Rządowy projekt ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego

– 15 – 
10.  Wnioski,  o  których mowa  w  ust.  4 pkt  1 i  ust.  5–7,  przedstawiane  wraz 
z materiałami uzasadniającymi potrzebę zastosowania lub przedłużenia kontroli operacyjnej, 
zawierają w szczególności: 
1) 
numer sprawy i jej kryptonim, jeżeli został jej nadany; 
2) 
opis  przestępstwa  z  podaniem,  w  miarę  możliwości,  jego  kwalifikacji  prawnej,  przy 
czym w przypadku potrzeby zarządzenia kontroli operacyjnej wobec osoby podejrzanej 
lub oskarżonego we wniosku zamieszcza się również informację o toczącym się wobec 
tej osoby postępowaniu; 
3) 
okoliczności uzasadniające potrzebę zastosowania lub przedłużenia kontroli operacyjnej, 
w tym stwierdzonej bezskuteczności lub nieprzydatności innych środków; 
4) 
dane  osoby  lub  inne  dane  pozwalające  na  jednoznaczne  określenie  podmiotu  lub 
przedmiotu,  wobec  którego  stosowana  będzie  kontrola  operacyjna,  ze  wskazaniem 
miejsca lub sposobu jej stosowania; 
5) 
cel, czas i rodzaj prowadzonej kontroli operacyjnej. 
11.  Na  postanowienia  sądu,  o  których mowa  w  ust.  4 pkt  1 i  ust.  5–7, Szefowi ABW 
przysługuje zażalenie. Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania 
karnego. 
Art.  22.  1.  W  przypadku uzyskania  w  toku kontroli operacyjnej dowodów 
pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się 
postępowania  karnego  Szef  ABW  przekazuje  Prokuratorowi  Generalnemu  wszystkie 
materiały  zgromadzone  podczas  stosowania  tej  kontroli. Prokurator Generalny podejmuje 
decyzję o zakresie i sposobie wykorzystania przekazanych materiałów. Art. 238 § 3–5 oraz 
art.  239  Kodeksu  postępowania  karnego  stosuje  się  odpowiednio.  W  postępowaniu  przed 
właściwym sądem, w odniesieniu do tych materiałów, stosuje się odpowiednio art. 393 § 1 
zdanie pierwsze Kodeksu postępowania karnego. 
2.  Wykorzystanie dowodu uzyskanego podczas stosowania kontroli operacyjnej jest 
dopuszczalne wyłącznie w postępowaniu karnym w sprawie o przestępstwo lub przestępstwo 
skarbowe,  w  stosunku do którego jest dopuszczalne stosowanie takiej kontroli przez 
jakikolwiek podmiot uprawniony do jej stosowania. 
3.  Jeżeli  w  wyniku stosowania kontroli operacyjnej uzyskano dowód popełnienia 
przestępstwa lub przestępstwa skarbowego, w stosunku do którego można zarządzić kontrolę 
operacyjną,  popełnionego  przez  osobę,  wobec  której  była  stosowana  kontrola  operacyjna, 
innego  niż  objęte  zarządzeniem  kontroli  operacyjnej  albo  popełnionego  przez  inną  osobę, 
– 16 – 
o zgodzie na jego wykorzystanie  w  postępowaniu  karnym  orzeka  postanowieniem  sąd,  na 
wniosek Prokuratora Generalnego.  Sąd  wydaje  postanowienie  w  terminie 14  dni od dnia 
złożenia wniosku przez Prokuratora Generalnego. 
4. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, Prokurator Generalny kieruje do sądu nie później 
niż  w  terminie  miesiąca  od  dnia  otrzymania  od  Szefa  ABW  materiałów  zgromadzonych 
podczas stosowania kontroli operacyjnej.  Materiały,  o  których mowa  w  zdaniu pierwszym, 
Szef ABW przekazuje Prokuratorowi  Generalnemu  niezwłocznie,  nie  później  jednak  niż 
w terminie 2 miesięcy od dnia zakończenia kontroli, której dotyczą te materiały. 
5.  Szef  ABW  zarządza  niezwłoczne  zniszczenie  zgromadzonych  podczas  stosowania 
kontroli  operacyjnej  materiałów,  które  nie  są  istotne  dla  bezpieczeństwa  państwa  lub  nie 
stanowią  informacji  potwierdzających  zaistnienie  przestępstwa.  Zniszczenia  materiałów 
dokonuje  protokolarnie  komisja  powołana  przez  Szefa  ABW.  O  wydaniu  i  wykonaniu 
zarządzenia  dotyczącego  zniszczenia  materiałów  Szef  ABW  niezwłocznie  informuje 
Prokuratora Generalnego. 
