Rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim

urządzenia radiokomunikacyjne, sprzęt pokładowy i awaryjny oraz innym
wymaganiom określonym w rozporządzeniu.

Rozdział 2
Wymagania technicznego stanu bezpieczeństwa

§ 6. Jacht odpowiada wymaganiom technicznego stanu bezpieczeństwa, jeżeli czyni
zadość przepisom technicznym uznanym przez ministra właściwego do spraw
gospodarki morskiej obowiązującym w zakresie:
1)
konstrukcji kadłuba;
2)
wyposażenia kadłubowego;
3)
urządzeń kotwicznych i cumowniczych;
4)
osprzętu żaglowego;
5)
silników napędowych oraz urządzeń maszynowych;
6)
mechanizmów pomocniczych;
7)
zbiorników ciśnieniowych wraz z ich urządzeniami;
8)
instalacji rurociągów;
9)
wałów śrubowych oraz śrub napędowych i innych pędników;
10) urządzeń elektrycznych oraz ich instalacji;
11) ochrony przeciwpożarowej;
12) stateczności, pływalności i niezatapialności (w odniesieniu do jachtów, których to
dotyczy);
13) urządzeń kuchennych i grzewczych;
14) ochrony środowiska;
15) innych urządzeń z zakresu technicznego stanu bezpieczeństwa;
16) pomieszczeń załogowych i pasażerskich.


§ 7. Jachty, ich urządzenia i wyposażenie podlegają w zakresie spraw objętych § 6
nadzorowi technicznemu, który obejmuje budowę, odbudowę, przebudowę
i remonty w celu zapewnienia wymaganego stanu technicznego.
§ 8. 1. W zakresie technicznego stanu bezpieczeństwa jachtów mają zastosowanie
przepisy polskiej instytucji klasyfikacyjnej lub w przypadku jachtów o długości
całkowitej 15 m, innego odpowiednio upoważnionego podmiotu.
2. Spełnienie wymagań technicznego stanu bezpieczeństwa stwierdza polska
instytucja klasyfikacyjna lub inny odpowiednio upoważniony podmiot po
dokonanym przeglądzie w zaświadczeniach, orzeczeniach lub wydanych
świadectwach klasy.
3. Upoważnienie, o którym mowa w ust. 1 i 2 regulują odrębne przepisy.

§ 9. Jacht posiadający znak zgodności „CE” zwolniony jest z nadzoru technicznego
instytucji klasyfikacyjnej przez okres 10 lat od daty zakończenia budowy.


Rozdział 3
Inspekcje i dokumenty bezpieczeństwa jachtu

§ 10. W zakresie bezpieczeństwa żeglugi i życia na morzu jachty podlegają inspekcjom:
1)
wstępnym;
2)
okresowym;

3
3)
doraźnym.

§ 11. 1. Armator lub właściciel jachtu rekreacyjnego o długości nie większej niż 15 m
zgłasza jacht dobrowolnie do inspekcji.
2. Jacht który został poddany inspekcji musi stosować się do warunków wpisanych
w Karcie Bezpieczeństwa.

§ 12. Inspekcje wstępne i okresowe obejmują swym zakresem całokształt
bezpieczeństwa jachtu i mają na celu stwierdzenie, czy jacht odpowiada pod
względem stanu technicznego stwierdzeniom zawartym w dokumentach wydanych
przez instytucje określone w § 9 i § 10, oraz czy jego wyposażenie i kwalifikacje
załogi odpowiadają przepisom.


§ 13. 1. Inspekcje doraźne przeprowadza się na zlecenie armatora, kapitana lub jeżeli
organ inspekcyjny uzna to za konieczne po awarii jachtu, zmianie w jego kadłubie
lub urządzeniach, które mogą wpłynąć na bezpieczeństwo jachtu lub załogi.
2. Inspekcja doraźna obejmuje wybrane elementy bezpieczeństwa jachtu lub
całokształt jego bezpieczeństwa. Inspekcja doraźna obejmująca całokształt
bezpieczeństwa jachtu może być uznana przez organ inspekcyjny za inspekcję
okresową.

