Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo lotnicze

95



wawczo-ratowniczych w zakresie niezbęd-
nym do wykonywania służby ASAR.
3. Doraźnie do działań poszukiwawczo-ratow-
niczych mogą być wezwane statki po-
wietrzne służb ratowniczych oraz służb
porządku publicznego, a także inne niż
wskazane w ust. 2, wojskowe statki po-
wietrzne.
Art. 140c. 1.
Lotnicze zespoły poszukiwawczo-ratow-
nicze oraz podmioty, o których mowa
w art. 140b ust. 3, działają w oparciu o plan
operacyjny poszukiwania i ratownictwa
lotniczego, zwany dalej „planem ASAR”,
określający funkcjonowanie i bieżące
zadania tych podmiotów i jednostek
systemu oraz ich współdziałania z innymi
organami i jednostkami, o których mowa
w art. 140d ust. 1.
2. Działania lotniczych zespołów poszuki-
wawczo-ratowniczych koordynuje cywilno- -
wojskowy ośrodek koordynacji poszuki-
wania i ratownictwa lotniczego usytuowany
w Polskiej Agencji eglugi Powietrznej.
3. Obszar poszukiwania jest określany przez
cywilno-wojskowy ośrodek koordynacji
poszukiwania i ratownictwa lotniczego, jako
obszar prawdopodobnego miejsca zdarze-
nia lotniczego, przebywania osób
poszkodowanych w zdarzeniu lub miejsca
położenia statku powietrznego, który
zaginął.



96



Art. 140d. 1.
Jednostki
organizacyjne
Marynarki
Wojennej, Państwowej Straży Pożarnej,
Straży Granicznej, Policji, zakłady opieki
zdrowotnej oraz inne podmioty będące w
stanie udzielić pomocy w zakresie
poszukiwania i ratownictwa lotniczego są
obowiązane współdziałać ze służbą ASAR
przy wykonywaniu jej zadań.
2. Minister właściwy do spraw transportu
w
porozumieniu z Ministrem Obrony
Narodowej i ministrem właściwym do spraw
wewnętrznych określi, w drodze rozpo-
rządzenia:
1) sposób zorganizowania i funkcjonowa-
nia służby ASAR,
2) zakres planu ASAR i sposób jego
opracowywania,
3) szczegółowe zadania cywilno-wojsko-
wego ośrodka koordynacji poszuki-
wania i ratownictwa lotniczego,
4) szczegółowy sposób prowadzenia
działań poszukiwawczo-ratowniczych,
5) sposób
współdziałania z innymi pod-
miotami i jednostkami
– mając na uwadze przepisy między-
narodowe oraz kompetencje właściwych
podmiotów i jednostek.”;

73) w art. 145 w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:



97



„2) międzynarodowe nieregularne loty niehandlowe statków
powietrznych państw stron Konwencji o międzyna-
rodowym lotnictwie cywilnym, o której mowa w art. 3
ust. 2, z zastrzeżeniem art. 145a.”;

74) po art. 145 dodaje się art. 145a w brzmieniu:
„Art. 145a. 1.
Prezes Urzędu, na wniosek użytkownika
statku powietrznego, może, w drodze
decyzji administracyjnej, wydać na czas
określony tymczasowe zezwolenie na lot
dla obcego statku powietrznego, gdy statek:
1) nie posiada świadectwa zdatności do
lotu lub
2) wykonuje lot w warunkach nieprzewi-
dzianych w świadectwie zdatności do
lotu
– jeżeli wykonanie lotu przez ten statek nie
zagrozi bezpieczeństwu.
2. Minister właściwy do spraw transportu,
uwzględniając konieczność zapewnienia
bezpieczeństwa użytkowania statków
powietrznych, określi, w drodze rozpo-
rządzenia:
1) sposób postępowania przy wydawaniu
tymczasowego zezwolenia na lot
i termin jego ważności;
2) wzór tymczasowego zezwolenia na lot
i wzór wniosku o jego wydanie.”;

75) w art. 150 ust. 1 otrzymuje brzmienie:



98



„1. Międzynarodowe loty państwowych statków po-
wietrznych są wykonywane na zasadach określonych
w ustawie z dnia 12 października 1990 r. o ochronie
granicy państwowej oraz w umowach międzyna-
rodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.”;

76) po art. 153 dodaje się art. 153a i 153b w brzmieniu:
„Art. 153a. 1.
W przypadku międzynarodowych lotów
cywilnych statków powietrznych, a w szcze-
gólności lotów tranzytowych, z materiałami
niebezpiecznymi niedopuszczonymi lub
warunkowo dopuszczonymi do przewozu
na pokładzie statku powietrznego,
w rozumieniu załącznika 18 do Konwencji
o międzynarodowym lotnictwie cywilnym,
o
której mowa w art. 3 ust. 2, Prezes
Urzędu może wydać zgodę na taki lot
w porozumieniu z ministrami właściwymi do
spraw: transportu, spraw zagranicznych,
środowiska i Ministrem Obrony Narodowej.
2. Zgoda, o której mowa w ust. 1, może
zostać udzielona, jeżeli lot nie spowoduje
bezpośredniego zagrożenia dla życia
i
zdrowia ludzkiego oraz bezpieczeństwa
lotów i będzie wykonywany z zachowaniem
wymogów określonych w przepisach
wydanych na podstawie art. 153b.
Art. 153b. Minister właściwy do spraw transportu określi,
w drodze rozporządzenia, z uwzględnieniem
umów i przepisów międzynarodowych oraz
kierując się koniecznością zapewnienia bez-
pieczeństwa lotów, szczegółowe warunki doty-



99



czące wykonywania lotów z materiałami nie-
bezpiecznymi na pokładzie.”;
77) w art. 160:
a) w ust. 3:
– pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3) eksploatacja i zarządzanie lotniskami użytku
publicznego w rozumieniu działu IV ustawy;
4) obsługa naziemna statków powietrznych
wykonywana na rzecz przewoźników lotniczych
w zakresie:
a) obsługi ładunków niebezpiecznych w rozu-
mieniu Załącznika 18 do Konwencji
o międzynarodowym lotnictwie cywilnym,
o której mowa w art. 3 ust. 2,
b)
zaopatrywania statków powietrznych
w paliwo
– z wyjątkiem wykonywanej przez przewoź-
ników lotniczych obsługi naziemnej własnych
statków powietrznych i ładunków;”,
– uchyla się pkt 5,
– pkt 6 i 7 otrzymują brzmienie:
„6) projektowanie, produkcja i obsługa techniczna
statków powietrznych i innego sprzętu lotni-
czego, zgodnie z przepisami rozporządzenia
nr 1592/2002/WE;

7)
inne rodzaje działalności lotniczej, jeżeli
wymagają tego umowy międzynarodowe,
przepisy międzynarodowe lub przepisy prawa
Unii Europejskiej;”,