Rządowy projekt ustawy o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego

oblicza się w oparciu o obszar przekształcony
przez rolnika w okresach, o których mowa w
ust. 2 akapit drugi lit. b) niniejszego artykułu,
oraz obszar konieczny do zwiększenia
wskaźnika, o którym mowa w art. 45 ust. 2
rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, powyżej
progu 5 %.
W celu obliczenia odsetka, o którym mowa w
akapicie pierwszym, państwa członkowskie
mogą wyłączyć z obszaru przekształconego
przez rolnika te obszary, które stały się
trwałymi użytkami zielonymi po dniu 31
grudnia 2015 r., pod warunkiem że państwa
członkowskie
przeprowadzają
administracyjne kontrole krzyżowe trwałych
użytków zielonych corocznie zgłaszanych w
geoprzestrzennym wniosku o przyznanie
pomocy poprzez ich przestrzenne oddzielenie
od obszarów zgłoszonych w 2015 r. jako
pastwiska trwałe i zarejestrowanych w
systemie identyfikacji działek rolnych oraz że
te obszary użytków zielonych nie zostały
ustanowione
w
wyniku
wypełniania
obowiązku ponownego przekształcenia lub
wyznaczenia obszaru trwałych użytków
zielonych zgodnie z ust. 2 lub niniejszym
ustępem. Jeśli jednak takie wyłączenie nie
pozwala na zwiększenie wskaźnika, o którym
mowa w art. 45 ust. 2 akapit pierwszy
rozporządzenia (UE) nr 1307/2013, powyżej
progu 5 %, wówczas państwa członkowskie
nie wyłączają tych obszarów.
65


Trwałe użytki zielone lub grunty pod
pastwiska trwałe utworzone przez rolników w
ramach
zobowiązań
zgodnie
z
rozporządzeniem Rady (WE) nr 1698/2005 i
rozporządzeniem (UE) nr 1305/2013 nie są
uwzględniane
jako
część
obszaru
przekształconego przez rolnika dla celów
obliczenia odsetka, o którym mowa w
akapicie pierwszym.
Rolnicy są informowani o indywidualnym
obowiązku ponownego przekształcenia i o
przepisach mających na celu zapobieganie
nowemu przekształcaniu trwałych użytków
zielonych bezzwłocznie oraz w każdym
przypadku przed dniem 31 grudnia roku, w
którym stwierdzono obniżenie wskaźnika
poniżej
5
%.
Obowiązek
ponownego
przekształcenia należy wypełnić przed datą
złożenia pojedynczego wniosku na następny
rok lub w przypadku Szwecji i Finlandii –
przed dniem 30 czerwca roku następnego.
Na zasadzie odstępstwa od art. 4 ust. 1 lit. h)
rozporządzenia (UE) nr 1307/2013 obszary
ponownie przekształcone w trwałe użytki
zielone lub wyznaczone jako trwałe użytki
zielone uważa się za trwałe użytki zielone od
pierwszego dnia ponownego przekształcenia
lub wyznaczenia. Obszary te wykorzystuje się
do uprawy traw lub innych pastewnych roślin
zielnych przynajmniej przez okres pięciu
kolejnych lat po dacie przekształcenia, lub o
ile tak zdecyduje państwo członkowskie, w
66


przypadku
gdy
rolnicy
przekształcają
obszary,
które
już
wcześniej
były
wykorzystywane do uprawy traw lub innych
pastewnych roślin zielnych w trwałe użytki
zielone, przez tyle lat, ile jest konieczne, aby
uzyskać okres pięciu kolejnych lat.

Art. 45 1. W odniesieniu do kwalifikacji rodzajów
N


Przepis
rozporządzenia
ust. 1 i
obszarów wymienionych w art. 46 ust. 2
stosowany wprost – nie
11
akapit pierwszy rozporządzenia (UE) nr
wymaga wdrożenia
1307/2013 jako obszary proekologiczne
zastosowanie mają ust. 2–11 niniejszego
artykułu.
11. Rolnik może zgłosić ten sam obszar lub
element krajobrazu tylko raz w jednym roku
składania wniosków w celu przestrzegania
wymogu obszaru proekologicznego.
2.

