Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw

Druk nr 3433


Warszawa, 22 maja 2015 r.
SEJM

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM-10-44-15



Pan

Radosław Sikorski

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej


Szanowny Panie Marszałku
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy o udzielaniu
cudzoziemcom ochrony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej oraz
niektórych innych ustaw z projektami aktów
wykonawczych.

Projekt ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister Spraw
Wewnętrznych.
Z poważaniem

(-) Ewa Kopacz
Projekt
U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej oraz niektórych innych ustaw,
Art. 1. W ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2012 r. poz. 680, z 2013 r. poz. 1650 oraz
z 2014 r. poz. 1004) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 2:
a)
po pkt 7 dodaje się pkt 7a w brzmieniu:
„7a) kolejny wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej – wniosek
o udzielenie ochrony międzynarodowej złożony przez cudzoziemca lub w
jego imieniu po tym, jak w odniesieniu do poprzedniego wniosku o udzielenie
ochrony międzynarodowej, który go dotyczył, została wydana decyzja
ostateczna, w tym także o umorzeniu postępowania;”,

1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia:
1) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych
procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej (wersja przekształcona) (Dz. Urz. UE L 180 z
29.06.2013, str. 60);
2) dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/33/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie
ustanowienia norm dotyczących przyjmowania wnioskodawców ubiegających się o ochronę
międzynarodową (wersja przekształcona) (Dz. Urz. UE L 180 z 29.06.2013, str. 96).
2) Niniejsza ustawa służy stosowaniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013
z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa
członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej
złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca
(wersja przekształcona) (Dz. Urz. UE L 180 z 29.06.2013, str. 31).
3) Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze, ustawę z dnia
7 lipca 1982 r. o radcach prawnych, ustawę z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej, ustawę z dnia
26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawę z dnia 7 września 1991 r. o systemie
oświaty, ustawę z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, ustawę z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji
zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, ustawę z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej, ustawę
z dnia 24 sierpnia 2007 r. o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w Systemie Informacyjnym Schengen oraz
Wizowym Systemie Informacyjnym, ustawę z dnia 15 kwietnia 2011 r. o systemie informacji oświatowej,
ustawę z dnia 28 lipca 2011 r. o zalegalizowaniu pobytu niektórych cudzoziemców na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej i ustawy o cudzoziemcach oraz ustawę z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.
– 2 –
b) po pkt 9a dodaje się pkt 9aa w brzmieniu:
„9aa) ośrodek recepcyjny – ośrodek dla cudzoziemców pełniący funkcję punktu
przyjęć cudzoziemców, którzy złożyli wniosek o udzielenie ochrony
międzynarodowej;”,
c)
pkt 9b otrzymuje brzmienie:
„9b) państwo członkowskie – państwo członkowskie Unii Europejskiej lub inne
państwo, które stosuje rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE)
nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i
mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za
rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w
jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub
bezpaństwowca (wersja przekształcona) (Dz. Urz. UE L 180 z 29.06.2013,
str. 31);”,
d)
w pkt 12 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 13 w brzmieniu:
„13) wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej – wniosek o objęcie przez
Rzeczpospolitą Polską ochroną cudzoziemca, którego można uznać za osobę
ubiegającą się o status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą.”;
2)
w art. 3 uchyla się ust. 2;
3)
uchyla się art. 6;
4)
w art. 8 pkt 27 otrzymuje brzmienie:
„27) informacje o wynikach sprawdzenia cudzoziemca w jednostce centralnej, zgodnie
z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 603/2013 z dnia
26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia systemu Eurodac do porównywania
