Rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim
projekt dotyczy implementacji dyrektyw UE stanowiących tzw. pakiet Eryka III, z 2009 r. i uregulowania m. in. zagadnień bezpieczeństwa morskiego w kwestiach budowy, stałych urządzeń i wyposażenia statków, kwalifikacji i składu załogi, bezpiecznej żeglugi oraz ratowania życia na morzu (regulacje będą dotyczyć statków polskich oraz obcych statków znajdujących się na polskich wodach morskich wewnętrznych lub polskim morzu terytorialnym)
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 4463
- Data wpłynięcia: 2011-07-21
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o bezpieczeństwie morskim
- data uchwalenia: 2011-08-18
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 228, poz. 1368
4463-cz-I
28
poszkodowanym z tytułu uszkodzenia ciała lub śmierci,
które, jak udowodnił to sąd, zostały spowodowane
jakimkolwiek zaniedbaniem, lekkomyślnością lub
zaniechaniem ze strony uznanej organizacji, jej organów,
pracowników, agentów lub innych osób, które działają w
imieniu uznanej organizacji, administracja będzie miała
prawo do finansowej rekompensaty ze strony uznanej
organizacji w stopniu, w jakim to uszkodzenie ciała lub
śmierć według decyzji sądu zostały spowodowane przez
uznaną organizację; państwa członkowskie mogą ograniczyć
maksymalną kwotę do zapłacenia przez uznaną organizację,
która jednakże musi być co najmniej równa kwocie 4
milionów EUR;
(iii) jeżeli odpowiedzialność wynikająca z jakiegokolwiek
wypadku morskiego zostaje ostatecznie i nieodwołalnie
nałożona na administrację przez sąd lub jako element
rozstrzygnięcia sporu na drodze postępowania arbitrażowego,
łącznie z wymogiem wypłacenia odszkodowań stronom
poszkodowanym z tytułu straty lub uszkodzenia mienia,
które, jak udowodnił to sąd, zostały spowodowane
jakimkolwiek zaniedbaniem, lekkomyślnością lub
zaniechaniem ze strony uznanej organizacji, jej organów,
pracowników, agentów lub innych osób, które działają w
imieniu uznanej organizacji, administracja będzie miała
prawo do finansowej rekompensaty ze strony uznanej
organizacji w stopniu, w jakim ta strata lub uszkodzenie
według decyzji sądu zostały spowodowane przez uznaną
organizację; państwa członkowskie mogą ograniczyć
maksymalną kwotę do zapłacenia przez uznaną organizację,
która jednakże musi być co najmniej równa kwocie 2
milionów EUR;
c) przepisy dotyczące okresowych audytów
przeprowadzanych przez administrację lub bezstronny
podmiot zewnętrzny wyznaczony przez administrację,
dotyczące obowiązków
wykonywanych przez organizacje w imieniu administracji, o
czym mowa w art. 9 ust. 1;
d) możliwość wyrywkowych i szczegółowych inspekcji
statków;
29
e) przepisy dotyczące obowiązkowego zgłaszania istotnych
informacji na temat klasyfikowanej przez nich floty oraz
przeniesień, zawieszeń i wycofań z klas.
3. Umowa lub równoważne rozwiązania prawne mogą
nakładać wymóg posiadania przez uznaną organizację
lokalnego przedstawicielstwa na terytorium państwa
członkowskiego, w imieniu którego pełni ona obowiązki, o
których mowa w art. 3. Wymóg taki może spełniać lokalne
przedstawicielstwo
posiadające osobowość prawną zgodnie z prawem państwa
członkowskiego oraz podlegające jurysdykcji jego krajowych
sądów.
4. Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji
szczegółowe informacje na temat stosunków roboczych
określonych zgodnie z niniejszym artykułem. Komisja
następnie informuje o tym pozostałe państwa członkowskie.
Art. 6 1. Komisja wspierana jest przez Komitet ds. Bezpiecznych N
Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniom Morza przez Statki
(COSS) ustanowiony na mocy rozporządzenia (WE) nr
2099/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 1 ).
2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się
art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniając przepisy jej
art. 8. Okres wskazany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE
ustala się na trzy miesiące.
3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się
art. 5a ust. 1–4 i art. 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniając
przepisy jej art. 8.
Art. 7 1. Niniejsza dyrektywa może, bez poszerzania zakresu jej N
ust. 1a stosowania, zostać zmieniona w celu:
a) wprowadzenia, do celów niniejszej dyrektywy, kolejnych
zmian do międzynarodowych konwencji i związanych z nimi
protokołów, kodeksów i rezolucji, o których mowa w art. 2
lit. d), art. 3 ust. 1 i art. 5 ust. 2, które weszły w życie;
Art. 7 b) zmiany kwot wymienionych w art. 5 ust. 2 lit. b) ppkt (ii) N
ust. 1b oraz (iii).
rodki te, mające na celu zmianę elementów innych niż
istotne niniejszej dyrektywy, przyjmowane są zgodnie z
procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w
art. 6 ust. 3.
