Rządowy projekt ustawy o bezpieczeństwie morskim

2. Jacht należy wyposażyć w Instrukcję dla kapitana i użytkownika, w której powinny
być zawarte następujące informacje:
- wyposażenie gaśnicze,
- czynności obsługowe związane ze sprzętem gaśniczym,
- dodatkowe uwagi ostrzegawcze dla użytkownika jednostki.
3. Wyposażenie przeciwpożarowe nie dotyczy jachtów bez silnika, nie posiadających
instalacji elektrycznej i nie wyposażonych w kuchenkę.


VII. WYPOSAŻENIE POKŁADOWE


Jacht musi być wyposażony co najmniej w:

• osprzęt kotwiczny z łańcuchem i liną stosownie do wielkości jachtu,
• osprzęt cumowniczy stosowny do wielkości jachtu,
• zestaw narzędzi i części zapasowych stosowny do wielkości jachtu,
• apteczkę,
• zaleca się wyposażyć jachty żaglowe o długości powyżej 12 m w nożyce do cięcia
olinowania.
13
Zał cznik nr 2
Jachty o długości całkowitej 24 m i powyżej

I. RODKI RATUNKOWE I SYGNALIZACYJNE

1)
Każdy statek w żegludze oceanicznej i pełnomorskiej powinien posiadać:

a) pneumatyczną tratwę ratunkową z wyposażeniem SOLAS (A – pack) ze zwalniakiem
hydrostatycznym, mogącą pomieścić wszystkie osoby znajdujące się na statku;
b) łódź ratowniczą zgodną z wymogami Kodeksu LSA, lub inną łódź konstrukcji twardej,
pneumatycznej lub pneumatycznej z twardym dnem, która powinna pomieścić nie mniej
niż 4 osoby, w tym jedną w pozycji leżącej. Dodatkowo należy zapewnić urządzenie
umożliwiające wodowanie łodzi w czasie nie dłuższym niż 5 minut oraz środki do
bezpiecznego powrotu załogi łodzi na burtę, wraz z ratowaną osobą;
c) cztery
koła ratunkowe, w tym dwa zaopatrzone w pławkę świetlno-dymną, a pozostałe
dwa w linkę ratunkową;
d) pasy ratunkowe dla każdej osoby znajdującej się na statku, dodatkowo odpowiednio dwa
zapasowe pasy ratunkowe lub ilość stanowiącą 10 % wszystkich osób znajdujących się
na statku, w zależności która jest większa. Wszystkie pasy powinny być wyposażone w
lampkę oraz gwizdek, ponadto co najmniej dwa z nich powinny mieć konstrukcję
pneumatyczną oraz znajdować się na pokładzie łodzi ratowniczej;
e) kombinezon ratunkowy dla każdej osoby znajdującej się na statku, lub dodatkową tratwę
ratunkową mogącą pomieścić wszystkie osoby znajdujące się na statku;
f)
12 sztuk rakiet spadochronowych koloru czerwonego;
g) wyrzutnię linki ratunkowej (1 komplet).

2)
Każdy statek w żegludze przybrzeżnej i osłoniętej powinien posiadać:

a) pneumatyczną tratwę ratunkową z wyposażeniem SOLAS (B – pack) ze zwalniakiem
hydrostatycznym mogącą pomieścić wszystkie osoby znajdujące się na statku;
b) łódź ratowniczą zgodną z wymogami Kodeksu LSA, lub inną łódź konstrukcji twardej,
pneumatycznej lub pneumatycznej z twardym dnem, która powinna pomieścić nie mniej
niż 4 osoby, w tym jedną w pozycji leżącej. Dodatkowo należy zapewnić urządzenie
umożliwiające wodowanie łodzi w czasie nie dłuższym niż 5 minut oraz środki do
bezpiecznego powrotu załogi łodzi na burtę, wraz z ratowaną osobą, lub inne urządzenie
do skutecznego podjęcia rozbitka z wody;
c) cztery
koła ratunkowe, w tym dwa zaopatrzone w pławkę świetlno-dymną, a pozostałe
dwa w linkę ratunkową;
d) pasy ratunkowe dla każdej osoby znajdującej się na statku, dodatkowo odpowiednio dwa
zapasowe pasy ratunkowe lub ilość stanowiącą 10 % wszystkich osób znajdujących się
na statku, w zależności która jest większa. Zamiennie mogą być stosowane kamizelki
ratunkowe o wyporności 275 N w ilości jak powyżej. Pasy lub kamizelki powinny być
wyposażone w lampkę oraz gwizdek;
e)
6 sztuk rakiet spadochronowych koloru czerwonego;
g) wyrzutnię linki ratunkowej (1/2 kompletu).

