Rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim

Morza Bałtyckiego, na których występuje taka sama znacząca wysokość fali. Pozycje zostały
podane w układzie odniesienia WGS-84. W ten sposób otrzymano na polskich obszarach
morskich trzy obszary:
a) obszar od zachodniej granicy polskich obszarów morskich do linii łączącej
pozycje o współrzędnych 54º05,5’N 015º04,5’E oraz 54º59,5’N 015º05,0’E, na
którym to obszarze występuję fala o znaczącej wysokości 2,3 m,
b) obszar od wschodniej granicy polskich obszarów morskich do linii łączącej
pozycje o współrzędnych 54º55,0’N 018º20,0’E oraz 56º12,0’N 016º24,5’E, na
którym to obszarze występuję fala o znaczącej wysokości 3,1 m,
c) obszar pomiędzy liniami opisami pozycjami w punkcie a oraz b, na którym to
obszarze występuję fala o znaczącej wysokości 2,9 m.
W opinii projektodawcy taka forma przedstawienia wykazów morza jest najbardziej
przejrzysta, zwłaszcza do osób i podmiotów zainteresowanych zakresem regulacji, które
stanowią armatorzy, projektanci i konstruktorzy statków, instytucje klasyfikacyjne oraz
administracja morska.
Projekt
rozporządzenia jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
Projektowane rozporządzenie nie podlega notyfikacji zgodnie z trybem
przewidzianym w przepisach dotyczących sposobu funkcjonowania krajowego systemu
notyfikacji norm i aktów prawnych.

Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w procesie
stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.), projekt rozporządzenia zostanie
zamieszczony w Biuletynie Informacji Publicznej Ministerstwa Infrastruktury.



4
OCENA SKUTKÓW REGULACJI (OSR)
1. Podmioty, na które oddziałuje projektowana regulacja
Projekt rozporządzenia oddziałuje na następujące podmioty:
1) ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej,
2) urzędy morskie,
3) załogi statków morskich,
4) kapitanów statków morskich,
5) armatorów promów pasażerskich typu ro-ro.
2. Konsultacje społeczne
Projekt rozporządzenia zostanie poddany konsultacjom społecznym.
3. Wpływ regulacji na dochody i wydatki sektora przedsiębiorstw
Wejście w życie projektu rozporządzenia nie będzie miało wpływu na dochody i wydatki
sektora przedsiębiorstw.
4. Wpływ regulacji na wydatki sektora publicznego, w tym budżet państwa
i budżety jednostek samorz du terytorialnego
Wejście w życie projektu rozporządzenia nie będzie miało wpływu na wydatki sektora
publicznego.
5. Wpływ regulacji na rynek pracy
Wejście w życie projektu rozporządzenia nie będzie miało wpływu na rynek pracy.
6. Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na
funkcjonowanie przedsiębiorstw
Wejście w życie projektu rozporządzenia nie będzie miało wpływu na konkurencyjność
gospodarki i przedsiębiorczość.
7. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Wejście w życie projektu rozporządzenia nie będzie miało wpływu na sytuację i rozwój
regionów.
8. Wpływ regulacji na stan środowiska
Wejście w życie projektu rozporządzenia nie będzie miało wpływu na stan środowiska.
18-07-aa

5
Projekt
ROZPORZ DZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY1)
z dnia
w sprawie Narodowego Systemu Monitorowania Ruchu Statków i Przekazywania
Informacji2)

Na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy z dnia … o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr ...,
poz. ...) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:
1) sposób funkcjonowania i organizację Narodowego Systemu SafeSeaNet;
2) zakres zadań Służby VTS;
3) sposób przekazywania informacji o statkach, o których mowa w art. 90 ust. 1 ustawy
z dnia ... o bezpieczeństwie morskim, oraz podmioty, którym przekazuje się te informacje;
4) sposób rozpowszechniania informacji o zdarzeniach, o których mowa w art. 88 ust. 1
ustawy, oraz o statkach, o których mowa w art. 90 ust. 1 ustawy;
5) wymagania wobec systemów teleinformatycznych działających w ramach Narodowego
Systemu SafeSeaNet.

