Rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim

63
Art. 24 2. Państwa członkowskie przyjmują właściwe środki w celu T
Art. 57 Art. 57. 1. Organ inspekcyjny niezwłocznie zamieszcza w
ust 2 - zapewnienia, aby informacje dotyczące aktualnego czasu
systemie THETIS informacje o:
3
przybycia i wypłynięcia każdego statku zawijającego do ich
1)
wynikach inspekcji statków o obcej przynależności;
portów i kotwicowisk, wraz z identyfikatorem danego portu,
2) każdym przypadku odroczenia inspekcji statku o
były przekazywane w rozsądnym terminie do bazy danych
priorytecie I;
inspekcji poprzez wspólnotowy system wymiany informacji
3) każdym przypadku nieprzeprowadzenia inspekcji
morskich „SafeSeaNet”, o którym mowa w art. 3 lit. s)
statku o priorytecie I, wraz z podaniem przyczyny
dyrektywy
nieprzeprowadzenia inspekcji;
2002/59/WE. Po przekazaniu takich informacji do bazy
4)
wydaniu decyzji o zatrzymaniu statku, decyzji o
danych inspekcji poprzez SafeSeaNet państwa członkowskie
zakazie wejścia do portu oraz o każdej zmianie dotyczącej
są zwolnione z przekazywania danych zgodnie z
tych decyzji.
załącznikiem XIV do niniejszej dyrektywy, pkt 1.2 i 2 lit. a) i
2. Organ inspekcyjny w terminie 72 godzin od chwili
b).
wprowadzenia informacji do systemu THETIS, dokonuje
3. Państwa członkowskie zapewniają, aby informacje
ich potwierdzenia.
dotyczące inspekcji przeprowadzonych zgodnie z niniejszą
dyrektywą były przekazywane do bazy danych wyników
inspekcji natychmiast po zakończeniu protokołu z inspekcji
lub wycofaniu nakazu zatrzymania.
Państwa członkowskie zapewniają, aby informacje
przekazane do bazy danych wyników inspekcji były
potwierdzane w terminie 72 godzin do celów ich publikacji.
4. Na podstawie danych dotyczących inspekcji przekazanych
przez państwa członkowskie Komisja jest w stanie wyszukać
w bazie danych wyników inspekcji wszelkie stosowne dane
dotyczące wdrożenia niniejszej dyrektywy, w szczególności
dotyczące profilu ryzyka statków, statków kwalifikujących
się do inspekcji, ruchu statków oraz zobowiązań
inspekcyjnych dla każdego państwa członkowskiego.
Państwa członkowskie mają dostęp do wszelkich informacji
zachowanych w bazie danych wyników inspekcji istotnych
dla wdrożenia procedur inspekcji przewidzianych niniejszą
dyrektywą.
Państwa członkowskie i kraje trzecie będące sygnatariuszami
memorandum paryskiego otrzymują dostęp do wszelkich
danych wprowadzonych przez nie do bazy danych wyników
inspekcji oraz do danych dotyczących statków podnoszących
ich banderę.
Art. 25 Każde państwo członkowskie zapewnia, aby jego władze lub T art.
41
2. Armator, kapitan lub przedstawiciel kapitana statku
organy portowe oraz inne odpowiednie władze lub organy
ust 2
podlegającego inspekcji rozszerzonej, przynajmniej na trzy

64
dostarczały właściwemu organowi kontroli przeprowadzanej

dni przed spodziewanym zawinięciem do portu lub przed
przez państwo portu następujące rodzaje informacji, które

wyjściem z ostatniego portu, jeśli podróż ma trwać krócej
znajdują

niż trzy dni, przekazuje organowi inspekcyjnemu
się w ich posiadaniu:

informacje dotyczące:
— informacje przekazane zgodnie z art. 9 oraz załącznikiem

1) identyfikacji statku;
III,

2) planowanego czasu postoju statku w porcie;
— informacje dotyczące statków, które nie wywiązały się z

3) planowanych operacji, w tym operacji przeładunkowych
obowiązku zgłoszenia wszelkich informacji wymaganych

i bunkrowania;
niniejszą dyrektywą oraz dyrektywą 2000/59/WE Parlamentu

4) planowanych inspekcji państwa bandery, przeglądów
Europejskiego i Rady z dnia 27 listopada 2000 r. w sprawie

oraz prac remontowych;
portowych urządzeń do odbioru odpadów wytwarzanych

5) daty ostatniej rozszerzonej inspekcji w porcie państwa-
przez statki i pozostałości ładunku i dyrektywą 2002/59/WE,

strony Memorandum Paryskiego;
a także, w stosownym przypadku,

6) rodzaju konstrukcji kadłuba, stanu zapełnienia
z rozporządzeniem (WE) nr 725/2004,

zbiorników ładunkowych i balastowych oraz ilości i
— informacje dotyczące statków, które wypłynęły na morze,

rodzaju ładunku – w przypadku zbiornikowców.
nie spełniwszy warunków art. 7 lub 10 dyrektywy


