Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw

Rzeczypospoli
zostać przyjęty przez to państwo.
tej Polskiej w
brzmieniu
nadanym
przez projekt
187.
Art. 35
b) w inny sposób korzysta z
T
Art. 38 ust. 3
Art.
38.
3. Państwo niebędące
lit. b
wystarczającej ochrony w tym
pkt 2 ustawy z
państwem członkowskim jest uważane
państwie, w tym z zasady non-
dnia 13
za kraj pierwszego azylu w odniesieniu
refoulement;
czerwca 2003
do wnioskodawcy, jeżeli:

r. o udzielaniu
2)
w
inny
sposób
korzysta
pod warunkiem że będzie on podlegać
cudzoziemco
z wystarczającej
ochrony
w tym
readmisji do tego państwa.
m ochrony na
państwie w tym z ochrony przed

terytorium
wydaleniem lub zawróceniem, o
Stosując koncepcję kraju pierwszego
Rzeczypospoli
którym mowa w art. 33 Konwencji
azylu w szczególnej sytuacji
tej Polskiej w
Genewskiej
wnioskodawcy, państwa członkowskie
brzmieniu
- pod warunkiem, że będzie on mógł
mogą uwzględnić art. 38 ust. 1.
nadanym
zostać przyjęty przez to państwo.
Wnioskodawcy zezwala się na
przez projekt

odwołanie się od zastosowania

koncepcji kraju pierwszego azylu w
jego szczególnej sytuacji.
Art. 36
Koncepcja bezpiecznego kraju pochodzenia
188.
Art. 36
1. Państwo trzecie uznane za
N



ust. 1
bezpieczny kraj pochodzenia na mocy
lit. a
niniejszej dyrektywy może, w
następstwie indywidualnej oceny
wniosku, zostać uznane za bezpieczny
kraj pochodzenia dla konkretnego
wnioskodawcy tylko jeżeliŚ

a) posiada on obywatelstwo tego
państwaś lub
189.
Art. 36
b) jest on bezpaństwowcem i uprzednio N



ust. 1
stale zamieszkiwał w tym państwieś
lit. b

oraz nie podał żadnych poważnych
podstaw do nieuznawania tego państwa

108
za bezpieczny kraj pochodzenia,
odnoszących się do jego szczególnej
sytuacji oraz do zakwalifikowania go
jako beneficjenta ochrony
międzynarodowej zgodnie z dyrektywą
2011/95/UE.
190.
Art. 36
2. Państwa członkowskie ustanawiają
N



ust. 2
w ustawodawstwie krajowym dalsze
przepisy i zasady stosowania koncepcji
bezpiecznego kraju pochodzenia.
Art. 37
Uznanie krajów trzecich na poziomie krajowym za bezpieczne kraje pochodzenia
191.
Art. 37
1. Państwa członkowskie mogą
N



ust. 1
zachować lub wprowadzić
ustawodawstwo pozwalające, zgodnie
z załącznikiem I, na określenie na
poziomie krajowym bezpiecznych
krajów pochodzenia na potrzeby
rozpatrywania wniosków o udzielenie
ochrony międzynarodowej.
192.
Art. 37
2. Państwa członkowskie dokonują
N



ust. 2
regularnego przeglądu sytuacji w
krajach trzecich uznanych za
bezpieczne kraje pochodzenia zgodnie
z niniejszym artykułem.
193.
Art. 37
3. Ocena, czy państwo jest
N



ust. 3
bezpiecznym krajem pochodzenia w
rozumieniu niniejszego artykułu,
opiera się na zróżnicowanych źródłach
informacji, w tym w szczególności na
informacjach z innych państw
członkowskich, źASO, UNHCR, Rady
źuropy i innych właściwych
organizacji międzynarodowych.
194.
Art. 37
4. Państwa członkowskie zgłaszają
N



ust. 4
Komisji państwa uznane za bezpieczne
kraje pochodzenia zgodnie z
niniejszym artykułem.

