Rządowy projekt ustawy o finansach publicznych

Państwa oraz oddziaływania na państwowy dług publiczny, uwzględniając
w szczególności:
1) uwarunkowania zarządzania długiem, związane ze stabilnością
makroekonomiczną gospodarki;
2) analizę poziomu państwowego długu publicznego;
3) prognozy poziomu państwowego długu publicznego i długu Skarbu Państwa;
4) prognozy kosztów obsługi długu Skarbu Państwa;
5) kształtowanie struktury zadłużenia;
6) prognozy i analizę niewymagalnych zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji
Skarbu Państwa.
2. Dokument, o którym mowa w ust. 1, Minister Finansów przedstawia Radzie
Ministrów do zatwierdzenia.
3. Rada Ministrów po zatwierdzeniu dokumentu, o którym mowa w ust. 1,
przedstawia go Sejmowi wraz z uzasadnieniem projektu ustawy budżetowej.


Rozdział 2
Finansowanie potrzeb pożyczkowych budżetu państwa

Art. 71.
Przez potrzeby pożyczkowe budżetu państwa rozumie się zapotrzebowanie na środki
finansowe niezbędne do sfinansowania:
1) deficytu:
a) budżetu państwa,
b) budżetu środków europejskich;
2) rozchodów
budżetu państwa.

Art. 72.
Minister Finansów, w celu sfinansowania potrzeb pożyczkowych budżetu państwa oraz
w związku z zarządzaniem długiem Skarbu Państwa, jest upoważniony do:
1) zaciągania zobowiązań finansowych w imieniu Skarbu Państwa, w szczególności
w drodze emisji papierów wartościowych oraz zaciągania pożyczek i kredytów na
rynku krajowym i zagranicznym;
2) spłaty zaciągniętych zobowiązań, o których mowa w pkt 1;
3) przeprowadzania innych operacji finansowych związanych z zarządzaniem
długiem, w tym operacji związanych z finansowymi instrumentami pochodnymi;
4) zarządzania nadwyżką budżetu środków europejskich.

Art. 73.
1. Minister Finansów realizuje zadania wynikające z zarządzania długiem Skarbu
Państwa w szczególności przez:
1) dokonywanie
czynności prawnych i faktycznych związanych z:
a) pozyskiwaniem
zwrotnych
środków finansujących potrzeby pożyczkowe

35

budżetu państwa,
b) obsługą zobowiązań Skarbu Państwa z tytułu wyemitowanych papierów
wartościowych oraz zaciągniętych kredytów i pożyczek;
2) zarządzanie wolnymi środkami budżetu państwa, a także zarządzanie
pasywami finansowymi oraz aktywami finansowymi Skarbu Państwa, w tym
środkami publicznymi wyodrębnionymi w związku z zarządzaniem długiem
Skarbu Państwa.
2. Zarządzanie wolnymi środkami, o których mowa w ust. 1 pkt 2, obejmuje
w szczególności ich lokowanie na rynku finansowym.
3. Zarządzanie pasywami finansowymi oraz aktywami finansowymi, o których mowa
w ust. 1 pkt 2, obejmuje w szczególności wykonywanie operacji i działań na
rynkach finansowych, które wpływają na zmianę struktury zadłużenia Skarbu
Państwa, w celu:
1) zwiększenia bezpieczeństwa finansowego potrzeb pożyczkowych budżetu
państwa;
2) obniżenia ryzyka lub kosztów obsługi długu Skarbu Państwa;
3) realizacji innych celów zarządzania długiem Skarbu Państwa, określonych
w dokumencie, o którym mowa w art. 70 ust. 1.

Art. 74.
1. Z
chwilą wykupu skarbowe papiery wartościowe podlegają umorzeniu.
2. Nie
podlegają umorzeniu skarbowe papiery wartościowe nabywane przez Skarb
Państwa w celu zarządzania długiem Skarbu Państwa.

Art. 75.
1. Skarb
Państwa może zaciągać pożyczki i kredyty wyłącznie na finansowanie
potrzeb pożyczkowych budżetu państwa, z zastrzeżeniem art. 76.
2. W imieniu Skarbu Państwa pożyczki i kredyty może zaciągać, z zastrzeżeniem ust.
3, wyłącznie Minister Finansów.
3. W przypadku zaciągania pożyczki lub kredytu w drodze umowy, w tym umowy
międzynarodowej, w której wymagane jest, aby organem działającym w imieniu
pożyczkobiorcy (kredytobiorcy) był rząd, Rada Ministrów upoważnia Ministra
Finansów do podpisania umowy i określa warunki jej wykonywania.

