Rządowy projekt ustawy o finansach publicznych

f) planowany łączny koszt inwestycji, zwany dalej "wartością kosztorysową
inwestycji", oraz dane o planowanych z poszczególnych źródeł środkach na jej
finansowanie w kolejnych latach realizacji,
g)
dane o planowanym okresie zagospodarowania obiektów budowlanych
i innych składników majątkowych, po zakończeniu realizacji inwestycji, oraz
o planowanej kwocie środków finansowych i źródłach ich pochodzenia, które
umożliwiają zagospodarowanie tych efektów rzeczowych inwestycji
w planowanym okresie;
2) została dokonana analiza celowości i możliwości wykonania inwestycji etapami;
3) wartość kosztorysowa inwestycji jest zaktualizowana, z uwzględnieniem
przepisów ust. 3 oraz §17 i 18;
4) planowane kwoty środków ze wszystkich źródeł na finansowanie inwestycji w całym
okresie jej realizacji są określone w wysokości umożliwiającej inwestorowi
terminowe regulowanie zobowiązań finansowych i terminowe zakończenie
inwestycji;
5) inwestor posiada dokument stwierdzający prawo dysponowania nieruchomością,
o których mowa w art. 3 pkt 11 Prawa budowlanego.
3. Każda zmiana programu inwestycji powodująca wzrost ich finansowania ze
środków budżetu państwa, wymaga uzgodnienia z dysponentem, z zastrzeżeniem
§17 i 18.
4. Wartość kosztorysową inwestycji określa się za pomocą wskaźników cenowych
w układzie następujących grup kosztów:
1) pozyskania działki budowlanej;
2) przygotowania terenu i przyłączenia obiektów do sieci;
3) budowy obiektów podstawowych;
4) instalacji;
5) zagospodarowania terenu i budowy obiektów pomocniczych;
6) wyposażenia;
7) prac przygotowawczych, projektowych, obsługi inwestorskiej oraz ewentualnie
szkoleń i rozruchu.

§ 5. Jeżeli inwestycja budowlana jest wykonywana etapami, finansowanie ze
środków budżetu państwa kolejnego jej etapu może być kontynuowane wyłącznie po
pozytywnej ocenie przez dysponenta dotychczasowego przebiegu realizacji

3
inwestycji i wykorzystania jej efektów rzeczowych, które inwestor uzyskał w wyniku
zakończenia poprzednich etapów inwestycji.

§ 6.
1.
W przypadku braku możliwości uzgodnienia programu inwestycji,
dysponent może zlecić dokonanie ekspertyzy obejmującej w szczególności:
1) ocenę celowości i ekonomicznej efektywności inwestycji;
2) zasadność planowanego zakresu rzeczowego inwestycji i terminu jej realizacji;
3) prawidłowość obliczenia wartości kosztorysowej inwestycji;
4) realność kwot środków własnych i środków z innych źródeł, planowanych przez
inwestora na finansowanie inwestycji;
5) prawidłowość przygotowania inwestycji budowlanej do realizacji.
2. Dokonanie ekspertyzy może zlecić również minister właściwy do spraw budżetu
w porozumieniu z dysponentem.
3. Zlecający ekspertyzę pisemnie informuje inwestora o zamiarze jej zlecenia oraz
o sposobie ponoszenia kosztów.
4. Ustalenia zawarte w ekspertyzie są uwzględniane w opinii ministra, o którym
mowa w ust. 2, oraz przy podejmowaniu decyzji przez dysponenta.
5. W przypadku, gdy inwestor przedstawi uzupełniony program inwestycji, który
zostanie uzgodniony z dysponentem, ekspertyza nie jest zlecana.
6.
Koszty ekspertyzy inwestycji państwowej jednostki budżetowej są
finansowane ze środków ustalonych w części budżetowej dysponenta.

