Rządowy projekt ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego

– 120 – 
czynności  wyjaśniających,  o  których mowa  w  pkt  1,  oraz  postępowania 
dyscyplinarnego. 
2. Czynności wyjaśniające, o których mowa w ust. 1 pkt 1, przeprowadza się w terminie 
do 30 dni od dnia ich podjęcia, najpóźniej przed upływem terminu, o którym mowa w art. 174 
ust. 1 pkt 4. 
3. Z przeprowadzonych czynności wyjaśniających sporządza się sprawozdanie. 
Art. 177. 1. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się z dniem wydania postanowienia 
o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego. 
2. Odpis postanowienia, o którym mowa w ust. 1, doręcza się niezwłocznie: 
1) 
funkcjonariuszowi, przeciwko któremu wszczęto postępowanie dyscyplinarne, zwanemu 
dalej „obwinionym”; 
2) 
 kierownikowi jednostki organizacyjnej ABW właściwej w sprawach kadrowych. 
3. Postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego zawiera: 
1) 
stopień,  imię,  nazwisko  i  stanowisko  służbowe  przełożonego  dyscyplinarnego 
wydającego postanowienie; 
2) 
datę i miejsce wydania postanowienia; 
3) 
stopień, imię, nazwisko i stanowisko służbowe obwinionego; 
4) 
wskazanie podstawy prawnej wszczęcia postępowania; 
5) 
określenie czynu; 
6) 
kwalifikację prawną czynu, jeżeli czyn stanowi wykroczenie lub przestępstwo; 
7) 
stopień, imię i nazwisko rzecznika dyscyplinarnego wyznaczonego do przeprowadzenia 
postępowania; 
8) 
uzasadnienie; 
9) 
informację  o  pouczeniu obwinionego  o  uprawnieniach  przysługujących  mu  w  toku 
postępowania dyscyplinarnego; 
10)  imienną  pieczęć  i  podpis  przełożonego  dyscyplinarnego  oraz  pieczęć  jednostki 
organizacyjnej ABW lub Szefa ABW. 
4.  Jeżeli  w  toku  postępowania  dyscyplinarnego  okaże  się,  że  obwinionemu  należy 
zarzucić  czyn  nieobjęty  postanowieniem  o  wszczęciu  postępowania dyscyplinarnego albo 
czyn w zmienionej w istotny sposób postaci, przełożony dyscyplinarny wydaje postanowienie 
o  zmianie postanowienia  o  wszczęciu  postępowania  dyscyplinarnego.  Przepisy  ust.  1 i  2 
stosuje się odpowiednio. 
– 121 – 
Art. 178.  1.  Czynności  wyjaśniające,  o  których mowa  w  art.  176  ust.  1 pkt  1, oraz 
postępowanie dyscyplinarne prowadzi rzecznik dyscyplinarny. 
2. Postępowanie dyscyplinarne oraz czynności wyjaśniające, o których mowa w art. 176 
ust.  1,  wobec  zastępcy  Szefa  ABW,  kierownika  oraz  zastępcy  kierownika jednostki 
organizacyjnej ABW, a także rzecznika dyscyplinarnego w okresie sprawowania przez niego 
tej funkcji, prowadzi rzecznik dyscyplinarny wyznaczony przez Szefa ABW. 
3. Wynikające z przepisów uprawnienia przełożonego dyscyplinarnego w postępowaniu 
dyscyplinarnym prowadzonym wobec osób, o których mowa w ust. 2, wykonuje Szef ABW. 
4. W  celu ujednolicenia praktyki orzeczniczej, w  ABW  działa  zespół  rzeczników 
dyscyplinarnych,  zwany  dalej  „zespołem”,  podległy  kierownikowi  jednostki  organizacyjnej 
ABW właściwej w sprawach kadrowych. 
Art. 179. 1. Do pełnienia funkcji rzecznika dyscyplinarnego powołuje Szef ABW. 
2.  Rzecznika  dyscyplinarnego  powołuje  się  za  jego  pisemną  zgodą.  Decyzję 
o powołaniu doręcza się rzecznikowi dyscyplinarnemu oraz włącza do jego akt osobowych. 
3. Rzecznikiem dyscyplinarnym może być funkcjonariusz w służbie stałej, który: 
1) 
posiada w dniu powołania co najmniej pięcioletni staż służby; 
2) 
posiada stopień oficerski; 
3) 
nie był karany sądownie i dyscyplinarnie; 
4) 
posiada co najmniej pozytywną opinię służbową; 
5) 
nie zajmuje stanowiska służbowego: zastępcy lub doradcy Szefa ABW, kierownika lub 
zastępcy kierownika jednostki organizacyjnej ABW. 