odcisków palców w celu skutecznego stosowania rozporządzenia (UE) nr 604/2013
w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa
członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony
międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela
państwa trzeciego lub bezpaństwowca oraz w sprawie występowania o porównanie
z danymi Eurodac przez organy ścigania państw członkowskich i Europol na
potrzeby ochrony porządku publicznego, oraz zmieniającym rozporządzenie (UE)
nr 1077/2011 ustanawiające Europejską Agencję ds. Zarządzania Operacyjnego
Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności,
Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości (Dz. Urz. UE L 180 z 29.06.2013, str. 1),
– 3 –
zwanego dalej „rozporządzeniem 603/2013”, oraz o podjętych czynnościach na
podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z
dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów
ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o
udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw
członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca (wersja
przekształcona), zwanego dalej „rozporządzeniem 604/2013”.”;
5)
art. 9 otrzymuje brzmienie:
„Art. 9. Dane cudzoziemca, na podstawie których jest możliwe ustalenie, że:
1)
postępowanie w sprawie udzielenia albo pozbawienia ochrony międzynarodowej
lub udzielenia albo pozbawienia azylu wobec cudzoziemca jest w toku lub
zakończyło się,
2)
cudzoziemcowi nadano albo odmówiono nadania statusu uchodźcy,
3)
cudzoziemcowi udzielono albo odmówiono udzielenia azylu,
4)
cudzoziemcowi udzielono albo odmówiono udzielenia ochrony uzupełniającej
– nie mogą być udostępniane ani pozyskiwane od podmiotów, wobec których istnieje
uzasadnione domniemanie, że dopuszczają się prześladowań lub wyrządzają poważną
krzywdę.”;
6)
w art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Tłumaczenie na język polski dokumentów sporządzonych w języku obcym,
dopuszczonych jako dowód w postępowaniu w sprawie udzielenia ochrony
międzynarodowej lub azylu, zapewnia, w razie potrzeby, organ, przed którym jest
prowadzone postępowanie.”;
7)
po art. 18 dodaje się art. 18a w brzmieniu:
„Art. 18a. Okoliczność, że cudzoziemiec był w przeszłości prześladowany lub
doznał poważnej krzywdy lub był bezpośrednio zagrożony prześladowaniem lub
doznaniem poważnej krzywdy, jest istotną informacją potwierdzającą uzasadnioną
obawę cudzoziemca przed prześladowaniem lub rzeczywiste ryzyko doznania poważnej
krzywdy, chyba że istnieją uzasadnione powody, aby uznać, że akty prześladowania lub
wyrządzania poważnej krzywdy się nie powtórzą.”;
– 4 –
8)
w art. 19:
a)
w ust. 1 w pkt 3 lit. c otrzymuje brzmienie:
„c) popełnił zbrodnię o charakterze innym niż polityczny poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, przed złożeniem wniosku o udzielenie ochrony
międzynarodowej;”,
b)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Cudzoziemcowi, który złożył kolejny wniosek o udzielenie ochrony
międzynarodowej, można ponadto odmówić nadania statusu uchodźcy, jeżeli
obawa przed prześladowaniem jest oparta na okolicznościach, które celowo
wytworzył po opuszczeniu kraju pochodzenia.”;
9)
po art. 22 dodaje się art. 22a w brzmieniu:
„Art. 22a. Decyzja o nadaniu cudzoziemcowi statusu uchodźcy albo udzieleniu
ochrony uzupełniającej wygasa z mocy prawa z dniem nabycia przez cudzoziemca
obywatelstwa polskiego.”;
10) w dziale II rozdział 2 otrzymuje brzmienie:
„Rozdział 2
Postępowanie w sprawach udzielania ochrony międzynarodowej oraz pozbawiania
statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej
Art. 23. Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców, zwany dalej „Szefem Urzędu”, w
drodze decyzji:
1)
nadaje albo odmawia nadania statusu uchodźcy;
2)
udziela ochrony uzupełniającej albo odmawia jej udzielenia;
3)
pozbawia statusu uchodźcy albo ochrony uzupełniającej.
Art. 24. 1. Cudzoziemiec składa wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej
do Szefa Urzędu za pośrednictwem komendanta oddziału Straży Granicznej albo
komendanta placówki Straży Granicznej.
2. Cudzoziemiec, który przebywa w strzeżonym ośrodku, areszcie dla
cudzoziemców, areszcie śledczym lub zakładzie karnym, składa wniosek o udzielenie
ochrony międzynarodowej za pośrednictwem komendanta oddziału Straży Granicznej
lub komendanta placówki Straży Granicznej obejmującego terytorialnym zasięgiem
działania siedzibę strzeżonego ośrodka, aresztu dla cudzoziemców, aresztu śledczego
lub zakładu karnego.