Rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim
projekt dotyczy implementacji dyrektyw UE stanowiących tzw. pakiet Eryka III, z 2009 r. i uregulowania m. in. zagadnień bezpieczeństwa morskiego w kwestiach budowy, stałych urządzeń i wyposażenia statków, kwalifikacji i składu załogi, bezpiecznej żeglugi oraz ratowania życia na morzu (regulacje będą dotyczyć statków polskich oraz obcych statków znajdujących się na polskich wodach morskich wewnętrznych lub polskim morzu terytorialnym)
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 4463
- Data wpłynięcia: 2011-07-21
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o bezpieczeństwie morskim
- data uchwalenia: 2011-08-18
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 228, poz. 1368
4463-cz-I
8
a) zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie:
„O ile nie wskazano inaczej, niniejszej dyrektywy nie stosuje
się do:”
Art. 1 b) litera c) otrzymuje brzmienie:
T Art.
4
2. Przepisów ustawy w zakresie monitorowania i informacji
pkt 2
„c) zbiorniki na statku o nośności poniżej 1 000 ton brutto
ust. 2
o ruchu statków, z zastrzeżeniem przypadków określonych
lit. b
oraz zasobów statku i wyposażenia do użytku na pokładzie
w ustawie dotyczących obowiązku zgłaszania kapitanowi
wszystkich statków.”
portu informacji dotyczącej identyfikacji statku przed
wejściem lub wyjściem z portu oraz uzyskania zezwolenia
na wejście do portu lub wyjście z portu, nie stosuje się do:
1)
statków
służby państwowej specjalnego
przeznaczenia;
2)
statków rybackich o długości do 24 m, z
zastrzeżeniem ust. 3;
3) statków o wartości historycznej o długości do 45 m;
4) jachtów rekreacyjnych o długości do 24 m;
5) jachtów komercyjnych o długości do 24 m, o których
mowa w art. 5 pkt 9 lit. d;
6) paliwa na statkach o pojemności brutto poniżej 1 000
oraz zapasów i wyposażenia na wszystkich statkach.
Art. 1 2) w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:
N
ust. 2 a) w lit. a) wprowadza się następujące zmiany:
lit. a
(i) zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie:
„»Odpowiednie dokumenty międzynarodowe« oznaczają
następujące dokumenty w ich aktualnym brzmieniu:”;
(ii) dodaje się tiret w brzmieniu:
„— »rezolucja IMO A.917(22)« oznacza rezolucję
Międzynarodowej Organizacji Morskiej 917(22)
zatytułowaną »Wytyczne użytkowania na statkach systemu
automatycznej identyfikacji statków (AIS)«, zmienioną
rezolucją IMO A.956(23),
— »rezolucja IMO A.949(23)« oznacza rezolucję 949(23)
Międzynarodowej Organizacji Morskiej zatytułowaną
»Wytyczne w zakresie miejsc schronienia dla statków
potrzebujących pomocy«,
— »rezolucja IMO A.950(23)« oznacza rezolucję 950(23)
Międzynarodowej Organizacji Morskiej zatytułowaną
»Służby asysty morskiej (MAS)«,
— »wytyczne IMO dotyczące sprawiedliwego traktowania
marynarzy w przypadku wypadku
9
morskiego« oznaczają wytyczne stanowiące
załącznik do rezolucji LEG. 3(91) Komitetu
Prawnego IMO z dnia 27 kwietnia 2006 r.
zatwierdzonego przez Radę Administracyjną
MOP na swojej 296 sesji w dniach 12–16 czerwca 2006 r.”
Art. 1 b) litera k) otrzymuje brzmienie: „k) »właściwe władze« T Art.
92
Art. 92. 1. W celu zapewnienia sprawnego funkcjonowania
ust. 2 oznaczają władze i organizacje wyznaczone przez państwa
ust. 1 Narodowego Systemu SafeSeaNet minister właściwy do
lit. b
członkowskie do wykonywania zadań zgodnie z niniejszą
spraw gospodarki morskiej powołuje Krajowego
dyrektywą.”
Koordynatora Narodowego Systemu Monitorowania Ruchu
Statków i Przekazywania Informacji odpowiedzialnego za
utrzymanie i zarządzanie Narodowym Systemem
SafeSeaNet, zwanego dalej „Koordynatorem SafeSeaNet”.
Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej odwołuje
Koordynatora SafeSeaNet.
Art. 1 c) dodaje się litery w brzmieniu:
T Art.
91
Art. 91. 1. W celu zapewnienia wymiany informacji o
ust. 2 „s) »SafeSeaNet« oznacza wspólnotowy system wymiany
ust. 1
statkach lub zdarzeniach, stanowiących potencjalne
lit. c
informacji morskiej opracowany przez Komisję we
niebezpieczeństwo dla żeglugi lub zagrożenie dla
współpracy z państwami członkowskimi w celu zapewnienia
bezpieczeństwa na morzu, bezpieczeństwa ludzi lub
wdrożenia prawodawstwa wspólnotowego;
środowiska morskiego, których skutki mogą rozciągać się
na polskie obszary morskie lub na obszary morskie innych
państw członkowskich Unii Europejskiej oraz
monitorowania ruchu statków, obejmującego zarządzanie i
nadzór nad ruchem statków, ustanawia się Narodowy
System Monitorowania Ruchu Statków i Przekazywania
Informacji, zwany dalej „Narodowym System SafeSeaNet”.
W ramach nadzoru nad ruchem statków Służba VTS może
wydawać statkom instrukcje, zalecenia i nakazy.
t) »linia regularna« oznacza rejsy zorganizowane w sposób
Art. 5 12)
żegludze na linii regularnej - należy przez to
zapewniający połączenie pomiędzy dwoma lub więcej
pkt 12 rozumieć żeglugę na wodach morskich zapewniającą
portami, zgodnie z opublikowanym
połączenie pomiędzy co najmniej dwoma portami, zgodnie
rozkładem jazdy albo odbywających się
z opublikowanym rozkładem lub odbywającą się z taką
z taką regularnością lub częstotliwością, która
regularnością lub częstotliwością, która pozwala rozpoznać
pozwala rozpoznać ich cykliczny charakter;
jej cykliczny charakter;
u) »statek rybacki« oznacza każdy statek posiadający
Art. 5
3)
statku rybackim - należy przez to rozumieć statek
wyposażenie do komercyjnej eksploatacji żywych zasobów
pkt 3
przeznaczony lub używany do rybołówstwa morskiego lub
wodnych;
pozyskiwania innych zasobów morza;
10
v) »statek potrzebujący pomocy« oznacza, bez
Art. 94 2. Dyrektor urzędu morskiego sporządza plan udzielenia
uszczerbku dla postanowień konwencji SAR dotyczącej
ust. 2 i statkom znajdującym się w niebezpieczeństwie schronienia
ratowania osób, statek znajdujący się w sytuacji, która może
5
na polskich obszarach morskich znajdujących się w jego
doprowadzić do jego utraty lub powstania zagrożenia dla
właściwości. Plan, w części dotyczącej obszarów portu lub
środowiska lub zagrożenia nawigacji;
obiektu portowego, sporządza się w porozumieniu z
podmiotem zarządzającym portem, przystanią morską lub
obiektem portowym. Plan nie narusza postanowień "Planu
akcji poszukiwawczych i ratowniczych", o którym mowa w
art. 117 ust. 2, i przepisów wydanych na podstawie art. 24
ust. 1 ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu
zanieczyszczaniu morza przez statki.
5. Decyzję o udzieleniu schronienia statkowi znajdującemu
się w niebezpieczeństwie podejmuje się na podstawie
niezależnej oceny sytuacji i planu udzielenia statkom
schronienia.
w) »LRIT« oznacza system identyfikacji i śledzenia statków
dalekiego zasięgu zgodnie z prawidłem SOLAS V/19-1.”
Art. 16 Art. 16. 1. Statek uprawiający żeglugę międzynarodową
ust. 1
powinien być wyposażony w urządzenie Systemu
Identyfikacji i ledzenia Dalekiego Zasięgu (LRIT),
spełniające wymagania określone w rozdziale V Konwencji
SOLAS, z zastrzeżeniem ust. 4 pkt 1.
Art. 1 „Artykuł 6a
T Art.