Art. 180.  Szef  ABW  odwołuje  z  pełnienia  funkcji  rzecznika  dyscyplinarnego 
w przypadku: 
1) 
zaistnienia okoliczności, które stanowią podstawę jego zwolnienia ze służby w ABW; 
2) 
niespełnienia jakiegokolwiek warunku, o którym mowa w art. 179 ust. 3; 
3) 
złożenia przez rzecznika dyscyplinarnego pisemnego wniosku o odwołanie z funkcji; 
4) 
oddelegowania do pełnienia służby poza ABW; 
5) 
zaistnienia  innych  okoliczności  uniemożliwiających  wykonywanie  funkcji  rzecznika 
dyscyplinarnego. 
Art. 181.  1. Rzecznika  dyscyplinarnego  wyłącza  się  od  prowadzenia  postępowania 
dyscyplinarnego, jeżeli: 
1) 
sprawa dotyczy go bezpośrednio; 
– 122 – 
2) 
jest  małżonkiem  obwinionego,  jego  obrońcy  lub  osoby  pokrzywdzonej  albo  pozostaje 
we wspólnym pożyciu z jedną z tych osób; 
3) 
jest krewnym lub powinowatym obwinionego lub osoby pokrzywdzonej w linii prostej, 
a w linii bocznej aż do stopnia między dziećmi rodzeństwa osób wymienionych w pkt 2, 
albo jest związany z jedną z tych osób węzłem przysposobienia, opieki lub kurateli; 
4) 
był świadkiem zdarzenia lub w tej sprawie został przesłuchany w charakterze świadka; 
5) 
między nim a obwinionym lub osobą pokrzywdzoną zachodzi stosunek osobisty mogący 
wywołać wątpliwości co do jego bezstronności; 
6) 
jest podwładnym obwinionego, jego obrońcy lub osoby pokrzywdzonej. 
2. Rzecznik dyscyplinarny bada z urzędu, czy nie zachodzą okoliczności uzasadniające 
jego wyłączenie od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym. 
3.  Rzecznik dyscyplinarny  o  zaistnieniu  okoliczności  wymienionych  w  ust.  1 
niezwłocznie  zawiadamia  pisemnie  przełożonego  dyscyplinarnego,  który  wszczął 
postępowanie dyscyplinarne. 
4.  Obwiniony  lub  osoba  pokrzywdzona  może  złożyć  przełożonemu  dyscyplinarnemu, 
który  wszczął  postępowanie  dyscyplinarne,  uzasadniony  wniosek  o  wyłączenie  rzecznika 
dyscyplinarnego. 
5.  Przełożony  dyscyplinarny  wydaje  postanowienie  o  wyłączeniu  lub  odmowie 
wyłączenia rzecznika dyscyplinarnego. 
6.  Odpis postanowienia  o  wyłączeniu  lub  odmowie  wyłączenia  rzecznika 
dyscyplinarnego doręcza się niezwłocznie: 
1) 
obwinionemu; 
2) 
osobie pokrzywdzonej; 
3) 
kierownikowi jednostki organizacyjnej ABW właściwej w sprawach kadrowych. 
7. Do czasu wydania przez przełożonego dyscyplinarnego postanowienia o wyłączeniu, 
rzecznik dyscyplinarny podejmuje wyłącznie czynności niecierpiące zwłoki. 
8.  Przepisy  ust.  1–7  stosuje  się  odpowiednio  w  przypadku  podjęcia  czynności 
wyjaśniających, o których mowa w art. 176 ust. 1 pkt 1. 
Art. 182.  1. Rzecznik dyscyplinarny zbiera dowody  i  podejmuje  czynności  niezbędne 
do wyjaśnienia sprawy, w szczególności: 
1) 
przesłuchuje osobę pokrzywdzoną, obwinionego, biegłych i świadków; 
2) 
występuje  do  przełożonego  dyscyplinarnego  z  wnioskiem  o  zlecenie przeprowadzenia 
odpowiednich badań i ekspertyz; 
– 123 – 
3) 
zasięga niezbędnych opinii. 
2. Z przesłuchania osoby pokrzywdzonej, obwinionego, świadków i biegłych sporządza 
się protokół. 
3.  Rzecznik dyscyplinarny przed  przesłuchaniem  osoby  pokrzywdzonej,  świadka 
i biegłego  uprzedza  ją  o  odpowiedzialności  karnej  za  składanie  fałszywych  zeznań.  Fakt 
uprzedzenia  o  odpowiedzialności  karnej  za  składanie  fałszywych  zeznań  odnotowuje  się 
w protokole przesłuchania. 
Art. 183.  1.  W  toku  postępowania  dyscyplinarnego  postanowienia  wydaje  rzecznik 
dyscyplinarny,  o  ile  ich  wydanie  nie  jest  zastrzeżone  dla  przełożonego  dyscyplinarnego. 
Przepis art. 177 ust. 3 stosuje się odpowiednio. 
