Poselski projekt ustawy o przedsiębiorstwie społecznym i wspieraniu podmiotów ekonomii społecznej

2) komisja rewizyjna,
3) zarząd.

Art. 31. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia:
1) organizację i kompetencje organów Izby,
2) minimalny zakres przedmiotowy statutu Izby,
3) maksymalną wysokość oraz sposób naliczania składek członkowskich, opłat administracyjnych
oraz kar pieniężnych.

Art. 32. 1. Izba jest uprawniona do kontroli przedsiębiorstw społecznych w zakresie wykonywania
działalności zgodnie przepisami niniejszej ustawy.
2. Kontrola jest przeprowadzana przez osoby upoważnione przez Izbę do wykonywania czynności
kontrolnych.

Art. 33. Osoby upoważnione do dokonywania kontroli są uprawnione do wstępu na teren nieruchomości lub
jej części, na którym jest prowadzona działalność przedsiębiorstwa społecznego, oraz żądania
pisemnych lub ustnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych nośników informacji, a także
udostępniania danych mających związek z przedmiotem kontroli.

Art. 34. Organy administracji publicznej na wniosek Izby udostępniają będące w ich posiadaniu informacje
i dokumenty niezbędne do dokonania ustaleń, o których mowa w art. 32 ust. 1.

Art. 35. 1. Przedsiębiorstwo społeczne ma obowiązek zastosować się do zaleceń wynikających z
wystąpienia pokontrolnego w terminie określonym w tym wystąpieniu.
2. W przypadku niezastosowania się przez przedsiębiorstwo społeczne do zaleceń pokontrolnych,
Izba występuje do sądu rejestrowego z wnioskiem, o którym mowa w art. 7 ust. 2 pkt 2.

Art. 36. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do kontroli przedsiębiorstw społecznych, stosuje się
przepisy ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o kontroli w administracji rządowej (Dz. U. z 2011 r. Nr
185, poz.1092).


Art. 37. Izba przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego sprawozdanie
ze swojej działalności co 2 lata.


14

Rozdział 5
Nadzór nad Izbą Przedsiębiorstw Społecznych

Art. 38. Nadzór nad działalnością Izby sprawuje minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego z
punktu widzenia zgodności jej działania z niniejszą ustawą oraz aktami wydanymi na jej podstawie.

Art. 39. 1. Izba informuje ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego o terminie walnego
zgromadzenia Izby nie później niż w terminie 7 dni przed planowanym jego posiedzeniem.
2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ma prawo delegować swojego
przedstawiciela na każde posiedzenie walnego zgromadzenia.

Art. 40. Jeżeli zarząd Izby narusza przepisy prawa lub postanowienia statutu minister właściwy do spraw
zabezpieczenia społecznego może wezwać zarząd Izby do zaniechania naruszeń i wyznaczyć w
tym celu odpowiedni termin.

Art. 41. W razie rażącego lub powtarzającego się naruszenia prawa przez zarząd Izby, minister właściwy do
spraw zabezpieczenia społecznego może wystąpić z wnioskiem o dokonanie przez Izbę
w wyznaczonym terminie zmiany Zarządu.

Art. 42. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może wyznaczyć termin zwołania
walnego zgromadzenia w celu rozpatrzenia wniosku, o którym mowa w art. 41.

Art. 43. Po bezskutecznym upływie terminów, o których mowa w art. 40-42, minister właściwy do spraw
zabezpieczenia społecznego występuje do sadu rejestrowego o zawieszenie Zarządu Izby.

Art. 44. 1. Zarząd Izby przedstawia ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego uchwały
organów Izby w terminie 14 dni od dnia ich uchwalenia.
2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, może wystąpić do sądu o stwierdzenie
nieważności uchwał organów Izby sprzecznych z postanowieniami ustawy i aktami
wykonawczymi oraz postanowieniami statutu.
3. W terminie 30 dni od dnia otrzymania decyzji ministra właściwego do spraw zabezpieczenia
społecznego stwierdzających nieważność uchwał organów Izby zarządowi Izby przysługuje
prawo zaskarżenia tych decyzji do sądu administracyjnego.

