Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

3) osiągi i planowanie lotu: masa i wyważenie, wpływ masy i wyważenia na osiągi, określanie i praktyczne
wykorzystanie danych o osiągach przy starcie i lądowaniu, podczas lotu poziomego - parametry przelotowe,
wznoszącego i szybowego, opracowanie operacyjnego planu lotu i planu lotu na potrzeby ruchu lotniczego;
4) człowiek - możliwości i ograniczenia: podstawowa wiedza o fizjologii i psychologii człowieka oraz wpływie
warunków lotu, chorób, higieny, leków i środków psychotropowych na wydolność psychofizyczną pilota,
czynnik ludzki w lotnictwie;
5) meteorologia: wiedza o atmosferze, czynnikach meteorologicznych i zjawiskach atmosferycznych, również
występujących w górnych warstwach troposfery, szczególnie zagrażających bezpieczeństwu lotu, wiedza o
organizacji osłony meteorologicznej lotnictwa, informacje meteorologiczne na potrzeby lotnictwa, ich
pozyskiwanie, interpretacja i wykorzystywanie, wiedza z zakresu klimatologii i jej wykorzystanie na potrzeby
lotnictwa, dotycząca układów ciśnienia i frontów, ich struktury i przemieszczania się;
6) nawigacja: wiedza o kuli ziemskiej i jej odwzorowaniach na mapach, odległości i kierunki, plany, mapy i
odwzorowania kartograficzne, ich odczytywanie i wykorzystanie w różnych rodzajach lotów, wysokość i
poziom lotu, nastawianie wysokościomierzy ciśnieniowych, nawigacja zliczeniowa, wykorzystanie
kalkulatorów nawigacyjnych, czas - średni lokalny i uniwersalny koordynowany, strefy czasowe, czas wschodu
i zachodu słońca, radionawigacja, systemy radionawigacyjne, urządzenia radionawigacyjne zewnętrzne oraz
rodzaje i wykorzystanie urządzeń radionawigacyjnych pokładowych, dokładność systemów nawigacyjnych oraz
programowanych systemów kierowania lotem, nawigacja radarowa, transponder, stosowanie metod
nawigowania w profesjonalnych operacjach lotniczych dalekiego zasięgu; nawigowanie w strefach
podbiegunowych, astronawigacja i nawigacja układów ciśnienia, dokumentacja nawigacyjna;
7) procedury operacyjne: posługiwanie się dokumentacją operacyjną oraz nawigacyjną, wydawnictwami
oficjalnymi i prywatnymi, poszukiwanie i ratownictwo, badanie wypadków i incydentów lotniczych, procedury
bezpieczeństwa i awaryjne w lotach według wskazań przyrządów, skutki naruszenia przepisów lotniczych;
8) zasady lotu: podstawowe zasady lotu odnoszące się do samolotów, śmigłowców i sterowców;
9) łączność: frazeologia radiotelefoniczna w języku polskim i angielskim, procedury radiotelefoniczne stosowane
przy próbach naziemnych radiostacji, nawiązywaniu łączności, w lotach nadlotniskowych i przelotach, we
wszystkich rodzajach ruchu lotniczego, zezwolenia, instrukcje, ostrzeżenia i informacje, łączność w
niebezpieczeństwie i sytuacjach naglących, procedury w razie utraty łączności.
4.2.3. Umiejętności. Kandydat powinien wykazać podczas praktycznego egzaminu państwowego, że posiada
umiejętności:
1) operacyjnego przygotowania do lotu, w tym określania charakterystycznych prędkości i parametrów startu i
początkowego wznoszenia, parametrów przelotu, przygotowania nawigacyjnego, oceny zdatności systemów
nawigacyjnych statku powietrznego;
2) wykonywania czynności nawigatora lotniczego podczas lotów VFR i IFR zgodnie z wymaganiami instrukcji
użytkowania w locie statku przy optymalnym wykorzystaniu jego systemów nawigacyjnych;
3) rozpoznawania niesprawności systemów nawigacyjnych statku powietrznego i skutecznego nawigowania w
locie w warunkach stwierdzonych niesprawności;
4) określania pozycji statku powietrznego w locie dziennym i nocnym za pomocą astronawigacji;
5) właściwej współpracy w załodze jako jej integralnej części, w sposób niebudzący wątpliwości pozostałych
członków załogi, skutecznego porozumiewania się z nimi przy wykorzystaniu standardowej frazeologii;
6) prowadzenia w zakresie zleconym przez dowódcę statku powietrznego korespondencji z organami ruchu
lotniczego lub innymi statkami powietrznymi.
