Rządowy projekt ustawy o Agencji Wywiadu

– 30 – 
2. Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko służbowe w przypadku: 
1) 
orzeczenia  przez  komisję  lekarską  AW  trwałej  niezdolności  do  pełnienia  służby  na 
zajmowanym  stanowisku  służbowym,  jeżeli  nie  ma  możliwości  mianowania  go  na 
równorzędne stanowisko służbowe; 
2) 
nieprzydatności  na  zajmowanym  stanowisku  służbowym,  stwierdzonej  w  opinii 
służbowej w okresie służby przygotowawczej; 
3) 
niewywiązywania się z obowiązków służbowych, stwierdzonego w okresie służby stałej 
w  dwóch  kolejnych  opiniach  służbowych,  między  którymi  upłynęło  co  najmniej 
6 miesięcy; 
4) 
likwidacji zajmowanego stanowiska służbowego;  
5) 
z  innych przyczyn uzasadnionych potrzebami organizacyjnymi AW, gdy nie ma 
możliwości mianowania go na równorzędne stanowisko służbowe. 
3.  Funkcjonariusza  można  przenieść  na  niższe  stanowisko  służbowe  również  na  jego 
pisemny wniosek. 
Art. 46.  1.  Funkcjonariusza  zawiesza  się  w  czynnościach  służbowych,  na  czas  nie 
dłuższy  niż  3  miesiące,  w  przypadku  wszczęcia  przeciwko  niemu  postępowania  karnego 
w sprawie o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego. 
2. Funkcjonariusza można zawiesić w czynnościach służbowych, na czas nie dłuższy niż 
3 miesiące, w przypadku wszczęcia przeciwko niemu: 
1) 
postępowania  karnego  w  sprawie o  przestępstwo  nieumyślne  ścigane  z  oskarżenia 
publicznego, 
2) 
postępowania w sprawie o wykroczenie, 
3) 
 postępowania dyscyplinarnego 
– jeżeli jest to celowe z uwagi na dobro postępowania lub dobro służby. 
3.  W  szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia w  czynnościach 
służbowych  można  przedłużyć  na  dalszy  czas  określony,  nie  dłuższy  niż  do  dnia 
uprawomocnienia  się  orzeczenia  kończącego  postępowanie  karne  lub  postępowanie 
w sprawie o wykroczenie, a w pozostałych przypadkach na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy. 
4.  Zawieszenie w  czynnościach  służbowych  polega  na  odsunięciu  funkcjonariusza  od 
wykonywania obowiązków służbowych. 
– 31 – 
5. Funkcjonariusz zawieszony w czynnościach służbowych: 
1) 
niezwłocznie  zdaje  broń  i  legitymację  służbową  oraz  przedmioty  związane 
z wykonywanymi przez niego zadaniami  służbowymi, a  w  szczególności  akta 
i dokumenty prowadzonych przez niego spraw; 
2) 
informuje  kierownika jednostki organizacyjnej  AW,  w  której  pełni  służbę,  o  zamiarze 
opuszczenia miejsca zamieszkania na okres dłuższy niż 3 dni. 
Art. 47. 1. Funkcjonariusz może być poddany badaniu psychofizjologicznemu. 
2. Na badanie psychofizjologiczne kieruje funkcjonariusza Szef AW. 
Art. 48.  1.  Funkcjonariusz  może  być  skierowany  do  komisji  lekarskiej  podległej 
Szefowi AW, zwanej dalej „komisją lekarską AW”: 
1) 
z urzędu lub na jego wniosek − w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności 
fizycznej i psychicznej do służby  w AW, jak również związku poszczególnych chorób 
ze służbą; 
2) 
z  urzędu  −  w  celu  sprawdzenia  prawidłowości  orzekania  o  czasowej  niezdolności  do 
służby  w AW  z  powodu  choroby  lub  prawidłowości  wykorzystania  zwolnienia 
lekarskiego. 
2.  Funkcjonariusz  obowiązany  jest  poddać  się  badaniom  zleconym  przez  komisję 
lekarską  AW,  w  tym  również  badaniom  specjalistycznym  lub  psychologicznym,  a  gdy 
zachodzi potrzeba − obserwacji w podmiocie leczniczym. 