§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1) krajowy system SafeSeaNet – system utworzony przez państwo członkowskie dla potrzeb
wymiany informacji morskiej;
2) centralny system SafeSeaNet – system zarządzany, nadzorowany i rozwijany przez
Komisję Europejską oraz utrzymywany w działaniu przez EMSA, działający jako punkt
węzłowy posiadający interfejs do wszystkich krajowych systemów SafeSeaNet
i umożliwiający wymianę danych pomiędzy tymi systemami;
3) wspólnotowy system SafeSeaNet – wspólnotowy system wymiany informacji morskiej

1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2
rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania
Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 216, poz. 1594).
2) Niniejsze rozporządzenie dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia następujących dyrektyw Unii
Europejskiej:
1) dyrektywy 2002/59/WE z dnia 27 czerwca 2002 r. ustanawiającej wspólnotowy system monitorowania
i informacji o ruchu statków i uchylającej dyrektywę 93/75/WE (Dz. Urz. UE L 208 z 05.08.2002, str. 10;
Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 7, str. 12);
2) dyrektywy 2009/17/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. zmieniającej dyrektywę 2002/59/WE ustanawiającą
wspólnotowy system monitorowania i informacji o ruchu statków (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009,
str. 101);
3) dyrektywy 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo
portu (Dz. Urz. UE L 131, z 28.05.2009, str. 57).

1
składający się z sieci krajowych systemów SafeSeaNet, połączonych za pośrednictwem
centralnego systemu SafeSeaNet, opracowany w celu ułatwienia wymiany danych
istotnych dla bezpieczeństwa morskiego, ochrony statków i obiektów portowych, ochrony
środowiska morskiego, efektywności ruchu statków i transportu morskiego pomiędzy
państwami członkowskimi, w formie elektronicznej;
4) narodowy system SafeSeaNet – krajowy system SafeSeaNet utworzony
w
Rzeczypospolitej Polskiej, będący Narodowym Systemem Monitorowania Ruchu
Statków i Przekazywania Informacji, o którym mowa w art. 27c ustawy;
5) krajowy organ NCA – Koordynator SafeSeaNet, o którym mowa w art. 92 ust. ustawy;
6) służba NCA – punkt kontaktowy pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a państwami
członkowskimi w zakresie operacyjnego działania wspólnotowego systemu SafeSeaNet;
7) krajowy użytkownik LCA – podmiot uprawniony do otrzymywania lub dostarczania
informacji do wspólnotowego i narodowego systemu SafeSeaNet;
8) państwo członkowskie – państwo członkowskie Unii Europejskiej oraz państwo
członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strona umowy
o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
9) EMSA – Europejską Agencję Bezpieczeństwa Morskiego ustanowioną rozporządzeniem
(WE) Nr 1406/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2002 r. (Dz. Urz.
WE L 208 z 5.8.2002, str.1);
10) dokument IFCD3) – opracowany przez Komisję Europejską we współpracy z państwami
członkowskimi dokument dotyczący interfejsu i kontroli funkcjonalności, określający
szczegółowe wymogi w zakresie funkcjonowania, standardów technicznych i procedur
działania krajowych systemów SafeSeaNet i centralnego systemu SafeSeaNet;
11) system AIS – System Automatycznej Identyfikacji Statków (AIS), o którym mowa
w art. 16a ust. 1 ustawy;
12) system LRIT – System Identyfikacji i ledzenia Dalekiego Zasięgu (LRIT), o którym
mowa w art. 16c ust. 1 ustawy;
13) alert – sygnał o zagrożeniu bądź naruszeniu ochrony statku, o którym mowa w art. 3 ust.
1 pkt 11 ustawy z dnia 4 września 2008 r. o ochronie żeglugi i portów morskich (Dz. U.
Nr 171, poz. 1055).

§ 3.1. Narodowy system SafeSeaNet utrzymuje się w działaniu ciągłym, a w jego skład
wchodzą:
1) infrastruktura techniczna;
2) krajowy organ NCA;
3) krajowi użytkownicy LCA.

