Rządowy projekt ustawy o pracy na morzu

– 55 –
przez okres przekraczający 183 dni w roku podatkowym, z wyjątkiem marynarzy
zatrudnionych na:
a)
holownikach, na których mniej niż 50% czasu pracy faktycznie wykonywanej
przez holownik w ciągu roku stanowił przewóz ładunku lub pasażerów drogą
morską,
b)
pogłębiarkach, na których mniej niż 50% czasu pracy faktycznie
wykonywanej przez pogłębiarkę w ciągu roku stanowił przewóz wydobytego
materiału drogą morską;”;
2)
dodaje się ust. 35 w brzmieniu:
„35. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 23c, ma zastosowanie pod
warunkiem złożenia urzędowi skarbowemu, o którym mowa w art. 45 ust. 1b, nie
później niż w terminie określonym w art. 45 ust. 1, zaświadczenia lub zaświadczeń, o
których mowa w art. 85 ustawy z dnia ... o pracy na morzu (Dz. U. poz. ...).”.
Art. 119. W ustawie z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz. U.
z 2010 r. Nr 33, poz. 179) w art. 9 dodaje się ust. 3 w brzmieniu:
„3. Podmiot zarządzający portem może przeznaczyć część przychodów z tytułu
opłat portowych, do wysokości 0,005 euro za jednostkę pojemności brutto (GT) statku,
na działalność komisji socjalnych, o których mowa w art. 87 ustawy z dnia … o pracy
na morzu (Dz. U. poz. …).”.
Art. 120. W ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2015 r. poz. 581) wprowadza się
następujące zmiany:
1)
w art. 68 po ust. 8 dodaje się ust. 8a w brzmieniu:
„8a. W przypadku marynarzy będących osobami, o których mowa w art. 3 ust. 1
pkt 1 i 2, z wyłączeniem osób przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
na podstawie zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub zgody na pobyt
tolerowany, oraz w pkt 2a, z wyłączeniem osób korzystających z ochrony czasowej na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do okresu, o którym mowa w ust. 8, nie wlicza się
okresu ich zatrudnienia na statkach morskich o obcej przynależności.”;
– 56 –
2)
w art. 83 w ust. 3 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) przychód ubezpieczonego wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21
ust. 1 pkt 23c oraz pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym
od osób fizycznych, od którego płatnik nie oblicza zaliczki na ten podatek,”.
Art. 121. W ustawie z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpieczeństwie morskim (Dz. U.
z 2015 r. poz. 611) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 5 po pkt 34 dodaje się pkt 34a w brzmieniu:
„34a) Kodeksie ISPS – należy przez to rozumieć Międzynarodowy kodeks ochrony
statków i obiektów portowych, określony w rozdziale XI-2 Konwencji SOLAS;”;
2)
w art. 18 ust. 8 otrzymuje brzmienie:
„8. Inspektorem inspekcji państwa bandery może być osoba, która posiada
kwalifikacje, doświadczenie i wiedzę w zakresie wymagań dotyczących bezpieczeństwa
statków oraz zagadnień objętych Konwencją MLC.”;
3)
w art. 27 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W przypadku stwierdzenia w wyniku inspekcji państwa bandery, że stan statku
lub sposób jego załadowania stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa na morzu, życia lub
środowiska morskiego, albo warunki pracy lub życia marynarzy nie spełniają wymagań
określonych w Konwencji MLC, organ inspekcyjny, w drodze decyzji, zatrzymuje
statek, zabrania użycia statku lub wstrzymuje operacje, podczas których zostały
stwierdzone nieprawidłowości, wskazując jednocześnie uchybienia, które należy usunąć,
mając na uwadze stopień stwarzanego zagrożenia. Decyzji nadaje się rygor
natychmiastowej wykonalności.”;
4)
w art. 40 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Organ inspekcyjny przeprowadza inspekcję bardziej szczegółową w każdym
przypadku, gdy w wyniku inspekcji wstępnej występują wyraźne powody, aby
stwierdzić, że stan statku, jego wyposażenia lub skład i kwalifikacje załogi statku oraz
warunki życia i pracy na statku nie spełniają wymagań określonych w umowach
międzynarodowych.”;
5)
po art. 40 dodaje się art. 40a w brzmieniu:
„Art. 40a. 1. W przypadku stwierdzenia w wyniku bardziej szczegółowej inspekcji,
że warunki życia i pracy na statku nie są zgodne z wymaganiami określonymi w
Konwencji MLC, organ inspekcyjny informuje kapitana statku o stwierdzonych
uchybieniach oraz o terminach, w których należy je usunąć.