2000/59/WE,
art. 58 Art. 58. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej
— informacje dotyczące statków, którym ze względów
określi, w drodze rozporządzenia:
bezpieczeństwa odmówiono wejścia do portu lub z niego
1)
sposób funkcjonowania inspekcji państwa portu,
wydalono,
2) tryb
przeprowadzania
inspekcji przez inspektora
— informacje dotyczące widocznych anomalii zgodnie z art.
inspekcji państwa portu,
23.
3)
zakres i sposób przeprowadzania poszczególnych
rodzajów inspekcji,
4) listę dokumentów podlegających inspekcji,
5) czynniki
nadrzędne i nieprzewidziane okoliczności
uzasadniające przeprowadzenie inspekcji dodatkowej,
6)
sposób kwalifikowania statków do inspekcji,
7) okoliczności przeprowadzania inspekcji bardziej
szczegółowej,
8) szczegółowe kryteria uzasadniające zatrzymanie
statku i wstrzymanie operacji,
9) szczegółowe kwalifikacje wymagane od inspektora
inspekcji państwa portu,
10) wzór dokumentu identyfikacyjnego inspektora
inspekcji państwa portu,
11)
sposób przekazywania informacji, o których mowa
w art. 60,
12)
wzory decyzji, o których mowa w art. 43 ust. 1 i 6,
art. 45 ust. 1, art. 46 ust. 1 i 3, art. 48 ust. 1, art. 49 ust. 9,

65
art. 50 ust. 1 oraz w art. 54 ust. 1
- kierując się koniecznością realizacji zadań organów
inspekcyjnych określonych w ustawie, Memorandum
Paryskim oraz w przepisach Unii Europejskiej dotyczących
inspekcji państwa portu, a także potrzebą podniesienia
poziomu bezpieczeństwa morskiego, ochrony środowiska
morskiego oraz warunków życia i pracy na statkach
morskich
Art. 26 Komisja udostępnia i utrzymuje na publicznie dostępnej N

stronie internetowej informacje związane z inspekcjami,
zatrzymaniami i odmowami dostępu zgodnie z załącznikiem
XIII, opierając się na wiedzy fachowej i doświadczeniu
zgromadzonych w ramach memorandum paryskiego.
Art.
27 Komisja ustanawia i publikuje regularnie na publicznie N

dostępnej stronie internetowej informacje o
przedsiębiorstwach, których poziom działalności, z punktu
widzenia profilu ryzyka statku, o którym mowa w załączniku
I część 1, uznano w okresie co najmniej 3 miesięcy za niski i
bardzo niski.
Komisja przyjmuje, zgodnie z procedurą regulacyjną, o której
mowa w art. 31 ust. 2, zasady wdrożenia niniejszego
artykułu, określając w szczególności sposoby publikacji.
Art. 28 1. Jeśli inspekcje, o których mowa w art. 13 i 14, potwierdzą T Art.
43
11. Przy wykonywaniu obowiązków organ inspekcyjny
lub wykryją braki w stosunku do wymagań określonych w
ust. 11 podejmuje wszelkie środki, aby uniknąć bezpodstawnego
konwencji nakazujących zatrzymanie statku, wszystkie
i 12
zatrzymania lub opó nienia statku w porcie. W przypadku,
koszty związane z inspekcjami w każdym normalnym okresie
gdy statek jest bezpodstawnie zatrzymany lub opó niony,
obrachunkowym są pokrywane przez właściciela lub
armatorowi statku przysługuje odszkodowanie, zgodnie z
armatora statku, lub też ich przedstawiciela w państwie portu.
przepisami Kodeksu cywilnego. W każdym przypadku
2. Wszystkimi kosztami związanymi z inspekcjami
zarzutu bezpodstawnego zatrzymania lub opó nienia statku,
przeprowadzonymi przez właściwy organ państwa
ciężar dowodu spoczywa na armatorze statku.
członkowskiego na mocy przepisów art. 16 i art. 21 ust. 4
12. Koszty postoju statku w porcie powstałe w związku z
obciążany jest właściciel lub armator statku.
zatrzymaniem statku pokrywa armator w wysokości
3. W przypadku zatrzymania statku wszystkie koszty
określonej na podstawie przepisów ustawy z dnia 20
odnoszące się do zatrzymania w porcie ponosi właściciel lub
grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz. U. z
armator statku.
2010 r. Nr 33, poz. 179). Organ inspekcyjny wydaje zgodę
4. Zatrzymanie nie jest uchylane do czasu, kiedy zostanie
na wyjście statku z portu po uiszczeniu przez armatora
wniesiona pełna opłata lub zapewniona zostanie
pełnej opłaty związanej z postojem statku w porcie lub po
wystarczająca gwarancja zwrotu kosztów.
przedłożeniu przez armatora listu gwarancyjnego o
pokryciu kosztów postoju w porcie.