§ 14. Jacht zgłoszony do inspekcji wstępnej lub okresowej powinien być przygotowany
do sprawnego jej przeprowadzenia.
§ 15. Z każdej przeprowadzonej inspekcji organ inspekcyjny sporządza protokół,
którego kopię załącza się do dokumentów jachtu.
§ 16. Po pozytywnym wyniku inspekcji organ inspekcyjny w terminie do 3 dni od jej
zakończenia wydaje dokument bezpieczeństwa jachtu lub potwierdza jego
ważność.
§ 17. W razie negatywnego wyniku inspekcji organ inspekcyjny przeprowadza
w ustalonym terminie ponowną inspekcję.
§ 18. 1. Dokumentem bezpieczeństwa jachtu morskiego jest karta bezpieczeństwa.
2. Dokument, o którym mowa w ust. 1, wydaje się na okres nie dłuższy niż 5 lat,
zgodnie z cyklem ważności dokumentu klasyfikacyjnego pod warunkiem poddania
się inspekcji okresowej.

§ 19. Jacht posiadający znak zgodności „CE” może otrzymać za zgodą organu
inspekcyjnego po pozytywnym wyniku inspekcji, kartę bezpieczeństwa
z ważnością do 5 lat.
§ 20. 1. Karta bezpieczeństwa podlega potwierdzeniu w tym samym cyklu jak
potwierdzenie ważności dokumentu klasyfikacyjnego.
2. Potwierdzeniu, o którym mowa w ust. 1 nie podlegają jachty (o długości
całkowitej nie większej niż 15 m), których wiek liczony od daty ukończenia
budowy nie przekracza:
1) 20 lat dla jachtów wykonanych z laminatów;
2) 15 lat dla jachtów stalowych;
3) 10 lat jachtów wykonanych z drewna.
4
§ 21. Karta bezpieczeństwa albo certyfikat jachtu morskiego tracą ważność przed
upływem terminu ich ważności, jeżeli:
1) na jachcie zaszły zmiany zagrażające jego bezpieczeństwu;
2) utracił ważność dokument wystawiony przez instytucję, o której mowa w § 8 i § 9;
3) nie zostało dokonane potwierdzenie ważności wymagane w § 20.

§ 22. Ważność karty bezpieczeństwa albo certyfikatu jachtu morskiego może być
w szczególnych przypadkach przedłużona bez inspekcji w celu dojścia jachtu do
portu krajowego lub obcego, w którym może zostać przeprowadzona inspekcja,
lecz nie dłużej niż do 5 miesięcy.
§ 23. W celu uzyskania przedłużenia ważności karty bezpieczeństwa albo certyfikatu
jachtu morskiego bez inspekcji, kapitan jachtu winien złożyć pisemne
oświadczenie, że jacht i jego wyposażenie znajduje się w stanie, który kwalifikuje
go do odbycia rejsu do portu w którym jacht zostanie poddany inspekcji.
§ 24. 1. Organem inspekcyjnym upoważnionym do przeprowadzania inspekcji jachtów,
wydawania dokumentów bezpieczeństwa, przedłużania ich ważności jest dyrektor
urzędu morskiego.
2. Poza granicami Konsul może przedłużyć dokument bezpieczeństwa
i z ważnością do 5 miesięcy bez przeprowadzania inspekcji powiadamiając
dyrektora urzędu morskiego właściwego dla portu macierzystego jachtu.

§ 25. Opłaty za wydawanie potwierdzanie i przedłużanie ważności dokumentów
bezpieczeństwa określają przepisy ustawy.


Rozdział 4
Wymagania z zakresu bezpieczeństwa jachtu


§ 26. 1. Wyposażenie jachtu w zależności od jego wielkości oraz rejonu żeglugi
w środki ratunkowe, sygnałowe, nawigacyjne, przeciwpożarowe, urządzenia
radiokomunikacyjne i sprzęt pokładowy, określają załączniki nr 1 i 2.
2. Dla jachtów o długości całkowitej do 24 m stosuje się wyposażenie z załącznika
nr 2.
3. Dla jachtów o długości całkowitej 24 m i powyżej stosuje się wyposażenie
z załącznika nr 2.