– 57 –
2. W przypadku gdy uchybienia, o których mowa w ust. 1, są znaczące lub dotyczą
informacji, o której mowa w art. 56a ust. 1, organ inspekcyjny informuje właściwe
organizacje zrzeszające odpowiednio marynarzy lub armatorów.”;
6) w art. 43:
a)
w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) stan statku lub sposób jego załadowania stwarza zagrożenie dla
bezpieczeństwa statku, osób na nim przebywających lub dla środowiska
morskiego albo gdy warunki życia i pracy marynarzy na statku stwarzają
wyraźne zagrożenie dla ich bezpieczeństwa, zdrowia lub ochrony lub
występują uchybienia stanowiące poważne lub powtarzające się naruszenie
wymagań określonych w Konwencji MLC, organ inspekcyjny, w drodze
decyzji, biorąc pod uwagę stopień stworzonego zagrożenia, zatrzymuje statek
lub wstrzymuje operacje, podczas których zostały stwierdzone
nieprawidłowości, wskazując jednocześnie uchybienia, które należy usunąć;”,
b)
po ust. 4 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
„4a. W przypadku wydania decyzji o zatrzymaniu statku ze względu na
poważne lub powtarzające się naruszenia wymagań określonych w Konwencji
MLC, lub z uwagi na to, że warunki życia i pracy marynarzy na statku stwarzają
wyraźne zagrożenie dla ich bezpieczeństwa, zdrowia lub ochrony, organ
inspekcyjny niezwłocznie powiadamia o tym administrację państwa bandery,
zwracając się z prośbą o ustosunkowanie się w określonym terminie do
stwierdzonych uchybień oraz informując o możliwości udziału w inspekcji jej
przedstawiciela. Organ inspekcyjny niezwłocznie informuje również armatora oraz
reprezentatywne organizacje zrzeszające odpowiednio marynarzy lub armatorów w
państwie portu.”;
7)
w art. 45 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Decyzję o zwolnieniu statku z zatrzymania oraz decyzję o cofnięciu
wstrzymania operacji wydaje organ inspekcyjny po ponownej inspekcji statku, jeżeli
stwierdził usunięcie uchybień lub zaakceptował plan działań naprawczych, który
zostanie niezwłocznie wdrożony. Przed zaakceptowaniem planu działań naprawczych
organ inspekcyjny może skonsultować się z administracją państwa bandery statku.”;
– 58 –
8)
po art. 56 dodaje się art. 56a w brzmieniu:
„Art. 56a. 1. Członek załogi statku może poinformować organ inspekcyjny o
naruszeniu wymagań określonych w Konwencji MLC, w tym praw marynarzy. W takim
przypadku inspektor organu inspekcyjnego podejmuje działania w celu wstępnej oceny
otrzymanej informacji, z zapewnieniem poufności informacji i bez ujawniania
tożsamości podmiotu składającego informację, zwaną dalej „skargą”.
2. Wstępna ocena skargi, w zależności od jej charakteru, obejmuje sprawdzenie,
czy skorzystano z procedur wnoszenia skarg na statkach przewidzianych w Konwencji
MLC. Inspektor może również przeprowadzić bardziej szczegółową inspekcję.
3. Inspektor zapewnia, jeżeli to możliwe, rozpatrzenie skargi na statku.
4. W przypadku gdy w wyniku oceny, o której mowa w ust. 1, lub w wyniku
przeprowadzonej inspekcji zostaną wykazane uchybienia uzasadniające zatrzymanie
statku, organ inspekcyjny zatrzymuje statek.
