Rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim

UZASADNIENIE

Projekt rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie akcji przeciwlodowych na
wodach morskich, zwany dalej „projektem rozporządzenia”, stanowi wykonanie
upoważnienia ustawowego zawartego w art. 96 ust. 5 ustawy z dnia … o bezpieczeństwie
morskim (Dz. U. Nr …, poz. …), zwanej dalej „ustawą”.

Obowiązek przeprowadzania akcji przeciwlodowych na wodach morskich został
nałożony dyrektywą 2002/59/WE z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiającą wspólnotowy
system monitorowania i informacji o ruchu statków i uchylająca dyrektywę 93/75/WE
(Dz. Urz. WE L 208 z 05.08.2002, str. 10) oraz dyrektywą 2009/17/WE z dnia 23 kwietnia
2009 r. zmieniającą ww. dyrektywę 2002/59/WE (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 101).

Celem projektu rozporządzenia jest określenie warunków oraz sposobów
przeprowadzania akcji przeciwlodowych na wodach morskich.

Projekt rozporządzenia nie podlega notyfikacji Komisji Europejskiej, zgodnie
z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu
funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239,
poz. 2039, z późn. zm.).

Stosownie do art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie
stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.), przedmiotowy projekt
rozporządzenia zostanie zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie
internetowej Ministerstwa Infrastruktury.

Proponuje się, aby projekt rozporządzenia wszedł w życie po upływie 14 dni od dnia
ogłoszenia.

Projekt rozporządzenia jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.






6

OCENA SKUTKÓW REGULACJI (OSR)

1. Podmioty, na które oddziałuje projektowana regulacja
Projekt rozporządzenia oddziałuje na następujące podmioty:
1) ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej,
2) Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej,
3) Okręgowe dyrekcje gospodarki wodnej,
3) Marynarkę Wojenną,
4) urzędy morskie,
5) właścicieli i armatorów statków,
6) inne, odpowiednie terytorialnie podmioty organizacyjne portów.

2. Konsultacje społeczne
Projekt rozporządzenia zostanie poddany konsultacjom społecznym.

3. Wpływ regulacji na dochody i wydatki sektora przedsiębiorstw
Wejście w życie projektu rozporządzenia nie będzie miało wpływu na dochody i wydatki
sektora przedsiębiorstw.

4. Wpływ regulacji na wydatki sektora publicznego, w tym budżet państwa
i budżety jednostek samorz du terytorialnego
Wejście w życie projektu rozporządzenia będzie miało wpływ na wydatki sektora
publicznego, związane z kosztami przeprowadzania akcji przeciwlodowych na wodach
morskich.

5. Wpływ regulacji na rynek pracy
Wejście w życie projektu rozporządzenia nie będzie miało wpływu na rynek pracy.

6. Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym
na funkcjonowanie przedsiębiorstw
Wejście w życie projektu rozporządzenia nie będzie miało wpływu na konkurencyjność
gospodarki i przedsiębiorczość.

7. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Wejście w życie projektu rozporządzenia nie będzie miało wpływu na sytuację i rozwój
regionów.

8. Wpływ regulacji na stan środowiska
Wejście w życie projektu rozporządzenia nie będzie miało wpływu na stan środowiska.

20-07-aa

7
Projekt

ROZPORZ DZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY1)
z dnia
w sprawie przewozu ładunków masowych statkami


Na podstawie art. 98 ust. 5 ustawy z dnia … o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr ...,
poz. ...) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa warunki bezpiecznego przewozu ładunków masowych statkami
oraz tryb postępowania w sprawie wydawania dokumentów dla statków przewożących ziarno
luzem.

§ 2. Statki morskie przewożące ładunki masowe luzem obowiązane są spełniać:
1) postanowienia rozdziału VI oraz rozdziału XII Międzynarodowej konwencji
o bezpieczeństwie życia na morzu, sporządzonej w Londynie dnia 1 listopada 1974 r. (Dz. U.
z 1984 r. Nr 61, poz. 318 i 319), wraz z Protokołem dotyczącym Międzynarodowej konwencji
o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r.
(Dz. U. z 1984 r. Nr 61, poz. 320 i 321 oraz z 1986 r. Nr 35, poz. 177), zwanej dalej
„Konwencją SOLAS”;
2) postanowienia prawidła II-2/19 Konwencji SOLAS – w stosunku do towarów
niebezpiecznych, określonych w prawidle VII/2 tej konwencji;
3) przepisy niniejszego rozporządzenia.

§ 3. 1. Na statku przewożącym stałe ładunki masowe luzem powinna znajdować się,
sporządzona co najmniej w języku polskim i angielskim, instrukcja zawierająca informacje
niezbędne dla umożliwienia kapitanowi zapobiegania przeciążeniom konstrukcji kadłuba.
2. Instrukcja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać:
1) informację o stateczności statku, wymaganą prawidłem II-1/22 Konwencji SOLAS,
zatwierdzoną przez uznaną instytucję klasyfikacyjną;
2) informacje dotyczące sposobu balastowania statku podczas operacji przeładunkowych;
3) określenie maksymalnego dopuszczalnego obciążenia na jednostkę powierzchni
poszycia dna wewnętrznego;
4) określenie maksymalnego dopuszczalnego obciążenia ładowni;
5) plan załadunku i rozładunku zawierający niezbędne informacje pozwalające uniknąć
przeciążenia konstrukcji kadłuba podczas wykonywania operacji przeładunkowych, operacji
balastowania oraz podczas podróży;
6) określenie maksymalnych dopuszczalnych wartości sił tnących i momentów gnących
działających na kadłub podczas załadunku, rozładunku i podróży, jeżeli dla danego statku
wymagane są obliczenia wytrzymałości;
7) informację dotyczącą sposobu postępowania w przypadku wystąpienia awarii na statku
przewożącym masowe ładunki niebezpieczne.