109
Art. 38
Koncepcja bezpiecznego kraju trzeciego
195.
Art. 38
1. Państwa członkowskie mogą
N



ust. 1
stosować koncepcję bezpiecznego
lit. a
kraju trzeciego jedynie w przypadku,
gdy właściwe organy upewniły się, że
osoba ubiegająca się o ochronę
międzynarodową będzie traktowana w
danym państwie trzecim zgodnie z
następującymi zasadamiŚ

a) życie i wolność tej osoby nie są
zagrożone z powodu rasy, religii,
narodowości, przynależności do
określonej grupy społecznej lub
poglądów politycznychś
196.
Art. 38
b) nie zachodzi ryzyko doznania przez
N



ust. 1
nią poważnej krzywdy określonej w
lit. b
dyrektywie 2011/95/UE;
197.
Art. 38
c) przestrzegana jest zasada non-
N



ust. 1
refoulement zgodnie z konwencją
lit. c
genewskąś
198.
Art. 38
d) przestrzegany jest ustanowiony w
N



ust. 1
prawie międzynarodowym zakaz
lit. d
wydalania, gdy jest on sprzeczny z
prawem do wolności od tortur oraz
okrutnego, nieludzkiego lub
poniżającego traktowaniaś oraz
199.
Art. 38
e) istnieje możliwość ubiegania się o
N



ust. 1
nadanie statusu uchodźcy i, jeśli status
lit. e
taki zostanie przyznany, uzyskania
ochrony zgodnie z konwencją
genewską.
200.
Art. 38
2. Stosowanie koncepcji bezpiecznego
N



ust. 2
kraju trzeciego podlega przepisom
lit. a
ustanowionym w prawie krajowym, w
tym:


110
a) przepisom wymagającym istnienia
związku między wnioskodawcą a
danym państwem trzecim, na
podstawie których udanie się do tego
państwa byłoby rozsądne z punktu
widzenia tej osoby;
201.
Art. 38
b) przepisom dotyczącym metodologii,
N



ust. 2
za pomocą której właściwe organy
lit. b
upewniają się, że można zastosować
koncepcję bezpiecznego kraju
trzeciego w odniesieniu do
konkretnego państwa lub konkretnego
wnioskodawcy. Metodologia taka
obejmuje rozważenie w
poszczególnych przypadkach, czy dane
państwo jest bezpieczne dla
konkretnego wnioskodawcy lub
uznanie na poziomie krajowym państw
ogólnie uznawanych za bezpieczneś
202.
Art. 38
c) przepisom zezwalającym, zgodnie z N



ust. 2
prawem międzynarodowym, na
lit. c
odrębne badanie, czy dane państwo
trzecie jest bezpieczne dla konkretnego
wnioskodawcy, które, co najmniej,
zezwalają wnioskodawcy na odwołanie
się od zastosowania koncepcji
bezpiecznego kraju trzeciego na takiej
podstawie, że dane państwo trzecie nie
jest bezpieczne w jego szczególnej
sytuacji. Wnioskodawcy zezwala się
również na podważenie istnienia
związku łączącego go z państwem
trzecim, o którym mowa w lit. a).
203.
Art. 38
3. Wykonując decyzję opartą
N



ust. 3
wyłącznie na niniejszym artykule,
lit. a
państwa członkowskie:

a) informują odpowiednio
wnioskodawcęś oraz

111
204.
Art. 38
b) wydają mu dokument informujący
N



ust. 3
organy państwa trzeciego, w języku
lit. b
tego państwa, że wniosek nie został
rozpatrzony merytorycznie.
205.
Art. 38
4. W przypadku gdy państwo trzecie
N



ust. 4
nie zezwala wnioskodawcy na wjazd
na swoje terytorium, państwa
członkowskie zapewniają dostęp do
procedury zgodnie z podstawowymi
zasadami i gwarancjami opisanymi w
rozdziale II.
206.
Art. 38
5. Państwa członkowskie okresowo
N



ust. 5
informują Komisję o państwach, do
których stosowana jest ta koncepcja
zgodnie z niniejszym artykułem.
Art. 39
Koncepcja europejskiego kraju trzeciego
207.
Art. 39
1. Państwa członkowskie mogą
N



ust. 1
przewidzieć odstąpienie od
rozpatrzenia lub rozpatrzenia w całości
wniosku o udzielenie ochrony
międzynarodowej oraz oceny kwestii
bezpieczeństwa wnioskodawcy w jego
szczególnej sytuacji, opisanej w
rozdziale II, w przypadkach, w których
właściwy organ ustalił na podstawie
faktów, że wnioskodawca próbuje
wjechać lub wjechał nielegalnie na
jego terytorium z bezpiecznego kraju
trzeciego zgodnie z ust. 2.
208.
Art. 39
2. Państwo trzecie może być uznane za N



ust. 2
bezpieczny kraj trzeci na potrzeby ust.
lit. a
1 w przypadku, gdy:

a) ratyfikowało konwencję genewską i
przestrzega jej postanowień bez
jakichkolwiek ograniczeń
geograficznych;

112