4.2.4. Praktyka. Kandydat powinien wykazać, że:
1) w trakcie praktycznego szkolenia lotniczego i nadzorowanej praktyki wykonał na statku powietrznym ogółem
co najmniej 200 godzin lotu w charakterze nawigatora lotniczego, w tym co najmniej 30 godzin w nocy;
2) w czasie lotu wymienionym w pkt 1 nie więcej niż:
a) 100 godzin lotu może być wykonane na urządzeniu treningowym zaakceptowanym do tego celu przez
Prezesa Urzędu,
b) 50 godzin lotu może być zaliczone, jeżeli zostało wykonane w charakterze pilota.
4.2.5. Uprawnienia lotnicze, które mogą być wpisane do licencji. Do licencji nawigatora lotniczego mogą być
wpisane następujące uprawnienia lotnicze:
a) na poszczególne typy statków powietrznych, które uprawniają do wykonywania na tych typach czynności
nawigatora lotniczego, po spełnieniu wymagań określonych w ust. 4.2.5.1,
b) instruktora typu, upoważniające do prowadzenia szkolenia praktycznego na ziemi i w locie na statku
powietrznym danego typu, po spełnieniu wymagań określonych w ust. 4.2.5.2,
c) specjalne instruktora symulatorowego, po spełnieniu wymagań określonych w ust. 6.1.2 i 6.2.3.1.

83
4.2.5.1. Uprawnienie dotyczące typu:
1) może być przyznane nawigatorowi lotniczemu, który ukończył szkolenie teoretyczne i praktyczne obejmujące:
a) tematykę określoną w ust. 4.2.2 i 4.2.3, dotyczącą danego typu statku powietrznego, podczas szkolenia do
licencji albo podczas szkolenia na dany typ,
b) tematykę współpracy w załodze wieloosobowej;
2) może być przyznane nawigatorowi lotniczemu, który wykaże znajomość języka, w którym jest wydana
zatwierdzona instrukcja użytkowania w locie tego typu;
3) jest ważne 12 miesięcy i jego ważność może być przedłużona, jeżeli w ciągu okresu ważności jego posiadacz
wykonał co najmniej 20 przelotów jako nawigator lotniczy na tym typie albo 1 taki przelot pod nadzorem
upoważnionego egzaminatora oraz zaliczył sprawdzenie umiejętności praktycznych;
4) może być wznowione po szkoleniu wznawiającym wiadomości i umiejętności w zakresie ustalonym przez
Prezesa Urzędu przy uwzględnieniu lotniczej praktyki kandydata, przerwy w ważności uprawnienia i
właściwości statku powietrznego oraz po zaliczeniu egzaminu teoretycznego i praktycznego.
4.2.5.2. Uprawnienie instruktora typu:
1) może być wydane nawigatorowi lotniczemu, który:
a) posiada uprawnienie na typ statku powietrznego, którego ma dotyczyć uprawnienie instruktora, oraz
wykonał co najmniej 1.000 godzin jako nawigator lotniczy,
b) w ciągu ostatnich 12 miesięcy, poprzedzających wniosek, wykonał co najmniej 30 przelotów, obejmujących
starty i lądowania na danym typie statku powietrznego lub uznanym za podobny, z czego nie więcej niż 15
na symulatorze lotu, a jeżeli ubiega się o uprawnienie instruktora na następny typ, wykonał co najmniej 15
przelotów, których nie więcej niż 7 może być wykonanych na symulatorze lotu,
c) ukończył kurs szkolenia do uprawnień instruktora, obejmujący:
– szkolenie teoretyczne w następującym zakresie: prawo lotnicze, człowiek - możliwości i ograniczenia,
metodyka i organizacja szkolenia mechaników pokładowych, zasady wykonywania czynności lotniczych
nawigatora lotniczego,
– szkolenie praktyczne obejmujące praktyczne nauczanie w locie na symulatorze lotu i na statku
powietrznym czynności normalnych i awaryjnych kandydatów na nawigatorów lotniczych;
2) jest ważne 3 lata i jego ważność może być przedłużona, jeżeli w ciągu 12 miesięcy poprzedzających
wygaśnięcie terminu ważności jego posiadacz przeprowadził co najmniej 3 godziny szkolenia na symulatorze, 1
godzinę lotu na statku powietrznym co najmniej z 2 startami i lądowaniami, zaliczył szkolenie wznawiające
kwalifikacje oraz sprawdzenie umiejętności;
3) może być wznowione po:
a) wykonaniu przez kandydata, który wykonał jako nawigator lotniczy co najmniej 30 przelotów,
obejmujących starty i lądowania na danym typie statku powietrznego lub na uznanym za podobny, z czego
nie więcej niż 15 na symulatorze,
b) szkoleniu wznawiającym wiadomości i umiejętności, obejmującym co najmniej 3 godziny lotu w
charakterze instruktora na danym typie statku powietrznego lub podobnym albo na symulatorze lotu,
c) zaliczeniu egzaminu teoretycznego i praktycznego.
