Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

135



członka załogi statku powietrznego, zwany
dalej „CMC”.
2. CMC uprawnia do przekraczania granicy
państwowej w obszarze lotniczego
przejścia granicznego w ramach
wykonywania obowiązków służbowych
członka załogi statku powietrznego oraz
potwierdza tożsamość osoby w nim
wskazanej w zakresie danych, jakie ten
dokument zawiera.
3. CMC wydaje się członkowi załogi statku
powietrznego, po uzyskaniu od Straży
Granicznej informacji o braku negatywnych
przesłanek do jego wydania:
1) wykonującemu zadania na rzecz
polskiego przewoźnika lotniczego na
podstawie umowy o pracę lub umowy
cywilnoprawnej;
2) posiadającemu kwalifikacje konieczne
do wykonywania obowiązków członka
załogi statku powietrznego.
4. W celu wydania CMC Prezes Urzędu,
dokonując sprawdzenia, o którym mowa
w art. 188a ust. 4, występuje do Straży
Granicznej o udzielenie stosownych
informacji.
5. CMC wydaje się na czas określony.
6. Prezes Urzędu cofa CMC w razie ustania
okoliczności uzasadniających jego wydanie.



136



7. Wydanie CMC, odmowa jego wydania oraz
cofnięcie następuje w drodze decyzji
administracyjnej.
8. Prezes Urzędu prowadzi rejestr osób
posiadających CMC.
Art. 188c. Prezes Urzędu, w drodze decyzji admini-
stracyjnej, wprowadza odstępstwa od wymagań
w zakresie ochrony lotnictwa cywilnego,
o których
mowa
w
rozporządzeniu
nr 2320/2002/WE.”;

101) w art. 189 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu
z ministrem właściwym do spraw wewnętrznych określi,
w drodze rozporządzenia, z uwzględnieniem przepisów
międzynarodowych oraz Krajowego Programu Ochrony
Lotnictwa Cywilnego, o którym mowa w art. 187,
a także biorąc pod uwagę rodzaje lotnisk:
1) szczegółowe wymagania dotyczące programów
ochrony, o których mowa w art. 188;
2) szczegółowe zadania w zakresie nadzoru
lotniczego Prezesa Urzędu oraz innych służb
i organów, a także zadania instytucji zapewniającej
służby
żeglugi powietrznej, zarządzających
lotniskami i podmiotów prowadzących lotniczą
działalność gospodarczą w zakresie ochrony
lotnictwa cywilnego.”;

102) art. 189a otrzymuje brzmienie:
„Art. 189a. 1.
Organy administracji publicznej i służby
odpowiedzialne za bezpieczeństwo i porzą-



137



dek publiczny, Prezes Urzędu, zarzą-
dzający lotniskami, przewoźnicy lotniczy,
instytucje zapewniające służby żeglugi
powietrznej oraz inne organy i służby
publiczne podejmują działania i współ-
pracują w zakresie wypracowania,
wdrożenia i nadzorowania systemu
ułatwień administracyjnych i procedu-
ralnych w lotnictwie cywilnym zgodnie
z Krajowym
Programem
Ułatwień
Lotnictwa Cywilnego.
2. Minister właściwy do spraw transportu
w porozumieniu z ministrem właściwym do
spraw wewnętrznych ustala, w drodze
rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii
Rady Ochrony i Ułatwień Lotnictwa
Cywilnego, Krajowy Program Ułatwień
Lotnictwa Cywilnego, określający:
1) sposób i warunki realizacji systemu
ułatwień lotnictwa cywilnego, dotyczące
w szczególności:
a)
organizacji systemu ułatwień
w portach lotniczych i na lotniskach
oraz na pokładzie statków
powietrznych,
b) współpracy w tym zakresie
organów administracji publicznej
i służb odpowiedzialnych za
bezpieczeństwo publiczne, Prezesa
Urzędu, zarządzających lotniskami,
przewoźników lotniczych, instytucji
zapewniającej służby
żeglugi



138



powietrznej oraz innych organów
i służb publicznych,
c) ponoszenia i rozliczania kosztów
zapewniania systemu ułatwień,
w tym
kosztów
odpowiedniego
wyposażenia,
2) wzór wniosku o wydanie CMC,
3) okres ważności oraz wzór CMC,
4) szczegółowy sposób postępowania
przy wydawaniu CMC,
5) szczegółowy sposób postępowania
przy utracie CMC lub utracie ważności
posiadanego CMC
– z uwzględnieniem przepisów Załącznika 9
do Konwencji o międzynarodowym lotni-
ctwie cywilnym oraz przepisów między-
narodowych.”;

103) art. 191 otrzymuje brzmienie:
„Art. 191. 1.
Polski przewoźnik lotniczy może wykony-
wać przewozy lotnicze w zakresie i na
warunkach określonych w certyfikacie
i koncesji, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
2. Wykonywanie przewozów regularnych lub
serii przewozów nieregularnych na
określonych trasach lub obszarach przez
polskiego przewoźnika lotniczego wymaga
uzyskania upoważnienia wydawanego
przez Prezesa Urzędu.



139



3. Jeżeli wymagają tego umowy między-
narodowe lub prawo państwa, w którego
granicach mają być wykonywane przewozy
lotnicze, Prezes Urzędu dokonuje wyzna-
czenia, niezależnie od upoważnienia,
o

którym mowa w ust. 2, polskich
przewoźników lotniczych uprawnionych do
wykonywania przewozów na określonych
trasach lub obszarach tego państwa,
informując o tym jego właściwy organ.
4. Przy upoważnianiu i wyznaczaniu polskich
przewoźników lotniczych uwzględnia się
interes publiczny oraz potrzeby rozwoju
polskiego transportu.
5. Prezes Urzędu może odmówić udzielenia
upoważnienia lub dokonać wyznaczenia
ubiegającemu się o nie polskiemu
przewoźnikowi lotniczemu albo ograniczyć
je – w szczególności w odniesieniu do ofe-
rowanej zdolności przewozowej – w przy-
padkach, gdy:
1) jest to konieczne ze względu na
ograniczenia wynikające z umów lub
przepisów międzynarodowych;
2) jest to uzasadnione w celu uniknięcia
poważnego ograniczenia możliwości
skutecznego konkurowania polskich
przewoźników lotniczych z przewoźni-
kami lotniczymi innymi niż określeni
w ust. 1 i art. 192a ust. 1;