6. O zachowaniu materiałów z kontroli operacyjnej, które są istotne dla bezpieczeństwa 
państwa, orzeka sąd na pisemny wniosek Szefa ABW złożony po uzyskaniu pisemnej zgody 
Prokuratora Generalnego.  Przed wydaniem pisemnej zgody Prokurator Generalny zapoznaje 
się z materiałami uzasadniającymi wniosek. W stosunku do materiałów, co do których sąd nie 
orzekł o ich zachowaniu, stosuje się odpowiednio ust. 5. 
7.  Postanowienia,  o  których mowa  w  ust.  3 i  6 oraz w  art.  21 ust.  4 pkt  1 i  ust.  5–7, 
wydaje Sąd Okręgowy w Warszawie. Sąd przed wydaniem tych postanowień zapoznaje się 
z materiałami  uzasadniającymi  wniosek,  w  szczególności  zgromadzonymi  podczas 
stosowania  kontroli  operacyjnej  zarządzonej  w  sprawie,  której wniosek dotyczy.  Wnioski, 
o których mowa  w  ust.  3 i  6 oraz w  art.  21 ust.  4 pkt  1 i  ust.  5–7,  sąd  rozpoznaje 
jednoosobowo,  przy  czym  czynności  sądu  związane  z  rozpoznawaniem tych wniosków są 
realizowane  w  warunkach przewidzianych dla przetwarzania  informacji niejawnych oraz 
z odpowiednim zastosowaniem przepisów wydanych na podstawie  art.  181 §  2  Kodeksu 
postępowania  karnego.  W  posiedzeniu  sądu  może  wziąć  udział  wyłącznie  prokurator 
i przedstawiciel Szefa ABW. 
8.  Sąd,  Prokurator  Generalny,  Szef  ABW  prowadzą  odrębne  rejestry:  postanowień, 
pisemnych zgód, zarządzeń i wniosków dotyczących kontroli operacyjnej. 
– 17 – 
9.  Minister  właściwy  do  spraw  wewnętrznych  w  porozumieniu  z  Ministrem 
Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
sposób i tryb dokumentowania kontroli operacyjnej oraz prowadzenia rejestrów, w tym 
wzory stosowanych druków i rejestrów, 
2) 
sposób przekazywania wniosków i zarządzeń, 
3) 
sposób  i  tryb  przekazywania oraz przetwarzania  i  niszczenia  materiałów  uzyskanych 
podczas stosowania kontroli operacyjnej 
– uwzględniając potrzebę zapewnienia rzetelnego dokumentowania kontroli operacyjnej oraz 
sprawnego przekazywania i przetwarzania uzyskanych w jej toku materiałów. 
Art. 23.  1.  Czynności  operacyjno-rozpoznawcze  polegające  na  dokonaniu  w  sposób 
niejawny  nabycia,  zbycia  lub  przejęcia  przedmiotów  pochodzących  z  przestępstwa, 
ulegających  przepadkowi  albo  których  wytwarzanie,  posiadanie,  przewożenie  lub  którymi 
obrót  są  zabronione,  albo  przyjęciu  lub  wręczeniu  korzyści  majątkowej  mogą  być 
prowadzone przez ABW w celu sprawdzenia uzyskanych wcześniej wiarygodnych informacji 
o  przestępstwie  oraz  wykrycia  sprawców  i  uzyskania dowodów  w  sprawach  o  przestępstwa 
wymienione w art. 3 ust. 1 pkt 2. 
2.  Czynności,  o których mowa  w  ust.  1, nie mogą  polegać  na  kierowaniu  działaniami 
wyczerpującymi znamiona czynu zabronionego pod groźbą kary. 
3.  Szef  ABW  może  zarządzić,  na  czas  określony,  czynności  wymienione  w  ust.  1, 
po uzyskaniu  pisemnej  zgody  Prokuratora  Generalnego,  którego  na  bieżąco  informuje 
o przebiegu  tych  czynności  i  ich wyniku.  Przed wydaniem pisemnej zgody Prokurator 
Generalny zapoznaje się z materiałami uzasadniającymi potrzebę przeprowadzenia czynności, 
o których mowa w ust. 1. 
4. W przypadku potwierdzenia informacji o przestępstwie wymienionym w art. 3 ust. 1 
pkt 2, Szef ABW przekazuje Prokuratorowi Generalnemu wszystkie materiały zgromadzone 
w wyniku wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1. W postępowaniu przed sądem, 
w  odniesieniu  do  tych  materiałów,  stosuje  się  odpowiednio  art.  393 §  1 zdanie  pierwsze 
Kodeksu postępowania karnego. 
5. Szef ABW  i  Prokurator  Generalny  prowadzą  rejestry  czynności,  o  których mowa 
w ust. 1. 
– 18 – 
6.  Minister  właściwy  do  spraw  wewnętrznych  w  porozumieniu  z  Ministrem 
Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
sposób i  tryb dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1, oraz prowadzenia 
rejestrów, w tym wzory stosowanych druków i rejestrów, 
2) 
sposób i tryb przekazywania oraz przetwarzania i niszczenia materiałów i dokumentów 
uzyskanych lub wytworzonych  w  związku  z  realizacją  czynności,  o  których mowa 
w ust. 1 
–  uwzględniając  potrzebę  zapewnienia  rzetelnego  dokumentowania  czynności,  o  których 
mowa  w  ust.  1, oraz sprawnego przekazywania  i  przetwarzania uzyskanych  w  ich toku 
materiałów. 