4.2.5.2.1. Zastępcze wykonywanie czynności instruktorskich. Na statkach powietrznych, na których brak jest
możliwości zapewnienia instruktorowi-nawigatorowi lotniczemu bezpiecznego miejsca na fotelu w kabinie załogi,
wykonywanie czynności instruktorskich w stosunku do kandydata na nawigatora lotniczego musi być powierzone
pilotowi-dowódcy statku powietrznego, posiadającemu:
1) ważne odpowiednie dla typu statku powietrznego uprawnienie instruktora;
2) zaliczone odpowiednie szkolenie metodyczne dotyczące wykonywania tego rodzaju czynności instruktorskich
według zatwierdzonego programu.
4.2.6. Uprawnienia posiadacza licencji
Posiadacz licencji nawigatora lotniczego jest uprawniony do wykonywania za wynagrodzeniem czynności
nawigatora lotniczego we wszystkich rodzajach zarobkowych i niezarobkowych operacji lotniczych na typach
statków powietrznych, których dotyczą uprawnienia lotnicze wpisane do jego licencji.
4.3. Licencja mechanika pokładowego i uprawnienia lotnicze do niej wpisywane
Licencja mechanika pokładowego może być wydana jako licencja mechanika pokładowego:
1) samolotowego;
2) śmigłowcowego;
3) sterowcowego.
4.3.1. Szkolenie lotnicze. Kandydat powinien ukończyć i zaliczyć szkolenie teoretyczne i praktyczne w
ośrodku szkolenia lotniczego, potwierdzone odpowiednimi świadectwami.

84
4.3.2. Wiadomości. Kandydat powinien wykazać podczas teoretycznego egzaminu państwowego, że posiada
wiadomości w następującym zakresie:
1) przepisy licencjonowania, dotyczące licencji mechanika pokładowego i wpisywanych do niej uprawnień,
operacji cywilnych statków powietrznych mających związek z czynnościami lotniczymi i obowiązkami
mechanika pokładowego;
2) ogólna wiedza o statku powietrznym:
a) podstawowe zasady pracy zespołów napędowych, turbinowych, turboodrzutowych i tłokowych, paliwa
lotnicze i kontrola ich jakości, układy paliwowe i kontrola ich funkcjonowania, smarowanie i układy
smarowania, dopalacze i systemy wtryskowe, systemy rozruchowe,
b) zasady operacyjne, procedury handlingowe, ograniczenia operacyjne zespołów napędowych, wpływ
warunków atmosferycznych na osiągi silników,
c) płatowce samolotów albo śmigłowców, układy sterowania lotem, podwozia, ich układy i systemy
hamowania, antypoślizgowe, korozja i trwałość zmęczeniowa, rozpoznawanie uszkodzeń strukturalnych i
usterek, systemy: hydrauliczny i pneumatyczny,
d) systemy hermetyzacji, klimatyzacji i tlenowe, systemy przeciwoblodzeniowe i odladzające,
e) podstawy wiedzy o elektryczności, system elektryczny i jego elementy, umasienie i ekranowanie,
f) przyrządy pokładowe, kontroli zespołów napędowych i systemów statku powietrznego, pilotażowo-
nawigacyjne, awionika i monitory, systemy kierowania lotem,
g) ograniczenia statku powietrznego zamieszczone w instrukcji użytkowania w locie,
i) instalacja przeciwpożarowa statku powietrznego, system wykrywania i sygnalizacji oraz tłumienia lub
gaszenia pożaru,
j) wykorzystanie
systemu sprawdzania zdatności do lotu wyposażenia i systemów statku powietrznego;
3) osiągi i planowanie lotu: obliczenia masy i wyważenia, zależność właściwości statku powietrznego od masy i
wyważenia;
4) człowiek - możliwości i ograniczenia: podstawowa wiedza o fizjologii i psychologii człowieka oraz wpływie
warunków lotu, chorób, higieny, medykamentów i środków psychotropowych na wydolność psychofizyczną
pilota, czynnik ludzki w lotnictwie;
5) meteorologia: podstawowa wiedza o atmosferze, czynnikach meteorologicznych, zjawiskach atmosferycznych
niebezpiecznych dla lotu: oblodzenie, uskok wiatru, turbulencja;
6) nawigacja: podstawowe zasady, wysokość i poziom lotu, nastawianie wysokościomierzy ciśnieniowych,
