Rządowy projekt ustawy o finansach publicznych

zobowiązań Skarbu Państwa.

Art. 164.
1. W planie finansowym państwowego funduszu celowego mogą być dokonywane
zmiany przychodów i kosztów w trakcie roku budżetowego po uzyskaniu zgody

odpowiednio ministra lub organu dysponującego państwowym funduszem
celowym.
2. W planie finansowo-rzeczowym agencji wykonawczej mogą być dokonywane
zmiany przychodów i kosztów w trakcie roku budżetowego po uzyskaniu zgody
ministra nadzorującego agencję z tym, że nie mogą one spowodować zwiększenia
dotacji z budżetu państwa i pogorszenia planowanego wyniku finansowego agencji.
3. W planie finansowym instytucji gospodarki budżetowej mogą być dokonywane
zmiany przychodów i kosztów w trakcie roku budżetowego po uzyskaniu zgody
organu administracji rządowej, wykonującego funkcje organu założycielskiego, z
tym że nie mogą one spowodować zwiększenia dotacji z budżetu państwa i
pogorszenia planowanego wyniku finansowego.
4. O dokonanych zmianach, o których mowa w ust. 1-3, należy niezwłocznie
powiadomić Ministra Finansów.

Art. 165.
1. Minister Finansów sprawuje ogólną kontrolę:
1) realizacji dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów budżetu
państwa;
2) efektywności i skuteczności realizacji budżetu zadaniowego na podstawie
mierników określających stopień realizacji celu;
3) wykorzystania
środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2;
4) poziomu deficytu sektora finansów publicznych.
2. Minister
właściwy do spraw rozwoju regionalnego sprawuje nadzór i kontrolę nad
realizacją programów finansowanych z udziałem środków europejskich, z

wyłączeniem środków Europejskiego Funduszu Rybackiego.
3. Dysponenci
części budżetowych sprawują nadzór i kontrolę:
1) nad
całością gospodarki finansowej podległych im jednostek organizacyjnych,
w tym nad dokonywaniem przez te jednostki wstępnej oceny celowości
poniesionych wydatków oraz realizacją właściwych procedur;
2) wykorzystania dotacji udzielonych z budżetu państwa;
3) realizacji
zadań finansowanych z budżetu państwa;
4) efektywności i skuteczności realizacji:
a) funkcji
państwa grupujących wydatki jednego obszaru działalności
państwa,
b) zadań budżetowych grupujących wydatki według celów,
c) podzadań, grupujących działania, których realizacja wpływa na
osiągnięcie celów określonych na szczeblu zadania
– na podstawie mierników określających stopień realizacji celów.
4. Dysponenci
części budżetowych ustalają, w tym w odniesieniu do podległych

70

jednostek organizacyjnych, sposób dokonywania wydatków przy wykorzystaniu
służbowych kart płatniczych, w szczególności:
1) funkcje, stanowiska i zakres obowiązków służbowych uprawniających do
korzystania ze służbowej karty płatniczej;
2) tryb i warunki przyznawania służbowej karty płatniczej i ustalania wysokości
miesięcznych limitów wydatków;
3) rodzaje towarów i usług, za które może być dokonywana zapłata za pomocą
służbowej karty płatniczej;
4) przypadki,
kiedy
może być dokonana wypłata gotówki za pomocą służbowej
karty płatniczej;
5)
sposób prowadzenia ewidencji wydanych służbowych kart płatniczych;
6) sposób i terminy rozliczania płatności dokonanych przy wykorzystaniu
służbowej karty płatniczej.
5. Przedmiotem nadzoru i kontroli, o których mowa w ust. 3, jest w szczególności:
1) prawidłowość i terminowość pobierania dochodów;
2) zgodność wydatków z planowanym przeznaczeniem;
3) prawidłowość wykorzystania środków finansowych, w tym zakres
zrealizowanych zadań;
4) wysokość i terminy przekazywania dotacji;
5) prawidłowość wykorzystania dotacji udzielonych z budżetu państwa, pod
względem zgodności z przeznaczeniem oraz wysokości wykorzystanej dotacji
a stopniem realizacji zadań przewidzianych do sfinansowania dotacją
z budżetu państwa.

