową
konwencję o zapobieganiu zanieczyszczeniu morza przez
statki (MARPOL) z dnia 2 listopada 1973 r., wraz
z odnoszącymi się do nich protokołami i zmianami, a także
odpowiednimi kodeksami o statusie obowiązkowym we
wszystkich państwach członkowskich w ich zaktualizowanej

24
wersji;
Art.
2e e) „organizacja” oznacza podmiot prawny, jego filie i T Art.
5
16)
organizacji - należy przez to rozumieć instytucję
wszelkie inne podmioty znajdujące się pod jego kontrolą,
pkt 16 klasyfikacyjną wykonującą zadania w zakresie nadzoru
które wspólnie lub oddzielnie wykonują zadania objęte
technicznego nad statkami;
zakresem stosowania niniejszej dyrektywy;

Art. 2f f) „kontrola” oznacza, do celów definicji w lit. e), prawa, T Art.
5
19) przeglądzie statku – należy przez to rozumieć
umowy lub wszelkie inne środki, prawne lub faktyczne, które
pkt 19 kontrolę przeprowadzaną przez organizację w celu
oddzielnie lub łącznie dają możliwość wywierania
potwierdzenia zgodności z przepisami klasyfikacyjnymi dla
decydującego wpływu na podmiot prawny lub umożliwiają
wydania świadectwa klasy;
temu podmiotowi prawnemu wykonywanie zadań objętych
zakresem stosowania niniejszej dyrektywy;
Art. 2g g) „uznana organizacja” oznacza organizację uznaną zgodnie T Art.
5
17)
uznanej organizacji - należy przez to rozumieć
z rozporządzeniem (WE) nr 391/2009;
pkt 17 organizację uznaną przez Komisję Europejską zgodnie z
przepisami Unii Europejskiej w zakresie wspólnych reguł i
norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i
przeglądów statków;
Art. 2h h) „upoważnienie” oznacza akt udzielenia przez państwo T
Art. 8 Art. 8.1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej,
członkowskie upoważnienia lub delegacji kompetencji
mając na uwadze charakter wykonywanych zadań
uznanej
administracji morskiej lub liczbę statków o polskiej
organizacji;
przynależności, może upoważnić, w drodze decyzji, uznaną
organizację do wykonywania zadań administracji morskiej.
2. Organy administracji morskiej sprawują nadzór nad
uznanym organizacjami upoważnionymi do wykonywania
zadań administracji morskiej.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi,
w drodze rozporządzenia, sposób i zakres upoważniania
oraz sprawowania nadzoru nad uznanym organizacjami
upoważnionymi do wykonywania zadań administracji
morskiej, mając na uwadze konieczność zapewnienia
bezpieczeństwa statków o polskiej przynależności oraz
właściwe wykonywanie powierzonych zadań przez uznane
organizacje.
Art. 2i i) „statutowy certyfikat” oznacza certyfikat wydany przez lub T Art.
5
certyfikacie – należy przez to rozumieć dokument
w imieniu państwa bandery, zgodnie z konwencjami
pkt 21 bezpieczeństwa wydany dla statku zgodnie z przepisami
międzynarodowymi;
ustawy oraz umów międzynarodowych;
Art. 2j „reguły i procedury” oznacza wymogi uznanej organizacji w T Art.
5
18)
przepisach klasyfikacyjnych - należy przez to
zakresie projektowania, budowy, wyposażenia, utrzymania i
pkt 18 rozumieć wymagania uznanej organizacji w zakresie
przeglądu statków;
budowy statku, jego stałych urządzeń oraz wyposażenia, a

25
także utrzymania statku oraz procedur przeprowadzania
przeglądów statku;
Art. 2k k) „certyfikat klasy” oznacza dokument wydany przez uznaną T Art.
5
20)
świadectwie klasy - należy przez to rozumieć
organizację, poświadczający zdolność statku do określonego
pkt 20 dokument wydany przez uznaną organizację
użytku lub świadczenia określonych usług, zgodnie z
potwierdzający zdolność lub przystosowanie statku do
regułami i procedurami ustanowionymi i opublikowanymi
określonego używania zgodnie z przepisami
przez tę uznaną organizację;
klasyfikacyjnymi tej uznanej organizacji;
Art. 2l l) „certyfikat bezpieczeństwa radiowego statku towarowego” N