30
Art. 7 2. Po przyjęciu nowych instrumentów lub protokołów do N
ust. 2
międzynarodowych konwencji wymienionych w art. 2 lit. d)
Rada, stanowiąc na wniosek Komisji, decyduje,
uwzględniając procedury parlamentarne państw
członkowskich oraz stosowne procedury wewnętrzne IMO, w
sprawie szczegółowych regulacji dotyczących ratyfikacji tych
nowych instrumentów lub protokołów, zapewniając
jednocześnie ich jednolite i równoczesne
stosowanie w państwach członkowskich.
Zmiany w międzynarodowych instrumentach, o których
mowa w art. 2 lit. d) i art. 5, mogą zostać wyłączone z
zakresu stosowania niniejszej dyrektywy, zgodnie z art. 5
rozporządzenia (WE) nr 2099/2002.
Art. 8 Niezależnie od minimalnych kryteriów określonych w T
art. 8
Art. 8.1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej,
załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 391/2009, jeżeli
mając na uwadze charakter wykonywanych zadań
państwo członkowskie uznaje, iż uznana organizacja nie
administracji morskiej lub liczbę statków o polskiej
może być dłużej upoważniona do wykonywania w jego
przynależności, może upoważnić, w drodze decyzji, uznaną
imieniu zadań określonych w art. 3, może zawiesić lub
organizację do wykonywania zadań administracji morskiej.
wycofać takie upoważnienie. W takim przypadku państwo
2. Organy administracji morskiej sprawują nadzór nad
członkowskie niezwłocznie powiadamia Komisję i pozostałe
uznanym organizacjami upoważnionymi do wykonywania
państwa członkowskie o swojej decyzji i należycie ją
zadań administracji morskiej.
uzasadnia.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi,
w drodze rozporządzenia, sposób i zakres upoważniania
oraz sprawowania nadzoru nad uznanym organizacjami
upoważnionymi do wykonywania zadań administracji
morskiej, mając na uwadze konieczność zapewnienia
bezpieczeństwa statków o polskiej przynależności oraz
właściwe wykonywanie powierzonych zadań przez uznane
organizacje.
Art. 9 1. Każde państwo członkowskie upewnia się, czy uznana T
art. 8
Art. 8.1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej,
organizacja działająca w jego imieniu do celów art. 3 ust. 2
mając na uwadze charakter wykonywanych zadań
skutecznie pełni funkcje, o których mowa w tym artykule
administracji morskiej lub liczbę statków o polskiej
zgodnie z wymaganiami jego właściwej administracji.
przynależności, może upoważnić, w drodze decyzji, uznaną
2. W celu wykonania zadania, o którym mowa w ust. 1,
organizację do wykonywania zadań administracji morskiej.
każde z państw członkowskich co najmniej raz na dwa lata
2. Organy administracji morskiej sprawują nadzór nad
monitoruje każdą uznaną organizację działającą w jego
uznanym organizacjami upoważnionymi do wykonywania
imieniu i przekazuje innym państwom członkowskim i
zadań administracji morskiej.
Komisji sprawozdanie z wyników takich działań
3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi,
monitorujących najpó niej dnia 31 marca roku następującego
w drodze rozporządzenia, sposób i zakres upoważniania
31
po roku, w którym zostały przeprowadzone takie działania.
oraz sprawowania nadzoru nad uznanym organizacjami
upoważnionymi do wykonywania zadań administracji
morskiej, mając na uwadze konieczność zapewnienia
bezpieczeństwa statków o polskiej przynależności oraz
właściwe wykonywanie powierzonych zadań przez uznane
organizacje.
Art. 10 Wykonując swoje prawa i obowiązki jako państwa portu, T
Art. 44 Art. 44. 1. W przypadku, gdy statek, któremu uznana
państwa członkowskie zgłaszają Komisji i innym państwom
organizacja działająca w imieniu państwa bandery wydała
członkowskim i powiadamiają państwo bandery, którego to
ważny certyfikat, nie spełnia odpowiednich wymagań
dotyczy, w przypadku stwierdzenia wydania ważnego
umów międzynarodowych i stanowi poważne zagrożenie
statutowego certyfikatu przez uznaną organizację działającą
dla bezpieczeństwa i środowiska morskiego albo nie spełnia
w imieniu państwa bandery statkowi, który nie spełnia
wymagań technicznych, pomimo posiadania ważnego
odpowiednich wymogów międzynarodowych konwencji, lub
świadectwa klasy, organ inspekcyjny informuje o tym, a
o jakimkolwiek uchybieniu statku posiadającego ważny
także o każdym innym przypadku szczególnego
certyfikat klasy, a związanym z pozycjami objętymi tym
niedbalstwa uznanej organizacji, Komisję Europejską i inne
certyfikatem. Tylko przypadki statków stanowiących
państwa członkowskie Unii Europejskiej oraz państwo
poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa i środowiska lub
bandery statku.
przypadki, w których widoczne są dowody szczególnie
2. Organ inspekcyjny informuje, w trakcie inspekcji
niedbałego zachowania uznanej organizacji, zostają
wstępnej, uznaną organizację o przypadku, o którym mowa
zgłoszone do celów niniejszego artykułu. Uznana
w ust. 1, w celu umożliwienia podjęcia przez tę organizację
organizacja, której to dotyczy, zostaje powiadomiona o takim
natychmiastowych działań naprawczych.
przypadku w momencie inspekcji wstępnej, tak aby mogła
niezwłocznie podjąć właściwe działania w tej sprawie.