Art. 166.
1. Minister Finansów może dokonać oceny planowania i gospodarowania środkami
publicznymi w jednostkach sektora finansów publicznych, z wyłączeniem
jednostek, o których mowa w art. 130 ust. 2, i jednostek samorządu terytorialnego.
2. Ocenę, o której mowa w ust. 1, przeprowadzają osoby upoważnione na podstawie
upoważnienia wydanego przez Ministra Finansów.
3. Podczas przeprowadzania oceny planowania i gospodarowania środkami
publicznymi osoby upoważnione przez Ministra Finansów kierują się
wskazówkami zawartymi w standardach audytu wewnętrznego, o których mowa w
art. 263 ust. 1.
4. Osoby
upoważnione przez Ministra Finansów mają prawo dostępu do pomieszczeń
jednostki, wszelkich dokumentów, informacji i danych oraz do innych materiałów
związanych z funkcjonowaniem jednostki, w tym zawartych na elektronicznych
nośnikach danych, jak również do wykonywania z nich kopii, odpisów, wyciągów,
zestawień lub wydruków, z zachowaniem przepisów o tajemnicy ustawowo
chronionej.
5. Pracownicy jednostki, w której przeprowadzana jest ocena, są obowiązani udzielać
informacji i wyjaśnień, a także potwierdzać kopie, odpisy, wyciągi lub zestawienia,
o których mowa w ust. 4.



71

Art. 167.
1. W przypadku stwierdzenia:
1) niegospodarności w określonych jednostkach,
2) opóźnień w realizacji zadań,
3) nadmiaru
posiadanych
środków,
4) naruszenia zasad gospodarki finansowej, o których mowa w art. 152
– może być podjęta decyzja o blokowaniu planowanych wydatków budżetowych.
2. Blokowanie planowanych wydatków budżetowych oznacza okresowy lub
obowiązujący do końca roku zakaz dysponowania częścią lub całością
planowanych wydatków.
3. Decyzje o blokowaniu planowanych wydatków, w przypadkach określonych
w ust. 1, podejmują:
1) Minister Finansów – w zakresie całego budżetu państwa, z wyłączeniem
jednostek, o których mowa w art. 130 ust. 2;
2) dysponenci
części budżetowych – w zakresie ich części budżetu państwa.
4. O decyzjach, o których mowa w ust. 3 pkt 2, dysponenci części budżetowych
niezwłocznie informują Ministra Finansów.
5. W decyzjach, o których mowa w ust. 3, może być zawarty wykaz wydatków, które
nie mogą być dokonywane.
6. Minister Finansów, po uzyskaniu pozytywnej opinii sejmowej komisji właściwej
do spraw budżetu, może utworzyć nową rezerwę celową i przenieść do tej rezerwy
kwoty wydatków zablokowane na podstawie ust. 1 pkt 2 i 3.
7. W przypadku stwierdzenia okoliczności, o których mowa w ust. 1, dotyczących
wydatkowania środków przeznaczonych na programy realizowane z udziałem
środków europejskich, Minister Finansów, na wniosek ministra właściwego do
spraw rozwoju regionalnego, może utworzyć nową rezerwę celową i przenieść do
niej zablokowane kwoty wydatków, po poinformowaniu sejmowej komisji
właściwej do spraw budżetu.
8. Rezerwę, o której mowa w ust. 6, przeznacza się na sfinansowanie zobowiązań
Skarbu Państwa lub na cele osobno wskazane w ustawie budżetowej.
9. Rezerwę, o której mowa w ust. 7, przeznacza się na te programy, w których
realizacji nie występują opóźnienia.
10. Minister Finansów informuje niezwłocznie Radę Ministrów o przyczynach
podjęcia decyzji, o których mowa w ust. 3 pkt 1. Rada Ministrów może uchylić
decyzję Ministra Finansów, w terminie 30 dni od dnia poinformowania o podjęciu
decyzji.

Art. 168.
1. W przypadku zagrożenia realizacji ustawy budżetowej może nastąpić blokowanie
na czas oznaczony planowanych wydatków budżetu państwa.
2. Blokowanie planowanych wydatków budżetu państwa, o którym mowa w ust. 1,
oznacza wstrzymanie przekazywania środków na realizację zadań finansowanych
z budżetu państwa lub okresowy albo obowiązujący do końca roku zakaz
dysponowania częścią lub całością planowanych wydatków.
3. Rada Ministrów, po uzyskaniu pozytywnej opinii komisji sejmowej właściwej do

72

spraw budżetu podejmuje, w drodze rozporządzenia, decyzję o blokowaniu
wydatków.
4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, Rada Ministrów określa
w szczególności:
1) część budżetu państwa,
2) łączną kwotę wydatków, która podlega blokadzie
– uwzględniając stopień zagrożenia realizacji poszczególnych zadań oraz stopień
zagrożenia realizacji ustawy budżetowej.
5. Szczegółową klasyfikację wydatków, które podlegają blokowaniu, ustala dysponent
części budżetowej.

Art. 169.
W przypadku wprowadzenia stanu nadzwyczajnego na terytorium państwa lub jego
części Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, dokonywać przeniesienia
planowanych wydatków budżetowych między częściami i działami budżetu państwa
w celu realizacji zadań wynikających z przepisów dotyczących wprowadzenia tych
stanów.