oznacza certyfikat wprowadzony przez protokół z 1988 r.
zmieniający Konwencję SOLAS, przyjęty przez
Międzynarodową Organizację Morską (IMO).
Art. 3
1. Przyjmując na siebie obowiązki i zobowiązania wynikające T
Art. 8 Art. 8.1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej,
z międzynarodowych konwencji, państwa członkowskie
mając na uwadze charakter wykonywanych zadań
zapewniają, aby ich właściwe administracje mogły zapewnić
administracji morskiej lub liczbę statków o polskiej
odpowiednie ich stosowanie, w szczególności w odniesieniu
przynależności, może upoważnić, w drodze decyzji, uznaną
do inspekcji i przeglądu statków oraz wydawania statutowych
organizację do wykonywania zadań administracji morskiej.
certyfikatów oraz certyfikatów zwolnienia zgodnie z
2. Organy administracji morskiej sprawują nadzór nad
przepisami międzynarodowych konwencji. Państwa
uznanym organizacjami upoważnionymi do wykonywania
członkowskie działają zgodnie z odpowiednimi przepisami
zadań administracji morskiej.
załącznika i dodatku do rezolucji IMO A.847(20) w sprawie
3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi,
wytycznych w celu wspomagania państw bandery w
w drodze rozporządzenia, sposób i zakres upoważniania
wykonywaniu instrumentów IMO.
oraz sprawowania nadzoru nad uznanym organizacjami
2. W przypadku gdy do celów ust. 1 państwo członkowskie
upoważnionymi do wykonywania zadań administracji
podejmie w odniesieniu do statków podnoszących jego
morskiej, mając na uwadze konieczność zapewnienia
banderę decyzję o:
bezpieczeństwa statków o polskiej przynależności oraz
(i) upoważnieniu organizacji w pełni lub częściowo do
właściwe wykonywanie powierzonych zadań przez uznane
dokonywania inspekcji i przeglądów związanych z
organizacje.
wydawaniem ustawowych certyfikatów, łącznie z tymi, które
mają na celu ocenę zgodności z przepisami określonymi w
art. 11 ust. 2 i, w stosownych przypadkach, do wydawania
lub odnawiania
tych certyfikatów; lub
(ii) powierzeniu organizacjom w pełni lub częściowo
dokonywania inspekcji i przeglądów, o których mowa w ppkt
(i);
obowiązki te powierza wyłącznie uznanym organizacjom.
Właściwa administracja zatwierdza we wszystkich
przypadkach pierwsze wydanie certyfikatów zwolnienia.
Jednakże w przypadku certyfikatu bezpieczeństwa radiowego

26
statku towarowego obowiązki te mogą zostać powierzone
podmiotowi prywatnemu uznanemu przez właściwą
administrację i posiadającemu wystarczającą wiedzę fachową
oraz wykwalifikowany personel do prowadzenia w jej
imieniu prac w zakresie oceny bezpieczeństwa łączności
radiowej.
3. Artykuł ten nie dotyczy certyfikacji poszczególnych
pozycji wyposażenia statku.
Art.4
1. Stosując art. 3 ust. 2, państwa członkowskie co do zasady T
Art. 8 Art. 8.1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej,
ust. 1
nie odmawiają upoważnienia wszelkim uznanym
mając na uwadze charakter wykonywanych zadań
organizacjom do podejmowania takiej działalności, z
administracji morskiej lub liczbę statków o polskiej
zastrzeżeniem przepisów ust. 2 niniejszego artykułu oraz art.
przynależności, może upoważnić, w drodze decyzji, uznaną
5 i 9. Mogą jednak ograniczyć liczbę organizacji, którym
organizację do wykonywania zadań administracji morskiej.
udzielą upoważnienia, stosownie do swoich potrzeb, o ile
2. Organy administracji morskiej sprawują nadzór nad
istnieją ku temu przejrzyste i obiektywne przesłanki. Na
uznanym organizacjami upoważnionymi do wykonywania
wniosek państwa członkowskiego, zgodnie z procedurą
zadań administracji morskiej.
regulacyjną, o której mowa w art. 6 ust. 2, Komisja przyjmuje
3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi,
właściwe środki w celu zapewnienia właściwego stosowania
w drodze rozporządzenia, sposób i zakres upoważniania
akapitu pierwszego niniejszego ustępu w odniesieniu do
oraz sprawowania nadzoru nad uznanym organizacjami
odmowy udzielenia upoważnienia oraz art. 8 w odniesieniu
upoważnionymi do wykonywania zadań administracji
do przypadków, gdy upoważnienie jest zawieszone lub
morskiej, mając na uwadze konieczność zapewnienia
wycofane.
bezpieczeństwa statków o polskiej przynależności oraz
właściwe wykonywanie powierzonych zadań przez uznane
organizacje.
Art. 4 2. W celu udzielenia przez państwo członkowskie zgody na T
Art. 8 Art. 8.1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej,
ust. 2
wypełnianie wszystkich wymienionych w art. 3 obowiązków
mając na uwadze charakter wykonywanych zadań
lub ich części przez uznaną organizację z siedzibą w państwie
administracji morskiej lub liczbę statków o polskiej
trzecim może ono wystąpić do wspomnianego państwa
przynależności, może upoważnić, w drodze decyzji, uznaną
trzeciego o przyznanie traktowania na zasadach wzajemności
organizację do wykonywania zadań administracji morskiej.
tym uznanym organizacjom, które mają siedzibę we
2. Organy administracji morskiej sprawują nadzór nad
Wspólnocie. Dodatkowo Wspólnota może wystąpić do
uznanym organizacjami upoważnionymi do wykonywania
państwa trzeciego, w którym uznana organizacja ma swoją
zadań administracji morskiej.
siedzibę, o przyznanie traktowania na zasadach wzajemności
3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi,
tym uznanym organizacjom, które mają siedzibę we
w drodze rozporządzenia, sposób i zakres upoważniania
Wspólnocie.
oraz sprawowania nadzoru nad uznanym organizacjami
upoważnionymi do wykonywania zadań administracji
morskiej, mając na uwadze konieczność zapewnienia
bezpieczeństwa statków o polskiej przynależności oraz
właściwe wykonywanie powierzonych zadań przez uznane