Art. 11 1. Każde państwo członkowskie zapewnia, aby statki T art.
18
Art. 18. 1. W celu zapewnienia spełniania przez statek o
ust. 1 i podnoszące jego banderę były projektowane, budowane,
ust. 1
polskiej przynależności wymagań, o których mowa w art.
2
wyposażane i utrzymywane zgodnie z regułami i
11, oraz wymagań Kodeksu ISM, statek podlega inspekcji
procedurami związanymi z wymogami uznanych organizacji
państwa bandery przeprowadzanej przez organy
dotyczącymi kadłuba, maszyn oraz instalacji elektrycznej i
inspekcyjne w zakresie, terminach i trybie określonych w
sterująco-kontrolnej.
ustawie, umowach międzynarodowych oraz przepisach
ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich
Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz. U. z
2003 r. Nr 153, poz. 1502, z pó n. zm. )).
2. Państwo członkowskie może podjąć decyzję o stosowaniu
Art. 11 3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej,
reguł, które uznaje za równoważne regułom i procedurom
ust. 3
kierując się koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa
uznanych organizacji, wyłącznie pod warunkiem, że
statków oraz życia i zdrowia osób na statkach, dla statków
niezwłocznie powiadomi o nich Komisję zgodnie z procedurą
podlegających umowom międzynarodowym, może, w
ustanowioną na mocy dyrektywy 98/34/WE i inne państwa
drodze rozporządzenia:
członkowskie oraz że żadne z państw członkowskich ani
1) uznać za obowiązujące szczegółowe przepisy
32
Komisja nie zgłoszą wobec nich sprzeciwu i nie uznają ich za
techniczne w zakresie budowy statku, jego stałych urządzeń
nierównoważne w trybie procedury regulacyjnej, o której
i wyposażenia wydawane przez organizację;
mowa w art. 6 ust. 2 niniejszej dyrektywy.
2) określić warunki uznawania przepisów technicznych
wydanych przez organizację, za spełniające wymagania
bezpieczeństwa, mając na uwadze posiadane uznanie
Komisji Europejskiej przez tę organizację;
3) zwiększyć wymagania wobec statków
podlegających umowom międzynarodowym, w zakresie
budowy statku, jego stałych urządzeń i wyposażenia w
stosunku do wymagań określonych tymi umowami, zgodnie
z ich przepisami;
Art. 11 4) wyłączyć statki podlegające umowom
ust. 4 międzynarodowym spod działania niektórych postanowień
pkt 4
tych umów, zgodnie z ich przepisami.
Art. 11 3. Państwa członkowskie współpracują z uznanymi T
art. 8
Art. 8.1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej,
ust. 3
organizacjami, którym udzielają upoważnienia, w
mając na uwadze charakter wykonywanych zadań
opracowywaniu reguł i procedur tych organizacji. Państwa
administracji morskiej lub liczbę statków o polskiej
członkowskie konsultują się z uznanymi organizacjami, aby
przynależności, może upoważnić, w drodze decyzji, uznaną
zapewnić jednolitą interpretację konwencji
organizację do wykonywania zadań administracji morskiej.
międzynarodowych.
2. Organy administracji morskiej sprawują nadzór nad
uznanym organizacjami upoważnionymi do wykonywania
zadań administracji morskiej.
3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi,
w drodze rozporządzenia, sposób i zakres upoważniania
oraz sprawowania nadzoru nad uznanym organizacjami
upoważnionymi do wykonywania zadań administracji
morskiej, mając na uwadze konieczność zapewnienia
bezpieczeństwa statków o polskiej przynależności oraz
właściwe wykonywanie powierzonych zadań przez uznane
organizacje.
Art. 12 Komisja co dwa lata powiadamia Parlament Europejski i N
Radę o postępach w wykonywaniu niniejszej dyrektywy w
państwach członkowskich. L 131/52 PL Dziennik Urzędowy
Unii Europejskiej 28.5.2009
Art. 13 1. Państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy N
ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do
wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 17 czerwca 2011 r.
Niezwłocznie informują one Komisję o tekstach tych
Dokumenty związane z tym projektem:
-
4463-cz-I
› Pobierz plik
-
4463-II
› Pobierz plik