(...)
> Mi tez brak slow, ty w utopi zyjesz? Czy uwazasz ze gdyby on sie normalnie
> zachowywal to zadawalbym teraz takie pytania? NIGDY nie mialem kontaktu z
> ojcem niezaleznie od tego czy byl trzezwy czy nie. Jakbys od swojego ojca
> uslyszala i to wielokrotnie ze "nie jestes juz jego dzieckiem" i "zebym
> spier&**" to moze zmienilabys zdanie. W zyciu nie dal zlamanego grosza na
> rodzine, nigdy sie mna nie interesowal, leczenia nie chcial podjac bo mu
> bylo dobrze (po przymusowym odwyku od razu wrocil do koleszkow). Matka
> meczyla sie z nim tak dlugo bo bawiala sie reakcji na rozwod. Dopiero jak
> mialem 16 lat matka odwazyla sie na ten krok. Ehhh... Zanim zaczniesz
> oceniac innych pomysl troche...
======================
Witaj Jozku!
Myslalem, ze opisywana przez P.T. Ciebie sytuacja spotkala tylko mnie. Chyba
jednak glosy podnoszace kwestie wygodnego, a wlasciwie wygodnickiego,
podejscia do zaniedbywanego przez cale zycie potomstwa stanowi podstawe. Ja
tez przechodze przez procedure, o ktorej piszesz, i jestem porazony brakiem
zainteresowania Sadu dla "rodzicielskiej milosci" w latach wczesniejszych.
Zdruzgotala mnie takze bardzo argumentacja Marii P (w). Jesli cala zasluga
"rodzica" ma byc zawartosc jader to - jestem przekonany - wiekszosc ssakow
jest bardziej humanitarna. Nie przejmuj sie!!! Jesli P.T. Twoje stosunki z
dziecmi beda takie jak z Mama, wroze, ze nie podzielisz losu reproduktora i
bedziesz Ojcem.
Informuj, jak rozwija sie sprawa (jesli chcesz, to na priva, ale w moim
adresie NIE MA cyfr).
Pozdrawiam!!!
PL