nawigacja zliczeniowa, wykorzystanie kalkulatorów nawigacyjnych, czas - średni lokalny i uniwersalny
koordynowany, systemy nawigacyjne i radionawigacyjne, systemy kierowania lotem;
7) procedury operacyjne: zasady obsługi technicznej i naziemnej, procedury utrzymania i oceny zdatności do lotu,
zgłaszanie usterek, procedury ostrożnościowe przy tankowaniu paliwa i wykorzystywaniu obcych źródeł mocy,
obsługa systemów wyposażenia kabin, normalne i nienormalne procedury awaryjne, procedury operacyjne
przewozu ładunku oraz towarów niebezpiecznych;
8) zasady lotu: aerodynamika podstawowa, podstawy mechaniki lotu, obciążenia konstrukcji w czasie lotu oraz
poruszania się statku powietrznego na ziemi przy użyciu własnego napędu albo holowania;
9) łączność: frazeologia radiotelefoniczna w języku polskim i angielskim, procedury radiotelefoniczne stosowane
przy próbach naziemnych radiostacji, nawiązywaniu łączności, zezwolenia, instrukcje, ostrzeżenia i informacje,
łączność w niebezpieczeństwie i sytuacjach naglących, procedury w razie utraty łączności.
4.3.3. Umiejętności. Kandydat powinien wykazać podczas praktycznego egzaminu państwowego, że posiada
umiejętności:
1) stosowania i wykonywania następujących procedur normalnych:
a) sprawdzenia przed lotem, oceny zdatności oraz, jeżeli przewiduje to instrukcja obsługi technicznej,
wykonanie obsługi technicznej przedlotowej,
b) obsługi naziemnej: kontroli jakości paliwa, tankowania oraz nadzoru nad obsługą naziemną wykonywaną
przez służby specjalistyczne,
c) procedur pokładowych podczas wszystkich faz lotu,
d) współpracy w załodze, również w przypadku niesprawności jednego z członków załogi,
e) zgłaszania usterek;
2) stosowania procedur zastępczych przewidzianych w instrukcji użytkowania w locie statku powietrznego:
a) rozpoznawanie nienormalnego funkcjonowania systemów statku powietrznego,
b) wykonywanie działań przewidzianych dla tych okoliczności;
3) stosowania procedur awaryjnych:
a) rozpoznawanie awarii,

85
b) wykonywanie działań awaryjnych przewidzianych dla rozpoznanych awarii;
4) wykorzystywania systemów statku powietrznego w ramach ich możliwości technicznych i ograniczeń;
5) podejmowania prawidłowych decyzji i sprawnego sterowania systemami;
6) właściwej współpracy w załodze jako jej integralnej części, w sposób niebudzący wątpliwości pozostałych
członków załogi, skutecznego porozumiewania się z nimi przy wykorzystaniu standardowej frazeologii;
7) prowadzenia w zakresie zleconym przez dowódcę statku powietrznego korespondencji z organami ruchu
lotniczego lub statkami powietrznymi.
4.3.4. Praktyka. Kandydat powinien wykazać, że:
1) w trakcie praktycznego szkolenia lotniczego i nadzorowanej praktyki wykonał na statku powietrznym jednej z
kategorii wymienionych w ust. 4.3., do której ma się odnosić licencja, ogółem co najmniej 100 godzin lotu w
charakterze mechanika pokładowego, w tym nie więcej niż:
a) 50 godzin lotu może być wykonane na urządzeniu treningowym zaakceptowanym do tego celu przez
Prezesa Urzędu,
b) 25 godzin lotu może być zaliczone, jeżeli zostało wykonane w charakterze:
– pilota, na statku powietrznym tej kategorii, do której ma się odnosić licencja, o którą kandydat się ubiega,
– mechanika pokładowego, posiadającego licencję uprawniającą do wykonywania tych czynności na statku
powietrznym innej kategorii niż ta, do której ma się odnosić licencja, o którą kandydat się ubiega;
2) posiada co najmniej jeden rok praktyki w obsłudze technicznej statków powietrznych tej kategorii, do której ma
się odnosić licencja, o którą kandydat się ubiega, w zakresie płatowca, zespołu napędowego oraz wyposażenia
w przyrządy pokładowe i systemy nawigacyjne oraz kierowania lotem.
