Rządowy projekt ustawy o pracy na morzu

– 50 –
5)
informowaniu marynarzy o wynikach przeprowadzonej oceny ryzyka zawodowego,
stosowaniu niezbędnych środków profilaktycznych oraz szkoleniu marynarzy w zakresie
ochrony przed zagrożeniami,
6)
informowaniu marynarzy o zagrożeniach stwarzanych przez towary niebezpieczne
przewożone na statku, środkach zapobiegawczych i procedurach postępowania z nimi na
wypadek zagrożenia oraz zasadach udzielania pierwszej pomocy przedmedycznej w
przypadku wystąpienia niepożądanych skutków tych zagrożeń
– podlega karze pieniężnej do wysokości nieprzekraczającej dwudziestokrotnego
przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za ubiegły rok,
ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” do celów emerytalnych i rentowych.
2. Tej samej karze podlega kapitan statku, który:
1)
dokonuje wpisów do książeczki żeglarskiej z naruszeniem art. 8 ust. 2;
2)
nie dokonuje wymaganych wpisów w dzienniku pokładowym;
3)
narusza przepisy o rozpatrywaniu skarg dotyczących warunków pracy i życia marynarzy
na statku;
4)
nie przeprowadza kontroli zapasów żywności i wody przeznaczonej do spożycia, miejsc
przechowywania żywności i wody przeznaczonej do spożycia, kuchni na statku oraz
sprzętu do przyrządzania i wydawania posiłków;
5)
nie umieszcza w dostępnym miejscu na statku informacji o rozkładzie czasu pracy dla
każdego stanowiska na statku;
6)
nie zapewnia przeszkolenia marynarza w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy na
statku przed dopuszczeniem go do pracy na określonym stanowisku pracy;
7)
nie ustala okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy;
8)
nie zawiadamia armatora o wypadku przy pracy lub podejrzeniu choroby zawodowej na
statku.
3. Tej samej karze podlega ten, kto:
1)
wydaje marynarzowi świadectwo zdrowia, nie będąc do tego uprawnionym;
2)
nie zawiadamia dyrektora urzędu morskiego o okolicznościach, o których mowa w
art. 14 ust. 3;
3)
nie przedkłada dyrektorowi urzędu morskiego książeczki żeglarskiej podlegającej
unieważnieniu;
– 51 –
4)
nie zawiadamia organu inspekcyjnego, zgodnie z obowiązkiem wyrażonym w art. 24
ust. 1 oraz art. 99 ust. 8;
5)
nie udostępnia organom administracji morskiej, na ich żądanie, wykazu osób, o którym
mowa w art. 25 ust. 1;
6)
utrudnia marynarzowi dostęp do obiektów, urządzeń i udogodnień socjalnych na lądzie;
7)
nie zapewnia poufności źródła otrzymanej skargi w przypadku złożenia skargi przez
marynarza.
Art. 111. 1. Kto, prowadząc agencję zatrudnienia:
1)
nie odstępuje od realizacji oferty pracy na statku, składanej przez armatora, w przypadku
braku dołączonych do oferty pracy dokumentów, o których mowa w art. 20 ust. 2,
2)
nie odstępuje od realizacji oferty pracy na statku, w przypadku uzyskania informacji, o
których mowa w art. 24 ust. 1,
3)
świadczy usługi pośrednictwa pracy bez dokumentu uprawniającego do kierowania
marynarzy do pracy na statkach, wydanego przez właściwego dyrektora urzędu
morskiego,
4)
nie posiada ubezpieczenia lub innego zabezpieczenia finansowego odpowiedzialności za
szkody poniesione przez marynarzy z tytułu nieskuteczności pośrednictwa pracy lub
niewypełnienia przez armatora zobowiązań wynikających z marynarskiej umowy o
pracę
– podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega ten, kto prowadząc pośrednictwo pracy pobrał bezpośrednio
lub pośrednio od osoby poszukującej pracy na statku opłatę za czynności związane z
pośrednictwem pracy oraz ten, kto nie zapewnił, aby osoba poszukująca pracy na statku nie
ponosiła kosztów bezpośrednio związanych ze skierowaniem do pracy za granicą, w tym
kosztów dojazdu na statek i powrotu do miejsca repatriacji wskazanego w marynarskiej
umowie o pracę, wydania wizy, badań lekarskich oraz tłumaczenia dokumentów.
Art. 112. Kto, będąc armatorem:
1)
nie pokrywa kosztów badania lekarskiego przeprowadzanego w celu wydania
marynarzowi świadectwa zdrowia, o którym mowa w art. 4,
2)
nie wypłaca marynarzowi świadczenia, o którym mowa w art. 32, lub odszkodowania w
przypadku zatonięcia, zaginięcia lub utraty statku w inny sposób,
– 52 –
3)
nie pokrywa kosztów poniesionych przez marynarza, pozostających w bezpośrednim
związku z przesunięciem terminu urlopu wypoczynkowego lub odwołaniem z urlopu
wypoczynkowego,
4)
nie zapewnia, aby pomieszczenia pracy i pomieszczenia mieszkalne, rekreacyjne,
higieniczno-sanitarne oraz mesy na statku spełniały wymagania określone w Konwencji
MLC w zakresie powierzchni, oświetlenia, czystości powietrza, dopuszczalnego hałasu i
drgań,
5)
nie pokrywa kosztów związanych z chorobą lub uszkodzeniem ciała marynarza oraz
kosztów opieki medycznej, o których mowa w art. 73 ust. 1, lub kosztów sprowadzenia
zwłok w przypadku śmierci marynarza, o których mowa w art. 73 ust. 3,
6)
nie posiada ubezpieczenia lub innego zabezpieczenia finansowego, o którym mowa w
art. 74
– podlega karze grzywny.
Art. 113. 1. Kto, będąc armatorem lub działając w jego imieniu:
1)
zatrudnia na statku osobę, która nie ukończyła 18. roku życia, z wyjątkiem przypadku, o
którym mowa w art. 3 ust. 3,
2)
zatrudnia na statku marynarza, nie wpisując go na listę załogi statku
– podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega ten, kto na statku zatrudnia marynarza bez marynarskiej
umowy o pracę albo nieposiadającego odpowiednich dokumentów potwierdzających
kwalifikacje zawodowe niezbędne do zajmowania stanowiska na statku, młodocianego w celu
innym niż przygotowanie zawodowe, a także nieposiadającego aktualnego świadectwa
zdrowia, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 2 i 3, oraz ważnej książeczki żeglarskiej.
Art. 114. 1. Kto, będąc armatorem lub działając w jego imieniu, kieruje marynarza, bez
jego zgody wyrażonej na piśmie, do pracy na statku udającym się w podróż morską do strefy
konfliktów zbrojnych, podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega armator, który w przypadku gdy o skierowaniu statku do
strefy konfliktów zbrojnych postanowiono po rozpoczęciu podróży morskiej, uniemożliwia
marynarzowi, który nie wyraził zgody, zejście ze statku przed osiągnięciem tej strefy.
Art. 115. 1. Kto, będąc armatorem lub działając w jego imieniu, narusza przepisy:
1)
o wymaganej formie i treści marynarskiej umowy o pracę,
– 53 –
2)
dotyczące okresów zatrudnienia marynarza na podstawie marynarskiej umowy o pracę
na czas określony, określonych w art. 26 ust. 3,
3)
o czasie pracy i odpoczynku marynarza,
4)
dotyczące procedur rozpatrywania skarg marynarzy, określonych w art. 97 i art. 99
– podlega karze grzywny.
