Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o usługach płatniczych oraz niektórych innych ustaw

– 45 –
8. KNF może, w drodze decyzji, na podstawie analizy ryzyka strat oraz oceny
procesów zarządzania ryzykiem i mechanizmów kontroli wewnętrznej krajowej
instytucji pieniądza elektronicznego:
1)
zażądać od krajowej instytucji pieniądza elektronicznego zwiększenia wysokości
funduszy własnych, jednak do wysokości nie wyższej niż 120% kwoty, która
stanowiłaby sumę kwot obliczonych zgodnie z ust. 4–6 i zgodnie z przepisami
wydanymi na podstawie ust. 7;
2)
zezwolić krajowej instytucji pieniądza elektronicznego na zmniejszenie wysokości
funduszy własnych, jednak do wysokości nie niższej niż 80% kwoty, która
stanowiłaby sumę kwot obliczonych zgodnie z ust. 4–6 i zgodnie z przepisami
wydanymi na podstawie ust. 7.
Art. 132n. 1. Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego jest obowiązana do
ochrony środków pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny
z zastosowaniem następujących zasad:
1)
środki pieniężne otrzymane w zamian za wydany pieniądz elektroniczny nie są
w żadnym momencie podczas przechowywania łączone ze środkami pieniężnymi
posiadanymi przez krajową instytucję pieniądza elektronicznego z innego tytułu;
2)
środki pieniężne otrzymane w zamian za wydany pieniądz elektroniczny są:
a)
składane na wyodrębnionym do tego celu rachunku bankowym w banku
krajowym, instytucji kredytowej lub oddziale banku zagranicznego lub
b)
inwestowane w bezpieczne, płynne aktywa o niskim ryzyku, deponowane na
wyodrębnionym do tego celu rachunku.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli środki są objęte ochroną w sposób
określony w art. 78 ust. 2; przepisy art. 78 ust. 3–8 stosuje się odpowiednio, z tym że
umowa, o której mowa w art. 78 ust. 2, obejmuje zwrot wpłat wniesionych przez stronę
umowy o wydanie pieniądza elektronicznego na poczet wydania pieniądza
elektronicznego w przypadku jego niewydania w wysokości odpowiadającej wartości
wniesionej wpłaty, do wysokości niewydanego pieniądza elektronicznego.
3. Środki pieniężne otrzymane w zamian za wydany pieniądz elektroniczny przy
użyciu instrumentu płatniczego podlegają ochronie od momentu, w którym zostaną
postawione do dyspozycji instytucji pieniądza elektronicznego, nie później jednak niż
w terminie 5 dni roboczych od dnia, w którym pieniądz elektroniczny został wydany.
– 46 –
4. Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego niezwłocznie informuje KNF
o wszelkich istotnych zmianach w sposobie ochrony środków pieniężnych otrzymanych
w zamian za wydany pieniądz elektroniczny.
Art. 132o. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych, po zasięgnięciu
opinii KNF, określi, w drodze rozporządzenia, kategorie aktywów, o których mowa
w art. 132n ust. 1 pkt 2 lit. b, oraz maksymalną część środków pieniężnych, jaka może
być inwestowana w poszczególne kategorie aktywów, mając na względzie należyte
zabezpieczenie środków pieniężnych posiadaczy pieniądza elektronicznego, w tym
ograniczenie ryzyka inwestycyjnego związanego z tymi aktywami.
Art. 132p. 1. W razie wszczęcia postępowania egzekucyjnego przeciwko krajowej
instytucji pieniądza elektronicznego środki pieniężne znajdujące się na rachunkach
płatniczych użytkowników oraz rachunkach, o których mowa w art. 132n ust. 1, są
wolne od zajęcia na podstawie sądowego lub administracyjnego tytułu wykonawczego.
2. W razie ogłoszenia upadłości krajowej instytucji pieniądza elektronicznego
środki pieniężne znajdujące się na rachunkach płatniczych użytkowników i rachunkach,
o których mowa w art. 132n ust. 1, podlegają wyłączeniu z masy upadłości.
3. Wyłączenie, o którym mowa w ust. 1, nie obejmuje roszczeń o zwrot środków
wpłaconych na wydanie pieniądza elektronicznego.