4.3.4.1. Jeżeli uprawnienia wynikające z licencji mechanika pokładowego mają być ograniczone do jednego
typu statku powietrznego o napędzie tłokowym, którego maksymalna masa startowa nie przekracza 5.700 kg i inne
właściwości tego typu to uzasadniają, wówczas Prezes Urzędu może ograniczyć zakres wymaganej praktyki, jednak
nie więcej niż do 50 lotów na tym typie statku powietrznego, przez zatwierdzenie odpowiedniego programu
szkolenia.
4.3.5. Uprawnienia lotnicze, które mogą być wpisane do licencji. Do licencji mechanika pokładowego
samolotu albo śmigłowca, albo sterowca mogą być wpisane uprawnienia:
a) na poszczególne typy statków powietrznych tej kategorii, której dotyczy licencja, które uprawniają do
wykonywania na tych typach czynności mechanika pokładowego oraz poświadczania przedlotowej obsługi
technicznej, jeżeli instrukcja obsługi technicznej tego typu wymaga takiej obsługi, po spełnieniu wymagań
określonych w ust. 4.3.5.1,
b) instruktora typu, upoważniające do prowadzenia szkolenia praktycznego na ziemi i w locie na statku
powietrznym danego typu, po spełnieniu wymagań określonych w ust. 4.3.5.2,
c) specjalne instruktora symulatorowego, po spełnieniu wymagań określonych w ust. 6.1.2 i 6.2.4.1.
4.3.5.1. Uprawnienie dotyczące typu:
1) może być wydane mechanikowi pokładowemu, którego licencja dotyczy odpowiedniej kategorii statków
powietrznych, który ukończył szkolenie teoretyczne i praktyczne obejmujące:
a) tematykę określoną w ust. 4.3.2 i 4.3.3, dotyczącą danego typu statku powietrznego, podczas szkolenia do
licencji albo podczas szkolenia na dany typ,
b) tematykę współpracy w załodze wieloosobowej,
c) przedlotową obsługę techniczną statku powietrznego, jeżeli instrukcja obsługi technicznej tego typu
wymaga takiej obsługi, a kandydat nie posiada licencji mechanika poświadczenia obsługi statku
powietrznego, z której wynika takie uprawnienie;
2) może być wydane mechanikowi pokładowemu, który wykaże znajomość języka, w którym jest wydana
zatwierdzona instrukcja użytkowania w locie tego typu oraz instrukcja obsługi technicznej, jeżeli zachodzą
okoliczności, wymienione w pkt 1 lit. c;
3) jest ważne 12 miesięcy i jego ważność może być przedłużona, jeżeli w ciągu okresu ważności jego posiadacz
wykonał co najmniej 10 godzin lotu jako mechanik na tym typie albo 1 taki przelot pod nadzorem
upoważnionego egzaminatora oraz zaliczył sprawdzian umiejętności;
4) może być wznowione po szkoleniu wznawiającym wiadomości i umiejętności w zakresie ustalonym przez
Prezesa Urzędu po uwzględnieniu lotniczej praktyki kandydata, przerwy w ważności uprawnienia i właściwości
statku powietrznego oraz po zaliczeniu egzaminu teoretycznego i praktycznego.
