Rządowy projekt ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego

– 125 – 
3.  Postępowanie  dyscyplinarne  zawiesza  przełożony dyscyplinarny  w  drodze 
postanowienia. 
4.  Przełożony  dyscyplinarny  wydaje  postanowienie  o  podjęciu  zawieszonego 
postępowania niezwłocznie po ustaniu przyczyn uzasadniających zawieszenie postępowania 
dyscyplinarnego. 
Art. 189. 1. Jeżeli rzecznik dyscyplinarny uzna, że cele postępowania dyscyplinarnego, 
o  których mowa  w  art.  172  ust.  2 pkt  1–3,  zostały  osiągnięte,  zaznajamia  obwinionego 
z materiałami postępowania dyscyplinarnego. 
2.  Obwiniony ma prawo,  w  terminie  3  dni  od  dnia  zapoznania  się  z  materiałami 
postępowania  dyscyplinarnego,  złożyć  pisemny  wniosek  o  uzupełnienie  postępowania 
dyscyplinarnego,  o  czym  poucza  się  obwinionego,  a  wzmiankę  o  pouczeniu  zamieszcza  się 
w protokole. 
3.  Wniosek  o  uzupełnienie  postępowania  dyscyplinarnego  rozpatruje  rzecznik 
dyscyplinarny. 
4.  W  przypadku  nieuwzględnienia  wniosku,  o  którym mowa  w  ust.  3, rzecznik 
dyscyplinarny wydaje postanowienie  o  odmowie  uwzględnienia  wniosku  o  uzupełnienie 
postępowania dyscyplinarnego. 
5.  Z  czynności  zaznajomienia  obwinionego  z  aktami  postępowania dyscyplinarnego 
sporządza się protokół. 
Art. 190.  1. Rzecznik dyscyplinarny, po zapoznaniu obwinionego  z  materiałami 
postępowania dyscyplinarnego, jeżeli nie zachodzi potrzeba ich uzupełnienia: 
1) 
wydaje postanowienie o zamknięciu postępowania dyscyplinarnego; 
2) 
sporządza,  w  terminie  3  dni  od  dnia  zamknięcia  postępowania  dyscyplinarnego, 
sprawozdanie  z  jego  przebiegu,  które  niezwłocznie  przekazuje  przełożonemu 
dyscyplinarnemu. 
2. Sprawozdanie kończące postępowanie dyscyplinarne zawiera: 
1) 
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe rzecznika dyscyplinarnego; 
2) 
stopień,  imię,  nazwisko  i  stanowisko  służbowe  przełożonego  dyscyplinarnego,  który 
wydał postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego; 
3) 
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe obwinionego; 
– 126 – 
4) 
dokładne  określenie  zarzucanego  obwinionemu  czynu,  ze  wskazaniem  czasu,  miejsca, 
sposobu  i  okoliczności  oraz  skutków  jego  popełnienia,  wraz z  podaniem kwalifikacji 
prawnej; 
5) 
opis stanu faktycznego ustalonego na podstawie zebranych dowodów; 
6) 
wnioski dotyczące  orzeczenia  dyscyplinarnego  co  do  umorzenia  postępowania 
dyscyplinarnego lub wymiaru kary dla obwinionego,  z  uzasadnieniem  i  wskazaniem 
okoliczności łagodzących i obciążających. 
Art. 191.  1.  Na podstawie zebranego  w  sprawie  postępowania dyscyplinarnego 
materiału dowodowego przełożony dyscyplinarny orzeka o: 
1) 
uniewinnieniu,  jeżeli  przeprowadzone  postępowanie  nie  potwierdziło  zarzutów 
stawianych  obwinionemu  lub  przeprowadzone  postępowanie  karne,  postępowanie 
w sprawie o wykroczenie lub postępowanie w sprawie o przestępstwo albo wykroczenie 
skarbowe  zostało  zakończone  orzeczeniem  o  uniewinnieniu lub postanowieniem 
o umorzeniu, a czyn nie stanowi naruszenia dyscypliny służbowej, albo 
2) 
uznaniu obwinionego winnym popełnienia zarzucanego mu czynu i wymierzeniu kary 
dyscyplinarnej, albo 
3) 
uznaniu  obwinionego  winnym  popełnienia  zarzucanego  mu  czynu  i  odstąpieniu  od 
wymierzenia kary dyscyplinarnej. 
2.  Orzeczenie,  o  którym mowa  w  ust.  1,  przełożony  dyscyplinarny  wydaje  w  terminie 
14 dni od dnia otrzymania sprawozdania z przebiegu postępowania dyscyplinarnego. 
