eGospodarka.pl
eGospodarka.pl poleca

eGospodarka.plPrawoAkty prawneProjekty ustaw › Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

- projekt dotyczy wytyczenia nowych kierunków prorozwojowych dla lotnictwa cywilnego, rozwiązań prawnych wzmacniających nadzór nad bezpieczeństwem i ochroną w lotnictwie cywilnym, służących budowie i rozwojowi infrastruktury lotniskowej i nawigacyjnej

projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej

  • Kadencja sejmu: 6
  • Nr druku: 2113
  • Data wpłynięcia: 2009-06-10
  • Uchwalenie: Projekt uchwalony
  • tytuł: o zmianie ustawy - Prawo lotnicze oraz niektórych innych ustaw
  • data uchwalenia: 2011-06-30
  • adres publikacyjny: Dz.U. Nr 170, poz. 1015

2113


45



przepisy porządkowe związane z zapewnieniem bezpieczeństwa
i ochrony lotów oraz porządku na lotnisku, obowiązujące w stosunku
do wszystkich osób znajdujących się na terenie lotniska, uwzględniając
warunki i wymagania funkcjonowania transportu lotniczego.”;

42) w art. 84 w ust. 2:
a) pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) opracować, z uwzględnieniem przepisów międzynarodowych, plan działania
w sytuacji zagrożenia uzgodniony z:
a) właściwym terenowo komendantem wojewódzkim Państwowej Straży
Pożarnej – w przypadku portów lotniczych,
b) komendantem powiatowym albo miejskim Państwowej Straży Pożarnej –
w przypadku pozostałych lotnisk;”,
b) uchyla się pkt 2,
c) pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) zorganizować i zapewnić własną lotniskową służbę ratowniczo-gaśniczą,
wyposażoną w sprzęt specjalistyczny – w przypadku portu lotniczego albo
zapewnić na czas operacji lotniczych lotniskową służbę ratowniczo-gaśniczą
realizowaną przez jednostkę ochrony przeciwpożarowej określoną
w przepisach o ochronie przeciwpożarowej;”;

43) po art. 87 dodaje się art. 87a w brzmieniu:
„Art. 87a. 1. Zabrania się emitowania lub powodowania emisji, w strefach
przestrzeni powietrznej wykorzystywanej do żeglugi powietrznej,
wiązki lasera lub światła z innych ródeł w kierunku statku
powietrznego w sposób mogący spowodować olśnienie, oślepienie lub
wystąpienie poświaty i mogący stworzyć zagrożenie bezpieczeństwa
statku powietrznego albo życia lub zdrowia załogi lub pasażerów na
jego pokładzie.
2. Instytucja zapewniająca służbę ruchu lotniczego może wydać zgodę na
użycie lasera lub światła z innych ródeł w strefach, o których mowa
w ust. 1, jeżeli użycie to nie będzie zagrażało bezpieczeństwu statku



46



powietrznego oraz życiu i zdrowiu załogi i pasażerów na jego
pokładzie.
3. Zgodę, o której mowa w ust. 2, wydaje się na wniosek złożony
w terminie 14 dni przed planowanym użyciem lasera lub światła
z innych ródeł.
4. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia, z uwzględnieniem przepisów międzynarodowych:
1) strefy przestrzeni powietrznej wykorzystywanej do żeglugi
powietrznej, o których mowa w ust. 1;
2) szczegółowe warunki użycia lasera lub światła z innych ródeł
w tych strefach;
3) tryb wydawania zgody na użycie lasera lub światła z innych
ródeł.”;