2. Tej samej karze podlega ten, kto będąc armatorem lub działając w jego imieniu:
1)
uniemożliwia marynarzowi zapoznanie się z treścią marynarskiej umowy o pracę przed
jej podpisaniem;
2)
nie informuje marynarza o warunkach marynarskiej umowy o pracę przed jej
podpisaniem;
3)
nie udziela marynarzowi wyjaśnień w razie wątpliwości dotyczących marynarskiej
umowy o pracę przed jej podpisaniem;
4)
nie wypłaca w ustalonym terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia
związanego z pracą na statku marynarzowi albo uprawnionym członkom rodziny,
wysokość tego wynagrodzenia lub świadczenia bezpodstawnie obniża lub dokonuje
bezpodstawnych potrąceń;
5)
nie udziela przysługującego marynarzowi urlopu wypoczynkowego lub urlopu
wyrównawczego lub bezpodstawnie obniża wymiar tego urlopu;
6)
dokonuje potrąceń kosztów repatriacji z wynagrodzenia za pracę marynarza lub innych
świadczeń wynikających z marynarskiej umowy o pracę, z wyjątkiem sytuacji, o
których mowa w art. 59 ust. 3.
Art. 116. Kto, będąc armatorem lub działając w jego imieniu:
1)
nie dokonuje repatriacji marynarza w przypadkach, o których mowa w art. 58 ust. 1,
2)
nie zapewnia, aby stanowiska pracy, maszyny, instalacje i urządzenia na statku
zapewniały bezpieczne i higieniczne warunki pracy i życia marynarzy oraz innych osób
znajdujących się na statku, w szczególności nie stwarzały zagrożeń wypadkami lub
zagrożeń dla zdrowia w wyniku narażenia na czynniki niebezpieczne, szkodliwe lub
uciążliwe w środowisku pracy,
3)
nie zapewnia marynarzowi bezpłatnego wyżywienia o odpowiedniej jakości i wody
przeznaczonej do spożycia,
4)
nie dostarcza członkom załogi statku nieodpłatnie środków ochrony indywidualnej oraz
odzieży i obuwia roboczego, zabezpieczających przed działaniem niebezpiecznych i
– 54 –
szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy na morzu oraz
nie informuje ich o sposobach posługiwania się tymi środkami,
5)
nie zapewnia marynarzowi dostępu do opieki medycznej, o której mowa w art. 70 ust. 1
i 2,
6)
nie zapewnia, aby na statku, o którym mowa w art. 71 ust. 2, był zatrudniony lekarz,
7)
nie zapewnia, aby w składzie załogi statku, o którym mowa w art. 71 ust. 3, znajdował
się co najmniej jeden marynarz przeszkolony w zakresie sprawowania opieki medycznej
nad chorym
– podlega karze grzywny.
Art. 117. 1. Do właściwości organów oraz trybu wymierzania i ściągania kar
pieniężnych, o których mowa w art. 110, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia
21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej
(Dz. U. z 2013 r. poz. 934 i 1014).
2. Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w art. 111–116, następuje w trybie
przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o
wykroczenia (Dz. U. z 2013 r. poz. 395, z późn. zm.).
Rozdział 12
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 118. W ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
(Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.)) w art. 21:
1)
w ust. 1 po pkt 23b dodaje się pkt 23c w brzmieniu:
„23c) dochody marynarzy, którzy są obywatelami państwa członkowskiego Unii
Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego,
uzyskane z tytułu pracy na statkach morskich o polskiej przynależności używanych
do przewozu ładunku lub pasażerów w żegludze międzynarodowej, w rozumieniu
ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym, wykonywanej łącznie

8) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2013 r. poz. 765 i 1247,
z 2014 r. poz. 486, 579, 786 i 969 oraz z 2015 r. poz. 21, 396 i 841.
9)
Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2012 r. poz. 362, 440, 596,
769, 1278, 1342, 1448, 1529 i 1540, z 2013 r. poz. 888, 985, 1036, 1287, 1304, 1387 i 1717, z 2014 r.
poz. 223, 312, 567, 598, 773, 915, 1052, 1215, 1328, 1563, 1644, 1662 i 1863 oraz z 2015 r. poz. 73, 211,
251, 478, 693, 699 i 860.