4.3.5.2. Uprawnienie instruktora typu:
1) może być wydane mechanikowi pokładowemu, którego licencja dotyczy odpowiedniej kategorii statków
powietrznych, który:

86
a) posiada uprawnienie na typ statku powietrznego, którego ma dotyczyć uprawnienie instruktora oraz wykonał
co najmniej 1.500 godzin jako mechanik pokładowy,
b) w ciągu ostatnich 12 miesięcy, poprzedzających wniosek, wykonał co najmniej 30 przelotów obejmujących
starty i lądowania na danym typie statku powietrznego lub na uznanym za podobny, z czego nie więcej niż
15 na symulatorze lotu, a jeżeli ubiega się o uprawnienie instruktora na następny typ, wykonał co najmniej
15 przelotów, których nie więcej niż 7 może być wykonanych na symulatorze lotu,
c) ukończył kurs szkolenia do uprawnień instruktora, obejmujący:
– szkolenie teoretyczne w zakresie przedmiotów: prawo lotnicze, człowiek - możliwości i ograniczenia,
metodyka i organizacja szkolenia mechaników pokładowych, zasady wykonywania czynności lotniczych
mechanika pokładowego,
– szkolenie praktyczne obejmujące nauczanie kandydatów na mechaników pokładowych w locie, na
symulatorze lotu i na statku powietrznym czynności normalnych i awaryjnych;
2) jest ważne 3 lata i jego ważność może być przedłużona, jeżeli w ciągu 12 miesięcy poprzedzających
wygaśnięcie terminu ważności jego posiadacz przeprowadził co najmniej 3 godziny szkolenia na symulatorze, 1
godzinę lotu na statku powietrznym co najmniej z 2 startami i lądowaniami, zaliczył szkolenie wznawiające
kwalifikacje oraz sprawdzian umiejętności;
3) może być wznowione po:
a) wykonaniu przez kandydata, który wykonał, jako mechanik pokładowy, co najmniej 30 przelotów,
obejmujących starty i lądowania na danym typie statku powietrznego lub uznanym za podobny, z czego nie
więcej niż 15 na symulatorze,
b) szkoleniu wznawiającym wiadomości i umiejętności obejmującym co najmniej 3 godziny lotu w charakterze
instruktora na danym typie statku powietrznego lub podobnym albo na symulatorze lotu,
c) zaliczeniu egzaminu teoretycznego i praktycznego.
4.3.5.2.1. Zastępcze wykonywanie czynności instruktorskich. Na statkach powietrznych, na których brak jest
możliwości zapewnienia instruktorowi-mechanikowi pokładowemu bezpiecznego miejsca na fotelu w kabinie załogi,
wykonywanie czynności instruktorskich w stosunku do kandydata na mechanika pokładowego musi być powierzone
pilotowi-dowódcy statku powietrznego, posiadającemu:
1) ważne odpowiednie dla typu statku powietrznego uprawnienie instruktora;
2) zaliczone odpowiednie szkolenie metodyczne dotyczące wykonywania tego rodzaju czynności instruktorskich
według zatwierdzonego programu.
4.3.6. Uprawnienia posiadacza licencji. Posiadacz licencji mechanika pokładowego jest uprawniony do
wykonywania za wynagrodzeniem:
1) czynności mechanika pokładowego we wszystkich rodzajach zarobkowych i niezarobkowych operacjach
lotniczych na statkach powietrznych tej kategorii, której dotyczy licencja, na typach statków powietrznych,
których dotyczą uprawnienia lotnicze wpisane do jego licencji;
2) poświadczania przedlotowej obsługi technicznej typu statku powietrznego, na który posiada uprawnienie, jeżeli
instrukcja obsługi technicznej tego typu wymaga tego rodzaju obsługi.
4.3.7. Ograniczenia, które są obligatoryjnie wpisywane do licencji mechanika pokładowego:
1) ograniczenie uprawnień wynikających z licencji do jednego typu statku powietrznego, o których mowa w ust.
4.3.4.1;
2) ograniczenie uprawnień polegające na wyłączeniu prawa prowadzenia korespondencji radiotelefonicznej,
mające zastosowanie, jeżeli następuje zamiana licencji mechanika pokładowego, wydanej zgodnie z
wymaganiami rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 10 września 1986 r. w sprawie personelu
lotniczego, do której nie było wpisane uprawnienie radiotelefonisty pokładowego albo było ono wpisane na
podstawie ograniczonego świadectwa radiotelefonisty, na licencję mechanika pokładowego, wydawaną zgodnie
z wymaganiami niniejszego rozporządzenia.
4.4. Licencja radiooperatora pokładowego i uprawnienia lotnicze do niej wpisywane
4.4.1. Szkolenie lotnicze. Kandydat powinien ukończyć i zaliczyć szkolenie teoretyczne i praktyczne w
ośrodku szkolenia lotniczego, potwierdzone odpowiednimi świadectwami.
4.4.2. Wiadomości. Kandydat powinien wykazać podczas teoretycznego egzaminu państwowego, że posiada
wiadomości w zakresie następujących przedmiotów:
1) przepisy licencjonowania, dotyczące licencji radiooperatora pokładowego i wpisywanych do niej uprawnień,
operacji cywilnych statków powietrznych mających związek z czynnościami lotniczymi i obowiązkami
mechanika pokładowego, przepisy i procedury łączności lotniczej, radiotelefonii i radiotelegrafii, ruchu
lotniczego, służby i organy ruchu lotniczego oraz współdziałanie z nimi;

87