66
Art. 29 Państwa członkowskie dostarczają Komisji informacje T
art. 60 Art. 60. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej
wymienione w załączniku XIV w odstępach czasu
przekazuje Komisji Europejskiej szczegółowe informacje
określonych w tym załączniku.
dotyczące liczby inspektorów inspekcji państwa portu oraz

zawinięć statków do portów polskich, wymagane
przepisami Unii Europejskiej dotyczącymi funkcjonowania
inspekcji państwa portu, w okresach w określonych tymi
przepisami.
Art.
30 W celu zapewnienia skutecznego wdrożenia niniejszej N

dyrektywy oraz w celu monitorowania ogólnego
funkcjonowania wspólnotowego systemu kontroli
przeprowadzanej przez państwo portu zgodnie z art. 2 lit. b)
ppkt (i) rozporządzenia (WE) nr 1406/2002 Komisja
gromadzi konieczne informacje i przeprowadza wizytacje w
państwach członkowskich.
Art. 31 1. Komisja wspierana jest przez Komitet ds. Bezpiecznych N

Mórz i Zapobiegania Zanieczyszczeniom Morza przez Statki
(COSS) utworzony na mocy art. 3 rozporządzenia (WE) nr
2099/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady ( 2 ).
2. W przypadku odesłań do niniejszego ustępu stosuje się art.
5 i 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniając przepisy jej art. 8.
Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE
ustala się na trzy miesiące.
3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu mają
zastosowanie art. 5a ust. 1–4 i art. 7 decyzji 1999/468/WE, z
uwzględnieniem przepisów jej art. 8
Art. 32 Komisja:
N

a) dostosowuje załączniki, z wyjątkiem załącznika I, tak aby
uwzględnić zmiany do wspólnotowego prawodawstwa
dotyczącego bezpieczeństwa morskiego i ochrony żeglugi
morskiej, które weszły w życie, oraz do konwencji,
międzynarodowych kodeksów i rezolucji odpowiednich
organizacji międzynarodowych i do memorandum
paryskiego;
b) wprowadza zmiany do definicji odnoszących się do
konwencji, międzynarodowych kodeksów i rezolucji oraz
prawodawstwa wspólnotowego, które są istotne do celów
niniejszej dyrektywy.
rodki mające na celu zmianę elementów innych niż istotne
niniejszej dyrektywy przyjmuje się zgodnie z procedurą

67
regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 31
ust. 3. Zmiany w międzynarodowych instrumentach, o
których mowa w art. 2, mogą zostać wyłączone z zakresu
zastosowania niniejszej dyrektywy zgodnie z art. 5
rozporządzenia (WE) nr 2099/2002.
Art. 33 Podczas ustanawiania przepisów wykonawczych, o których N

mowa w art. 8 ust. 4, art. 10 ust. 3, art. 14 ust. 4, art. 15 ust. 4,
art. 23 ust. 5 i art. 27 zgodnie z procedurą, o której mowa w
art. 31 ust. 2 i 3, Komisja dokłada szczególnych starań, by
przepisy te uwzględniały wiedzę specjalistyczną i
doświadczenia zdobyte dzięki systemowi inspekcji we
Wspólnocie i w ramach regionu podlegającego memorandum
paryskiemu.
Art. 34 Państwa członkowskie ustanawiają system sankcji za T Art.
Art. 126. Armator, który narusza przepisy w zakresie:

naruszenie krajowych przepisów przyjętych na mocy
126-
1) spełniania przez statek wymagań ustawy w zakresie
niniejszej dyrektywy oraz podejmują wszystkie środki
128
budowy statku, jego stałych urządzeń i wyposażenia,
niezbędne do zapewnienia, aby takie sankcje były stosowane.

2) wymogu poddania statku inspekcjom
Przewidziane sankcje są skuteczne, proporcjonalne i

przeprowadzanym przez organy inspekcyjne w zakresie,
odstraszające.

terminach i trybie określonym w ustawie, umowach


międzynarodowych oraz przepisach ustawy z dnia 21 marca

1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i

administracji morskiej,

3)
obsady statku załogą o właściwych kwalifikacjach i

wymaganym składzie,

4) wymogów bezpieczeństwa dla statków

pasażerskich w pasażerskiej żegludze krajowej,

5) spełniania przez prom pasażerski typu ro-ro

szczególnych wymogów stateczności obowiązujących w

żegludze na wyznaczonym obszarze morza,

6) przewożenia statkiem ładunków masowych, w tym

ziarna luzem,

7) przewożenia statkiem towarów niebezpiecznych,

8) przewożenia statkiem kontenerów,

9) przewożenia statkiem przedmiotów o masie brutto

co najmniej tysiąca kilogramów

- podlega karze pieniężnej o równowartości do 1.000.000

jednostek obliczeniowych, zwanych Specjalnym Prawem

Ciągnienia (SDR), określanych przez Międzynarodowy

Fundusz Walutowy.