Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o usługach płatniczych oraz niektórych innych ustaw

– 40 –
w drodze decyzji, wydanej na wniosek akcjonariusza, udziałowca lub jednostki
dominującej krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, uchylić zakazy, o których
mowa w ust. 3 lub 4. Do wniosku wnioskodawca dołącza informacje, o których mowa
w art. 132d ust. 1.
Art. 132f. 1. Jeżeli jest to uzasadnione potrzebą ostrożnego i stabilnego
zarządzania krajową instytucją pieniądza elektronicznego, z uwagi na ocenę sytuacji
finansowej podmiotu, który uzyskał bezpośrednio lub pośrednio prawo wykonywania
głosu w jej organie stanowiącym na poziomach określonych w art. 132c ust. 1 albo,
wskutek nabycia lub objęcia akcji lub udziałów, stał się bezpośrednio lub pośrednio
jednostką dominującą krajowej instytucji pieniądza elektronicznego, lub z uwagi na
możliwy wpływ tego podmiotu na tę instytucję, a w szczególności w przypadku
stwierdzenia, że podmiot ten nie dochowuje podjętych zobowiązań, o których mowa
w art. 132d ust. 1 pkt 9, KNF może, w drodze decyzji, zakazać wykonywania prawa
głosu z akcji lub udziałów krajowej instytucji pieniądza elektronicznego posiadanych
przez ten podmiot lub wykonywania uprawnień jednostki dominującej przysługujących
temu podmiotowi. Przy dokonywaniu oceny przesłanki wydania tego zakazu art. 132e
ust. 2 i przepisy art. 25h ust. 2 ustawy – Prawo bankowe stosuje się odpowiednio.
2. Uchwała organu stanowiącego krajowej instytucji pieniądza elektronicznego jest
nieważna, jeżeli przy jej podejmowaniu wykonano prawo głosu z akcji lub udziałów,
w stosunku do których KNF wydał decyzję, o której mowa w ust. 1, chyba że uchwała
spełnia wymogi kworum oraz większości głosów oddanych bez uwzględnienia głosów
nieważnych. Prawo wytoczenia powództwa o stwierdzenie nieważności uchwały
przysługuje również KNF. Przepisy art. 425 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks
spółek handlowych stosuje się odpowiednio.
3. Jeżeli KNF wydał na podstawie ust. 1 decyzję w przedmiocie zakazu
wykonywania uprawnień jednostki dominującej krajowej instytucji pieniądza
elektronicznego, przepisy art. 132e ust. 4 i 6 stosuje się odpowiednio.
4. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, KNF może, w drodze
decyzji, nakazać zbycie akcji lub udziałów w wyznaczonym terminie.
5. Jeżeli akcje lub udziały nie zostaną zbyte w terminie, o którym mowa w ust. 4,
KNF może nałożyć na akcjonariusza lub udziałowca krajowej instytucji pieniądza
elektronicznego karę pieniężną do wysokości 1 000 000 zł lub cofnąć zezwolenie,
– 41 –
o którym mowa w art. 132a ust. 1. Do nakładania kar przepisy art. 105 ust. 2, 4 i 5 oraz
art. 116 stosuje się odpowiednio.
6. Na wniosek akcjonariusza, udziałowca lub jednostki dominującej krajowej
instytucji pieniądza elektronicznego KNF uchyla decyzję wydaną na podstawie ust. 1,
jeżeli ustały okoliczności uzasadniające wydanie tej decyzji.
7. Przepisy ust. 1–6 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy dwa lub więcej
podmiotów działa w porozumieniu, którego przedmiotem jest wykonywanie prawa
głosu z akcji lub udziałów na poziomach określonych w art. 132c ust. 1 lub
wykonywanie uprawnień jednostki dominującej.
Art. 132g. 1. Jeżeli działalność hybrydowej instytucji pieniądza elektronicznego
w zakresie niepolegającym na wydawaniu pieniądza elektronicznego lub świadczeniu
usług płatniczych narusza lub może naruszać stabilność finansową tej instytucji lub
mogłaby ograniczać możliwość sprawowania nadzoru, KNF może, w drodze decyzji,
nakazać hybrydowej instytucji pieniądza elektronicznego prawne i organizacyjne
wyodrębnienie działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego
i świadczenia usług płatniczych przez utworzenie nowego podmiotu, który będzie
prowadził tę działalność.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, KNF:
1)
określa termin utworzenia nowego podmiotu, który będzie prowadził działalność
w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego i świadczenia usług płatniczych,
nie krótszy niż 3 miesiące;
2)
może określić warunki dotyczące sposobu wyodrębnienia działalności w zakresie
wydawania pieniądza elektronicznego i świadczenia usług płatniczych.