Art. 45. Na wniosek ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego Izba Przedsiębiorstw
Społecznych udostępnia wyniki przeprowadzonych kontroli.
15


Rozdział 6
Wsparcie podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych

Art. 46. Rozwój ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych wspierany jest przez władze publiczne
w szczególności za pomocą:
1) polityki publicznej realizowanej na podstawie programu rozwoju, oraz programów
wojewódzkich, o których mowa w przepisach o zasadach wspierania polityki rozwoju,
2) dostarczania bezpłatnych, dostępnych i dobrej jakości usług wspierających rozwój lokalny,
3) tworzenie nowych inicjatyw w zakresie ekonomii społecznej oraz usług wspierających rozwój
przedsiębiorstw społecznych,
4) umożliwienia dostępu do środków finansowych na tworzenie nowych miejsc pracy na
zasadach określonych w przepisach o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o
rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych,
5) umożliwienia dostępu do pożyczek, kredytów i poręczeń na prowadzenie działalności
gospodarczej lub odpłatnej działalności pożytku publicznego.

Art. 47. 1. Samorząd województwa zapewnia realizację zadań publicznych polegających na dostarczaniu na
rzecz podmiotów ekonomii społecznej łącznie następujących bezpłatnych usług:
1) inicjowania i rozwoju partnerstw na rzecz rozwoju ekonomii społecznej,
2) indywidualnych i grupowych usług doradczych, szkoleniowych dla osób fizycznych i prawnych
mających na celu ułatwienie podejmowania przez te osoby działalności w sferze ekonomii
społecznej, w szczególności tworzenia nowych podmiotów ekonomii społecznej oraz
przekształcania istniejących jednostek organizacyjnych w podmioty ekonomii społecznej,
3) wspierania rozwoju działalności gospodarczej podmiotów ekonomii społecznej w szczególności
przez dostarczanie usług doradztwa prawnego, biznesowego i finansowego.
2. Zadanie polegające na łącznym świadczeniu usług, o których mowa w ust. 1 może być zlecone
jedynie podmiotowi akredytowanemu lub podmiotom akredytowanym w trybie otwartego konkursu
ofert, o którym mowa w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego.
3. Samorząd województwa określa sposób dostarczania usług, o których mowa w ust. 1 w
programie wojewódzkim, o którym mowa w przepisach o samorządzie województwa, mając na
uwadze potrzebę zapewnienia równego na terenie całego województwa dostępu do tych usług.
4. Usługi, o których mowa w ust. 1 finansowane są ze środków budżetu samorządu województwa
lub współfinansowane ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego na zasadach określonych
w odrębnych przepisach.
16

5. Usługi, o których mowa w ust. 1 mogą być finansowane lub dofinansowane ze środków budżetu
państwa lub innych jednostek samorządu terytorialnego.
6. Wykaz podmiotów akredytowanych prowadzi minister właściwy do spraw zabezpieczenia
społecznego.
7. O wpis do wykazu podmiotów akredytowanych mogą ubiegać się organizacje pozarządowe,
podmioty, o których mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku
publicznego i o wolontariacie lub przedsiębiorcy, spełniający standardy wykonywania co najmniej
jednego z typów usług wymienionych w ust. 1, określone w rozporządzeniu ministra właściwego
do spraw zabezpieczenia społecznego, o który mowa w pkt 8.
8. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi w drodze rozporządzenia
minimalne standardy świadczenia usług, o których mowa w ust. 1 oraz tryb oraz zasady
umieszczania w wykazie, o którym mowa w ust. 7, mając na uwadze potrzebę zapewnienia
dostępności usług wysokiej jakości.
9. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego odmawia, w drodze decyzji, wpisu do
wykazu podmiotów akredytowanych, jeżeli podmioty określone w ust. 7 nie spełniają zasad
umieszczania w wykazie.
10. Podmioty akredytowane do wykonywania jedynie niektórych typów usług, wymienionych w
ust. 1 mogą ubiegać się o realizację zadania publicznego wyłącznie w ramach oferty wspólnej wraz
z podmiotami akredytowanymi do wykonywania pozostałych, wymienionych w tym przepisie
usług.
11. Zadania samorządu województwa, określone w ust. 1 nie naruszają przepisów o zlecanie zadań
publicznych, określonych w innych ustawach, w szczególności prawa do zlecania zadań
publicznych w sferze określonej w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności
pożytku publicznego i o wolontariacie na zasadach określonych w tej ustawie.