Art. 192.  1.  Orzeczenie o  ukaraniu,  odstąpieniu  od  wymierzenia  kary,  umorzeniu 
postępowania,  odmowie  wszczęcia  postępowania  albo  uniewinnieniu,  o  którym mowa 
w art. 191 ust. 1, zawiera: 
1) 
datę i miejsce wydania orzeczenia; 
2) 
stopień,  imię,  nazwisko  oraz  stanowisko  służbowe  przełożonego  dyscyplinarnego 
wydającego orzeczenie; 
3) 
stopień, imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego; 
4) 
określenie zarzucanego obwinionemu czynu, wraz z kwalifikacją prawną; 
5) 
rozstrzygnięcie w sprawie; 
6) 
uzasadnienie faktyczne i prawne; 
7) 
pouczenie o prawie wniesienia odwołania; 
– 127 – 
8) 
imienną  pieczęć  i  podpis  przełożonego  dyscyplinarnego  wydającego  orzeczenie  oraz 
pieczęć jednostki organizacyjnej ABW lub Szefa ABW. 
2.  Orzeczenie  doręcza  się  niezwłocznie  obwinionemu oraz kierownikowi jednostki 
organizacyjnej ABW właściwej w sprawach kadrowych. 
3.  W  przypadku gdy uzasadnienie  orzeczenia zawiera informacje niejawne, 
obwinionemu doręcza się orzeczenie bez uzasadnienia, z zawiadomieniem, że uzasadnienie 
orzeczenia zostało sporządzone. 
4. Obwiniony ma prawo zapoznać się z uzasadnieniem, o którym mowa w ust. 3. 
5.  Przed  udostępnieniem  uzasadnienia,  o  którym mowa  w  ust.  3,  przełożony 
dyscyplinarny lub rzecznik dyscyplinarny poucza obwinionego o  obowiązku  zachowania 
w tajemnicy informacji niejawnych zawartych w  uzasadnieniu i  uprzedza o  skutkach 
niedopełnienia  tego  obowiązku.  Fakt  pouczenia  obwiniony  potwierdza  własnoręcznie 
podpisem. 
Art. 193. 1. Funkcjonariuszowi mogą być wymierzane kary dyscyplinarne: 
1) 
upomnienie; 
2) 
nagana; 
3) 
surowa nagana; 
4) 
nagana z ostrzeżeniem; 
5) 
ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku służbowym; 
6) 
przeniesienie na niższe stanowisko służbowe; 
7) 
obniżenie stopnia służbowego; 
8) 
pozbawienie stopnia oficerskiego; 
9) 
ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby; 
10)  wydalenie ze służby. 
2. W przypadku gdy ustawa nie stanowi inaczej, za jeden czyn wymierza się tylko jedną 
karę dyscyplinarną. 
3. W uzasadnionych przypadkach można łączyć karę przeniesienia na niższe stanowisko 
służbowe albo karę wydalenia ze służby z karą obniżenia stopnia służbowego. 
Art. 194.  1.  Nie  można  wymierzyć  funkcjonariuszowi  kary  dyscyplinarnej  po  upływie 
1 roku od dnia popełnienia czynu, o którym mowa w art. 168 ust. 1. 
– 128 – 
2.  W  przypadku gdy czyn,  o  którym mowa  w  art.  168  ust.  1,  stanowi  jednocześnie 
przestępstwo, przedawnienie karalności dyscyplinarnej następuje dopiero z upływem okresu 
przedawnienia karalności przestępstwa. 
Art. 195.  Kary  dyscyplinarne  wymierza  funkcjonariuszowi  przełożony  dyscyplinarny, 
z tym że właściwym do wymierzenia kar dyscyplinarnych, określonych w art. 193 ust. 1: 
1) 
pkt 7 – jest przełożony właściwy do mianowania na stopień służbowy posiadany przez 
funkcjonariusza; 
2) 
pkt 7,  w  przypadku  gdy  skutkiem  kary  obniżenia  stopnia  służbowego  jest  obniżenie 
stopnia w korpusie oficerów albo pozbawienie stopnia podporucznika i stopnia generała 
brygady, oraz pkt 8 – jest Szef ABW; 
3) 
pkt 6, 9 i 10 – jest Szef ABW. 
Art. 196.  1.  Przy wymiarze kary dyscyplinarnej oraz  w  przypadku  odstąpienia  od  jej 
wymierzenia uwzględnia się w szczególności: 
1) 
rodzaj i wagę czynu; 
2) 
okoliczności, w jakich czyn został popełniony; 
3) 
motywację obwinionego; 
4) 
stopień winy; 
5) 
zachowanie się obwinionego przed i po popełnieniu czynu; 
6) 
okres pozostawania obwinionego w służbie; 
7) 
opinię służbową obwinionego. 
