Rządowy projekt ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego

– 45 – 
5) 
innych przyczyn uzasadnionych potrzebami organizacyjnymi ABW, gdy nie ma 
możliwości mianowania go na równorzędne stanowisko służbowe. 
3.  Funkcjonariusza  można  przenieść  na  niższe  stanowisko  służbowe  również  na  jego 
pisemny wniosek. 
Art. 57.  1.  Funkcjonariusza  zawiesza  się  w  czynnościach  służbowych,  na  czas  nie 
dłuższy  niż  3  miesiące,  w  przypadku  wszczęcia  przeciwko  niemu  postępowania  karnego 
w sprawie o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego. 
2. Funkcjonariusza można zawiesić w czynnościach służbowych, na czas nie dłuższy niż 
3 miesiące, w przypadku wszczęcia przeciwko niemu: 
1) 
postępowania  karnego  w  sprawie  o  przestępstwo  nieumyślne  ścigane  z  oskarżenia 
publicznego, 
2) 
postępowania w sprawie o wykroczenie, 
3) 
 postępowania dyscyplinarnego 
– jeżeli jest to celowe z uwagi na dobro postępowania lub dobro służby. 
3.  W  szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia  w  czynnościach 
służbowych  można  przedłużyć  na  dalszy  czas  oznaczony,  nie  dłuższy  niż  do  dnia 
uprawomocnienia  się  orzeczenia  kończącego  postępowanie  karne lub postępowanie 
w sprawie o wykroczenie, a w pozostałych przypadkach na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy. 
4.  Zawieszenie  w  czynnościach  służbowych  polega  na  odsunięciu  funkcjonariusza  od 
wykonywania obowiązków służbowych. 
5. Funkcjonariusz zawieszony w czynnościach służbowych: 
1) 
niezwłocznie zdaje broń i legitymację służbową, znaki identyfikacyjne oraz przedmioty 
związane z wykonywanymi przez niego zadaniami służbowymi, a w szczególności akta 
i dokumenty prowadzonych przez niego spraw; 
2) 
informuje kierownika jednostki organizacyjnej ABW, w której pełni służbę, o zamiarze 
opuszczenia miejsca zamieszkania na okres dłuższy niż 3 dni. 
Art. 58. 1. Funkcjonariusz może być poddany badaniu psychofizjologicznemu. 
2. Na badanie psychofizjologiczne kieruje funkcjonariusza Szef ABW. 
– 46 – 
Art. 59.  1.  Funkcjonariusz  może  być  skierowany  do  komisji  lekarskiej  podległej 
Szefowi ABW, zwanej dalej „komisją lekarską ABW”: 
1) 
z urzędu lub na jego wniosek – w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności 
fizycznej i psychicznej do służby w ABW, jak również związku poszczególnych chorób 
ze służbą; 
2) 
z  urzędu  –  w  celu  sprawdzenia  prawidłowości  orzekania  o  czasowej  niezdolności  do 
służby  w ABW  z  powodu  choroby  lub  prawidłowości  wykorzystania  zwolnienia 
lekarskiego. 
2.  Funkcjonariusz  jest  obowiązany  poddać  się  badaniom  zleconym  przez  komisję 
lekarską  ABW,  w  tym  również  badaniom  specjalistycznym  lub  psychologicznym,  a  gdy 
zachodzi potrzeba – obserwacji w podmiocie leczniczym. 
Art. 60. 1. Komisje lekarskie ABW są właściwe w sprawach: 
1) 
orzekania o  zdolności  fizycznej  i  psychicznej  do  służby  w  ABW kandydata albo 
funkcjonariusza; 
2) 
ustalenia stopnia uszczerbku na zdrowiu funkcjonariusza lub funkcjonariusza 
zwolnionego ze służby w ABW, doznanego wskutek wypadku pozostającego w związku 
z  pełnieniem  służby  lub  choroby  pozostającej  w  związku  ze  szczególnymi  warunkami 
lub właściwościami służby; 
3) 
ustalenia  związku  śmierci  funkcjonariusza  z  wypadkiem  lub  chorobą  pozostającą 
w związku ze szczególnymi warunkami lub właściwościami służby w ABW; 
4) 
ustalenia  związku  śmierci  ze  służbą  funkcjonariusza lub  funkcjonariusza zwolnionego 
ze służby w ABW; 
5) 
uznania funkcjonariusza lub  funkcjonariusza  zwolnionego  ze  służby  w ABW za 
inwalidę albo za niezdolnego do samodzielnej egzystencji; 
6) 
kontroli prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby w ABW z powodu 
choroby lub prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego; 
7) 
orzekania o  potrzebie udzielenia funkcjonariuszowi urlopu zdrowotnego, o  którym 
mowa w  art. 108, lub czasowego zwolnienia od wykonywania niektórych obowiązków 
służbowych; 
8) 
składania wniosku o udzielenie urlopu zdrowotnego; 
9) 
orzekania w sprawach określonych w art. 26 ust. 4 pkt 1. 