5. W pozostałych przypadkach oraz gdy skarga członka załogi statku dotycząca
naruszenia wymagań określonych w Konwencji MLC nie została rozpatrzona na statku,
inspektor niezwłocznie powiadamia o tym właściwy organ państwa bandery statku,
zwracając się o ustosunkowanie się w określonym terminie i przedstawienie planu
działań naprawczych.
6. W przypadku gdy nie udało się rozstrzygnąć skargi w wyniku działań podjętych
zgodnie z ust. 5, aby zapewnić zachowanie otrzymanych od członka załogi statku
informacji oraz przekazanie ich stronom zainteresowanym skorzystaniem z możliwości
odwołania od wyniku rozstrzygnięcia skargi w sposób przewidziany prawem, organ
inspekcyjny, w sprawach objętych zakresem Konwencji MLC, przekazuje kopię raportu
z inspekcji, wraz z otrzymanymi w wyznaczonym terminie odpowiedziami właściwych
organów państwa bandery statku, Dyrektorowi Generalnemu Międzynarodowego Biura
Pracy oraz właściwym organizacjom zrzeszającym odpowiednio marynarzy lub
armatorów.
7. Do dnia 1 kwietnia każdego roku organ inspekcyjny przekazuje Dyrektorowi
Generalnemu Międzynarodowego Biura Pracy informację o liczbie skarg, które
wpłynęły w danym roku oraz sposobie ich załatwienia, w szczególności, o liczbie skarg
uznanych za bezzasadne, oraz liczbie skarg uznanych za zasadne, w tym załatwionych i
niezałatwionych, a także informację o liczbie zatrzymań statków, których przyczyną
były uchybienia z zakresu Konwencji MLC.”;
– 59 –
9)
po art. 57 dodaje się art. 57a w brzmieniu:
„Art. 57a. W przypadku stwierdzenia w wyniku inspekcji, że na statku
podnoszącym banderę państwa członkowskiego Unii Europejskiej doszło do
niebudzącego wątpliwości naruszenia przepisów prawa Unii Europejskiej, jeżeli ma to
zastosowanie, organ inspekcyjny niezwłocznie informuje odpowiednie organy państwa
bandery, instytucje międzynarodowe lub inne podmioty, aby mogły podjąć właściwe
działania.”;
10) w art. 80:
a)
po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Przy ustalaniu składu załogi statku dyrektor urzędu morskiego bierze pod
uwagę wymagania zawarte w Konwencji SOLAS, w tym w szczególności w
Kodeksie ISM oraz Kodeksie ISPS, a także potrzebę unikania i minimalizowana, o
ile to możliwe, wydłużonego czasu pracy na statku, w celu zapewnienia
odpowiedniego odpoczynku i ograniczenia zmęczenia marynarzy.”,
b)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze
rozporządzenia, wzór certyfikatu bezpiecznej obsługi statku oraz warunki ustalania
składu załogi statku przez dyrektora urzędu morskiego, mając na uwadze
postanowienia Konwencji SOLAS dotyczące minimalnej bezpiecznej obsady statku
oraz wymagania Konwencji MLC określające warunki pracy i życia na statku, w
tym konieczność zapewnienia w jej składzie lekarza i kucharza, a także
zapewnienie jego bezpiecznej eksploatacji.”;
11) w art. 127 w ust. 1 pkt 7 otrzymuje brzmienie:
„7) prowadzi statek morski lub statek żeglugi śródlądowej, jacht morski lub
śródlądowy, lub wykonuje obowiązki w zakresie bezpieczeństwa statku, jego
ochrony lub zapobiegania zanieczyszczaniu środowiska morskiego, w stanie
nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego”.
Rozdział 13
Przepisy przejściowe i końcowe
Art. 122. Z dniem wejścia w życie ustawy marynarze w rozumieniu przepisów ustawy
uchylanej w art. 130 stają się marynarzami w rozumieniu niniejszej ustawy.