2. Na zaostrzenie wymiaru kary dyscyplinarnej wpływa: 
1) 
popełnienie czynu pod wpływem alkoholu lub innego środka odurzającego; 
2) 
uprzednia karalność sądowa lub dyscyplinarna; 
3) 
popełnienie czynu z motywacji zasługującej na szczególne potępienie lub w obecności 
podwładnego, wspólnie z nim lub na jego szkodę. 
Art. 197.  1.  Jeżeli  przełożony  dyscyplinarny  uzna,  że  obwinionemu  należy  wymierzyć 
karę, do której wymierzenia nie jest uprawniony, akta postępowania dyscyplinarnego przesyła 
niezwłocznie  Szefowi  ABW  z  wnioskiem  o  wymierzenie  określonej  kary  dyscyplinarnej. 
Wniosek przełożonego dyscyplinarnego nie wiąże Szefa ABW. 
2. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 1, zostaną stwierdzone istotne uchybienia 
lub braki dowodowe w przeprowadzonym postępowaniu dyscyplinarnym, Szef ABW zwraca 
akta  w  drodze  postanowienia  przełożonemu  dyscyplinarnemu,  w  terminie  7  dni od dnia ich 
– 129 – 
otrzymania,  w  celu  usunięcia  uchybień  albo  uzupełnienia  braków,  określając  termin  ich 
usunięcia. 
3.  Postanowienie,  o  którym mowa  w  ust.  2, wskazuje,  w  jakim  kierunku  ma  nastąpić 
uzupełnienie postępowania dyscyplinarnego i jakie braki należy usunąć. 
Art. 198. 1.  Odwołanie od orzeczenia, o którym mowa w art. 192 ust. 1, składa się na 
piśmie  Szefowi  ABW,  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia,  za  pośrednictwem 
przełożonego dyscyplinarnego, który wydał orzeczenie. 
2.  Wniesienie  odwołania,  o  którym mowa  w  ust.  1,  w  terminie  określonym  w  ust.  1 
wstrzymuje wykonanie orzeczenia. 
3. Przełożony dyscyplinarny, który wydał orzeczenie, w terminie 7 dni od dnia złożenia 
odwołania, przesyła odwołanie wraz z aktami postępowania dyscyplinarnego Szefowi ABW. 
4. Orzeczenie, od którego nie wniesiono odwołania w terminie określonym w ust. 1, po 
upływie tego terminu staje się ostateczne i podlega wykonaniu. 
5.  Od  orzeczenia  wydanego  przez  Szefa  ABW  odwołanie  nie  przysługuje,  jednakże 
obwiniony,  w  terminie  7  dni  od  dnia  jego  doręczenia,  może  zwrócić  się  do  Szefa  ABW 
z wnioskiem  o  ponowne rozpatrzenie sprawy. Przepisy  art.  200  ust.  1 pkt  1 i  2 oraz ust.  2 
stosuje się odpowiednio. 
Art. 199.  1.  W  postępowaniu  odwoławczym  nie  przeprowadza  się  postępowania 
dowodowego co do istoty sprawy. 
2.  W  wyjątkowych  przypadkach,  przy  rozpatrywaniu  odwołania  Szef  ABW,  uznając 
potrzebę  uzupełnienia  materiałów  postępowania  dyscyplinarnego,  może  zlecić  ich 
uzupełnienie, nakazując przeprowadzenie określonych dowodów. 
Art. 200. 1. Szef ABW, po rozpoznaniu odwołania, wydaje orzeczenie o: 
1) 
utrzymaniu w mocy orzeczenia wydanego w pierwszej instancji albo 
2) 
zmianie orzeczenia wydanego  w  pierwszej instancji co do istoty,  z  tym  że  nie  może 
wymierzyć  obwinionemu  kary  surowszej  niż  wymierzona  w  zaskarżonym  orzeczeniu 
o ukaraniu, albo 
3) 
uchyleniu orzeczenia wydanego  w  pierwszej instancji  i  skierowaniu sprawy do 
ponownego  rozpoznania,  wskazując  uchybienia,  które  należy  usunąć,  i  dowody, które 
należy przeprowadzić, albo 
4) 
uchyleniu orzeczenia wydanego  w  pierwszej instancji  i  umorzeniu  postępowania 
dyscyplinarnego.