Art. 24.  1.  Szef  ABW  może,  przed  wszczęciem  postępowania  karnego,  zarządzić 
niejawne nadzorowanie wytwarzania, przemieszczania, przechowywania lub obrotu 
przedmiotami  przestępstwa,  jeżeli  nie  stworzy  to  zagrożenia  życia  lub  zdrowia  ludzkiego, 
w sprawach  o  przestępstwa  wymienione  w  art.  3 ust.  1 pkt  2,  w  ramach  czynności 
operacyjno-rozpoznawczych  zmierzających  do  udokumentowania  tych  przestępstw  albo 
ustalenia tożsamości osób uczestniczących w tych przestępstwach lub przejęcia przedmiotów 
przestępstwa. 
2. Stosownie do zarządzenia, o którym mowa w ust. 1: 
1) 
operatorzy pocztowi, 
2) 
podmioty  prowadzące  działalność  w  zakresie  przewozu,  przeładunku  lub 
przechowywania rzeczy, 
3) 
organy celne, 
4) 
organy Straży Granicznej 
–  są  obowiązane  dopuścić  do  dalszego  przewozu  przesyłki  zawierające  przedmioty 
przestępstwa  w  stanie  nienaruszonym  lub  po  ich  usunięciu  albo  zastąpieniu  w  całości  lub 
w części innymi przedmiotami. 
3. O zarządzeniu, przebiegu i wynikach czynności, o których mowa w ust. 1, Szef ABW 
niezwłocznie zawiadamia Prokuratora Generalnego, który może nakazać ich zaniechanie. 
4. W przypadku potwierdzenia informacji o przestępstwie wymienionym w art. 3 ust. 1 
pkt 2, Szef ABW przekazuje Prokuratorowi Generalnemu wszystkie materiały zgromadzone 
w wyniku wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1. W postępowaniu przed sądem, 
w  odniesieniu  do  tych  materiałów,  stosuje  się  odpowiednio  art.  393 §  1 zdanie  pierwsze 
Kodeksu postępowania karnego. 
– 19 – 
5. Szef ABW  i  Prokurator  Generalny  prowadzą  rejestry  czynności,  o których mowa 
w ust. 1. 
6.  Minister  właściwy  do  spraw  wewnętrznych  w  porozumieniu  z  Ministrem 
Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
sposób i  tryb  dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1, oraz prowadzenia 
rejestrów, w tym wzory stosowanych druków i rejestrów, 
2) 
sposób  i  tryb  przekazywania, przetwarzania  i  niszczenia  materiałów  i  dokumentów 
uzyskanych lub wytworzonych  w  związku  z  realizacją  czynności,  o  których mowa 
w ust. 1 
–  uwzględniając  potrzebę  zapewnienia  rzetelnego  dokumentowania  czynności,  o  których 
mowa  w  ust.  1, oraz sprawnego przekazywania  i  przetwarzania uzyskanych  w  ich toku 
materiałów. 
Art. 25.  Przy  wykonywaniu  czynności,  o  których mowa  w  art.  23 i  art.  24,  może  być 
stosowana kontrola korespondencji lub środki techniczne na zasadach i w trybie określonych 
w art. 21 i art. 22. 
Art. 26.  1.  ABW  przy  wykonywaniu  swoich  zadań  może  korzystać  z pomocy osób 
niebędących jej funkcjonariuszami. 
2.  Zabronione jest  ujawnianie danych  o  osobie  udzielającej  pomocy  ABW  przy 
wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych. Ujawnienie danych o tej osobie może 
nastąpić jedynie w przypadkach określonych w art. 35 ust. 4. 
3. Osoba, o której mowa w ust. 2: 
1) 
nie  może  ujawniać  faktu  udzielania  pomocy  ABW  przy  wykonywaniu  czynności 
operacyjno-rozpoznawczych ani okoliczności związanych z jej udzielaniem; 
2) 
może  otrzymać  wypłacane  z  funduszu operacyjnego wynagrodzenie za udzielenie 
pomocy ABW przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych. 
4.  Jeżeli  w  czasie korzystania lub  w  związku  z  korzystaniem przez ABW  z  pomocy 
osoby, o której mowa w ust. 1, osoba ta: 
1) 
utraciła życie albo doznała stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wskutek 
wypadku  pozostającego  w  związku  z  udzielaniem pomocy ABW, osobie tej albo jej 
spadkobiercom  przysługuje odszkodowanie na zasadach  i  w  trybie  określonych 
odpowiednio dla funkcjonariuszy lub członków ich rodzin w przepisach o świadczeniu