Uwagi ogólne:

1. Podczas inspekcji doraźnej minimalna ilość pasów ratunkowych lub kamizelek powinna
być określana na podstawie rzeczywistej liczby osób biorących udział w rejsie,

14
uwzględniając 10 % lub 2 pasy (kamizelki) zapasu. W przypadku gdy w rejsie biorą
udział dzieci, powinny być zapewnione odpowiednie pasy.
2. Jeżeli statek odbywa rejsy na akwenach powyżej równoleżnika 60° N lub 60° S dyrektor
urzędu morskiego określi indywidualnie dodatkowe wyposażenie niezbędne do
odbywania takich rejsów.
3. Kamizelki ratunkowe powinny spełniać wymogi Polskiej Normy PN-EN ISO 12402-2.

Rodzaj żeglugi
L.p.
Standard pasa / kamizelki Osłonięta Przybrzeżna Pełnomorska Oceaniczna
1
Pas ratunkowy SOLAS
PN-EN ISO 12402-2 [275
2
N]
PN-EN ISO 12402-3 [150
3
N]

4. Armator
obowiązany jest sporządzić oraz przedłożyć do zatwierdzenia dyrektorowi
urzędu morskiego plan rozmieszczenia środków i urządzeń ratunkowych na statku. Plan
ten połączony z planem ochrony przeciwpożarowej tworzy „Plan Bezpieczeństwa”
(„SAFETY PLAN”)
5.
Komplet wyrzutni linki ratunkowej obejmuje - 4 rakiety i 4 linki.

II. WYPOSAŻENIE NAWIGACYJNE


Nazwa
l.p.
Rodzaj żeglugi
jednostka uwagi
wyposażenia




Osłonięta i
Pełnomorska i
przybrzeżna
oceaniczna
1 2
3
4
5
6
Kompas
1. magnetyczny 1
1 1
szt.


yrokompas lub
kompas
2.
- 1
szt.


magnetyczny
zapasowy
Odbiornik
satelitarnego
3.
1 2
szt.
np.GPS
systemu
nawigacyjnego
Tylko
4. Wiatromierz 1
1
szt.
statki
żaglowe
Tylko
5. Przechyłomierz 1
1 szt.
statki
żaglowe
Wskaźnik
6.
1 1
szt.

wychylenia steru
Barometr -
7.
1 1
szt.


aneroid

15
8. Lornetka 1 2
szt.


Echosonda lub
urządzenie do
9.
1 1
szt.


pomiaru
głębokości
Przyrządy
10. nawigacyjne 2
1 1
kpl..


11. Mapy morskie 3,4
1 1
kpl.


12. Locje morskie 4
1 1
kpl.


13. Spis świateł 4
1 1
kpl.


14. Tablice pływów 4
- 1
szt.


MPZZM -
15.
1 1
szt.


COLREG 72
16. MKS 5
- 1
kpl.


Spis radiostacji
17. nautycznych 4
- 1
kpl.


18. Radar 1 1
szt.


19. AIS 6
- 1
szt.


Uwagi ogólne:

1. Nowo zainstalowany kompas powinien spełniać wymagania rozporządzenia Ministra
Infrastruktury z dnia 10 kwietnia 2004 r. w sprawie wymagań dla wyposażenia
morskiego (Dz. U. Nr 103, poz. 1091), wdrażającego postanowienia dyrektywy Rady
96/98/WE w sprawie wyposażenia statków (MED). Kompas w eksploatacji powinien
posiadać atest producenta lub zaświadczenie (atest) z jego okresowego badania
wystawiony przez uznaną stację przeprowadzającą atestację sprzętu statkowego.
2. Poprzez
przyrządy nawigacyjne rozumie się trójkąt nawigacyjny, liniał równoległy,
przenośnik, linijkę, cyrkiel nawigacyjny.
3. Każdy statek powinien posiadać na pokładzie mapy oraz publikacje nawigacyjne do
planowania oraz monitorowania pozycji statku w każdym momencie podróży.
Wymagania te może wypełnić elektroniczny system zobrazowania i informacji (ECDIS),
pod warunkiem posiadania na statku wersji papierowej map lub zdublowania systemu.
4. Publikacje nawigacyjne oraz mapy morskie, wymienione w punktach 11 – 14 i 17
powinny być uaktualniane na dany rejon żeglugi.
5. Komplet Międzynarodowego Kodu Sygnałowego obejmuje publikację MKS
umożliwiającą odczytywanie i kompletowanie sygnałów oraz flagi niezbędne do ich
nadawania.
6. System AIS zgodnie z rozdziałem V konwencji SOLAS obowiązuje na statku o
pojemności brutto 300 i powyżej, niemniej zaleca się jego instalowanie na statkach
mniejszych.
7. Zaleca
się dodatkowo wyposażenie statku w:
− sekstant, tablice nawigacyjne, rocznik astronomiczny oraz sekundomierz,
− komplet MKS w żegludze przybrzeżnej i osłoniętej.



III. URZ DZENIA RADIOKOMUNIKACYJNE

16
1) Każdy statek w żegludze oceanicznej i pełnomorskiej powinien być wyposażony co
najmniej w:

a) stacjonarny radiotelefon VHF z DSC;
b) statkowy terminal satelitarny lub radiotelefon MF/HF (średnio-krótkofalowy) z systemem
DSC;
c) radiopławę awaryjną (EPIRB) 406 MHz;
d) odbiornik systemu NAVTEX lub EGC;
e) transponder;
f) 2 radiotelefony do łączności dwukierunkowej.

2) Każdy statek w żegludze przybrzeżnej i osłoniętej powinien być wyposażony co
najmniej w:

a) stacjonarny radiotelefon VHF z DSC;
b) radiopławę awaryjną (EPIRB) 406 MHz.;
c) transponder;
d) 2 radiotelefony do łączności dwukierunkowej;
e) odbiornik radiowy przystosowany do odbioru prognoz pogody oraz ostrzeżeń nawigacyjnych
na akwenie, na którym żegluje.

IV. WYPOSAŻENIE SYGNAŁOWE

Wyposażenie sygnałowe statku powinno być zgodne z zatwierdzonym „Planem
rozmieszczenia świateł nawigacyjnych i znaków sygnałowych” spełniając wymagania
Konwencji COLREG 72.
Na pokładzie statku powinno znajdować się zapasowe oświetlenie nawigacyjne, które
stanowić mogą dodatkowe żarówki, do wymiany których potrzeba nie więcej niż 3 minuty na
spokojnej wodzie.

V. WYPOSAŻENIE PRZECIWPOŻAROWE

Wyposażenie przeciwpożarowe statku powinno być zgodne z planem ochrony
przeciwpożarowej opracowanym, na podstawie wytycznych dla armatorów o rodzaju, ilości
i rozmieszczeniu
sprzętu pożarowego na statku oraz w sprawie opracowania
i
przechowywania planów ochrony przeciwpożarowej statków morskich, a następnie
zatwierdzonym przez dyrektora urzędu morskiego. Plan ten połączony z planem
rozmieszczenia środków i urządzeń ratunkowych, tworzy „Plan Bezpieczeństwa” („SAFETY
PLAN”).

VI. WYPOSAŻENIE DODATKOWE

Statek powinien być wyposażony dodatkowo w apteczkę.

Uwaga:
Zaleca się aby wyposażenie apteczki zgodne było z wymogami zawartymi w rozporządzeniu
Ministra Zdrowia z dnia 3 listopada 2003 r. w sprawie minimalnych wymagań w dziedzinie
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w celu wyższego poziomu leczenia na jednostkach
pływających (Dz. U. Nr 194, poz. 1904), w zależności od przeznaczenia statku oraz rejonów
żeglugi.

17