3. Do podmiotu utworzonego w wykonaniu decyzji, o której mowa w ust. 1,
i hybrydowej instytucji pieniądza elektronicznego przepisy art. 68 ust. 3–5 stosuje się
odpowiednio.
4. Zezwolenie, o którym mowa w art. 132a ust. 1, wydane hybrydowej instytucji
pieniądza elektronicznego przechodzi na podmiot utworzony w wykonaniu decyzji,
o której mowa w ust. 1, po upływie miesiąca od dnia otrzymania przez KNF
zawiadomienia o wpisie podmiotu utworzonego w wykonaniu decyzji, o której mowa
w ust. 1, do rejestru przedsiębiorców albo uzupełnienia tego zawiadomienia, chyba że
w tym terminie KNF zgłosi sprzeciw co do przejścia tego zezwolenia.
5. KNF, w drodze decyzji:
– 42 –
1)
zgłasza sprzeciw, o którym mowa w ust. 4, jeżeli zachodzą przesłanki, które
uzasadniałyby odmowę wydania zezwolenia, o którym mowa w art. 132a ust. 1,
podmiotowi utworzonemu w wykonaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, określone
w art. 65;
2)
może zgłosić sprzeciw, o którym mowa w ust. 4, jeżeli nie zostały spełnione
warunki określone w ust. 2 pkt 2.
6. Z dniem przejścia zezwolenia, o którym mowa w art. 132a ust. 1, podmiot
utworzony w wykonaniu decyzji, o której mowa w ust. 1, wstępuje w prawa i obowiązki
hybrydowej instytucji pieniądza elektronicznego w zakresie działalności objętej tym
zezwoleniem.
7. Zezwolenie, o którym mowa w art. 132a ust. 1, wydane hybrydowej instytucji
pieniądza elektronicznego wygasa:
1)
w przypadku niewykonania decyzji, o której mowa w ust. 1 – z upływem terminu,
o którym mowa w ust. 2 pkt 1;
2)
z upływem 3 miesięcy od dnia, w którym decyzja w sprawie sprzeciwu, o którym
mowa w ust. 4, stała się ostateczna.
8. Przepisy art. 68 ust. 10 i 11 stosuje się odpowiednio.
Art. 132h. W przypadku połączenia lub podziału instytucji pieniądza
elektronicznego albo nabycia jej przedsiębiorstwa, zezwolenie, o którym mowa
w art. 132a ust. 1, nie przechodzi na podmiot przejmujący lub nowo utworzony
powstały w wyniku połączenia lub podziału ani na nabywcę, z zastrzeżeniem art. 132g
ust. 4.
Art. 132i. Informacje o instytucji pieniądza elektronicznego oraz o wykonywanej
przez nią działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego lub
świadczonych przez nią usługach płatniczych, w tym informacje reklamowe,
publikowane przez instytucję pieniądza elektronicznego, na zlecenie instytucji pieniądza
elektronicznego lub na rzecz instytucji pieniądza elektronicznego, powinny być
przedstawiane w sposób rzetelny i zrozumiały.
Art. 132j. 1. Instytucja pieniądza elektronicznego oprócz działalności w zakresie
wydawania pieniądza elektronicznego i świadczenia usług płatniczych może:
1)
świadczyć usługi dodatkowe ściśle powiązane z wydawaniem pieniądza
elektronicznego i świadczeniem usług płatniczych, takie jak:
a)
usługi wymiany walut,
– 43 –
b)
usługi bezpiecznego przechowywania środków pieniężnych przekazanych
w celu wykonania transakcji płatniczej,
c)
usługi przechowywania i przetwarzania danych;
2)
prowadzić systemy płatności;
3)
prowadzić inną działalność gospodarczą.
2. Świadczenie przez instytucję pieniądza elektronicznego usługi przeliczenia
waluty w ramach wydania pieniądza elektronicznego lub wykonania transakcji
płatniczej nie stanowi działalności kantorowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca
2002 r. – Prawo dewizowe.