Art. 76.
1. Na wniosek Rady Polityki Pieniężnej, Skarb Państwa może zaciągnąć
średnioterminowe pożyczki i kredyty od Wspólnoty Europejskiej i jej państw
członkowskich w celu wsparcia bilansu płatniczego.
2. Na wniosek Rady Unii Europejskiej, Skarb Państwa może uczestniczyć
w udzieleniu pożyczki na wsparcie bilansu płatniczego innego państwa
członkowskiego, na zasadach określanych w ustawie budżetowej.


Art. 77.

36

Kwota zaciągniętych pożyczek i kredytów, o których mowa w art. 75 ust. 1 i art. 76
ust. 1, nie może przekroczyć limitów określonych w ustawie budżetowej.

Art. 78.
1. Minister Finansów może dokonywać lokat w złotych i walutach obcych oraz
przeprowadzać inne operacje finansowe w Narodowym Banku Polskim lub innym
banku.
2. W przypadku zawierania transakcji na instrumentach pochodnych, dla których
wniesiono zabezpieczenie w pieniądzu, Minister Finansów może otworzyć w
Narodowym Banku Polskim lub innym banku odrębny rachunek bankowy dla
wnoszonego zabezpieczenia. Minister Finansów zwraca zabezpieczenie wniesione
w pieniądzu, a także odsetki w wysokości i w terminach wynikających z umowy
zabezpieczającej.
3.
rodki znajdujące się na rachunku, o którym mowa w ust. 2, Minister Finansów
może lokować w Narodowym Banku Polskim lub innym banku.

Art. 79.
Do zaciągania pożyczek i kredytów przez Skarb Państwa, emisji skarbowych papierów
wartościowych oraz innych operacji związanych bezpośrednio z zarządzaniem
państwowym długiem publicznym nie stosuje się przepisów o zamówieniach
publicznych oraz art. 32 ust. 3.

Art. 80.
Narodowy Bank Polski udostępnia Ministrowi Finansów dane, w tym dane
indywidualne oraz zestawienia i oceny, o których mowa w art. 23 ustawy z dnia 29
sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (Dz. U. z 2005 r. Nr 1, poz. 2,
z późn. zm.6)) , niezbędne w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 72 i 73.


Rozdział 3
Procedury ostrożnościowe i sanacyjne

Art. 81.
1. W przypadku gdy wartość relacji kwoty państwowego długu publicznego do
produktu krajowego brutto, o której mowa w art. 35 pkt 1 lit. a, ogłoszonej zgodnie
z art. 35:
1) jest
większa od 47%, a nie większa od 52%, to na kolejny rok Rada Ministrów
uchwala projekt ustawy budżetowej, w którym deficyt budżetu państwa nie
może być wyższy niż deficyt budżetu państwa z roku bieżącego wynikający z
ustawy budżetowej;
2) jest
większa od 52%, a nie większa od 55%, to na kolejny rok Rada Ministrów
uchwala projekt ustawy budżetowej, w którym:

6) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 167, poz.
1398, z 2006 r. Nr 157, poz. 1119 oraz z 2007 r. Nr 61, poz. 410.

37

a) przyjmuje
się poziom różnicy dochodów i wydatków budżetu państwa,
zapewniający, że relacja długu Skarbu Państwa do produktu krajowego
brutto przewidywana na koniec roku budżetowego, którego dotyczy
projekt ustawy, będzie niższa od relacji, o której mowa w art. 35 pkt 1 lit.
b, ogłoszonej zgodnie z art. 35,
b) nie przewiduje się wydatków na nowe inwestycje, których jednostkowa
wartość przekracza 500.000 tys. zł, a okres realizacji przekracza 2 lata;
3) jest większa od 55%, a mniejsza od 60%, to:
a) stosuje
się odpowiednio postanowienia pkt 2 lit. a,
b)
Rada Ministrów uchwala na kolejny rok projekt ustawy budżetowej, w
którym:
–
nie przewiduje się wzrostu wynagrodzeń pracowników państwowej
sfery budżetowej, w tym pracowników jednostek, o których mowa
w art. 130 ust. 2,
–
nie przewiduje się dokonywania wydatków na nowe inwestycje,
– waloryzacja rent i emerytur nie może przekroczyć poziomu
odpowiadającego wzrostowi cen towarów i usług konsumpcyjnych,
ogłoszonego przez Główny Urząd Statystyczny za poprzedni rok
budżetowy,
– wprowadza
się zakaz udzielania pożyczek i kredytów z budżetu
państwa, z wyjątkiem rat kredytów i pożyczek udzielonych w
latach poprzednich,
– nie przewiduje się wzrostu wydatków w jednostkach, o których
mowa w art. 130 ust. 2, na poziomie wyższym niż w administracji
rządowej,
c) obowiązuje zakaz przekraczania relacji, o której mowa w art. 35 pkt 1 lit.
c, w roku budżetowym następującym po roku, w którym ta relacja została
ogłoszona,
d) Rada Ministrów dokonuje przeglądu wydatków budżetu państwa
finansowanych środkami pochodzącymi z kredytów zagranicznych oraz
przeglądu programów wieloletnich,
e) Rada Ministrów przedstawia Sejmowi program sanacyjny mający na celu
obniżenie relacji, o której mowa w art. 35 pkt 1 lit. a,
f) wydatki
budżetu jednostki samorządu terytorialnego mogą być wyższe niż
dochody tego budżetu powiększone o nadwyżkę budżetową z lat ubiegłych
i wolne środki, jedynie o kwotę związaną z realizacją zadań ze środków,
o których mowa w art. 5 ust. 3;
4) jest równa lub większa od 60%, to:
a) stosuje
się odpowiednio postanowienia pkt 3 lit. a-d oraz ust. 2,
b) Rada Ministrów, najpóźniej w terminie miesiąca od dnia ogłoszenia
relacji, o której mowa w art. 35 pkt 1 lit. a, przedstawia Sejmowi program
sanacyjny mający na celu ograniczenie tej relacji do poziomu poniżej
60%,
c) wydatki
budżetu jednostki samorządu terytorialnego nie mogą być wyższe
niż dochody tego budżetu,
d) obowiązuje zakaz udzielania nowych poręczeń i gwarancji przez jednostki

38

sektora finansów publicznych.
2. Minister Finansów, w drodze obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w terminie 7 dni od dnia ogłoszenia
relacji, o której mowa w art. 35 pkt 1 lit. a, informuje o okresie obowiązywania
zakazu, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 lit. c.

Art. 82.
Program sanacyjny obejmuje:
1) wskazanie przyczyn kształtowania się relacji państwowego długu publicznego,
o której mowa w art. 35 pkt 1 lit. a;
2) program
przedsięwzięć mających na celu doprowadzenie do ograniczenia relacji,
o której mowa w art. 35 pkt 1 lit. a, uwzględniający w szczególności propozycje
rozwiązań prawnych, mających wpływ na poziom wydatków i rozchodów
w sektorze finansów publicznych;
3) trzyletnią prognozę dotyczącą relacji państwowego długu publicznego do produktu
krajowego brutto wraz z przewidywanym rozwojem sytuacji makroekonomicznej
kraju.

Art. 83.
Przepisów art. 81 i 82 nie stosuje się w przypadku wprowadzenia:
1) stanu
wojennego;
2) stanu
wyjątkowego na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
3) stanu
klęski żywiołowej na całym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.


Rozdział 4
Ogólne zasady zaciągania zobowiązań przez inne niż Skarb Państwa jednostki sektora
finansów publicznych

Art. 84.
1. Jednostki samorządu terytorialnego mogą zaciągać kredyty i pożyczki oraz
emitować papiery wartościowe na:
1) pokrycie występującego w ciągu roku przejściowego deficytu budżetu
jednostki samorządu terytorialnego;
2) finansowanie planowanego deficytu budżetu jednostki samorządu
terytorialnego;
3) spłatę wcześniej zaciągniętych zobowiązań z tytułu emisji papierów
wartościowych oraz zaciągniętych pożyczek i kredytów;
4) wyprzedzające finansowanie działań realizowanych ze środków z budżetu Unii
Europejskiej.
2. Zaciągnięte kredyty i pożyczki oraz wyemitowane papiery wartościowe,
z przeznaczeniem na cel, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, podlegają spłacie lub
wykupowi w tym samym roku, w którym zostały zaciągnięte lub wyemitowane.


39