Rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim

 
4. Inspekcje, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1 i art. 24, powinny być poprzedzone
kontrolą Państwowej Inspekcji Pracy i Państwowej Inspekcji Sanitarnej pod względem
spełnienia wymagań międzynarodowych w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz
warunków sanitarnych i zdrowotnych, zgodnie z przepisami prawa pracy i przepisami
o Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Art. 26. 1. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może upoważnić, w drodze
decyzji, podmiot do wykonywania przeglądów technicznych jachtów morskich o długości do
15 m, mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa żeglugi i osób znajdujących się na tych
jachtach.
2. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, powinien spełniać warunki techniczne i organizacyjne
oraz zapewnić, aby osoby dokonujące przeglądów technicznych jachtów morskich posiadały
wiedzę techniczną oraz znajomość przepisów klasyfikacyjnych w zakresie budowy i stałego
wyposażenia tych jachtów.
3. Kontrolę nad podmiotami upoważnionymi sprawuje minister właściwy do spraw
gospodarki morskiej.
4. Za upoważnienie pobiera się opłatę określoną w załączniku do ustawy. Opłata stanowi
dochód budżetu państwa.
5. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej cofa upoważnienie, jeżeli podmiot nie
spełnia warunków, o których mowa w ust. 2.
6. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki, jakie powinny spełniać podmioty upoważnione do wykonywania
przeglądów technicznych jachtów morskich o długości do 15 m, tryb upoważniania i cofania
upoważnienia, a także sposób przeprowadzania kontroli, kierując się potrzebą zapewnienia
bezpieczeństwa żeglugi i ochrony środowiska morskiego oraz bezpieczeństwa osób
znajdujących się na jachtach oraz mając na uwadze rodzaj działalności prowadzonej przez te
podmioty.

Art. 27. 1. W przypadku stwierdzenia w wyniku inspekcji państwa bandery, że stan statku lub
sposób jego załadowania stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa na morzu, życia lub
środowiska morskiego, organ inspekcyjny, w drodze decyzji, zatrzymuje statek, zabrania
użycia statku lub wstrzymuje operacje, podczas których zostały stwierdzone
2 0
 
 
nieprawidłowości, wskazując jednocześnie uchybienia, które należy usunąć, mając na uwadze
stopień stwarzanego zagrożenia. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
2. W przypadku stwierdzenia w wyniku inspekcji państwa bandery, że stan statku nie czyni
go niezdatnym do żeglugi, lecz nie pozwala na użycie go do żeglugi w sposób zamierzony
przez armatora, organ inspekcyjny, w drodze decyzji, zabrania użycia statku w sposób
zamierzony, wskazując jednocześnie uchybienia, które należy usunąć, aby statek mógł być
w ten sposób użyty. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Art. 28. 1. W przypadku zmiany przynależności statku z obcej na polską, dyrektor urzędu
morskiego:
1) uzyskuje informacje dotyczące stanu bezpieczeństwa statku od jego armatora oraz
poprzedniej administracji, ze szczególnym uwzględnieniem stwierdzonych przez tę
administrację uchybień, które nie zostały usunięte;
2)
zapewnia, aby statek odpowiadał wymaganiom obowiązujących przepisów
międzynarodowych, w szczególności przeprowadza inspekcję wstępną weryfikując usunięcie
uchybień stwierdzonych przez poprzednią administrację.
2. Na żądanie dyrektora urzędu morskiego armator statku, o którym mowa w ust. 1, jest
obowiązany dostarczyć posiadane informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 1.
3. Izba morska, w ramach postępowania rejestrowego statku o obcej przynależności, przed
wpisem statku do polskiego rejestru okrętowego informuje właściwego dyrektora urzędu
morskiego o przyjęciu wniosku o dokonanie wpisu statku do rejestru, w celu umożliwienia
dyrektorowi urzędu morskiego dokonania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2. Wpisu
statku do rejestru dokonuje się na podstawie decyzji dyrektora urzędu morskiego
stwierdzającej spełnienie przez statek warunków technicznych wymaganych do wpisania
statku do rejestru.
4. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej, kierując się koniecznością
zapewnienia odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa i ochrony środowiska oraz
uwzględniając wiek i stan techniczny statków, których przynależność zmieniana jest z obcej
na polską, określi, w drodze rozporządzenia, warunki techniczne, jakie muszą zostać
spełnione, aby statek został wpisany do rejestru.

2 1
 
 
Art. 29. W przypadku zmiany przynależności statku z polskiej na obcą, jeżeli państwo,
którego banderę będzie statek podnosił wystąpi o informacje dotyczące tego statku, dyrektor
urzędu morskiego właściwy dla portu macierzystego statku przekaże temu państwu
szczegółowe informacje na temat stanu bezpieczeństwa statku, ze szczególnym
uwzględnieniem stwierdzonych uchybień, które nie zostały usunięte.

Art. 30. 1. W przypadku zatrzymania w obcym porcie statku o polskiej przynależności przez
inspekcję państwa portu:
1) kapitan statku jest obowiązany niezwłocznie przekazać informację o tym fakcie
dyrektorowi urzędu morskiego właściwemu dla portu macierzystego statku;
2) armator statku jest obowiązany dostosować statek do wymagań umów
międzynarodowych, w szczególności w zakresie stwierdzonych uchybień;
3) właściwy dyrektor urzędu morskiego nadzoruje dostosowanie statku do wymagań
umów międzynarodowych.
2. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia,
sposób:
1) postępowania w przypadku zatrzymania w obcym porcie statku o polskiej
przynależności przez inspekcję państwa portu, w tym sposób przekazywania informacji o jego
zatrzymaniu,
2) dostosowania zatrzymanych statków do wymagań umów międzynarodowych oraz
przepisów krajowych w zakresie budowy, konstrukcji oraz bezpiecznej eksploatacji tych
statków,
3) sprawowania nadzoru przez właściwego dyrektora urzędu morskiego nad
dostosowaniem statku do wymagań umów międzynarodowych
– kierując się koniecznością przeprowadzenia niezbędnych działań, jakie muszą zostać
podjęte w celu usunięcia stwierdzonych uchybień oraz zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi
statków o polskiej przynależności i bezpieczeństwa osób przebywających na tych statkach.