2.  Na postanowienia wydane  w  toku  postępowania  dyscyplinarnego,  z  wyłączeniem 
postanowienia  o  wszczęciu  postępowania  dyscyplinarnego  oraz  postanowienia  o  zmianie 
postanowienia  o  wszczęciu  postępowania  dyscyplinarnego,  obwinionemu  i  jego  obrońcy 
przysługuje zażalenie. 
3.  Zażalenie,  o  którym mowa  w  ust.  2,  wnosi  się  do  przełożonego  dyscyplinarnego  za 
pośrednictwem  wydającego  postanowienie,  w  terminie  3  dni  od  dnia  doręczenia 
postanowienia, a jeżeli postanowienie wydał przełożony dyscyplinarny – do Szefa ABW. 
4. Jeżeli postanowienie wydał Szef ABW, zażalenie nie przysługuje, a obwiniony może 
złożyć  Szefowi  ABW  wniosek  o  ponowne rozpatrzenie sprawy. Przepis  ust.  5  stosuje  się 
odpowiednio. 
5. Przełożony dyscyplinarny po rozpatrzeniu zażalenia wydaje, w terminie 7 dni od dnia 
jego wniesienia, postanowienie o: 
1) 
utrzymaniu zaskarżonego postanowienia w mocy albo 
2) 
uchyleniu  zaskarżonego  postanowienia  i  jego zmianie lub zwrocie do ponownego 
rozpatrzenia – w całości lub w części. 
6.  Postanowienia wydane  w  toku  postępowania  dyscyplinarnego  niezwłocznie  doręcza 
się na piśmie obwinionemu i jego obrońcy, jeżeli został ustanowiony w sprawie. 
Art. 184. Obwiniony ma prawo do: 
1) 
odmowy składania wyjaśnień; 
2) 
zgłaszania wniosków dowodowych; 
3) 
ustanowienia obrońcy, którym może być funkcjonariusz, adwokat lub radca prawny; 
4) 
przeglądania akt postępowania dyscyplinarnego oraz sporządzania z nich notatek; 
– 124 – 
5) 
wnoszenia zażaleń na postanowienia, o ile ustawa tak stanowi. 
Art. 185. 1. Wnioski dowodowe zgłasza się na piśmie rzecznikowi dyscyplinarnemu, ze 
wskazaniem okoliczności, które mają być udowodnione. 
2.  Rzecznik  dyscyplinarny  nie  może  odmówić  przeprowadzenia  dowodów  mających 
istotne znaczenie dla wyjaśnienia sprawy. 
3. Rzecznik dyscyplinarny odmawia uwzględnienia wniosku dowodowego, jeżeli: 
1) 
przeprowadzenie dowodu jest sprzeczne z prawem; 
2) 
okoliczność,  która  ma  zostać  udowodniona,  jest  już  udowodniona  zgodnie 
z twierdzeniem wnioskodawcy; 
3) 
okoliczność, która ma zostać udowodniona, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy 
lub dowodu nie da się przeprowadzić; 
4) 
wniosek dowodowy  w  sposób  oczywisty  zmierza  do  przedłużenia  postępowania 
dyscyplinarnego. 
4. Oddalenie wniosku dowodowego następuje w drodze postanowienia. 
Art. 186.  1.  Obwiniony  może  pisemnie  ustanowić  obrońcę  na  każdym  etapie 
postępowania  dyscyplinarnego.  Obrońca  wyłącza  się  w  przypadkach,  o  których mowa 
w art. 181 ust. 1. 
2. Obrońcy przysługują: 
1) 
uprawnienia obwinionego; 
2) 
prawo do uczestniczenia w czynnościach przeprowadzanych z udziałem obwinionego. 
Art. 187. 1. Postępowanie dyscyplinarne powinno być ukończone w terminie 30 dni od 
dnia jego wszczęcia. 
2.  W  uzasadnionych  przypadkach  przełożony  dyscyplinarny  może,  w  drodze 
postanowienia, przedłużyć postępowanie dyscyplinarne na dalszy czas oznaczony, niezbędny 
do jego zakończenia, nieprzekraczający 3 miesięcy. 
Art. 188.  1.  Postępowanie  dyscyplinarne  zawiesza  się,  gdy  zachodzi  długotrwała 
przeszkoda uniemożliwiająca jego prowadzenie – na czas trwania przeszkody. 
2.  Postępowanie  dyscyplinarne  można  zawiesić,  gdy  czyn  stanowi  jednocześnie 
przestępstwo – do czasu prawomocnego zakończenia postępowania karnego, zwłaszcza gdy 
wymierzenie  funkcjonariuszowi  kary  dyscyplinarnej  zależy  od  wyników  postępowania 
karnego i czyn nie stanowi naruszenia dyscypliny służbowej.