Art. 48. 1. Pożyczki i poręczenia, o których mowa w art. 46 pkt 4, realizowane są poprzez Fundusz
Przedsiębiorczości Społecznej utworzony w Banku Gospodarstwa Krajowego ze środków
z budżetu Unii Europejskiej oraz innych środków.
2. Działania w zakresie pożyczek i poręczeń realizowane są na podstawie programu rozwoju,
o którym mowa w przepisach o zasadach wspierania polityki rozwoju.

Rozdział 7
Rada Ekonomii Społecznej

Art. 49. 1. Przy ministrze właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego działa Rada Ekonomii
Społecznej jako organ opiniodawczo-doradczy w sprawach ekonomii społecznej.
17

2. Do zadań Rady Ekonomii Społecznej należy:
1) opiniowanie projektów aktów prawnych, programów rządowych oraz inicjowanie zmian
przepisów prawa związanych z funkcjonowaniem przedsiębiorstw społecznych oraz w zakresie
ekonomii społecznej,
2) przygotowywanie ekspertyz dotyczących wybranych obszarów ekonomii społecznej;
3) przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego okresowych
informacji o swojej działalności.

Art. 50. 1. Rada Ekonomii Społecznej składa się z nie więcej niż 20 osób, w tym:
1) przedstawicieli administracji rządowej i jednostek jej podległych lub przez nią
nadzorowanych,
2) przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego;
3) przedstawicieli podmiotów akredytowanych, o których mowa w art. 45 ust. 7;
4) przedstawicieli podmiotów ekonomii społecznej;
5) przedstawicieli Izby Przedsiębiorstw Społecznych;
2. Członkom Rady Ekonomii Społecznej za udział w pracach Rady przysługują diety oraz zwrot
kosztów podróży na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2
ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeksu pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502) .
3. Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika będącego członkiem Rady od pracy w celu
wzięcia udziału w posiedzeniach Rady. Za czas zwolnienia pracownik zachowuje prawo do
wynagrodzenia ustalonego według zasad obowiązujących przy obliczaniu ekwiwalentu
pieniężnego za urlop wypoczynkowy, pokrywanego z części budżetu, której dysponentem jest
minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.
4. Koszty związane z obsługą Rady Ekonomii Społecznej są pokrywane ze środków budżetu
ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.
5. Rada Ekonomii Społecznej może, za zgodą ministra właściwego do spraw zabezpieczenia
społecznego, zapraszać do współpracy ekspertów i inne osoby niebędące jej członkami. Do
udziału osób zaproszonych w posiedzeniach Rady stosuje się odpowiednio ust. 2.
6. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, tryb
zgłaszania kandydatów na członków Rady Ekonomii Społecznej, organizację oraz tryb działania
Rady Ekonomii Społecznej, uwzględniając zasadę kolegialności oraz pomocniczości prac Rady.

Art. 51. 1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może przyznać podmiotom
indywidualnym - osobom fizycznym oraz podmiotom instytucjonalnym, działającym w obszarze
ekonomii społecznej i przedsiębiorczości społecznej, nagrody specjalne za wybitne, nowatorskie
rozwiązania w zakresie ekonomii społecznej i przedsiębiorczości społecznej.
18