3. W związku z wykonywaniem usług płatniczych instytucja pieniądza
elektronicznego może udzielać kredytu płatniczego, o którym mowa w art. 74 ust. 3,
wyłącznie w celu świadczenia usług płatniczych, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 3–5
i 7, oraz pod warunkiem że kredyt ten nie jest udzielany:
1)
na okres dłuższy niż 12 miesięcy;
2)
ze środków pieniężnych otrzymanych lub przechowywanych w celu wykonania
transakcji płatniczej.
Art. 132k. Jeżeli instytucja pieniądza elektronicznego świadczy usługi płatnicze,
których przedmiotem jest wydany przez tę instytucję pieniądz elektroniczny, usługi te,
dla celów obliczania funduszy własnych i określenia wpłat na pokrycie kosztów
nadzoru, uznaje się za działalność w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego.
Art. 132l. Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego jest obowiązana
przechowywać dokumenty związane z działalnością w zakresie wydawania pieniądza
elektronicznego lub ze świadczeniem usług płatniczych przez okres co najmniej 5 lat od
dnia ich wytworzenia lub otrzymania.
Art. 132m. 1. Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego jest obowiązana
posiadać w każdym czasie fundusze własne dostosowane do rozmiaru działalności
prowadzonej w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego i usług płatniczych oraz
do rodzaju usług płatniczych, jakie może świadczyć na podstawie posiadanego
zezwolenia; przepisy art. 76 ust. 2 i 3 oraz art. 77 ust. 1 stosuje się odpowiednio.
2. Wysokość funduszy własnych krajowej instytucji pieniądza elektronicznego nie
może być niższa odpowiednio od wyższej z wartości:
1)
minimalnej wysokości kapitału założycielskiego;
2)
minimalnej wysokości funduszy własnych stanowiących sumę:
– 44 –
a)
kwoty funduszy własnych przeznaczonych na działalność w zakresie
wydawania pieniądza elektronicznego,
b)
kwoty funduszy własnych przeznaczonych na działalność w zakresie usług
płatniczych niezwiązanych z wydawaniem pieniądza elektronicznego
obliczonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 7.
3. W przypadku gdy krajowa instytucja pieniądza elektronicznego udziela kredytu
płatniczego, o którym mowa w art. 74 ust. 3, wymóg określony w ust. 2 zwiększa się
o 5% całkowitej wartości kredytów udzielonych w ciągu ostatniego roku obrotowego.
4. Kwota funduszy własnych krajowej instytucji pieniądza elektronicznego,
o której mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, nie może być niższa od 2% średniej wartości
pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu.
5. W przypadku gdy krajowa instytucja pieniądza elektronicznego prowadzi
działalność w zakresie usług płatniczych niezwiązanych z wydawaniem pieniądza
elektronicznego albo działalność, o której mowa w art. 132j ust. 1 pkt 1–3 i ust. 3,
a wartość pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu nie jest znana
z wyprzedzeniem, KNF wyraża zgodę na obliczenie kwoty funduszy własnych krajowej
instytucji pieniądza elektronicznego, o której mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, na podstawie
reprezentatywnej części zobowiązań finansowych, jeżeli uzna, że taką reprezentatywną
część zobowiązań finansowych można oszacować na podstawie dotychczasowych
danych.
6. W przypadku krajowych instytucji pieniądza elektronicznego rozpoczynających
działalność w okresie pierwszych 6 miesięcy jej prowadzenia kwotę funduszy własnych,
o której mowa w ust. 2 pkt 2 lit. a, oblicza się na podstawie wartości pieniądza
elektronicznego pozostającego w obiegu określonej w programie działalności i planie
finansowym, zgodnie z art. 132a ust. 3, oraz wynikającej z wydania pieniądza
elektronicznego.
7. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu opinii KNF,
określi, w drodze rozporządzenia, metodę obliczania kwoty, o której mowa w ust. 2
pkt 2 lit. b, uwzględniając, aby nie przekraczała ona 4% z jednej dwunastej całkowitej
wartości transakcji płatniczych wykonanych w ciągu ostatniego roku przez krajową
instytucję pieniądza elektronicznego, oraz biorąc pod uwagę rodzaj usług płatniczych,
jakie może ona świadczyć na podstawie posiadanego zezwolenia.