4
3. Przepisy ustawy w zakresie monitorowania i informacji o
ust. 3
Stosowanie systemów automatycznej identyfikacji statków
ust. 3
ruchu statków stosuje się do statków rybackich o długości
(AIS) przez statki rybackie Każdy statek rybacki, którego
całkowitej powyżej 15 m w zakresie obowiązku
długość całkowita przekracza 15 metrów i pływający pod
wyposażenia tych statków w urządzenie Systemu
banderą państwa członkowskiego oraz zarejestrowany we
Automatycznej Identyfikacji (AIS).
Wspólnocie lub prowadzący działalność na wodach
wewnętrznych lub na morzu terytorialnym państwa
Art. 14 Art. 14. 1. Statek powinien być wyposażony w urządzenie
członkowskiego, lub też prowadzący wyładunek połowu w
ust. 1
Systemu Automatycznej Identyfikacji (AIS), spełniające
porcie należącym do państwa członkowskiego, zostaje
wymagania określone w rozdziale V Konwencji SOLAS, z
wyposażony, zgodnie z harmonogramem zamieszczonym w
zastrzeżeniem ust. 3.
załączniku II część I pkt 3, w AIS (klasa A) spełniający
normy eksploatacyjne określone przez IMO. Statki rybackie
wyposażone w AIS utrzymują system w działaniu ciągłym.
W wyjątkowych okolicznościach AIS może zostać
wyłączony, gdy kapitan uzna, że jest to konieczne dla
bezpieczeństwa lub ochrony jego statku.
11
Art. 1 Artykuł 6b
N
ust.3
Wykorzystanie systemów identyfikacji i śledzenia statków
dalekiego zasięgu (LRIT)
1. Statki, do których stosuje się prawidło SOLAS V/19-1 oraz
normy eksploatacyjne i wymogi funkcjonalne przyjęte przez
IMO, mają na pokładzie sprzęt LIRT zgodny z tym
prawidłem w razie zawinięcia do portu państwa
członkowskiego. Państwa członkowskie i Komisja
współpracują ze sobą w celu określenia wymogów
dotyczących umieszczania sprzętu transmitującego
informacje LIRT na pokładzie statków pływających na
wodach będących w zasięgu stałych stacji AIS państw
członkowskich i przedkładają IMO wszelkie stosowne środki.
2. Komisja współpracuje z państwami członkowskimi w celu
ustanowienia Europejskiego Centrum Danych LRIT, którego
zadaniem będzie przetwarzanie informacji dotyczących
identyfikacji i śledzenia statków dalekiego zasięgu.”
Art. 1 4) artykuł 12 otrzymuje brzmienie:
T Art.
88
5. Kapitan, armator oraz właściciel przewożonych przez
ust. 4
„Artykuł 12 Wymogi informacyjne dotyczące transportu
ust. 5
statek towarów niebezpiecznych lub zanieczyszczających
towarów niebezpiecznych
ma obowiązek współpracować z dyrektorem urzędu
1. Nie przedstawia się do przewozu ani nie zabiera na pokład
morskiego w celu zminimalizowania skutków zdarzeń, o
żadnego statku, niezależnie od jego wielkości, w porcie
których mowa w ust. 1, w szczególności przekazywać na
państwa członkowskiego towarów niebezpiecznych lub
jego żądanie informacje zawarte w deklaracji o towarach
zanieczyszczających, chyba że kapitanowi lub operatorowi,
niebezpiecznych lub zanieczyszczających, o której mowa w
przed załadunkiem towarów na pokład, dostarczono
art. 10 b ustawy z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu
deklarację zawierającą następujące informacje:
zanieczyszczaniu morza przez statki (Dz. U. z 2006 r. Nr
a) informacje wymienione w pkt 2 załącznika I;
99, poz. 692, z 2007 r. Nr 176, poz. 1238 oraz z 2009 r. Nr
b) dla substancji określonych w załączniku I Konwencji
63, poz. 518).