§ 7. 1. Wysokość kwot dotacji celowych z budżetu państwa planowanych na
finansowanie kosztów inwestycji, w kolejnych latach jej realizacji, jest ustalana
z uwzględnieniem:
1) harmonogramu realizacji inwestycji;
2) planowanych wydatków inwestora, w kolejnych latach realizacji inwestycji, na
regulowanie zobowiązań finansowych dotyczących inwestycji;
3) kwot środków własnych i środków innych niż dotacje celowe z budżetu państwa,
planowanych na finansowanie inwestycji w kolejnych latach jej realizacji; środki te
są planowane z podziałem według źródeł ich pochodzenia.
2. Przy ustalaniu kwot dotacji celowych, o których mowa w ust. 1, dokumentami
stanowiącymi podstawę informacji o pozostałych źródłach finansowania inwestycji są:
1) pisemne zobowiązanie inwestora do przeznaczenia środków własnych;

4
2) umowy zawarte przez inwestora z bankiem lub pożyczkodawcą albo wydane przez
nich dokumenty potwierdzające zapewnienie udzielenia kredytu lub pożyczki;
3) dokumenty potwierdzające przyznanie dotacji z funduszów celowych lub innych
środków albo zapewnienie ich przyznania
- z uwzględnieniem planowanych kwot i terminów ich przekazywania.

Rozdział 3
Przekazywanie środków budżetu państwa przewidzianych na finansowanie
inwestycji

§ 8. Dysponent uruchamia środki budżetu państwa przeznaczone na finansowanie
inwestycji, zgodnie z art. 137 ust. 1 ustawy, i przekazuje je dysponentowi niższego
stopnia, stosownie do przepisów o wykonywaniu budżetu państwa.

§ 9. 1. Przy określaniu kwot dotacji celowej, przekazywanych w ciągu roku
budżetowego na finansowanie lub dofinansowanie inwestycji, uwzględnia się kwotę:
1) zobowiązań finansowych inwestora, które wymagają uregulowania w określonym
terminie;
2) środków przeznaczonych na finansowanie inwestycji, które przechodzą z okresu
poprzedniego;
3) środków własnych inwestora i z innych źródeł, które mają być przekazane na
finansowanie inwestycji w danym okresie.
2. Jeżeli inwestycja jest finansowana ze środków ujętych w kilku częściach
budżetowych dysponenci informują się wzajemnie o kwotach środków budżetu
państwa przekazanych na finansowanie tej inwestycji.

§ 10. Jeżeli wartość kosztorysowa inwestycji została obniżona w czasie jej
realizacji, to łączną kwotę środków budżetu państwa, ustaloną na finansowanie tej
inwestycji, dysponent zmniejsza o taki sam procent, o jaki była obniżona wartość
kosztorysowa inwestycji, oraz pisemnie zawiadamia o tym inwestora.

§ 11. 1. Inwestor inwestycji, który w wyniku dokonanej analizy stwierdzi, że realizacja
tej inwestycji powinna być przejściowo wstrzymana albo należy zaniechać jej