1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2
pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu
działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 216, poz. 1594).

§ 4. 1. Przed załadunkiem towaru na statek załadowca obowiązany jest dostarczyć na piśmie
kapitanowi statku lub jego przedstawicielowi odpowiednie informacje o ładunku,
umożliwiające podjęcie skutecznych środków ostrożności, niezbędnych dla właściwego
rozmieszczenia i przewozu ładunku.
2. Informacja o ładunku powinna zawierać: dane o współczynniku sztauerskim i, jeśli ma to
zastosowanie, o sposobie trymowania ładunku, prawdopodobieństwie przesunięcia ładunku
lub kącie usypu oraz o innych istotnych właściwościach ładunku.
3. Informację przekazuje się na formularzu informacji o ładunku. Wzór formularza określa
załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 5. 1. Przed załadowaniem lub rozładowaniem stałych ładunków masowych kapitan statku
i przedstawiciel terminalu powinni uzgodnić odpowiednio plan załadunku lub wyładunku
zapewniający, że dopuszczalne wartości sił tnących i momentów gnących działających na
kadłub statku nie zostaną przekroczone oraz że konstrukcja kadłuba nie zostanie lokalnie
przeciążona.
2. Plan załadunku (wyładunku) oraz wszelkie poprawki powinny być przedkładane
kapitanowi portu.
3. Kapitan statku i przedstawiciel terminalu są odpowiedzialni za przeprowadzenie operacji
przeładunkowych zgodnie z planem, o którym mowa w ust. 1.
4. W przypadku gdy istnieje zagrożenie, że zostaną przekroczone jakiekolwiek ograniczenia
wymienione w ust. 1, kapitan statku powinien przerwać operacje przeładunkowe
i poinformować o tym kapitana portu.

§ 6.
1.
Przewóz koncentratów lub innych ładunków, które mogą ulegać upłynnieniu,
określonych w załączniku nr 2 do rozporządzenia, dozwolony jest, gdy wilgotność ładunku
w momencie dostarczenia na statek jest mniejsza niż graniczna wilgotność transportowa.
2. Załadowca obowiązany jest dostarczyć kapitanowi statku lub jego przedstawicielowi
zaświadczenie określające:
1) graniczną wilgotność transportową;
2) średnią wilgotność ładunku w chwili ładowania na statek.

§ 7. Ładunki wymienione w § 6 ust. 1, o wilgotności większej niż graniczna wilgotność
transportowa, mogą być przewożone na statkach pod warunkiem spełnienia wymagań
prawidła VI/6.2 Konwencji SOLAS.

§ 8. 1. Przewóz niebezpiecznych ładunków masowych wymienionych w załączniku nr 3 do
rozporządzenia dozwolony jest na statkach spełniających wymagania prawidła II-2/19
Konwencji SOLAS oraz zgodnie z prawidłem VI/6.1, w sposób opisany w Dodatku B
Kodeksu bezpiecznego przewozu stałych ładunków masowych (Dz. Urz. Min. Infr. z 2002 r.
Nr 11, poz. 47), zwanego dalej „Kodeksem BC”.
2. W stosunku do towarów określonych w ust. 1 stosuje się również postanowienia rozdziału
VII Konwencji SOLAS albo przepisy w sprawie przewozu towarów niebezpiecznych
statkami niepodlegającymi Konwencji SOLAS.
3.
Przewozu na statkach morskich ładunków wymienionych w załączniku nr 4 do
rozporządzenia dokonuje się zgodnie z prawidłem Vl/6.1, w sposób opisany w Dodatku B
Kodeksu BC.

§ 9. 1. Przewóz ładunków łatwo przesypujących się o kącie usypu mniejszym od 30°,
wymienionych w załączniku nr 5 do rozporządzenia, dozwolony jest na statkach
spełniających wymagania dla przewozu ziarna, określone w rozdziale VI Konwencji SOLAS.

2
2. Przy przewozie ładunków o kącie usypu większym od 30° oraz ładunków
nieprzesypujących się należy spełnić ogólne wymagania dotyczące trymowania ładunków,
określone w prawidle VI/7 Konwencji SOLAS.
3. Przy przewozie ładunków, o których mowa w ust. 1, informacja o stateczności wymieniona
w § 3 ust. 2 pkt 1 powinna dodatkowo zawierać opis i obliczenia dla tych ładunków lub dla
ziarna.

§ 10. Statki morskie przewożące ładunki masowe obowiązane są posiadać:
1) Certyfikat Zdolności do Przewozu Stałych Ładunków Masowych – w przypadku gdy
przewożą ładunki wymienione w § 6 ust. 1, § 8 ust. 3 oraz § 9;
2) Certyfikat Zdolności dla Statku Przewożącego Materiały Niebezpieczne wystawiany
zgodnie z wymaganiami prawidła II-2/19.4 Konwencji SOLAS – w przypadku gdy
przewożą ładunki niebezpieczne wymienione w § 8 ust. 1.

§ 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.



MINISTER INFRASTRUKTURY



3