Art. 31. Do statków o polskiej przynależności stosuje się odpowiednio przepisy art. 55 i 56.

Art. 32. 1. W przypadku, kiedy Rzeczpospolita Polska zostanie wpisana na czarną listę lub
przez dwa kolejne lata na szarą listę Memorandum Paryskiego, minister właściwy do spraw
2 2
 
 
gospodarki morskiej, w terminie 4 miesięcy od dnia opublikowania tych list, sporządzi
i przekaże Komisji Europejskiej sprawozdanie zawierające analizę głównych przyczyn
zaistniałej sytuacji i informację o podjętych działaniach.
2. Listy, o których mowa w ust. 1, oraz lista biała publikowane są co roku w ramach
sprawozdania Memorandum Paryskiego, które zawiera klasyfikację państw bandery na
podstawie wyników wszystkich inspekcji oraz wska ników zatrzymań i uchybień statków
w okresie ostatnich trzech lat.

Oddział 2
Inspekcja państwa portu

Art. 33. 1. Przepisów niniejszego oddziału nie stosuje się do:
1) statków służby państwowej specjalnego przeznaczenia;

2) statków rybackich o długości do 24 m;
3) statków drewnianych o prostej konstrukcji o długości do 45 m;
4) jachtów rekreacyjnych;
5) jachtów komercyjnych odpłatnie czarterowanych bez załogi.
2. Inspekcje statków rybackich o długości co najmniej 24 m przeprowadza się w zakresie
wymagań bezpieczeństwa określonych w rozdziale V Konwencji SOLAS oraz przepisach
wydanych na podstawie art. 12 ust. 2 i art. 23 ust. 4.

Art. 34. Ilekroć w przepisach niniejszego oddziału jest mowa o porcie, należy przez to
rozumieć również kotwicowiska wchodzące w skład jego infrastruktury portowej.

Art. 35. 1. Statki o obcej przynależności zawijające do polskich portów podlegają inspekcji
państwa portu przeprowadzanej przez organ inspekcyjny.
2. Organami inspekcyjnymi, o których mowa w ust. 1, są dyrektorzy urzędów morskich.
3. Organ inspekcyjny przeprowadza inspekcję państwa portu przy pomocy inspektora
inspekcji państwa portu.
4. Inspektorem inspekcji państwa portu może być osoba, która posiada kwalifikacje
i doświadczenie z zakresu wymagań dotyczących bezpieczeństwa statków określonych przez
2 3
 
 
umowy międzynarodowe oraz wiedzę dotyczącą procedur przeprowadzania inspekcji państwa
portu.
5. Inspektor ma prawo wstępu na statki za okazaniem dokumentu identyfikacyjnego.

Art. 36. 1. Organ inspekcyjny przeprowadza w okresie roku kalendarzowego inspekcje:
1) wszystkich statków o priorytecie I;
2) statków o priorytecie I oraz statków o priorytecie II, o łącznej liczbie odpowiadającej
co najmniej udziałowi Rzeczypospolitej Polskiej w ogólnej liczbie inspekcji
przeprowadzanych corocznie w regionie Memorandum Paryskiego określonemu przez
Komisję Europejską.
2. W przypadku, gdy łączna liczba zawinięć do polskich portów statków o priorytecie
I przekracza udział Rzeczypospolitej Polskiej w ogólnej liczbie inspekcji przeprowadzanych
corocznie w regionie Memorandum Paryskiego, organ inspekcyjny przeprowadza taką liczbę
inspekcji statków o priorytecie I, która odpowiada co najmniej udziałowi Rzeczypospolitej
Polskiej w ogólnej liczbie inspekcji przeprowadzanych corocznie w regionie Memorandum
Paryskiego, przy czym liczba nieprzeprowadzonych inspekcji statków o priorytecie I nie
może być większa niż 30 % liczby takich statków zawijających do polskich portów.
3. W przypadku gdy łączna liczba zawinięć do polskich portów statków o priorytecie I i II
jest mniejsza niż udział Rzeczypospolitej Polskiej w ogólnej liczbie inspekcji
przeprowadzanych corocznie w regionie Memorandum Paryskiego, organ inspekcyjny
przeprowadza inspekcje wszystkich statków o priorytecie I oraz co najmniej 85 % liczby
statków o priorytecie II, zawijających do polskich portów.
4. W przypadku gdy organ inspekcyjny nie może przeprowadzić inspekcji wszystkich
statków o priorytecie I, liczba statków, których nie poddano inspekcji, nie może być większa
niż:
1) 5 % liczby statków o priorytecie I i profilu wysokiego ryzyka;
2) 10 % liczby statków o priorytecie I i profilu innym niż wysokiego ryzyka.
5. Niezależnie od wartości procentowych, o których mowa w ust. 4, organ inspekcyjny
w pierwszej kolejności przeprowadza inspekcje statków, które zgodnie z informacjami
pochodzącymi z systemu THETIS okazjonalnie zawijają do portów państw członkowskich
Unii Europejskiej.

2 4