2.  W  przypadku orzeczenia o  niezdolności  do  służby  w ABW  komisja lekarska ABW 
orzeka  również  o  kategorii  niezdolności  do  służby  w  rozumieniu przepisów o  zaopatrzeniu 
– 47 – 
emerytalnym  funkcjonariuszy  Policji,  Agencji  Bezpieczeństwa  Wewnętrznego,  Agencji 
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego 
Biura Antykorupcyjnego,  Straży  Granicznej,  Biura  Ochrony  Rządu,  Państwowej  Straży 
Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. 
3.  Kontrola  prawidłowości  orzekania  o  czasowej  niezdolności  do  służby  w ABW 
z powodu choroby polega na ustaleniu zakresu zwolnienia od zajęć  służbowych  z  powodu 
przebywania na zwolnieniu lekarskim. 
4.  W  przypadku  ustalenia  wcześniejszej  daty  ustania  przyczyny  będącej  podstawą 
zwolnienia od zajęć służbowych niż orzeczona w zaświadczeniu lekarskim, zaświadczenie to 
traci  ważność  za  okres  od  tej  daty,  jednak  nie  wcześniej  niż  od  dnia  badania  lekarskiego 
przeprowadzonego przez komisję lekarską ABW. 
5.  W  przypadku  gdy  funkcjonariusz  nie  poddaje  się  badaniom  lekarskim  lub  nie 
dostarcza  wyników  badań  lekarskich  mimo  wezwania  komisji  lekarskiej  ABW, 
zaświadczenie  lekarskie  traci  ważność  od  dnia  następującego  po  terminie  wskazanym 
w wezwaniu. 
6.  W  przypadkach, o  których mowa w  ust.  4 i  5, komisja lekarska ABW orzeka 
o zdolności  funkcjonariusza  do  służby  w ABW  i  informuje o  tym  lekarza  wystawiającego 
zaświadczenie lekarskie. 
7.  Kontrola  prawidłowości  wykorzystania  zwolnienia  lekarskiego  polega  na  ustaleniu, 
czy funkcjonariusz w  okresie  orzeczonego  zwolnienia  od  zajęć  służbowych,  w  tym 
w przypadku konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub innym chorym 
członkiem  rodziny  lub  zwolnienia  w  wyniku  decyzji  wydanej  przez  właściwy  organ  albo 
uprawniony podmiot na podstawie przepisów o  zapobieganiu  oraz  zwalczaniu  zakażeń 
i chorób zakaźnych u ludzi, nie wykonuje pracy zarobkowej lub nie wykorzystuje zwolnienia 
lekarskiego w sposób niezgodny z jego celem. 
8.  W  przypadku  stwierdzenia  nieprawidłowości  wykorzystania  zwolnienia  lekarskiego, 
komisja  lekarska  ABW  niezwłocznie  zawiadamia  przełożonego  funkcjonariusza 
o dokonanym ustaleniu. 
Art. 61. 1. Komisje lekarskie ABW orzekają w dwóch instancjach: 
1) 
w pierwszej instancji – regionalne komisje lekarskie; 
2) 
w drugiej instancji – Centralna Komisja Lekarska. 
2. Regionalne komisje lekarskie są właściwe w zakresie badań lekarskich i wydawania 
orzeczeń w sprawach, o których mowa w art. 60 ust. 1. 
– 48 – 
3.  W  celu  realizacji  zadań,  o  których mowa w  ust.  2, regionalne komisje lekarskie 
współpracują w niezbędnym zakresie z instytucjami ochrony zdrowia. 
