Alez ja sie nie uchylam od placenia, nie moge jedynie wyplacic odprawy
jednorazowo. Mysle, ze jest to mozliwe na przestrzeni 3 miesiecy czyli w
trzech ratach. Ale podjelam probe wyplat raz w tygodniu, w miare dostepnych
srodkow, tak by jak najszybciej pieniedze docieraly do pracownika. Doliczam
do tego ustawowe odsetki. Pracownica (byla) jednak zada calosci od razu. To
co, mam nie zaplacic ZUS czy moze podatku?

Użytkownik "Qtchb" <q...@p...onet.pl> napisał w wiadomości
news:abg3kv$mja$1@news.tpi.pl...
> Szanowna Joanno!
>
> Z całym szacunkiem, ale niewywiazywanie sie Twoich kontrahentow ze
> swoich zobowiazan (co nie pozostaje bez zwiazku z sytuacja
> makroekonomiczna), powinnas wliczyc w ryzyko, ktore ponosisz jako
> pracodawca (konkretnie ryzyko gospodarcze, jedno z kilku...). Jesli
> tego nie przewidzialas, jezeli za pozno podjelas decyzje o
> ograniczeniu zatrudnienia, to niestety nie moze obciazac pracownika.
> Uniknac takiej sytuacji mozna tylko poprzez podjecie odpowiednich
> decyzji strategicznych, a za te (jak mniemam) jestes Ty
> odpowiedzialna.
>
> Swoja droga zachowanie Twojej pracownicy (uporczywe domaganie sie
> zaspokojenia swoich roszczen, bez wzgledu na sytuacje finansowa
> pracodawcy; nie podejmowanie proby ugodowego zalatwienia sprawy) to po
> prostu pieniactwo, ktore jak mi wiadomo, faktycznie drazni wielu
> sedziow. W trakcie ewentualnego procesu proponowalbym skupic swoja
> linie obrony wokol wlasnie tych Towich prob zlagodzenia negatywnych
> konsekwencji sytuacji gospodarczej, ktore moglby odczuc pracownik.
>
> Z tego co napisalas, umowa o prace juz jest rozwiazana. Szkoda, bo
> mozna byloby jeszcze zaproponowac jej rozwiazanie umowy za
> porozumieniem stron i tam ujac warunki ratalnej splaty odprawy. W
> koncu najgorsze porozumienie jest lepsze od najlepszego wyroku.
>
> Pozdrawiam