Art. 132q. Jeżeli krajowa instytucja pieniądza elektronicznego prowadzi
działalność w zakresie usług płatniczych, jest obowiązana do ochrony środków
pieniężnych otrzymanych od użytkowników bezpośrednio lub za pośrednictwem innego
dostawcy na poczet wykonania transakcji płatniczych na zasadach określonych dla
krajowych instytucji płatniczych. Przepisy art. 78 i art. 80 oraz przepisy wydane na
podstawie art. 79 stosuje się odpowiednio.
Art. 132r. Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego przekazuje KNF roczne
sprawozdania finansowe i roczne skonsolidowane sprawozdania finansowe na zasadach
określonych w art. 81, a także kwartalne i dodatkowe roczne sprawozdania finansowe
i statystyczne obejmujące dane określone w art. 83 ust. 1 pkt 1–4 oraz informacje
o rodzaju i zakresie działalności, o której mowa w art. 132j ust. 1 pkt 1–3. Przepisy
art. 82 i art. 83 ust. 2 oraz przepisy wydane na podstawie art. 83 ust. 3 stosuje się
odpowiednio.
Art. 132s. 1. Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego może świadczyć usługi
płatnicze za pośrednictwem agentów.
– 47 –
2. Przepisy art. 84 ust. 2, art. 85 i art. 90 stosuje się odpowiednio.
Art. 132t. Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego może dokonywać wykupu
lub prowadzić dystrybucję pieniądza elektronicznego za pośrednictwem agentów lub
innych przedsiębiorców.
Art. 132u. Krajowe instytucje pieniądza elektronicznego zapewniają, aby oddziały,
przez które prowadzą działalność, oraz agenci, za pośrednictwem których świadczą
usługi płatnicze, dokonują wykupu lub prowadzą dystrybucję pieniądza elektronicznego,
informowali w sposób rzetelny posiadaczy pieniądza elektronicznego i użytkowników
o tym fakcie.
Art. 132v. 1. Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego może, na podstawie
umowy zawartej w formie pisemnej z innym przedsiębiorcą, powierzyć temu
przedsiębiorcy wykonywanie określonych czynności operacyjnych związanych
z prowadzoną działalnością objętą zezwoleniem, o którym mowa w art. 132a ust. 1.
Przepisy art. 86 ust. 2–6 i art. 87 ust. 1 stosuje się odpowiednio.
2. KNF, w drodze decyzji, nakazuje krajowej instytucji pieniądza elektronicznego
doprowadzenie w wyznaczonym terminie do zmiany lub rozwiązania umowy, o której
mowa w ust. 1, jeżeli:
1)
wykonanie umowy zagraża ostrożnemu i stabilnemu zarządzaniu instytucją
pieniądza elektronicznego;
2)
przedsiębiorca będący stroną umowy utracił wymagane uprawnienia niezbędne do
wykonywania tej umowy.
3. Od decyzji KNF, o której mowa w ust. 2, krajowa instytucja pieniądza
elektronicznego może wnieść skargę do sądu administracyjnego w terminie 14 dni od
dnia doręczenia decyzji; przepisu art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. –
Kodeks postępowania administracyjnego nie stosuje się. Wniesienie skargi nie
wstrzymuje wykonania decyzji.
4. KNF może zastosować środki określone w art. 132za ust. 1 i 2, w przypadku gdy
w wyznaczonym terminie krajowa instytucja pieniądza elektronicznego nie doprowadzi
do zmiany lub rozwiązania umowy, o której mowa w ust. 1.
Art. 132w. Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego w zakresie świadczenia
usług płatniczych i działalności w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego ponosi
odpowiedzialność wobec użytkowników i posiadaczy pieniądza elektronicznego za
działania jej agentów i innych przedsiębiorców, za pośrednictwem których świadczy
– 48 –
usługi płatnicze, dokonuje wykupu lub prowadzi dystrybucję pieniądza elektronicznego,
oraz podmiotów wykonujących czynności operacyjne na podstawie umowy, o której
mowa w art. 132v ust. 1, jak za swoje własne działania. Przepisy art. 88 ust. 2 i 3 stosuje
się odpowiednio.
Art. 132x. 1. Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego może, na terytorium
innego państwa członkowskiego, prowadzić działalność w zakresie wydawania
pieniądza elektronicznego przez oddział lub w ramach działalności transgranicznej oraz
wykonywać usługi płatnicze, wynikające z zezwolenia, o którym mowa w art. 132a
ust. 1, za pośrednictwem agenta, przez oddział, lub w ramach działalności
transgranicznej.
2. Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego zawiadamia KNF o zamiarze
prowadzenia działalności transgranicznej albo, w formie pisemnej, o zamiarze
wydawania pieniądza elektronicznego na terytorium innego państwa członkowskiego
przez oddział lub świadczenia usług płatniczych na terytorium innego państwa
członkowskiego przez oddział lub za pośrednictwem agenta, składając jednocześnie
wniosek o dokonanie wpisu oddziału lub agenta do rejestru. Przepisy art. 92 ust. 2–5
oraz art. 93–95 stosuje się odpowiednio.
3. Krajowa instytucja pieniądza elektronicznego zawiadamia KNF o zamiarze
dokonywania wykupu lub prowadzenia dystrybucji pieniądza elektronicznego na
terytorium innego państwa członkowskiego za pośrednictwem agenta lub innego
przedsiębiorcy. Przepisy art. 92 ust. 3–5 i art. 94 stosuje się odpowiednio.
4. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 3, zawiera:
1)
nazwę państwa członkowskiego, na terytorium którego krajowa instytucja
pieniądza elektronicznego zamierza dokonywać wykupu lub prowadzić
dystrybucję pieniądza elektronicznego za pośrednictwem agenta lub innego
przedsiębiorcy;
2)
nazwę (firmę) i siedzibę oraz adres krajowej instytucji pieniądza elektronicznego;
3)
imię i nazwisko albo nazwę (firmę) agenta lub innego przedsiębiorcy oraz siedzibę
i adres albo miejsce zamieszkania i adres oraz adres głównego miejsca
wykonywania działalności;
4)
opis mechanizmów kontroli wewnętrznej związanych z przeciwdziałaniem praniu
pieniędzy i finansowaniu terroryzmu;
– 49 –
5)
imiona i nazwiska osób odpowiedzialnych za zarządzanie działalnością agenta lub
innego przedsiębiorcy;
6)
wskazanie czynności, które krajowa instytucja pieniądza elektronicznego zamierza
wykonywać na terytorium państwa członkowskiego, o którym mowa w pkt 1, za
pośrednictwem agenta lub innego przedsiębiorcy.
Art. 132y. Unijna instytucja pieniądza elektronicznego może wykonywać na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność w zakresie wydawania pieniądza
elektronicznego przez oddział lub w ramach działalności transgranicznej, lub świadczyć
usługi płatnicze przez oddział, w ramach działalności transgranicznej lub za
pośrednictwem agenta, w zakresie wynikającym z zezwolenia wydanego przez właściwe
organy nadzorcze. Przepisy art. 97 i art. 98 stosuje się odpowiednio.
Art. 132z. 1. Działalność w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego
i świadczenia usług płatniczych prowadzona przez krajowe instytucje pieniądza
elektronicznego, w tym przez ich agentów i innych przedsiębiorców, za pośrednictwem
których krajowa instytucja pieniądza elektronicznego świadczy usługi płatnicze,
dokonuje wykupu lub prowadzi dystrybucję pieniądza elektronicznego, oraz podmioty
wykonujące niektóre czynności operacyjne na podstawie umowy, o której mowa
w art. 132v ust. 1, podlega nadzorowi sprawowanemu przez KNF, w zakresie i na
zasadach określonych w niniejszej ustawie oraz w ustawie o nadzorze nad rynkiem
finansowym, zwanemu dalej „nadzorem nad krajowymi instytucjami pieniądza
elektronicznego”.
2. Celem nadzoru nad krajowymi instytucjami pieniądza elektronicznego jest:
1)
zapewnienie bezpieczeństwa finansowego krajowych instytucji pieniądza
elektronicznego;
2)
zapewnienie
zgodności
działalności
krajowych
instytucji
pieniądza
elektronicznego, w tym prowadzonej przez ich agentów i innych przedsiębiorców,
za pośrednictwem których krajowa instytucja pieniądza elektronicznego świadczy
usługi płatnicze, dokonuje wykupu lub prowadzi dystrybucję pieniądza
elektronicznego, oraz podmioty wykonujące niektóre czynności operacyjne na
podstawie umowy, o której mowa w art. 132v ust. 1, z przepisami ustawy,
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 924/2009 z dnia
16 września 2009 r. w sprawie płatności transgranicznych we Wspólnocie oraz
uchylającego rozporządzenie (WE) nr 2560/2001, rozporządzenia Parlamentu