Art. 45 2. Na gruntach ugorowanych nie ma
T
Art. 12 4. Minister właściwy do spraw rolnictwa
ust. 2- produkcji rolnej. Na zasadzie odstępstwa od
ust. 4
określi, w drodze rozporządzenia, obszary
10
przepisów art. 4 ust. 1 lit. h) rozporządzenia
uznawane za obszary proekologiczne oraz
(UE) nr 1307/2013 grunty ugorowane w celu
warunki wspólnej realizacji praktyki
spełnienia
warunku
obszaru
utrzymania tych obszarów, w tym warunki
proekologicznego od ponad pięciu lat
uznawania gospodarstw za znajdujące się
pozostają gruntami ornymi.
w bliskiej odległości i wymagania, jakim
3. Tarasy są tarasami chronionymi zgodnie z
powinna odpowiadać umowa, o której
normą GAEC 7, o której mowa w załączniku
mowa w art. 47 ust. 4 rozporządzenia nr
II do rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, oraz
639/2014, uwzględniając rodzaje obszarów
innymi tarasami. Państwa członkowskie mogą
wymienionych
w
art.
46
ust.
2
zdecydować, że za obszary proekologiczne
rozporządzenia nr 1307/2013 oraz kryteria
uznają jedynie tarasy objęte normą GAEC 7.
ich uznawania za obszary proekologiczne,
67


Państwa członkowskie, które zdecydują się
określone w art. 45 rozporządzenia nr
uznać także inne tarasy, ustalają kryteria
639/2014, a także mając na względzie
dotyczące tych innych tarasów, w tym
zapewnienie
osiągnięcia
jak
minimalną
wysokość
na
podstawie
najkorzystniejszego
oddziaływania
na
uwarunkowań krajowych lub regionalnych.
środowisko
wykonywania
praktyki
4. Elementy
krajobrazu
pozostają
do
utrzymania obszarów uznawanych za
dyspozycji rolnika; należą do nich elementy
proekologiczne.
chronione zgodnie z GAEC 7, SMR 2 lub

SMR 3, o których mowa w załączniku II do
rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, oraz
następujące elementy:
a żywopłoty lub pasy porośnięte lasem o
) szerokości do 10 metrów;
b zadrzewienie pojedyncze o średnicy korony
) minimum 4 metry;
czadrzewienie liniowe o średnicy korony
) minimum 4 metry. Odległość między
koronami nie przekracza 5 metrów;
dzadrzewienie grupowe charakteryzujące się
) pełnym zwarciem drzewostanu oraz lasy
odroślowe
–
w
obu
przypadkach
maksymalnie 0,3 ha;
eobrzeża pól o szerokości 1–20 metrów, na
) których nie prowadzi się produkcji rolnej;
fstawy o maksymalnej powierzchni 0,1 ha.
) Zbiorników
z
betonu
lub
tworzywa
sztucznego nie uznaje się za obszar
proekologiczny;
growy o maksymalnej szerokości 6 metrów,
) w tym otwarte cieki wodne do celów
nawadniania lub odwadniania. Kanałów o
betonowych ścianach nie uznaje się za
68


obszar proekologiczny;
h) tradycyjne murki kamienne.
W należycie uzasadnionych przypadkach
państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o
ograniczeniu wyboru elementów krajobrazu
do tych objętych GAEC 7, SMR 2 lub SMR
3, o których mowa w załączniku II do
rozporządzenia (UE) nr 1306/2013, lub do
jednego lub kilku elementów wymienionych
w akapicie pierwszym lit. a)–h).
Do celów akapitu pierwszego lit. b) i c)
państwa członkowskie mogą włączyć drzewa
o średnicy poniżej 4 metrów, które uznają za
cenne elementy krajobrazu.
Do celów akapitu pierwszego lit. e) państwa
członkowskie
mogą
ustalić
niższą
maksymalną szerokość.
Do celów akapitu pierwszego lit. f) państwa
członkowskie
mogą
ustalić
minimalną
wielkość stawów oraz mogą postanowić, że
do wielkości stawu włącza się pas roślinności
nadbrzeżnej wzdłuż wody o szerokości do 10
metrów.
Mogą
one
określić
kryteria
gwarantujące, że stawy posiadają walory
przyrodnicze, biorąc pod uwagę rolę, jaką
stawy naturalne odgrywają w ochronie
siedlisk i gatunków.
Do celów akapitu pierwszego lit. h) państwa
członkowskie ustanawiają minimalne kryteria
oparte na krajowych lub regionalnych
uwarunkowaniach,
w
tym
ograniczenia
dotyczące wysokości i szerokości.
69