5
kontynuowania, przedstawia dysponentowi wniosek o podjęcie decyzji w tej sprawie oraz
dołącza do wniosku, co najmniej następujące dokumenty:
1) rozliczenie inwestycji sporządzone z uwzględnieniem §15 ust. 1 i 2;
2) uzasadnienie potrzeby wstrzymania albo zaniechania realizacji inwestycji;
3) analizę przewidywanych skutków wstrzymania albo zaniechania realizacji
inwestycji, w tym skutków finansowych, z wyodrębnieniem i uzasadnieniem kwot
środków budżetu państwa, które będą potrzebne w poszczególnych latach na
następujące cele:
a) uregulowanie zobowiązań finansowych związanych z realizacją inwestycji
przed jej wstrzymaniem albo zaniechaniem,
b) zabezpieczenie majątku uzyskanego w wyniku realizacji inwestycji przed jej
wstrzymaniem albo zaniechaniem,
c) zagospodarowanie majątku, o którym mowa w lit. b), jeżeli inwestor we wniosku
występuje o podjęcie decyzji o zaniechaniu realizacji inwestycji,
4) opinię banku, jeżeli inwestycja jest finansowana również z udziałem kredytu.
2. Dysponent, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku inwestora, o którym
mowa w ust. 1, dokonuje oceny zasadności wniosku, a następnie pisemnie zawiadamia
inwestora o przyjęciu albo odrzuceniu wniosku, uzasadniając przyczyny jego odrzucenia.
3. W przypadku odrzucenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, inwestor może
ponowić wniosek, przedstawiając dysponentowi dodatkowe informacje.
4. W przypadku przyjęcia wniosku, o którym mowa w ust. 1 i 3, dysponent przedstawia
Radzie Ministrów do rozstrzygnięcia wniosek inwestora oraz ocenę jego zasadności.
5. Jeżeli inwestorem inwestycji jest dysponent, wniosek w sprawie, o której
mowa w ust. 1, jest sporządzany przez dysponenta i przedstawiany przez niego
Radzie Ministrów, wraz z dokumentami wymienionymi w tym przepisie.

§ 12. Przepis §11 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy inwestor, w związku
z planowanym wstrzymaniem albo zaniechaniem realizacji inwestycji, występuje do
dysponenta o przyznanie środków z budżetu państwa na cele określone w § 11 ust. 1
pkt 3.

Rozdział 4
Rozliczanie inwestycji finansowanych ze środków budżetu państwa


6
§ 13. 1. Niewykorzystane środki finansowe przyznane w ramach dotacji celowej są
zwracane przez inwestora do budżetu państwa w terminie 7 dni od dnia uregulowania
zobowiązań związanych z realizacją inwestycji, nie później jednak niż w terminie:
1) 50 dni od dnia odbioru końcowego inwestycji budowlanej albo
2) 30 dni od dnia zakończenia inwestycji innej niż inwestycja budowlana
- wraz z odsetkami określonymi w art. 158 ust. 1 ustawy, liczonymi od dnia upływu
tych terminów, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Dotacje udzielone z budżetu w części niewykorzystanej do końca roku
budżetowego lub w terminie określonym w przepisach o wydatkach niewygasających
z upływem roku budżetowego podlegają zwrotowi do budżetu państwa w terminach
określonych w art. 150 ust. 1 i 2 ustawy.

§ 14. 1. Inwestor, po zakończeniu i przekazaniu do użytku inwestycji budowlanej,
sporządza, w terminie 60 dni od dnia, w którym był dokonany odbiór końcowy
inwestycji, rozliczenie zawierające, co najmniej:
1) porównanie rzeczywistych kosztów, podstawowych efektów rzeczowych, okresu
realizacji i źródeł finansowania inwestycji z odpowiednimi wielkościami
planowanymi przy jej rozpoczynaniu oraz określonymi w wyniku zmian
dokonanych w okresie realizacji tej inwestycji;
2) analizę i uzasadnienie różnic między wielkościami, o których mowa w pkt 1;
3) omówienie ważniejszych działań, które inwestor podjął w celu usunięcia
nieprawidłowości występujących w okresie realizacji inwestycji.
2. Inwestor
sporządza rozliczenie, wyszczególniając wysokości kwot
planowanych przy rozpoczęciu inwestycji, po zmianach dokonanych podczas jej
realizacji oraz obliczonymi po jej zakończeniu, i przekazuje je:
1) dysponentowi, który finansował inwestycję ze środków budżetu państwa;
2) bankowi, jeżeli inwestycja była finansowana również z udziałem kredytu
bankowego.
3. Informacje, o których mowa w ust. 2, mogą być przekazywane właściwym
adresatom również w formie elektronicznej.
4.
Dysponent, w razie stwierdzenia nieprawidłowości w
rozliczeniu, poleca
inwestorowi ich usunięcie i wyznacza termin przekazania poprawionego rozliczenia;
przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

7