Użytkownik "Kira" <c...@-...pl> napisał :
> Dalej nie rozumiesz. Wzbudzasz niechęć nie dlatego że walczysz,
> bo tacy ludzie akurat są raczej szanowani. Wzbudzasz niechęć z
> powodu stosowanych przez siebie METOD tej walki, oraz własnego,
> związanego z tą walką zachowania.

OK, jak stosować prawo by walczyć we właściwy sposób?

> No to powinieneś czuć się akceptowany.
> Nie czujesz się?...
> Ups. Czyli widać nie są akceptowane...

Czuję się akceptowany. Akceptujecie mnie na grupie. Zniknęły epitety,
zaczyna się poważna dyskusja.

> Teraz to zwyczajnie pieprzysz.

Lubię sobie popieprzyć. :)))


> Nie rozumiesz, że każde takie stereotypowe określenie posiada
> dwie warstwy?

Rozumiem.

> Pierwsza, której nikt tak na prawdę nie traktuje poważnie, to
> w tym wypadku właśnie człowiek w kaftanie, który z błędnym
> wzrokiem wpada z rozpędu na samochód. Tego się nie traktuje
> poważnie bo wiadomo, że jest to przejaskrawienie i w jakimś
> stopniu po prostu żart. I to się nie przenosi na relacje
> w rzeczywistym zyciu.

Jak to nikt? Ja traktuję poważnie tę pierwszą warstwę, bo samemu zdarzyło mi
się bycie w kaftanie. I nie uważam, by była to sytuacja, z której można
żartować.

> Druga, to w tym przypadku realnie istniejący psychicznie
> chorzy, którzy uprawiają pieniactwo, czepiają się każdej
> pierduły, są przewrażliwieni, irytujący i patrzą tylko jak
> tu komuś dokopać. To Ty. I to jest zjawisko występujące
> nie w formie żartu, tylko naprawdę -- i jako takie,
> w przeciwieństwie do poprzedniego, ma bardzo duży wpływ na
> rzeczywiste relacje z chorymi psychicznie.

O, pani psychiatra się odzywa - zdiagnozowała przypadki! Ja - OK, zgadzam
się, jestem okropnie chory, ale czyżbym ja był jedynym pieniaczem na
świecie, czepiającym się każdej pierduły, przewrażliwionym, irytującym i
patrzącym tylko jak tu komuś dokopać? Kochana, nie pochlebiaj mi.... :))))))
Mówisz od tych od Rydzyka, czy o jakichś innych? Może jakieś nazwiska?
:)))))

> I dopóki to do Ciebie nie dotrze, będziesz sobie i innym
> psychicznie chorym szkodził zamiast pomagać.

Im niespecjalnie już można zaszkodzić, można tylko pomóc.

> Mi to osobiście wisi. Tyle tylko że po Twoich występach,
> dziesięć razy się zastanowię przy przyjmowaniu do pracy
> kogokolwiek z jakąkolwiek psychiatryczną przeszłością. Bo
> nie będę ryzykować, że trafię na takiego palanta jak Ty.

A spotkałaś wcześniej jakiegoś człowieka z psychiatryczną przeszłością?
Historia z pracodawcą, którą opisałem sprawia, że praktycznie nie jestem w
stanie normalnie pracować. Wdaję się w dyskusje w necie, te zaś zamiast mnie
uspokoić tylko mnie nakręcają. Dobrze, że akurat nie mam nic pilnego do
zrobienia. Liczę się z tym, że pracodawca może nie być zadowolony, kiedy
dowie się, że pisuję z pracy. Może mi nawet grozić zwolnienie. Liczę się z
tym, że nikt inny może mnie nie zatrudnić.
Dziękuję za kolejny komplement. "Palant" - dołączam do mojej kolekcji.

GT