Rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim

 
7 lipca 1978 r. (Dz. U. z 1984 r. Nr 39, poz. 201 i 202 oraz z 1999 r. Nr 30, poz. 286),
zwanej dalej „Konwencją STCW”;
2) Konwencji SOLAS;
3) Konwencji (nr 69) Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej świadectwa
kwalifikacyjnego kucharzy okrętowych, sporządzonej w Seattle dnia 27 czerwca
1946 r. (Dz. U. z 1954 r. Nr 44, poz. 196 i 197);
4) Konwencji (nr 74) Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczącej świadectw
kwalifikacyjnych starszych marynarzy, sporządzonej w Seattle dnia 29 czerwca
1946 r. (Dz. U. z 1954 r. Nr 44, poz. 200 i 201);
5) przepisach ustawy.
2. Kwalifikacje członków załóg statków morskich w zakresie ochrony żeglugi regulują
przepisy o ochronie żeglugi i portów morskich.
3. Dokumenty kwalifikacyjne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 37a
ust. 15 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej stanowią potwierdzenie
kwalifikacji niezbędnych do prowadzenia jachtów rekreacyjnych oraz jachtów
komercyjnych czarterowanych bez załogi na wodach morskich.

Art. 63. Potwierdzeniem posiadania kwalifikacji zawodowych, niezbędnych do
zajmowania stanowisk na statku, jest:
1) dyplom – dla stanowisk oficerskich;
2) świadectwo – dla stanowisk nieoficerskich;
3) świadectwo przeszkolenia;
4) zezwolenie;
5) potwierdzenie
uznania.

Art. 64. 1. Osoby ubiegające się o uzyskanie dyplomów lub świadectw są obowiązane:
1) posiadać co najmniej wykształcenie:
a) ponadgimnazjalne – w przypadku osób ubiegających się o uzyskanie dyplomów,
b) podstawowe – w przypadku osób ubiegających się o uzyskanie świadectw;
2) osiągnąć wymagany wiek;
3) odbyć wymagane szkolenia w morskiej jednostce edukacyjnej;
4 0
 
 
4) posiadać wymaganą praktykę pływania;
5) zdać egzamin kwalifikacyjny przed Centralną Morską Komisją Egzaminacyjną.
2. Obowiązek posiadania co najmniej wykształcenia ponadgimnazjalnego nie dotyczy
osób posiadających najniższe dyplomy w dziale pokładowym w żegludze krajowej

i w rybołówstwie morskim.

Art. 65. 1. Odbycie dodatkowych przeszkoleń, niezbędnych, według Konwencji STCW,
do zajmowania niektórych stanowisk, potwierdza się świadectwem przeszkolenia.
2. wiadectwa przeszkolenia wydają dyrektorzy urzędów morskich po przedstawieniu
przez ubiegających się o ich uzyskanie pisemnych potwierdzeń o odbyciu wymaganych
szkoleń i praktyk.

Art. 66. 1. W uzasadnionych przypadkach, stanowiska, o których mowa w art. 63,
z wyjątkiem stanowiska kapitana i starszego mechanika, mogą zajmować przez czas
określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy, na podstawie zezwolenia wydanego, w drodze decyzji,
przez dyrektora urzędu morskiego, osoby nieposiadające odpowiedniego dyplomu lub
świadectwa, pod warunkiem że osoby te posiadają wiedzę i umiejętności zapewniające
właściwe wykonywanie obowiązków na tych stanowiskach. Okres ten nie może być
przedłużony.
2. O każdym wydanym zezwoleniu dyrektor urzędu morskiego powiadamia ministra
właściwego do spraw gospodarki morskiej.
3. W terminie do dnia 31 stycznia każdego roku, dyrektor urzędu morskiego przekazuje
ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej statystykę wydanych zezwoleń w roku
poprzednim.

Art. 67. 1. Potwierdzeniem posiadania kwalifikacji uprawniających do zajmowania
stanowiska na statku o polskiej przynależności jest potwierdzenie uznania zagranicznego
dyplomu lub świadectwa, wydane przez dyrektora urzędu morskiego.
2. Potwierdzenie uznania wydaje się w przypadku dyplomu lub świadectwa wydanego
przez właściwy organ państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa trzeciego,
które zostało uznane przez Komisję Europejską w zakresie szkolenia marynarzy i wydawania
im dokumentów kwalifikacyjnych oraz z którym minister właściwy do spraw gospodarki
4 1
 
 
morskiej zawarł porozumienie dotyczące uznawania dyplomów i świadectw wydanych przez
to państwo.
3. Porozumienie, o którym mowa w ust. 2, może być zawarte z państwem trzecim, które
zobowiąże się do informowania o każdej zmianie przepisów krajowych, dotyczących
szkolenia marynarzy i wydawania dokumentów.
4. W uzasadnionych przypadkach, osoby posiadające dokumenty kwalifikacyjne wydane
przez właściwy organ państwa trzeciego uznanego przez Komisję Europejską, z którym nie
zawarto porozumienia, o którym mowa w ust. 2, mogą uzyskać potwierdzenie uznania
dyplomu lub świadectwa na okres nie dłuższy niż 3 miesiące.
5. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, może przedłożyć Komisji
Europejskiej uzasadniony wniosek o uznanie państwa trzeciego innego niż dotychczas
uznane.