Art. 49. 1. Komisje lekarskie AW są właściwe w sprawach: 
1) 
orzekania o  zdolności  fizycznej  i  psychicznej  do  służby  w  AW kandydata albo 
funkcjonariusza; 
2) 
ustalenia stopnia uszczerbku na zdrowiu funkcjonariusza  lub funkcjonariusza 
zwolnionego ze służby w AW, doznanego wskutek wypadku pozostającego w związku 
z pełnieniem  służby  w AW  lub choroby pozostającej  w  związku  ze  szczególnymi 
warunkami lub właściwościami służby; 
3) 
ustalenia  związku  śmierci  funkcjonariusza  z  wypadkiem  lub  chorobą  pozostającą 
w związku ze szczególnymi warunkami lub właściwościami służby w AW; 
4) 
ustalenia  związku  śmierci  ze  służbą  funkcjonariusza  lub  funkcjonariusza zwolnionego 
ze służby w AW;  
5) 
uznania funkcjonariusza lub funkcjonariusza zwolnionego ze służby w AW za inwalidę 
albo za niezdolnego do samodzielnej egzystencji; 
– 32 – 
6) 
kontroli prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby w AW z powodu 
choroby lub prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego; 
7) 
orzekania o  potrzebie udzielenia funkcjonariuszowi urlopu zdrowotnego, o którym 
mowa w  art.  97,  lub  czasowego  zwolnienia  od  wykonywania  niektórych  obowiązków 
służbowych; 
8) 
składania wniosku o udzielenie urlopu zdrowotnego; 
9) 
orzekania w sprawach określonych w art. 20 ust. 4 pkt 1. 
2. W  przypadku  orzeczenia  niezdolności  do  służby  komisja  lekarska  AW  orzeka 
również  o  kategorii  niezdolności  do  służby  w  rozumieniu przepisów o  zaopatrzeniu 
emerytalnym  funkcjonariuszy  Policji,  Agencji  Bezpieczeństwa  Wewnętrznego,  Agencji 
Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego 
Biura  Antykorupcyjnego,  Straży  Granicznej,  Biura  Ochrony  Rządu,  Państwowej  Straży 
Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin. 
3.  Kontrola  prawidłowości  orzekania  o  czasowej  niezdolności  do  służby  z  powodu 
choroby polega na ustaleniu zakresu zwolnienia od zajęć służbowych z powodu przebywania 
na zwolnieniu lekarskim. 
4.  W  przypadku  ustalenia  wcześniejszej  daty  ustania  przyczyny  będącej  podstawą 
zwolnienia od zajęć służbowych niż orzeczona w zaświadczeniu lekarskim, zaświadczenie to 
traci  ważność  za  okres  od  tej  daty,  jednak  nie  wcześniej  niż  od  dnia  badania  lekarskiego 
przeprowadzonego przez komisję lekarską AW. 
5.  W  przypadku  gdy  funkcjonariusz  nie  poddaje  się  badaniom  lekarskim  lub  nie 
dostarcza wyników badań lekarskich mimo wezwania komisji lekarskiej AW, zaświadczenie 
lekarskie traci ważność od dnia następującego po terminie wskazanym w wezwaniu. 
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 i 5, komisja lekarska AW orzeka o zdolności 
funkcjonariusza do służby i informuje o tym lekarza wystawiającego zaświadczenie lekarskie. 
7.  Kontrola  prawidłowości  wykorzystania  zwolnienia lekarskiego polega na ustaleniu, 
czy funkcjonariusz w  okresie  orzeczonego  zwolnienia  od  zajęć  służbowych,  w  tym 
w przypadku konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub innym chorym 
członkiem  rodziny  lub  zwolnienia  w  wyniku decyzji  wydanej  przez  właściwy  organ  albo 
uprawniony podmiot na podstawie przepisów o  zapobieganiu  oraz  zwalczaniu  zakażeń 
i chorób zakaźnych u ludzi, nie wykonuje pracy zarobkowej lub nie wykorzystuje zwolnienia 
lekarskiego w sposób niezgodny z jego celem. 
– 33 – 
8.  W  przypadku  stwierdzenia  nieprawidłowości  wykorzystania  zwolnienia  lekarskiego, 
komisja lekarska AW niezwłocznie zawiadamia przełożonego funkcjonariusza o dokonanym 
ustaleniu. 
Art. 50. 1. Komisje lekarskie AW orzekają w dwóch instancjach: 
1) 
w pierwszej instancji − Regionalna Komisja Lekarska; 
2) 
w drugiej instancji − Centralna Komisja Lekarska. 
2. Regionalna Komisja Lekarska jest właściwa w zakresie badań lekarskich i wydawania 
orzeczeń w sprawach, o których mowa w art. 49 ust. 1. 
3.  W  celu realizacji zadań,  o  których mowa w  ust.  2, Regionalna Komisja Lekarska 
współpracuje w niezbędnym zakresie z instytucjami ochrony zdrowia. 