27
organizacje.
Art. 5 1. Państwa członkowskie, które podejmują decyzję, jak T
Art. 8 Art. 8.1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej,
ust. 1 - opisano w art. 3 ust. 2, określają stosunki robocze między ich
mając na uwadze charakter wykonywanych zadań
4
właściwą administracją a organizacjami działającymi w ich
administracji morskiej lub liczbę statków o polskiej
imieniu.
przynależności, może upoważnić, w drodze decyzji, uznaną
2. Stosunki robocze regulowane są sformalizowaną i
organizację do wykonywania zadań administracji morskiej.
sporządzoną na piśmie niedyskryminacyjną umową lub
2. Organy administracji morskiej sprawują nadzór nad
równoważnymi rozwiązaniami prawnymi ustalającymi
uznanym organizacjami upoważnionymi do wykonywania
szczególne obowiązki i funkcje przyjęte Przez organizacje i
zadań administracji morskiej.
obejmujące przynajmniej:
3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi,
a) przepisy określone w dodatku II do rezolucji IMO
w drodze rozporządzenia, sposób i zakres upoważniania
A.739(18) w sprawie wytycznych do upoważniania
oraz sprawowania nadzoru nad uznanym organizacjami
organizacji działających w imieniu administracji, czerpiąc
upoważnionymi do wykonywania zadań administracji
inspirację z załącznika, dodatków i uzupełnień do okólnika
morskiej, mając na uwadze konieczność zapewnienia
710 IMO MSC i okólnika 307 MEPC w sprawie wzoru
bezpieczeństwa statków o polskiej przynależności oraz
umowy dotyczącej upoważniania uznanych organizacji
właściwe wykonywanie powierzonych zadań przez uznane
działających w imieniu administracji;
organizacje.
b) następujące przepisy dotyczące odpowiedzialności
finansowej:
(i) jeżeli odpowiedzialność wynikająca z jakiegokolwiek
wypadku morskiego zostaje ostatecznie i nieodwołalnie
nałożona na administrację przez sąd lub jako element
rozstrzygnięcia sporu na drodze postępowania arbitrażowego,
łącznie z wymogiem wypłacenia odszkodowań stronom
poszkodowanym z tytułu straty lub uszkodzenia mienia lub
uszkodzenia ciała czy śmierci, które, jak udowodnił to sąd,
zostały spowodowane przez umyślne działanie lub
zaniechanie albo rażące zaniedbanie uznanej organizacji, jej
organów, pracowników, agentów lub innych osób, które
działają w imieniu uznanej organizacji, administracja będzie
miała prawo do finansowej rekompensaty od uznanej
organizacji w stopniu, w jakim ta strata, uszkodzenie lub
śmierć według decyzji sądu zostały spowodowane przez
uznaną organizację;
(ii) jeżeli odpowiedzialność wynikająca z jakiegokolwiek
wypadku morskiego zostaje ostatecznie i nieodwołalnie
nałożona na administrację przez sąd lub jako element
rozstrzygnięcia sporu na drodze postępowania arbitrażowego,
łącznie z wymogiem wypłacenia odszkodowań stronom