44) w art. 88:
a) ust. 1 – 3 otrzymują brzmienie:
„1. Prezes Urzędu prowadzi rejestr lotniczych urządzeń naziemnych, o których
mowa w art. 86 ust. 1, wykorzystywanych do operacyjnego zabezpieczenia
żeglugi powietrznej, zwany dalej „rejestrem urządzeń naziemnych”.
2. Rejestr urządzeń naziemnych jest jawny. Dokumenty stanowiące podstawę
do dokonania wpisu w rejestrze podlegają ochronie zgodnie z przepisami
o tajemnicach prawnie chronionych.
3. Wpisowi do rejestru urządzeń naziemnych podlegają następujące lotnicze
urządzenia naziemne, wykorzystywane do operacyjnego zabezpieczenia
żeglugi powietrznej:
1) urządzenia łączności;
2) urządzenia radiolokacyjne;
3) urządzenia radionawigacyjne;
4) wzrokowe pomoce nawigacyjne;
5) automatyczne systemy pomiarowe parametrów meteorologicznych;
6) urządzenia i systemy przetwarzania i zobrazowania danych.”,
b) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:



47



„5. Do wniosku, o którym mowa w ust. 4, wnioskodawca jest obowiązany
dołączyć:
1) informację o rodzaju urządzenia i celu, w jakim ma być stosowane;
2) współrzędne geograficzne anteny promieniującej urządzenia – jeżeli
dotyczy danego urządzenia;
3) charakterystykę techniczną urządzenia;
4) odpis pozwolenia radiowego – jeżeli takie pozwolenie jest wymagane;
5) dokument potwierdzający wybudowanie i oddanie do użytku urządzenia
naziemnego zgodnie z przepisami prawa budowlanego i przepisami
wydanymi na podstawie art. 92 pkt 2;
6) dokument potwierdzający prawo wnioskodawcy do korzystania

z nieruchomości, na której ma być wykorzystywane urządzenie
naziemne.
6. Wymogi, o których mowa w ust. 5 pkt 2, 5 i 6, nie dotyczą przenośnych
lotniczych urządzeń naziemnych.”,
c) po ust. 6 dodaje się ust. 6a w brzmieniu:
„6a. Użytkownik lotniczych urządzeń naziemnych jest obowiązany zgłaszać do
rejestru urządzeń naziemnych wszelkie zmiany dotyczące tych urządzeń.”,
d) ust. 7 – 9 otrzymują brzmienie:
„7. Prezes Urzędu odmawia wpisania lotniczego urządzenia naziemnego do
rejestru urządzeń naziemnych, jeżeli załączone do wniosku dokumenty są
niezgodne ze stanem faktycznym lub prawnym albo lotnicze urządzenie
naziemne nie odpowiada warunkom technicznym określonym w
tych
dokumentach lub warunkom technicznym ustalonym na podstawie art. 92
pkt 2.
8. O wpisie oraz odmowie wpisania lotniczego urządzenia naziemnego do
rejestru urządzeń naziemnych oraz o jego wykreśleniu z rejestru, jak również
o zmianie danych zawartych w rejestrze rozstrzyga Prezes Urzędu w drodze
decyzji administracyjnej.
9. Lotnicze urządzenie naziemne może być wykorzystywane do operacyjnego
zabezpieczenia żeglugi powietrznej, jeżeli jest wpisane do rejestru urządzeń
naziemnych.”;




48



45) art. 93 otrzymuje brzmienie:
„Art. 93. 1. Statki powietrzne mogą wykonywać starty i lądowania także z lądowisk,
których parametry techniczne i eksploatacyjne pozwalają na bezpieczne
wykorzystywanie ich przez statki powietrzne, w następujących celach:
1) przeprowadzania imprez kulturalnych, sportowych, propagandowych,
reklamowych;
2) wykonywania usług lotniczych nieobejmujących przewozu
lotniczego;
3) prowadzenia szkolenia – jeżeli program szkolenia przewiduje naukę
w takim terenie, a lot odbywa się wyłącznie w tym celu;
4) wykonywania lotów lokalnych;
5) ratowania
życia i zdrowia ludzkiego, poszukiwania i ratownictwa lub
zwalczania klęsk żywiołowych;
6) wykonywania lotów statkami powietrznymi, o których mowa

