On Fri, 26 Nov 2010, allegrowy żuczek wrote:

> aaaa, to o to chodzi, więc przynajmniej możesz mnie oświecić jakie to dowody
> sąd traktuje poważnie i jakie dowody uznaje za poważne?

O ile się orientuję, zeznanie wiarygodnego świadka że oskarżony
powiedział "ja go okantuję na gwarancji" mogłoby mieć szanse.

>> Nie mogę, bo dowód na to, iż świadomości że musi mieć miejsce pisemne
>> "oświadczenie gwaranta" (może być w reklamie) nie ma również tu na
>> grupie już dostałeś :)
>
> art.13 ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o
> zmianie Kodeksu cywilnego, oraz z opisu aukcji (która przyjmijmy jest
> reklamą) wynika że gwarancja ma być na piśmie!

Ale *ja* to wiem i wiem, że *Ty* to wiesz - pic w tym, że jeśli
tu na grupie powodowało to wąpliwości, możesz sobie oszacować
"przeciętną świadomość".

>> A wtedy sprawa przekłada się na poziom cywilny: "nie wiedziałem ze
>> rzeczywiście to nie jest gwarancja, myślałem że kupujący ciemnotę
>> wciska".
>
> wybacz, ale prowadzący DG ma obowiązek znać ustawy

Każdy ma taki obowiązek. Formalnie.

> natomiast z korespondencji wynika że ustawę zna, ale ty pewnie wymyślisz że
> zna, ale nie czytał,

Nie ja wymyślę, tylko on się będzie usiłował bronić jeśliby
przyszło "co do czego".
A prawo w Polsce pozwala aby oskarżony kłamał bezkarnie (w niektórych
systemach może odmówić zeznań, ale *jeśli* je składa, to mają
właśnie charakter zeznań jak u świadka, a nie wyjaśnień).

> nauczony dyskusją teraz będę twierdził że nie jestem świadomy, nie
> wiedziałem, nawet jak mnie za rękę złapią,

:)

> zastanawia mnie tylko to w jaki
> sposób skazują tych bandziorów, przecież nie ma możliwości udowodnienia im
> świadomości,

Ale dla większości czynów karalnych świadomość nie jest potrzebna.
Bo tu NIE chodzi o "świadomość że czyn jest karalny" (to oszut musi
wiedzieć, jego broszka), lecz szczególny przypadek, że oszustwo
musi być niejako "zamierzone".
Przy innych przestępstwach będzie działało "jak nie kijem go to
pałką", dajmy na to - kradzież. Jak dowody na to że ukradł są
słabe, to pozostaje jeszcze przywłaszczenie - nie wolno bezprawnie
przejmować posiadania, niezależnie od tego, że nie wolno kraść,
to ze ukradł to jedno, a to że nie chce oddać to drugie.
Skoro nie mial podstaw do uznania, że mienie jest porzucone,
a - jak rzekłem - dowody na kradzież będą słabe, trzeba przeprosić
za "złodzieja" i oskarżyć o przywłaszczenie :P

Przy oszustwie jest problem... samo niewykonanie umowy NIE jest
przestępstwem.
"Nie idzie się do więzienia za długi", jak to mawiają (a obowiązek
wykonania umowy to jest właśnie dług).

> paranoja, paranoja,

Wzburzenie rozumiem :(

pzdr, Gotfryd