4. Centralna Komisja Lekarska: 
1) 
rozpatruje odwołania od orzeczeń regionalnych komisji lekarskich; 
2) 
sprawuje merytoryczny nadzór nad orzecznictwem regionalnych komisji lekarskich; 
3) 
wydaje orzeczenia w  trybie nadzoru w  przypadku uchylenia orzeczenia regionalnej 
komisji lekarskiej; 
4) 
prowadzi konsultacje w  zakresie orzecznictwa lekarskiego oraz rozstrzyga kwestie 
sporne lub nasuwające szczególne wątpliwości; 
5) 
opracowuje wytyczne orzecznicze dla organów  kierujących oraz regionalnych komisji 
lekarskich; 
6) 
współpracuje  z  instytucjami naukowo-lekarskimi w  celu podnoszenia poziomu 
orzecznictwa lekarskiego. 
5.  Osobie  skierowanej  przysługuje  odwołanie  do  Centralnej  Komisji  Lekarskiej  od 
orzeczenia regionalnej komisji lekarskiej. 
6. Odwołanie wnosi się na piśmie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia, za 
pośrednictwem regionalnej komisji lekarskiej, która wydała orzeczenie. 
7.  Przedmiotem  odwołania  może  być  orzeczenie  w  całości  lub  w  części  i  nie wymaga 
szczegółowego uzasadnienia. 
8.  Centralna Komisja Lekarska sprawuje nadzór merytoryczny nad orzeczeniami 
wydawanymi przez regionalne komisje lekarskie. Centralna Komisja Lekarska może uchylić 
orzeczenie  regionalnej  komisji  lekarskiej  zawierające  błędy  orzecznicze  lub  orzeczenie 
sprzeczne z prawem. 
9. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
tryb  postępowania  komisji  lekarskich  ABW  w  sprawach, o  których mowa w art.  60 
ust. 1, 
2) 
tryb kierowania do komisji lekarskich ABW oraz podmioty właściwe w tych sprawach, 
3) 
szczegółowy  sposób  orzekania  w  sprawach, o  których mowa w  art. 60 ust.  1, w  tym 
niezbędną  dokumentację  medyczną  i  inne  dokumenty  mogące  stanowić  podstawę 
orzeczenia, 
4) 
wzory orzeczeń komisji lekarskich ABW w sprawach, o których mowa w art. 60 ust. 1, 
– 49 – 
5) 
okres, w którym wystąpienie udokumentowanych objawów chorobowych upoważnia do 
rozpoznania choroby powstałej w związku ze szczególnymi warunkami służby w ABW 
pomimo wcześniejszego zakończenia służby w narażeniu zawodowym, 
6) 
wykaz  chorób  lub  ułomności  uwzględnianych  przy  orzekaniu  o  zdolności  do  służby 
w ABW, w  tym dla kandydatów i  funkcjonariuszy  pełniących  służbę  wymagającą 
szczególnych predyspozycji zdrowotnych, 
7) 
kategorie zdrowia i kategorie zdolności do służby kandydata i funkcjonariusza 
–  uwzględniając  potrzebę  zapewnienia  sprawności  postępowania  oraz  przejrzystości 
stosowanych  kryteriów  oceny  stanu  zdrowia  funkcjonariuszy,  jak  również  jednolitości 
sposobu orzekania o stanie zdrowia funkcjonariusza. 
10. Szef ABW, w drodze zarządzenia, powołuje komisje lekarskie ABW oraz ustala ich 
skład osobowy i siedziby. 
Art. 62. 1. Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w ABW w przypadku: 
1) 
orzeczenia trwałej niezdolności do służby w ABW przez komisję lekarską ABW; 
2) 
nieprzydatności do służby w ABW, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby 
przygotowawczej; 
3) 
ostatecznego  cofnięcia  albo  odmowy  wydania  poświadczenia  bezpieczeństwa 
uprawniającego do dostępu do informacji niejawnych o klauzuli „ściśle tajne”, zgodnie 
z przepisami o ochronie informacji niejawnych; 
4) 
wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby w ABW; 
5) 
skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia 
publicznego; 
6) 
zrzeczenia się obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa; 
7) 
pisemnego zgłoszenia przez niego wystąpienia ze służby; 
8) 
niewyrażenia  przez  funkcjonariusza pisemnej zgody na mianowanie na stanowisko 
służbowe, o którym mowa w art. 51 ust. 5; 
9) 
niepodjęcia  służby  w  terminie 30  dni od dnia zapoznania go  z  rozkazem personalnym 
o przywróceniu do służby. 
2. Funkcjonariusza można zwolnić ze służby w ABW w przypadku: 
1) 
niewywiązywania  się  z  obowiązków  służbowych  w  okresie  odbywania  służby  stałej, 
stwierdzonego  w  dwóch kolejnych opiniach  służbowych,  między  którymi  upłynęło  co 
najmniej 6 miesięcy;