Rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim

Projekt
ROZPORZ DZENIE
MINISTRA INFRASTRUKTURY1)
z dnia
w sprawie funkcjonowania inspekcji państwa portu2)


Na podstawie art. 58 ustawy z dnia ... o bezpieczeństwie morskim (Dz. U. Nr ..., poz. ...)
zarządza się, co następuje:


Rozdział 1
Przepisy ogólne

§ 1. Rozporządzenie określa:
1) sposób funkcjonowania inspekcji państwa portu;
2) tryb przeprowadzania inspekcji przez inspektora inspekcji państwa portu;
3) zakres i sposób przeprowadzania poszczególnych rodzajów inspekcji;
4) listę dokumentów podlegających inspekcji;
5) czynniki nadrzędne i nieprzewidziane okoliczności uzasadniające przeprowadzenie
inspekcji dodatkowej;
6) sposób
kwalifikowania statków do inspekcji;
7) okoliczności przeprowadzania inspekcji bardziej szczegółowej;
8) szczegółowe kryteria uzasadniające zatrzymanie statku i wstrzymanie operacji;
9) szczegółowe kwalifikacje wymagane od inspektora inspekcji państwa portu;
10) wzór dokumentu identyfikacyjnego inspektora inspekcji państwa portu;
11) sposób przekazywania informacji, o których mowa w art. 60 ustawy z dnia ... o
bezpieczeństwie morskim, zwanej dalej „ustawą”;

1) Minister Infrastruktury kieruje działem administracji rządowej – gospodarka morska, na podstawie § 1 ust. 2
pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu
działania Ministra Infrastruktury (Dz. U. Nr 216, poz. 1594).
2) Przepisy niniejszego rozporządzenia dokonują w zakresie swojej regulacji wdrożenia postanowień:
1) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli
przeprowadzanej przez państwo portu (Dz. Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 57),
2) dyrektywy Komisji 96/40/WE z dnia 25 czerwca 1996 r. ustanawiającej wspólny wzór dowodu
tożsamości dla inspektorów przeprowadzających kontrolę państwa portu (Dz. Urz. WE L 196 z 07.08.1996,
str. 8; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 2, str. 362).

1
12) wzory decyzji, o których mowa w art. 43 ust. 1 i 6, art. 45 ust. 1, art. 46 ust. 1 i 3, art.
48 ust. 1, art. 49 ust. 9, art. 50 ust. 1 i 6 oraz w art. 54 ust. 1 ustawy.

§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1) konwencje – umowy międzynarodowe, o których mowa w art. 5 ustawy;
2) dyrektywa - dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/16/WE z dnia 23
kwietnia 2009 r. w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu (Dz.
Urz. UE L 131 z 28.05.2009, str. 57;
3) Narodowy Program Szkolenia Inspektorów PSC – opracowany w zgodzie z
systemem rozwoju zawodowego (Professional Development Scheme PDS) -
program szkolenia i oceny kompetencji inspektorów, zgodny z wytycznymi
zawartymi w instrukcji Komitetu PSC (PSC Circular 42 Paris MoU Policy on the
Training of New Entrant PSC Officers and the Proffesional Developmnet Shceme
for PSC Officers) i pozwalający odpowiednio dokumentować wiedzę i
kompetencje inspektorów.

§ 3. 1. W trakcie przeprowadzania inspekcji statków, inspektor inspekcji państwa portu,
zwany dalej „inspektorem”, podejmuje czynności niezbędne dla zapewnienia, że
kontrolowane statki nie stanowią zagrożenia dla bezpieczeństwa żeglugi, zdrowia lub
środowiska.
2. Inspektor dokonuje inspekcji, o której mowa w ust. 1, zgodnie z procedurami i instrukcjami
Memorandum Paryskiego w sprawie inspekcji państwa portu, podpisanego w dniu 26 stycznia
1982 r. (Dz. Urz. MI z 2008 r. Nr 15, poz. 77) w ich zaktualizowanej wersji oraz
postanowieniami konwencji, którym podlegają statki, o których mowa w ust. 1.
3.Procedury i instrukcje, o których mowa w ust. 2, określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