§ 27. Na jachcie powinien zostać opracowany rozkład alarmowy, stosownie do ilości
środków ratunkowych i urządzeń ratunkowych oraz pożarowych.
§ 28. 1. Na jachcie o długości całkowitej 24 m i powyżej ustala się plan ochrony
przeciwpożarowej, zatwierdzany przez dyrektora urzędu morskiego określający
liczbę, rodzaj i rozmieszczenie sprzętu gaśniczego.
2. Na jachcie o długości całkowitej do 24 m ustala się wykaz sprzętu gaśniczego,
który określa rodzaj i liczbę sprzętu gaśniczego.
§ 29. 1. Za bezpieczeństwo żeglugi jest odpowiedzialny kapitan statku (kierownik).
2. Każdy członek załogi oraz pasażer powinien zostać zapoznany z zasadami
użytkowania środków bezpieczeństwa będących na wyposażeniu jachtu oraz
procedurami alarmowymi.

5
3. Kapitan statku dla zapewnienia bezpieczeństwa przy uprawianiu żeglugi jest
również obowiązany do przedsięwzięcia wszelkich środków wynikających z zasad
dobrej praktyki morskiej.

§ 30. Każdy jacht powinien być używany zgodnie z jego przeznaczeniem wynikający
z dokumenty rejestracyjnego oraz dokumentu bezpieczeństwa.


Rozdział 5
Uprawianie żeglugi przez jachty komercyjne

§ 31. Minimalny skład załogi na jachtach komercyjnych ustala dyrektor urzędu
morskiego.
§ 32. Kwalifikacje załóg jachtów komercyjnych określają odrębne przepisy.
§ 33. 1. Jachty komercyjne powinny prowadzić listę załogi oraz listę pasażerów.
2. Lista załogi powinna zawierać dane osobowe członków załogi oraz posiadane
kwalifikacje.
3. Lista załogi powinna pozostawać na pokładzie i być zawsze dostępna dla inspektorów
administracji morskiej oraz innych uprawnionych podmiotów do kontroli.
4. Lista pasażerów powinna zawierać dane osobowe w celu łatwej identyfikacji
pasażerów:
1) imię i nazwisko;
2) PESEL;
3) telefon osoby do kontaktu.
5. Lista pasażerów powinna być dostarczana do kapitanatów, bosmanatów portów
z którego jacht wychodzi w rejs.
6. Lista załogi może być dostarczana w formie papierowej, przesyłana w formie
elektronicznej lub faksem.
7. Kapitan jachtu komercyjnego przed każdym rejsem jest obowiązany do
aktualizowania listy załogi oraz listy pasażerów.

§ 34. Na jachtach o których mowa w art. 4 pkt 10 lit. d ustawy nie jest wymagane
prowadzenie list pasażerów.

§ 35. 1. Jachty komercyjne obcych bander korzystające z polskich portów i przystani
podlegają kontroli administracji morskiej.
2. Zakres kontroli dotyczy kwalifikacji załogi oraz wyposażenia jachtu.
3. Kwalifikacje załogi powinny spełniać wymagania w zakresie rodzaju i specyfiki
uprawianej żeglugi przez jacht.
4. W przypadku stwierdzenie niespełnienia wymagań dotyczących wyposażenia
jachtu administracja morska może nakazać uzupełnienie brakujących elementów
wyposażenia. Do tego czasu jacht może być zatrzymany w porcie lub przystani.


6
Rozdział 6
Uprawianie żeglugi na wodach śródl dowych oraz jachtów śródl dowych na
wodach morskich


§ 36. Jachty śródlądowe uprawiające żeglugę na wodach morskich powinny spełniać
wymagania dotyczące wyposażenie w zależności od jego wielkości oraz rejonu
żeglugi w środki ratunkowe, sygnałowe, nawigacyjne, przeciwpożarowe,
urządzenia radiokomunikacyjne i sprzęt pokładowy, określają załączniki nr 1 i 2.
§ 37. Za spełnienie wymagań w zakresie stanu technicznego jachtu uznaje się dokument
wydany zgodnie z ustawą o żegludze śródlądowej.
§ 38. Kapitan jachtu powinien posiadać odpowiednie kwalifikacje upoważniające go do
uprawiania żeglugi na wodach morskich.
§ 39. Kapitan jachtu śródlądowego uprawijacy żeglugę na wodach morskich powinien
zwracać szczególną uwagę na warunki pogodowe i stan morza w taki sposób aby
nie przekroczyły one wyznaczonej dzielności jednostki.

Rozdział 7
Przepis końcowy

§ 40. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.




MINISTER INFRASTRUKTURY

7