2. Na infrastrukturę techniczną, o której mowa w ust. 1 pkt 1, składają się:
1) podsystem monitorowania ruchu statków, składający się:
a) z radarów brzegowych bliskiego i dalekiego zasięgu,
b) ze stacji brzegowych systemu AIS,
c) z systemu LRIT;
2) podsystem przekazywania informacji, składający się z:
a) systemu kontrolno-informacyjnego dla portów polskich,

3)
Dokument, o którym mowa w § 2 pkt 10, jest dostępny pod poniższym adresem:
http://www.umgdy.gov.pl/jednostka/irm.

2
b) systemu wymiany informacji bezpieczeństwa żeglugi.

§ 4. 1. Wyznacza się Dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni jako krajowy organ NCA.
2. Krajowy organ NCA realizuje swoje zadania przy pomocy służby NCA oraz we
współpracy z dyrektorami urzędów morskich.
3. Do zadań krajowego organu NCA należy:
1) utrzymanie w działaniu ciągłym i zapewnienie odpowiedniego stopnia bezpieczeństwa
krajowej infrastruktury teleinformatycznej, niezbędnej dla zapewnienia właściwego
funkcjonowania narodowego systemu SafeSeaNet;
2) utrzymywanie w działaniu ciągłym łączności teleinformatycznej z centralnym systemem
SafeSeaNet, w celu przekazywania informacji zgodnie z wymaganiami dokumentu IFCD,
a także generowania odpowiedzi na zapytania pozostałych użytkowników wspólnotowego
i narodowego systemu SafeSeaNet;
3) zarządzanie prawami dostępu, w tym określenie zakresu dostępu, do wspólnotowego
i narodowego systemu SafeSeaNet;
4) udzielanie prawa dostępu do systemu wymiany informacji bezpieczeństwa żeglugi;
5) opracowanie i aktualizowanie procedur wymiany informacji poprzez narodowy system
SafeSeaNet;
6) opracowanie i aktualizowanie procedur wymiany informacji, na wypadek awarii
któregokolwiek z podsystemów przekazywania informacji, o których mowa w § 3 ust. 2
pkt 2;
7) wyznaczenie i utrzymanie w działaniu ciągłym służby NCA;
8) współpraca z EMSA przy opracowywaniu i uaktualnianiu dokumentu IFCD;
9) współpraca z Komisją Europejską w opracowywaniu planów rozwoju wspólnotowego
systemu SafeSeaNet w ramach działania grupy sterującej wysokiego szczebla do spraw
SafeSeaNet, utworzonej Decyzją Komisji 2009/584/WE z dnia 31 lipca 2009 r.
ustanawiającą grupę sterującą wysokiego szczebla do spraw SafeSeaNet (Dz. Urz. UE L
201 z 1.08.2009, str. 63).

§ 5. 1. Służba NCA działa w trybie 24 godzinnym, 7 dni w tygodniu.
2. Do zadań służby NCA należy:
1) udzielanie informacji użytkownikom wspólnotowego systemu SafeSeaNet;
2) niezwłoczne informowanie krajowych użytkowników LCA, w przypadku otrzymania
informacji ze wspólnotowego systemu SafeSeaNet, o statkach lub zdarzeniach,
stanowiących potencjalne niebezpieczeństwo dla żeglugi lub zagrożenie dla
bezpieczeństwa na morzu, bezpieczeństwa ludzi lub środowiska morskiego, których skutki
mogą rozciągać się na polskie obszary morskie;
3) niezwłoczne informowanie użytkowników wspólnotowego systemu SafeSeaNet
w przypadku otrzymania informacji o statkach, o których mowa w art. 27b ust. 1 ustawy,
lub zdarzeniach, o których mowa w art. 27a ust. 1 ustawy, których skutki mogą rozciągać
się na obszary morskie państw członkowskich;
4) niezwłoczne informowanie ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej o każdym
przypadku otrzymania informacji, o których mowa w pkt 2 i 3.


§ 6.
1. Prawa dostępu do narodowego systemu SafeSeaNet udziela się ministrowi
właściwemu do spraw gospodarki morskiej i następującym krajowym użytkownikom LCA:

3