Użytkownik "Robert Tomasik" <r...@g...pl> napisał
>>>>
>>>> Przypomnę, po raz nie-wiadomo-który pewną przypowieść przytaczaną
>>>> przez jakiegoś profesura na prawie na UW.
>>>> Działo się przed wojną. Leśniczego poharatał dzik. Leśniczy
>>>> dotarł do domu, opatrzył sobie rany i leżał w wyrze w nadziei na
>>>> wydobrzenie. Do chałupy zajrzał włóczęga. Zapoznawszy się z
>>>> sytuacją uznał, że może bez ryzyka uzupełnić zapasy, po czym
>>>> zaczął pakować do wora co-popadło. Leśniczy wstać nie mógł, ale
>>>> miał pod pierzyną swoją fuzję. Położył intruza trupem.
>>>> Został uniewinniony, bo był to jedyny skuteczny sposób, w jaki
>>>> mógł bronić swojej własności.
>>>
>>> Ja bym tu dodał, że tylko o ile nie dało sie dowieść, ze strzelał
>>> z zamiarem pozbawienia życia, bo postrzelenie napastnika w nogę
>>> raczej odniosłoby ten sam skutek, a nie wiązało sie z jego
>>> śmiercią.
>>
>> E, tam. W tych okolicznościach wykrwawiłby się w mękach, doszłoby
>> więc szczególne udręczenie ;)
>
> To zależy jakim pociskiem by strzelił i w co konkretnie trafił.
> Szanse na przeżycie stosunkowo duże.

Przypominam, że rzecz działa się przed wojną, w leśniczówce. A więc
zapewne na odludziu i bez łączności. W tych warunkach każda rana
zapewniająca unieszkodliwienie (czyli nie drobne draśnięcie) spowoduje
wykrwawienie przed przybyciem pomocy. Poza tym strzelec był ranny i w
niewygodnej pozycji, więc analizowanie celności strzału pod kątem
takiego czy innego zamiaru to niedorzeczność.