MARPOL – kartę danych dotyczących bezpieczeństwa z
wyszczególnieniem fizykochemicznych właściwości
Art. 99 Art. 99. 1. Do przewozu towarów niebezpiecznych statkami
produktów, w tym, w stosownych przypadkach, ich lepkości
ust. 1 i stosuje się postanowienia rozdziału VII Konwencji SOLAS
wyrażonej w cSt w temp. 50 °C oraz gęstości w temp. 15 °C
2
oraz załącznika 3 do Konwencji MARPOL.
oraz inne dane zawarte w karcie danych
2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej,
dotyczących bezpieczeństwa zgodnie z rezolucją IMO
kierując się względami bezpieczeństwa żeglugi, może
MSC.150(77);
określić, w drodze rozporządzenia, dodatkowe wymagania
c) numery alarmowe załadowcy lub innej osoby lub władzy
dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych statkami
będących w posiadaniu informacji dotyczących
niepodlegającymi Konwencji SOLAS, mając na względzie
fizykochemicznych właściwości produktów oraz
bezpieczne pakowanie i mocowanie tych towarów oraz
określających działania, jakie należy podjąć w nagłym
środki ostrożności, konieczne ze względu na sąsiedztwo z
12
wypadku.
innymi towarami.
2. Statki przybywające z portów spoza Wspólnoty i kierujące
się do portu państwa członkowskiego, które przewożą na
pokładzie niebezpieczne lub zanieczyszczające towary,
muszą posiadać deklarację sporządzoną przez załadowcę,
zawierającą informacje wymagane zgodnie z ust. 1 lit. a), b) i
c).
3. Załadowca ma obowiązek i odpowiedzialność dostarczenia
kapitanowi lub operatorowi takiej deklaracji oraz
zapewnienia, aby ładunek przedstawiony do przewozu
dokładnie odpowiadał ładunkowi zgłoszonemu zgodnie z ust.
1.”
Art. 1 5) w art. 14 ust. 2 lit. c) otrzymuje brzmienie:
N
ust. 5
„c) na wniosek, przy wykorzystaniu SafeSeaNet oraz jeżeli
jest to konieczne ze względów bezpieczeństwa morskiego lub
ochrony środowiska morskiego, państwa członkowskie mają
możliwość niezwłocznego wysyłania informacji o statku oraz
o niebezpiecznych lub zanieczyszczających towarach na
pokładzie do właściwych krajowych i lokalnych władz
innego państwa członkowskiego.”
Art. 1 6) artykuł 15 otrzymuje brzmienie:
T Art.
87
6. Dyrektor urzędu morskiego właściwy dla portu
ust. 6
„Artykuł 15 Wyłączenia
ust. 6, zawinięcia statku może zwolnić, w drodze decyzji, statek
1. Państwa członkowskie mogą wyłączać przewozy
7, 8,
odbywający, przez okres co najmniej jednego miesiąca,
wykonywane regularnie między portami znajdującymi się na
10
żeglugę na linii regularnej pomiędzy portami polskimi lub
ich terytorium z wymogów art. 4 i 13, z zastrzeżeniem
pomiędzy portem polskim a portem innego państwa
spełnienia następujących warunków:
członkowskiego Unii Europejskiej, z obowiązku, o którym
a) przedsiębiorstwo wykonujące te regularne przewozy
mowa w ust. 1, jeżeli:
prowadzi i stale uaktualnia wykaz statków, których to
1) armator statków wykonujących żeglugę na linii
dotyczy, oraz przekazuje ten wykaz właściwej władzy;
regularnej:
b) dla każdej odbywanej podróży informacje wymienione
a) przekazuje na bieżąco dyrektorowi urzędu morskiego
odpowiednio w części 1 lub 3 załącznika I udostępnia się na
aktualną listę takich statków oraz
żądanie właściwej władzy. Przedsiębiorstwo ustanawia
b) ustanowił system umożliwiający natychmiastowy
wewnętrzny system zapewniający całodobowe
elektroniczny dostęp do informacji, o których mowa w ust.
przekazywanie takich informacji w formie elektronicznej,
1, dotyczących każdej podróży statku wykonującego
niezwłocznie po wystąpieniu właściwej władzy z żądaniem,
żeglugę na linii regularnej, organom administracji morskiej
zgodnie z, odpowiednio, art. 4 ust. 1 lub art. 13 ust. 4;
i Morskiej Służbie Poszukiwania i Ratownictwa na ich
c) port przeznaczenia lub właściwa władza są powiadamiane,
żądanie, przez całą dobę;
zgodnie z, odpowiednio, art. 4 lub art. 13, o wszelkiej
2) przewidywany czas trwania rejsu w ramach żeglugi na
rozbieżności w stosunku do planowanej godziny przybycia
linii regularnej nie przekracza 12 godzin.
Dokumenty związane z tym projektem:
-
4463-cz-I
› Pobierz plik
-
4463-II
› Pobierz plik