§ 4. 1.Inspektor, przeprowadzając inspekcję statku bandery państwa, niebędącego stroną
konwencji, stosuje wobec tego statku i jego załogi te same kryteria, jak wobec załogi i statku
bandery państwa będącego stroną konwencji.
2. Inspektor, przeprowadza inspekcję statku bandery państwa, niebędącego stroną konwencji,
lub statku niepodlegającego konwencjom zgodnie z wytycznymi zawartymi w załączniku 1
do Memorandum Paryskiego (Ships of non-Parties and below convention size).



2
Rozdział 2
Sposób funkcjonowania inspekcji państwa portu

§ 5. Inspektorem może zostać osoba:
1) która posiada:
a) dyplom kapitana żeglugi wielkiej lub starszego oficera na statkach o pojemności brutto
3.000 i powyżej oraz minimum pięcioletni stażu pracy w charakterze oficera na statkach
morskich, inspektora bandery lub asystenta inspekcji państwa portu, w tym przynajmniej dwa
pracy w charakterze oficera na statkach morskich,
b) dyplom starszego oficera mechanika lub drugiego oficera mechanika na statkach o mocy
maszyn głównych 3.000 kW i powyżej oraz minimum pięcioletni stażu pracy w charakterze
oficera na statkach morskich, inspektora bandery lub asystenta inspekcji państwa portu, w
tym przynajmniej dwa pracy w charakterze oficera na statkach morskich,
c) tytuł inżyniera budowy okrętów, inżyniera mechanika lub inżyniera w zawodzie
związanym z gospodarką morską oraz przepracowała w tym zawodzie co najmniej pięć lat,
lub
d) tytuł licencjata, inżyniera, magistra lub równorzędny oraz zaświadczenie o przeszkoleniu i
uzyskaniu kwalifikacji w szkole dla inspektorów bezpieczeństwa żeglugi;
2) była co najmniej przez rok:
a) inspektorem bandery i przeprowadzała inspekcje i certyfikacje statków zgodnie z
konwencjami lub nadzorowała działalność uznanych organizacji, lub
b) asystentem inspektora PSC i uczestniczyła w inspekcjach przeprowadzanych przez
doświadczonych inspektorów;
3) posiada zdolność ustnego i pisemnego komunikowania się z marynarzami w języku
angielskim lub innym powszechnie stosowanym na morzu;
4) posiada wiedzę w zakresie uregulowanym przez konwencje dotyczącą odpowiednich
procedur inspekcji państwa portu.

§ 6. Jeśli inspektor przeprowadza inspekcje również w zakresie ochrony żeglugi, powinien
dodatkowo posiadać odpowiednie kwalifikacje obejmujące teoretyczną i praktyczną wiedzę w
zakresie ochrony żeglugi i portów morskich, a w szczególności:
1) znajomość zagadnień związanych z ochroną żeglugi i portów oraz ich zastosowania w
zakresie objętym inspekcją;
2) wiedzę praktyczną w zakresie technologii i technik związanych z ochroną żeglugi;

3
3) wiedzę na temat zasad, procedur i technik prowadzenia inspekcji;
4) wiedzę praktyczną w zakresie podlegającym inspekcji.

§ 7. Inspektor podtrzymuje i rozwija swoje kompetencje i umiejętności dotyczące wymagań
nakładanych przez konwencje oraz procedur inspekcyjnych, biorąc udział w Narodowym
Systemie Szkolenia Inspektorów PSC.

§ 8. Wzór dokumentu identyfikacyjnego inspektora określa załącznik nr 2 do rozporządzenia.