w przepisach wydanych na podstawie art. 33 ust. 2.
2. Za wybór terenu na lądowisko i bezpieczną jego eksploatację odpowiada
dysponent lądowiska, który uzgadnia lokalizację lądowiska i zasady jego
eksploatacji z właściwymi miejscowo organami gminy.
3. Lądowiska podlegają wpisowi do ewidencji lądowisk, prowadzonej przez
Prezesa Urzędu, na wniosek złożony przez właściciela lub dysponenta
terenu, uzgodniony z właściwymi miejscowo organami gminy oraz
instytucjami zapewniającymi służby ruchu lotniczego.
4. Prezes Urzędu odmawia wpisu lądowiska do ewidencji, o której mowa
w ust. 3, jeżeli funkcjonowanie tego lądowiska może zagrozić
bezpieczeństwu ruchu lotniczego.
5. Starty i lądowania statków powietrznych mogą być wykonywane

z lądowisk tylko za zgodą dysponenta terenu i zgodnie z instrukcją
operacyjną lądowiska.
6. Odpowiedzialność za wybór lądowiska jako miejsca startu, postoju
i lądowania statku powietrznego oraz za powstanie ewentualnych szkód
związanych ze startem, postojem i lądowaniem oraz wykonywaniem lotu
przez statek powietrzny ponosi organizator lotu lub osoba wykonująca
lot.



49



7. Lądowisko, na wniosek dysponenta terenu, może być czasowo
zarejestrowane jako lotnisko po wskazaniu zarządzającego tym
lotniskiem i spełnieniu warunków określonych w przepisach wydanych
na podstawie ust. 8 pkt 2.
8. Minister właściwy do spraw transportu, mając na uwadze bezpieczeństwo
statków powietrznych i osób trzecich, określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki wykorzystywania lądowisk przez statki
powietrzne, tryb zgłaszania lądowisk do ewidencji oraz sposób
prowadzenia i wzór ewidencji lądowisk;
2) szczegółowe warunki czasowego zarejestrowania lądowiska
w rejestrze lotnisk.”;

46) po art. 93 dodaje się art. 93a w brzmieniu:
„Art. 93a. 1.
Dopuszcza się w sytuacjach szczególnych wykorzystanie do startu
i lądowania statku powietrznego, a w szczególności balonu lub
szybowca, innego terenu niż lotnisko i lądowisko, zwanego dalej
„terenem przygodnym”, za zgodą właściciela lub dysponenta danego
terenu, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
2. Start i lądowanie statku powietrznego z terenu przygodnego może się
odbyć po upewnieniu się przez dowódcę statku powietrznego, że jest
możliwe bezpieczne wykonanie takiej operacji zgodnie z instrukcją
użytkowania statku powietrznego.
3. W przypadkach:
1) konieczności wykonania lądowania zapobiegającego znalezieniu się
statku powietrznego w sytuacji stanowiącej potencjalne zagrożenie
jego bezpieczeństwa, gdyby kontynuował lot,
2) transportu medycznego służącego ratowaniu życia lub zdrowia
ludzkiego,
3) udziału lotnictwa w zwalczaniu klęsk żywiołowych lub w innych
nagłych stanach zagrożenia bezpieczeństwa i porządku publicznego,
4) lotów wykonywanych przez statki powietrzne bez napędu
– możliwe jest wykonanie lądowania statku powietrznego bez zgody
właściciela lub dysponenta danego terenu z obowiązkiem pó niejszego


strony : 1 ... 9 . [ 10 ] . 11 ... 20 ... 30 ... 41

Dokumenty związane z tym projektem:



Eksperci egospodarka.pl

1 1 1

Akty prawne

Rok NR Pozycja

Najnowsze akty prawne

Dziennik Ustaw z 2017 r. pozycja:
1900, 1899, 1898, 1897, 1896, 1895, 1894, 1893, 1892

Monitor Polski z 2017 r. pozycja:
938, 937, 936, 935, 934, 933, 932, 931, 930

Wzory dokumentów

Bezpłatne wzory dokumentów i formularzy.
Wyszukaj i pobierz za darmo: