Rządowy projekt ustawy o finansach publicznych

6. Przepisy ust. 2 pkt 6 oraz ust. 5 stosuje się odpowiednio do jednostek podległych i
nadzorowanych oraz jednostek obsługujących organy podległe lub nadzorowane
przez Prezesa Rady Ministrów.
7. Kierownicy jednostek, o których mowa w ust. 2-4 i 6, informują pisemnie Ministra
Finansów o rozpoczęciu prowadzenia audytu wewnętrznego przez audytora
wewnętrznego zatrudnionego w jednostce albo usługodawcę.

Art. 265.
Audyt wewnętrzny prowadzi:
1) audytor
wewnętrzny zatrudniony w jednostce albo
2) usługodawca niezatrudniony w jednostce.

Art. 266.
W jednostce samorządu terytorialnego zadania przypisane kierownikowi jednostki
związane z audytem wewnętrznym wykonują odpowiednio wójt, burmistrz, prezydent
miasta, starosta, marszałek województwa.

Art. 267.
1. W jednostkach, o których mowa w art. 264 ust. 1-4 i 6, tworzy się wieloosobowe
lub jednoosobowe komórki audytu wewnętrznego, z zastrzeżeniem ust. 2 oraz art.
269. W przypadku jednostek samorządu terytorialnego komórkę audytu
wewnętrznego tworzy się w urzędzie tej jednostki.
2. W przypadku państwowych funduszy celowych komórki audytu wewnętrznego
tworzy się w jednostkach budżetowych obsługujących te fundusze.
3. Działalnością wieloosobowej komórki audytu wewnętrznego kieruje audytor
wewnętrzny, zwany dalej „kierownikiem komórki audytu wewnętrznego”.
4. Do audytora wewnętrznego zatrudnionego w jednoosobowej komórce audytu
wewnętrznego przepisy ustawy dotyczące kierownika komórki audytu
wewnętrznego stosuje się odpowiednio.

Art. 268.
1. W jednostkach, o których mowa w art. 264 ust. 2, audyt wewnętrzny może być
prowadzony przez usługodawcę, jeżeli:
1) żadna z kwot, o których mowa w art. 264 ust. 2 pkt 1-5, nie przekroczyła
100.000 tys. zł, lub
2) jednostka zatrudnia mniej niż 200 pracowników
– z zastrzeżeniem ust. 2.
2. W jednostkach sektora finansów publicznych podległych lub nadzorowanych przez
ministra kierującego działem oraz jednostkach sektora finansów publicznych
obsługujących organy podległe lub nadzorowane przez ministra kierującego
działem, zwanych dalej „jednostkami w dziale”, audyt wewnętrzny może być
prowadzony przez usługodawcę za zgodą właściwego ministra kierującego
działem.
3. W jednostkach samorządu terytorialnego audyt wewnętrzny może być prowadzony
przez usługodawcę, jeżeli ujęta w uchwale budżetowej jednostki samorządu

110

terytorialnego kwota dochodów i przychodów oraz kwota wydatków i rozchodów
jest niższa niż 100.000 tys. zł.
4. Przepisy ust. 2 stosuje się odpowiednio do jednostek podległych i nadzorowanych
oraz jednostek obsługujących organy podległe lub nadzorowane przez Prezesa
Rady Ministrów.

Art. 269.
1. Usługodawcą, o którym mowa w art. 265 pkt 2, może być:
1) osoba fizyczna, spełniająca warunki określone w art. 276;
2) osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, spełniająca warunki
określone w art. 276;
3) spółka cywilna, spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka
komandytowo-akcyjna lub osoba prawna, która zatrudnia do prowadzenia
audytu wewnętrznego w jednostce osoby spełniające warunki określone w art.
276.
2. Umowa zawarta przez jednostkę sektora finansów publicznych z usługodawcą
zawiera postanowienia gwarantujące prowadzenie audytu wewnętrznego zgodnie z
przepisami niniejszej ustawy. W umowie należy także określić sposób
postępowania z dokumentami, w tym także w formie elektronicznej,
wytworzonymi dla celów prowadzenia audytu wewnętrznego tak, aby zapewnić ich
dostępność, ochronę przed nieupoważnionym rozpowszechnianiem, uszkodzeniem
lub zniszczeniem.
3. Umowę z usługodawcą, o której mowa w ust. 2, jednostka sektora finansów
publicznych zawiera na okres co najmniej roku.

Art. 270.
Kierownik komórki audytu wewnętrznego podlega bezpośrednio kierownikowi
jednostki, a w urzędzie administracji rządowej, w którym tworzy się stanowisko
dyrektora generalnego urzędu – dyrektorowi generalnemu w zakresie określonym
odrębnymi przepisami.


Art. 271.
Rozwiązanie stosunku pracy oraz zmiana warunków płacy i pracy kierownika komórki
audytu wewnętrznego ministerstwa oraz jednostki w dziale nie może nastąpić bez zgody
właściwego komitetu audytu.


Art. 272.
1. Kierownik jednostki, a w urzędzie administracji rządowej, w którym tworzy się
stanowisko dyrektora generalnego urzędu – dyrektor generalny zapewnia warunki
niezbędne do niezależnego, obiektywnego i efektywnego prowadzenia audytu
wewnętrznego, w tym zapewnia organizacyjną odrębność komórki audytu
wewnętrznego oraz ciągłość prowadzenia audytu wewnętrznego w jednostce.
2. Audytor
wewnętrzny ma prawo dostępu do pomieszczeń jednostki, wszelkich

111

dokumentów, informacji i danych oraz do innych materiałów związanych z
funkcjonowaniem jednostki, w tym zawartych na elektronicznych nośnikach
danych, jak również do wykonywania z nich kopii, odpisów, wyciągów, zestawień
lub wydruków, z zachowaniem przepisów o tajemnicy ustawowo chronionej.
3. Pracownicy jednostki są obowiązani udzielać informacji i wyjaśnień, a także
sporządzać i potwierdzać kopie, odpisy, wyciągi lub zestawienia, o których mowa
w ust. 2.

Art. 273.
1. Audyt wewnętrzny, z zastrzeżeniem ust. 2, przeprowadza się na podstawie
rocznego planu audytu wewnętrznego, zwanego dalej „planem audytu”.
2. W uzasadnionych przypadkach audyt wewnętrzny przeprowadza się poza planem
audytu.
3. Do końca roku kierownik komórki audytu wewnętrznego, w porozumieniu z
kierownikiem jednostki, przygotowuje na podstawie analizy ryzyka plan audytu na
następny rok.
4. Kierownik komórki audytu wewnętrznego przeprowadzając analizę ryzyka bierze
pod uwagę w szczególności zadania, wynikające z planu działalności, a także
wytyczne ministra kierującego działem, komitetu audytu oraz szczegółowe
wytyczne Ministra Finansów, o których mowa w art. 64 ust. 4.
5. Do końca stycznia każdego roku kierownik komórki audytu wewnętrznego
sporządza sprawozdanie z wykonania planu audytu za rok poprzedni.

Art. 274.
1. Plan audytu oraz sprawozdanie z wykonania planu audytu stanowią udostępnianą
na wniosek informację publiczną w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r.
o dostępie do informacji publicznej.
2. Informacji publicznej nie stanowią inne niż wymienione w ust. 1 dokumenty
wytworzone przez audytora wewnętrznego w trakcie prowadzenia audytu
wewnętrznego.

Art. 275.
Minister Finansów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb
przeprowadzania audytu wewnętrznego oraz przekazywania informacji o pracy
i wynikach audytu wewnętrznego, w szczególności:
1) sposób
sporządzania oraz elementy planu audytu,
2) sposób dokumentowania przebiegu oraz wyników audytu wewnętrznego,
3) sposób
sporządzania oraz elementy wyników audytu wewnętrznego,
4) sposób
sporządzania oraz elementy sprawozdania z wykonania planu audytu, oraz
5) tryb przeprowadzania audytu wewnętrznego zleconego, o którym mowa w art. 282
ust. 1 pkt 1 i art. 283,
6) tryb przeprowadzania oceny prowadzenia audytu wewnętrznego, o której mowa w
art. 282 ust. 1 pkt 2 i art. 284
– z uwzględnieniem powszechnie uznawanych standardów audytu wewnętrznego.


112

Art. 276.
1. Audytorem
wewnętrznym może być osoba, która:
1) ma obywatelstwo państwa członkowskiego Unii Europejskiej oraz innych
państw, których obywatelom, na podstawie umów międzynarodowych lub
przepisów prawa wspólnotowego przysługuje prawo podjęcia zatrudnienia na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2) ma pełną zdolność do czynności prawnych oraz korzysta z pełni praw
publicznych;
3) nie
była karana za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
4) posiada
wyższe wykształcenie;
5) posiada
następujące kwalifikacje do przeprowadzania audytu wewnętrznego:
a) jeden z certyfikatów: Certified Internal Auditor (CIA), Certified
Government Auditing Professional (CGAP), Certified Information
Systems Auditor (CISA), Association of Chartered Certified Accountants
(ACCA), Certified Fraud Examiner (CFE), Certification in Control
SelfAssessment (CCSA), Certified Financial Services Auditor (CFSA) lub
Chartered Financial Analyst (CFA), lub
b) złożyła, w latach 2003-2006, z wynikiem pozytywnym egzamin na
audytora wewnętrznego przed Komisją Egzaminacyjną powołaną przez
Ministra Finansów, lub
c) uprawnienia
biegłego rewidenta, lub
d) posiada
dwuletnią praktykę w zakresie audytu wewnętrznego i legitymuje
się dyplomem ukończenia studiów podyplomowych w zakresie audytu
wewnętrznego, wydanym przez jednostkę organizacyjną, która w dniu
wydania dyplomu była uprawniona, zgodnie z odrębnymi przepisami, do
nadawania stopnia naukowego doktora nauk ekonomicznych lub
prawnych.
2. Za
praktykę w zakresie audytu wewnętrznego, o której mowa w ust. 1 pkt 5 lit. d,
uważa się udokumentowane przez kierownika jednostki wykonywanie czynności
związanych z:
1) przeprowadzaniem audytu wewnętrznego pod nadzorem audytora
wewnętrznego, w wymiarze czasu pracy nie mniejszym niż ½ etatu;
2) przeprowadzaniem audytu w zakresie środków, o których mowa w art. 5 ust. 1
pkt 2, przez inspektorów kontroli skarbowej;
3) nadzorowaniem lub wykonywaniem czynności kontrolnych, o których mowa w
ustawie z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. z
2007 r. Nr 231, poz. 1701).

Art. 277.
1. W przypadku, gdy do przeprowadzenia audytu wewnętrznego konieczne jest
dokonanie czynności w innych jednostkach w dziale, minister kierujący działem
może upoważnić audytora wewnętrznego zatrudnionego w ministerstwie do ich
dokonania.
2. W przypadku, gdy do przeprowadzenia audytu wewnętrznego konieczne jest
dokonanie czynności w jednostce podległej lub nadzorowanej, kierownik jednostki
nadrzędnej lub nadzorującej może upoważnić audytora wewnętrznego

113

zatrudnionego w tej jednostce do ich dokonania.
3. W przypadku, gdy do przeprowadzenia audytu wewnętrznego konieczne jest
dokonanie czynności w jednostkach organizacyjnych stanowiących aparat
pomocniczy kierowników zespolonych służb, inspekcji i straży wojewódzkich,
wojewoda może upoważniać audytora wewnętrznego zatrudnionego w urzędzie
wojewódzkim do ich dokonania.
4. Przepis art. 272 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 278.
1. Minister
kierujący działem powołuje, w drodze zarządzenia, komitet audytu.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do działów administracji rządowej, w których nie
występują jednostki w dziale.
3. Dla
działów administracji rządowej kierowanych przez jednego ministra można
utworzyć wspólny komitet audytu.
4. Celem komitetu audytu jest doradztwo świadczone na rzecz ministra kierującego
działem w zakresie zapewnienia funkcjonowania adekwatnej, skutecznej i
efektywnej kontroli zarządczej oraz skutecznego audytu wewnętrznego.

Art. 279.
1. Do
zadań komitetu audytu należy w szczególności:
1) sygnalizowanie istotnych ryzyk;
2) sygnalizowanie istotnych słabości kontroli zarządczej oraz proponowanie jej
usprawnień;
3) wyznaczanie priorytetów do rocznych i strategicznych planów audytu
wewnętrznego;
4) przegląd istotnych wyników audytu wewnętrznego oraz monitorowanie ich
wdrożenia;
5) przegląd sprawozdań z wykonania planu audytu wewnętrznego oraz z oceny
kontroli zarządczej;
6) monitorowanie
efektywności pracy audytu wewnętrznego, w tym przeglądanie
wyników wewnętrznych i zewnętrznych ocen pracy audytu wewnętrznego;
7) wyrażenie zgody na rozwiązanie stosunku pracy oraz zmianę warunków płacy i
pracy kierowników komórek audytu wewnętrznego.
2. Do
końca lutego każdego roku komitet audytu składa sprawozdanie z realizacji
zadań w roku poprzednim, w tym w szczególności zadań, o których mowa w ust. 1,
ministrowi kierującemu działem oraz Ministrowi Finansów. Sprawozdanie z
realizacji zadań podlega publikacji w Biuletynie Informacji Publicznej.

Art. 280.
1. W
skład komitetu audytu wchodzi nie mniej niż 3 członków, w tym:
1) wskazana przez ministra osoba w randze sekretarza lub podsekretarza stanu
jako przewodniczący komitetu;
2) co najmniej 2 członków niezależnych, niepowiązanych prawnie z
pracownikami jednostek w dziale lub jednostkami w dziale.

114