§ 9. 1. Podczas przeprowadzania czynności inspekcyjnych wymagających ekspertyzy,
inspektor może współpracować z osobą będącą ekspertem w danej dziedzinie.
2. Inspektor i ekspert nie mogą być związani z kontrolowanym statkiem i portem w sposób
mogący wywoływać wątpliwości co do ich bezstronności oraz być zatrudnieni przez
instytucje pozarządowe i organizacje, które wydają świadectwa i certyfikaty klasyfikacyjne
oraz konwencyjne lub przeprowadzają inspekcje w celu wydania takich świadectw i
certyfikatów.

§ 10. 1.Krajowy koordynator do spraw inspekcji portu, zwany dalej „Koordynatorem PSC”,
powoływany przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej, koordynuje
funkcjonowanie inspekcji państwa portu.
2. Koordynator PSC :
1) koordynuje i nadzoruje działalność inspektorów przeprowadzających inspekcje państwa
portu;
2) monitoruje realizację celów inspekcji państwa portu wyznaczonych przez Unię Europejską,
a w szczególności wywiązywanie się przez Polskę ze zobowiązań inspekcyjnych oraz
harmonogram inspekcji statków o priorytecie I;
3) kontroluje i monitoruje zatrzymania statków oraz statki objęte odmową wejścia do portu;
4) wyjaśnia procedury dotyczące przeprowadzonych inspekcji państwa portu;
5) przygotowuje do publikacji informacje o działalności inspekcji państwa portu;
6) weryfikuje raporty z inspekcji w systemie THETIS;
7) udziela dostępu do systemu THETIS;
8)
prowadzi konsultacje z innymi administracjami i instytucjami klasyfikacyjnymi w
sprawach związanych z inspekcją państwa portu;

4
9) zatwierdza Narodowy Program Szkolenia Inspektorów i monitoruje przebieg szkolenia
oraz weryfikacji uprawnień inspektorów;
10) pełni funkcję punktu kontaktowego w zakresie inspekcji państwa portu dla wszystkich
państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw-stron Memorandum Paryskiego.
3. Koordynator PSC zapewnia funkcjonowanie inspekcji państwa portu w terenie działając
poprzez Zastępców Koordynatora PSC powoływanych przez Ministra właściwego do spraw
gospodarki morskiej w porozumieniu z dyrektorami właściwych urzędów morskich i
Koordynatorem PSC.
4. Zastępcy Koordynatora PSC, w zakresie zadań związanych z zapewnieniem
funkcjonowania inspekcji państwa portu, podlegają Koordynatorowi PSC.

§ 11. 1. Organy inspekcji państwa portu współpracują w szczególności z: Morską Służbą
Poszukiwania i Ratownictwa, władzami portowymi, Strażą Graniczną, służbą celną i
państwowymi granicznymi inspektorami sanitarnymi w celu uzyskania wszystkich
odpowiednich informacji na temat statków zawijających do polskich portów.
2.
Organy inspekcji państwa portu prowadzą wymianę informacji i współpracują z
właściwymi organami administracji morskiej oraz odpowiednimi władzami innych państw,
Komisją Europejską i operatorem systemu THETIS.

Rozdział 3
Tryb przeprowadzania inspekcji przez inspektora inspekcji państwa portu

§ 12. 1.Wybierając statki do przeprowadzania inspekcji na statkach, bierze się pod uwagę:
1) priorytet statku;
2) częstotliwość zawijania statku do portów regionu memorandum paryskiego;
3) zobowiązania inspekcyjne Polski.
2. Częstotliwość przeprowadzania inspekcji okresowych jest uzależniony od profilu ryzyka
statku, który określa Komisja Europejska biorąc pod uwagę parametry określone w art. 10
dyrektywy oraz sekcji I załącznika I i załączniku II do dyrektywy.

§ 13. 1. Priorytet pierwszy otrzymują statki:
1) jeśli od czasu ostatniej inspekcji upłynął czas:
a) 6 miesięcy – dla statków o wysokim profilu ryzyka,
b) 12 miesięcy – dla statków o normalnym profilu ryzyka,

5