4. Centralna Komisja Lekarska: 
1) 
rozpatruje odwołania od orzeczeń Regionalnej Komisji Lekarskiej; 
2) 
sprawuje merytoryczny nadzór nad orzecznictwem Regionalnej Komisji Lekarskiej; 
3) 
wydaje orzeczenia w  trybie nadzoru w  przypadku uchylenia orzeczenia Regionalnej 
Komisji Lekarskiej; 
4) 
prowadzi konsultacje w  zakresie orzecznictwa lekarskiego oraz rozstrzyga kwestie 
sporne lub nasuwające szczególne wątpliwości; 
5) 
opracowuje  wytyczne  orzecznicze  dla  organów  kierujących  oraz  Regionalnej  Komisji 
Lekarskiej; 
6) 
współpracuje  z  instytucjami naukowo-lekarskimi w  celu podnoszenia poziomu 
orzecznictwa lekarskiego. 
5.  Osobie  skierowanej  przysługuje  odwołanie  do  Centralnej  Komisji  Lekarskiej  od 
orzeczenia Regionalnej Komisji Lekarskiej. 
6. Odwołanie wnosi się na piśmie, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia, za 
pośrednictwem Regionalnej Komisji Lekarskiej. 
7. Przedmiotem odwołania może być orzeczenie w całości lub w części i nie wymaga 
szczegółowego uzasadnienia. 
8. Centralna Komisja Lekarska sprawuje nadzór merytoryczny nad orzeczeniami 
wydawanymi przez Regionalną Komisję Lekarską. Centralna Komisja Lekarska może uchylić 
orzeczenie Regionalnej  Komisji  Lekarskiej  zawierające  błędy  orzecznicze  lub  orzeczenie 
sprzeczne z prawem. 
9. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia: 
1) 
tryb postępowania komisji lekarskich AW w sprawach, o których mowa w art. 49 ust. 1, 
– 34 – 
2) 
tryb kierowania do komisji lekarskich AW oraz podmioty właściwe w tych sprawach, 
3) 
szczegółowy  sposób  orzekania  w  sprawach, o  których mowa w  art. 49 ust.  1, w  tym 
niezbędną  dokumentację  medyczną  i  inne  dokumenty  mogące  stanowić  podstawę 
orzeczenia, 
4) 
wzory orzeczeń komisji lekarskich AW w sprawach, o których mowa w art. 49 ust. 1, 
5) 
okres, w którym wystąpienie udokumentowanych objawów chorobowych upoważnia do 
rozpoznania choroby powstałej  w  związku  ze  szczególnymi  warunkami  służby  w AW 
pomimo wcześniejszego zakończenia służby w narażeniu zawodowym, 
6) 
wykaz  chorób  lub  ułomności  uwzględnianych  przy  orzekaniu  o  zdolności  do  służby 
w AW, w  tym dla kandydatów i  funkcjonariuszy  pełniących  służbę  wymagającą 
szczególnych predyspozycji zdrowotnych, 
7) 
kategorie zdrowia i kategorie zdolności do służby kandydata i funkcjonariusza 
–  uwzględniając  potrzebę  zapewnienia  sprawności  postępowania  oraz  przejrzystości 
stosowanych  kryteriów  oceny  stanu  zdrowia  funkcjonariuszy,  jak  również  jednolitości 
sposobu orzekania o stanie zdrowia funkcjonariusza. 
10. Szef AW, w  drodze  zarządzenia,  powołuje  komisje  lekarskie  AW  oraz  ustala  ich 
skład osobowy i siedziby. 
Art. 51. 1. Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w AW w przypadku: 
1) 
orzeczenia trwałej niezdolności do służby w AW przez komisję lekarską AW; 
2) 
nieprzydatności  do  służby  w  AW, stwierdzonej w  opinii  służbowej  w  okresie  służby 
przygotowawczej; 
3) 
ostatecznego  cofnięcia  lub  odmowy  wydania  poświadczenia  bezpieczeństwa 
uprawniającego do dostępu do informacji niejawnych o klauzuli „ściśle tajne”, zgodnie 
z przepisami o ochronie informacji niejawnych; 
4) 
wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby w AW; 
5) 
skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia 
publicznego; 
6) 
zrzeczenia się obywatelstwa polskiego; 
7) 
pisemnego zgłoszenia przez niego wystąpienia ze służby; 
8) 
niewyrażenia  przez  niego  pisemnej  zgody  na  mianowanie  na  stanowisko  służbowe, 
o którym mowa w art. 40 ust. 6; 
9) 
niepodjęcia  służby  w  terminie 30  dni od dnia zapoznania go z  rozkazem personalnym 
o przywróceniu do służby.