Rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim

 


2. Wpływ regulacji na rynek pracy
Projektowane zmiany będą miały pozytywny wpływ na rynek pracy poprzez podniesienie
atrakcyjności polskiej bandery, poprawę jakościową floty i konkurencyjność w stosunku do
krajów trzecich. Wprowadzenie odpowiednich przepisów w zakresie bezpieczeństwa żeglugi
jachtów komercyjnych może stworzyć nowe miejsca pracy na obszarach nadmorskich, dzięki
pojawieniu się nowego rodzaju działalności turystycznej.

3. Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym
na funkcjonowanie przedsiębiorstw
Projekt ustawy nie generuje obciążeń administracyjnych. Regulacje nie będą
powodowały obciążenia dla sektora przedsiębiorców w sektorze gospodarki morskiej,
ponieważ zgodnie z zapisami dyrektyw oraz umów międzynarodowych, nowe obowiązki
nakładane są w zdecydowanej większości na administrację morską.
Projektowane zmiany pozytywnie wpłyną na konkurencyjność gospodarki poprzez
podniesienie atrakcyjności polskiej bandery, poprawę jakościową floty i konkurencyjność
w stosunku do krajów trzecich.
Podniesienie atrakcyjności bandery może służyć zachęceniu armatorów polskich do rejestracji
swojej działalności gospodarczej pod banderą narodową. Bandera o wysokim współczynniku
działalności może również zachęcić armatorów zagranicznych, w związku z faktem, że statki
podnoszące taką banderę będą rzadziej poddawane kontrolom inspekcji państwa portu (PSC).
Zachęcające dla armatorów może być również wprowadzenie systemów zarządzania jakością
w całej administracji morskiej, co sprawi, że jej działania staną się jednolite i bardziej
przejrzyste dla podmiotów zewnętrznych.
Wprowadzenie odpowiednich regulacji w zakresie jachtingu komercyjnego pozwoli na
dostosowanie przepisów polskich do poziomu, jaki obowiązuje w innych państwach UE.
Uregulowanie spraw jachtingu komercyjnego ma na celu de facto zmniejszenie wymagań,
jakie powinny być obecnie stosowane w odniesieniu do jachtów sportowych uprawiających
działalność polegającą w szczególności na przewozie osób. Zostanie otwarty nowy rynek
usług o regulacjach bardziej liberalnych (w szczególności zmniejszone zostaną obciążenia
finansowe i administracyjne) niż ma to miejsce w przypadku pełnomorskiej żeglugi
45 
 
 
pasażerskiej obowiązujące zgodnie z przepisami Kodeksu morskiego (które traktują jednostki
sportowe prowadzące działalność, o której mowa w niniejszym projekcie ustawy, jako
normalne statki handlowe). Aby natomiast zapewnić bezpieczeństwo osób korzystających
z usług w zakresie żeglarstwa komercyjnego, niezbędne jest określenie minimalnych
przepisów dotyczących wymagań technicznych, jakie muszą spełniać przedmiotowe jachty.
Podkreślić należy, że jednocześnie utrzymana zostaje liberalizacja w zakresie żeglarstwa
rekreacyjnego. Co więcej, poprzez wprowadzenie możliwości prowadzenia nadzoru nad
stanem technicznym jachtów rekreacyjnych przez podmioty inne niż instytucje
klasyfikacyjne, rynek ww. usług zostanie otwarty i stanie się bardziej konkurencyjny pod
względem cenowym i jakościowym.

4. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Proponowane zmiany nie wpłyną na sytuację i rozwój regionalny.

Projekt jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
Zgodnie z art. 5 i 6 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie
stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z pó n. zm.), projekt ustawy został
udostępniony na stronie internetowej w Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa
Infrastruktury oraz Rządowego Centrum Legislacji. W czasie prac nad projektem nie
wpłynęły żadne zgłoszenia zainteresowania pracami nad projektem w trybie ustawy
o działalności lobbingowej w procesie stanowienia prawa.
Stosownie do § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie
sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U.
Nr 239, poz. 2039, z pó n. zm.) projekt ustawy nie podlega notyfikacji.
46 
 
 


