On 2018-05-02, Wojciech Bancer <w...@g...com> wrote:
> On 2018-05-02, Marcin Debowski <a...@I...zoho.com> wrote:
>
> [...]
>
>>> Z tego co czytałem, to Alfie mimo wszyskto umierał. Jego stan nie był
>>> stabilny, tylko pogarszał się. Fakt, pewnie już nie cierpiał (albo mniej
>>> cierpiał, tego nie wiemy), ale jaki widzisz sens w przedłużaniu takiego
>>> życia? To nie była sytuacja w której dziecku można było pomóc.
>>
>> Jeśli nie cierpiał, to widzę sens w robieniu tego, jesli mogłoby to
>> jakoś pomóc rodzicom (nie szkodząc równocześnie innym pacjentom). Może,
>> gdyby przekonali sie, że pobyt w innym szpitalu też nic nie daje, byliby
>> na to wszystko bardziej gotowi.
>
> Nie byliby. Na coś takiego nie da się przygotować.

Myślę, że trochę brakuje Ci danych do takich kategorycznych stwierdzeń.
Chyba dość sporo osób potrzebuje sporo czasu aby się z pewnymi faktami
oswoić. Tak jest w wielu sytuacjach gdzie ma miejsce uporczywe
podtrzymywanie czyjegoś życia i to często przy pełnej świadomości
umierającego.

>> Tego tez nie twierdziłem. Jesli podtrzymanie go przy życiu nie krzywdziło
>> nikogo, a odłączenie wydawało się krzywdzić jego rodziców to po co na siłę
>> odłączać?
>
> "Wydawało", a jest (moim zdaniem) wprost przeciwnie. Teraz rodzice mogą zająć
> się swoim życiem, przeżyć żałobę, pogodzić się z faktem. Jaki sens ma
> przeciąganie całej sytuacji? Medycznie sprawa była jasna.

Patrzysz na to z perspektywy logiki faktów a nie empatii.

--
Marcin