Art. 170.
1. Niezrealizowane kwoty wydatków budżetu państwa wygasają, z zastrzeżeniem
ust. 2, z upływem roku budżetowego.
2. Nie wygasają z upływem roku budżetowego wydatki budżetu państwa
przeznaczone na finansowanie programów realizowanych z udziałem środków, o
których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2.
3. Nie
później niż do dnia 15 grudnia roku budżetowego Rada Ministrów może
ustalić, w drodze rozporządzenia, po uzyskaniu w tej sprawie opinii komisji
sejmowej właściwej do spraw budżetu, wykaz oraz plan finansowy wydatków, do
których nie stosuje się przepisów ust. 1, w szczegółowości określonej w art. 104
ust. 2, a także plan finansowy wydatków, o których mowa w ust. 2, i ostateczny
termin ich dokonania nie dłuższy niż:
1) 30 czerwca następnego roku budżetowego dla wydatków, których źródłem są
środki, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2;
2) 31 marca następnego roku budżetowego dla pozostałych wydatków.
4. Wydając rozporządzenie, o którym mowa w ust. 3, Rada Ministrów uwzględni
terminy zakończenia procedur wynikających z przepisów prawa zamówień
publicznych, stopień zaawansowania realizacji programów wieloletnich,
a w przypadku wydatków inwestycyjnych – zrealizowany, ale niezafakturowany
zakres zadań rzeczowych danej inwestycji.
5. W wykazie, o którym mowa w ust. 3, nie mogą być ujęte wydatki, które w toku
realizacji budżetu zostały zwiększone w trybie art. 160 ust. 4 oraz art. 163 ust. 2.
6.
rodki finansowe na wydatki, o których mowa w ust. 2, są gromadzone na
wyodrębnionym rachunku wydatków centralnego rachunku bieżącego budżetu
państwa.
7. Minister Finansów, do dnia 31 grudnia roku budżetowego, przekazuje na rachunek,
o którym mowa w ust. 6, środki finansowe w wysokości równej łącznej kwocie
wydatków ujętych w planie, o którym mowa w ust. 3.

73

8. rodki finansowe niewykorzystane w terminie określonym przez Radę Ministrów
podlegają przekazaniu na dochody budżetu państwa na wyodrębniony rachunek
dochodów centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa w terminie 21 dni od
dnia określonego w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 3.

Art. 171.
1. Wykonanie
budżetu państwa podlega kontroli Sejmu.
2. Sprawozdanie z wykonania ustawy budżetowej powinno być sporządzane według
szczegółowości ustawy budżetowej i zawierać:
1) dochody, wydatki oraz nadwyżkę lub deficyt sektora finansów publicznych;
2) dochody i wydatki wynikające z zamknięć rachunków budżetu państwa;
3) przychody i koszty państwowych funduszy celowych;
4) przychody i koszty agencji wykonawczych;
5) przychody i koszty instytucji gospodarki budżetowej;
6) przychody i koszty jednostek, o których mowa w art. 9 pkt 14.
3. Do sprawozdania dołącza się:
1) omówienie wykonania budżetu państwa;
2) informację o realizacji wydatków, które nie wygasły z upływem roku
budżetowego;
3) omówienie
wielkości środków własnych Unii Europejskiej z uwzględnieniem
różnic między wielkościami uchwalonymi a wykonanymi;
4) informacje dotyczące otrzymanych i wydatkowanych środków, o których
mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3.
4. Zbiorcza informacja o wykonaniu budżetów jednostek samorządu terytorialnego
powinna zawierać odrębnie dla każdego stopnia jednostki samorządu
terytorialnego:
1) zestawienie dochodów według ważniejszych źródeł;
2) zestawienie wydatków według działów;
3) zestawienie wydatków według ważniejszych rodzajów wydatków;
4) zestawienie przychodów i kosztów samorządowych zakładów budżetowych;
5) omówienie wykonania budżetów jednostek samorządu terytorialnego.
5. Informacje o wykonaniu, w ramach planowanych kwot wydatków, zadań
budżetowych, podzadań grupujących działania, których realizacja wpływa na
osiągnięcie celów wraz z miernikami określającymi stopień realizacji celu oraz
przewidywanych trzyletnich kosztów związanych z ich realizacją, a także
o wydatkach poniesionych na ich realizację z wyodrębnieniem, wydatków na
inwestycje i dotacji na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji
inwestycji oraz wydatków na programy wieloletnie, zawierają:
1) omówienie realizacji zadaniowego planu wydatków, w tym realizacji
założonych celów;
2) zestawienie planowanych i poniesionych wydatków na realizację zadań;
3) zestawienie planowanych i poniesionych wydatków na realizację podzadań;
4) zestawienie planowanych i osiągniętych wartości mierników określających
stopień realizacji celów.

74