07/11rch
47 
 


TYTUŁ PROJEKTU:
Projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim
TYTUŁ WDRA ANEGO AKTU PRAWNEGO / DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2009/21/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w
WDRA ANYCH AKTÓW PRAWNYCH 1):
sprawie zgodności z wymaganiami dotyczącymi państwa bandery
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2009/17/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r.
zmieniająca dyrektywę 2002/59/WE ustanawiającą wspólnotowy system monitorowania i informacji o
ruchu statków
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2009/15/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w
sprawie wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i przeglądów na
statkach oraz odpowiednich działań administracji morskich,
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w
sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
PRZEPISY UNII EUROPEJSKIEJ 2)
Jedn.
Treść przepisu UE 3)
Koniec
Jedn.
Treść przepisu/ów projektu (*)
Uzasadnienie
red.
zność
red.
uwzględnienia
wdro e
(*)
w projekcie
nia
przepisów

wykraczający
T / N
ch poza
minimalne
wymogi
prawa UE
(**)
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2009/21 WE

Art. 1
1. Celem niniejszej dyrektywy jest:
N

a) zapewnienie skutecznego i spójnego wypełniania przez
państwa członkowskie ich obowiązków jako państw bandery;
oraz
b) poprawa bezpieczeństwa i zapobieganie
zanieczyszczeniom pochodzącym ze statków podnoszących
banderę państwa członkowskiego.
2. Niniejsza dyrektywa pozostaje bez uszczerbku dla
morskich przepisów wspólnotowych wymienionych w art. 2
ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2099/2002 Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 5 listopada 2002 r.

2
ustanawiającego Komitet ds. Bezpiecznych Mórz i
Zapobiegania Zanieczyszczeniu Morza przez Statki (COSS)
oraz dyrektywy Rady 1999/63/WE z dnia 21 czerwca 1999 r.
dotyczącej Umowy w sprawie organizacji czasu pracy
marynarzy przyjętej przez
Stowarzyszenie Armatorów Wspólnoty Europejskiej (ECSA)
i Federację Związków Zawodowych Pracowników
Transportu w Unii Europejskiej (FST).
Art. 2 Niniejsza dyrektywa stosuje się do administracji państwa N

członkowskiego, którego banderę podnosi statek.
Art. 3 Do celów niniejszej dyrektywy stosuje się następujące N

pkt a
definicje:
a) „statek” oznacza statek lub jednostkę podnoszące banderę
państwa członkowskiego, które objęte są zakresem
odpowiednich konwencji IMO i które objęte są wymogiem
posiadania zaświadczenia;
Art. 3 b) „administracja” oznacza właściwe organy państwa N

pkt b
członkowskiego, którego banderę podnosi statek;
Art. 3 c) „uznana organizacja” oznacza organizację uznaną zgodnie T Art.
5
17) uznanej organizacji - należy przez to rozumieć
pkt c
z rozporządzeniem (WE) nr 391/2009 Parlamentu
pkt 17 organizację uznaną przez Komisję Europejską zgodnie z
Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie
przepisami Unii Europejskiej w zakresie wspólnych reguł i
wspólnych reguł i norm dotyczących organizacji

norm dotyczących organizacji dokonujących inspekcji i
dokonujących inspekcji i przeglądów na statkach
przeglądów statków;
Art. 3 d) „certyfikaty” oznaczają oficjalne certyfikaty wydane T Art.
5
21) certyfikacie – należy przez to rozumieć dokument
pkt d
zgodnie z odpowiednimi konwencjami IMO
pkt 21 bezpieczeństwa wydany dla statku zgodnie z przepisami
ustawy oraz umów międzynarodowych;
Art. 3 e) „audyt IMO” oznacza audyt przeprowadzony zgodnie z T
Art. 9 Art. 9. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej
pkt e
przepisami rezolucji A.974(24) przyjętej przez zgromadzenie
składa co najmniej raz na 7 lat do Sekretarza Generalnego
IMO w dniu 1 grudnia 2005 r.
Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) wniosek o
przeprowadzenie audytu IMO zgodnie z przepisami IMO
dotyczącymi systemu dobrowolnego audytu państw
członkowskich IMO ). Po przeprowadzeniu audytu minister
publikuje jego wyniki na stronie internetowej ministerstwa i
nadzoruje usunięcie stwierdzonych uchybień.
2. Urzędy, służby i inne podmioty realizujące zadania i
obowiązki wynikające z przepisów IMO - Kodeks
wdrażania obowiązkowych instrumentów IMO ), poddaje
się audytowi IMO w zakresie wypełniania tych
obowiązków.