Art. 68. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze
rozporządzeń:
1) szczegółowe wymagania kwalifikacyjne do zajmowania stanowisk na statkach
morskich, w tym również na statkach nieobjętych umowami, o których mowa w art. 62
ust. 1 pkt 1 – 4, warunki przyznawania i odnawiania dokumentów, o których mowa
w art. 63, wzory tych dokumentów i sposób ich ewidencji, a także sposób obliczania czasu
praktyki pływania na statkach,
2) warunki, jakie powinny spełniać osoby posiadające zagraniczne dyplomy lub
świadectwa wydane na podstawie Konwencji STCW, ubiegające się o stanowiska
oficerskie lub nieoficerskie na statkach o polskiej przynależności
– mając na względzie postanowienia Konwencji STCW, Konwencji SOLAS oraz
przepisy Unii Europejskiej w zakresie bezpieczeństwa statków rybackich.


Art. 69. Potwierdzeniem posiadania kwalifikacji niezbędnych do zajmowania stanowisk
na jachtach komercyjnych są:
1) dokumenty kwalifikacyjne określone w przepisach wydanych na podstawie art. 37a
ust. 15 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej albo
2) dokumenty kwalifikacyjne, o których mowa w art. 63 pkt 1, 2 i 5,
4 2
 
 
oraz świadectwa przeszkolenia według Konwencji STCW, określone w przepisach wydanych
na podstawie art. 70 ust. 4.

Art. 70. 1. Potwierdzeniem posiadania kwalifikacji niezbędnych do zajmowania
stanowisk na jachtach komercyjnych są również:
1) dyplom – dla stanowisk oficerskich;
2) świadectwo – dla stanowisk nieoficerskich;
3) świadectwo przeszkolenia.
2. W celu uzyskania dokumentu, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, niezbędne jest
odbycie szkolenia, praktyki pływania i zdanie egzaminu przed Centralną Morską Komisją
Egzaminacyjną.
3. Szkolenia, o których mowa w ust. 2, są prowadzone przez ośrodki uznane, w drodze
decyzji, i nadzorowane przez ministra właściwego do spraw gospodarki morskiej, posiadające
odpowiednią bazę szkoleniową i wykwalifikowaną kadrę oraz certyfikat systemu zarządzania
jakością.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia,
wymagane dla członków załóg jachtów komercyjnych kwalifikacje i przeszkolenia według
Konwencji STCW oraz warunki ich uzyskiwania, kierując się koniecznością odpowiedniego
przygotowania do wykonywania obowiązków członków załóg na jachtach komercyjnych,
zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi oraz zdrowia i życia przebywających na nich osób,
a także mając na uwadze istniejące systemy kwalifikacji sportowych i zawodowych
członków załóg.
5. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 4, zostaną określone również:
1) tryb oraz szczegółowe kryteria uznawania ośrodków szkolących załogi jachtów
komercyjnych oraz sposób prowadzenia audytów tych ośrodków,
2) ramowe programy szkoleń,
3) wymagania dotyczące wyposażenia bazy szkoleniowej oraz kwalifikacji kadry,
4) wymagania egzaminacyjne dla poszczególnych dokumentów kwalifikacyjnych,
5) wzory dokumentów kwalifikacyjnych dla członków załóg jachtów komercyjnych
i sposób ewidencji tych dokumentów
4 3
 
 
– z uwzględnieniem potrzeby zapewnienia właściwego przygotowania do wykonywania
obowiązków członków załóg na jachtach komercyjnych, bezpieczeństwa żeglugi oraz
określenia zakresu informacji niezbędnych do weryfikacji ważności kwalifikacji członków
załóg takich jachtów.

Art. 71. 1. Dokumenty, o których mowa w art. 63 oraz art. 70 ust. 1, wydaje dyrektor
urzędu morskiego po złożeniu przez ubiegających się o uzyskanie tych dokumentów:
1) zaświadczenia o zdaniu odpowiedniego egzaminu;
2) zaświadczeń o odbyciu szkoleń i praktyk pływania, jeżeli są wymagane;
3) świadectwa przeszkolenia.
2. Dokumenty, o których mowa w ust. 1, są ważne przez czas w nich określony.
3. Dyrektor urzędu morskiego prowadzi ewidencję dokumentów, o których mowa
w ust. 1.
4. Za wystawienie dokumentów, o których mowa w ust. 1, pobiera się opłaty
w wysokości określonej w załączniku do ustawy. Opłaty stanowią dochód budżetu państwa.
5. Dyrektor urzędu morskiego, w drodze decyzji, odmawia wydania dokumentów,
których mowa w ust. 1, jeżeli osoba ubiegająca się wydanie dokumentu nie spełnia warunków
koniecznych do uzyskania danego dokumentu.

Art. 72. 1. Jeżeli członek załogi statku lub pilot posiadający dokument kwalifikacyjny,
o którym mowa w art. 63 pkt 1 i 2, art. 70 ust. 1, art. 107 ust. 1 i 2, swoim działaniem lub
zaniechaniem spowodował lub przyczynił się do powstania zagrożenia dla bezpieczeństwa
statku, osób na nim przebywających lub środowiska morskiego, wobec którego nie jest
prowadzone postępowanie przed izbą morską, organ który wydał dokument kwalifikacyjny
może zawiesić określone w nim uprawnienia, mając na uwadze stopień spowodowanego
zagrożenia.
2. W przypadku wszczęcia postępowania przez izbę morską, postępowanie
administracyjne w sprawie zawieszenia uprawnień zawiesza się na czas postępowania przed
izbą morską.
3. Zawieszenie uprawnień, dokonuje się w drodze decyzji, po przeprowadzeniu
postępowania, biorąc pod uwagę prawomocne orzeczenie izby morskiej lub sądu, w tym sądu
państwa obcego, jeżeli takie orzeczenie zostało wydane.
4 4