Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o usługach płatniczych oraz niektórych innych ustaw

– 25 –
„1. Jeżeli działalność hybrydowej instytucji płatniczej w zakresie niepolegającym
na świadczeniu usług płatniczych lub wydawaniu pieniądza elektronicznego narusza lub
może naruszać stabilność finansową tej instytucji płatniczej lub mogłaby ograniczać
możliwość sprawowania nadzoru, KNF może, w drodze decyzji, nakazać hybrydowej
instytucji płatniczej prawne i organizacyjne wyodrębnienie działalności w zakresie usług
płatniczych i w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego przez utworzenie
nowego podmiotu, który będzie prowadził te rodzaje działalności.
2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, KNF:
1)
określa termin utworzenia nowego podmiotu, który będzie prowadził działalność
w zakresie usług płatniczych lub w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego,
nie krótszy niż 3 miesiące;
2)
może określić warunki dotyczące sposobu wyodrębnienia działalności w zakresie
usług płatniczych lub w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego.”;
34) w art. 69:
a)
w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) instytucja płatnicza, kontynuując działalność w zakresie usług płatniczych lub
wydawania pieniądza elektronicznego, stanowiłaby zagrożenie dla stabilności
systemu płatności;”,
b)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Jeżeli wymaga tego interes użytkowników lub posiadaczy pieniądza
elektronicznego, w decyzji o cofnięciu zezwolenia KNF może określić termin
i warunki zaprzestania świadczenia usług płatniczych lub wydawania pieniądza
elektronicznego przez instytucję płatniczą.”;
35) po art. 73 dodaje się art. 73a–73e w brzmieniu:
„Art. 73a. 1. Krajowa instytucja płatnicza posiadająca kapitał założycielski
w wysokości nie niższej niż równowartość w walucie polskiej kwoty 125 000 euro jest
uprawniona do wydawania pieniądza elektronicznego. Krajowa instytucja płatnicza
wydająca pieniądz elektroniczny może również świadczyć usługi ściśle powiązane
z jego wydawaniem.
2. Krajowa instytucja płatnicza może wydawać pieniądz elektroniczny wyłącznie
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
– 26 –
3. Krajowa instytucja płatnicza przekazuje KNF, w formie pisemnej,
zawiadomienie o zamiarze prowadzenia działalności w zakresie wydawania pieniądza
elektronicznego, wraz z:
1)
wnioskiem o wpis do rejestru informacji o wydawaniu pieniądza elektronicznego;
2)
uzupełnieniem programu działalności i planu finansowego, o którym mowa
w art. 61 ust. 1 pkt 4, o informację o planowanej średniej wartości pieniądza
elektronicznego pozostającego w obiegu w okresie pozostającym do końca okresu
objętego programem; informację taką przedstawia się także w programach
działalności i planach finansowych na kolejne okresy.
4. Średnia wartość pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu
wydawanego przez krajową instytucję płatniczą obliczona na dany miesiąc
kalendarzowy nie może przekraczać równowartości w walucie polskiej kwoty
5 000 000 euro ustalonej przy zastosowaniu kursu średniego ogłoszonego przez NBP
obowiązującego w ostatnim dniu miesiąca poprzedzającego ten miesiąc. W przypadku
krajowych instytucji płatniczych rozpoczynających działalność w zakresie wydawania
pieniądza elektronicznego w okresie pierwszych 6 miesięcy jej prowadzenia wartość tę
oblicza się na podstawie wartości pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu
określonej w programie działalności i planie finansowym zgodnie z ust. 3 oraz
wynikającej z wydania pieniądza elektronicznego.
5. W przypadku gdy krajowa instytucja płatnicza prowadzi działalność w zakresie
usług płatniczych niezwiązanych z wydawaniem pieniądza elektronicznego albo
działalność, o której mowa w art. 74 ust. 1 i 3, a wartość pieniądza elektronicznego
pozostającego w obiegu nie jest znana z wyprzedzeniem, KNF wyraża zgodę na jej
obliczenie na podstawie reprezentatywnej części zobowiązań finansowych, jeżeli uzna,
że taką reprezentatywną część zobowiązań finansowych można oszacować na podstawie
dotychczasowych danych.
Art. 73b. 1. Krajowa instytucja płatnicza, która wydaje pieniądz elektroniczny, jest
obowiązana przekazywać KNF informację o:
1)
średniej wartości pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu – w terminie
do piętnastego dnia każdego miesiąca, na który jest ustalana;
2)
całkowitej wartości pieniądza elektronicznego pozostającego w obiegu, wydanego
przez tę instytucję, według stanu na dzień 31 grudnia każdego roku
kalendarzowego – w terminie do dnia 31 stycznia roku następnego.
– 27 –
2. W przypadku naruszenia obowiązku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1,
dotyczącego przekazania informacji o średniej wartości pieniądza elektronicznego
pozostającego w obiegu przekraczającej kwotę określoną w art. 73a ust. 4, KNF może
nałożyć na krajową instytucję płatniczą karę pieniężną w wysokości nieprzekraczającej
500 zł za każdy dzień opóźnienia, nie większej jednak niż 100 000 zł; przepisy art. 105
ust. 2, 4 i 5 oraz art. 116 stosuje się odpowiednio.
Art. 73c. 1. W przypadku przekroczenia kwoty, o której mowa w art. 73a ust. 4,
krajowa instytucja płatnicza traci uprawnienie do wydawania pieniądza elektronicznego
z upływem 30 dni od ostatniego dnia okresu, w którym nastąpiło przekroczenie.
2. Jeżeli w terminie, o którym mowa w ust. 1, krajowa instytucja płatnicza wystąpi
o zezwolenie na prowadzenie działalności w charakterze krajowej instytucji pieniądza
elektronicznego, o którym mowa w art. 132a ust. 1, przepisu ust. 1 nie stosuje się do
czasu rozpoznania wniosku. Krajowa instytucja płatnicza jest jednak obowiązana do
dostosowania rozmiarów prowadzonej działalności w zakresie wydawania pieniądza
elektronicznego do wymogu, o którym mowa w art. 73a ust. 4, w terminie 3 miesięcy od
końca okresu, w którym nastąpiło przekroczenie. W przypadku odmowy wydania
zezwolenia, o którym mowa w art. 132a ust. 1, lub umorzenia postępowania, termin
utraty uprawnienia do wydawania pieniądza elektronicznego, o którym mowa w ust. 1,
biegnie od dnia, w którym decyzja o odmowie wydania zezwolenia, o którym mowa
w art. 132a ust. 1, bądź o umorzeniu postępowania stała się ostateczna.
3. Utrata przez krajową instytucję płatniczą uprawnienia do wydawania pieniądza
elektronicznego nie wpływa na wykonywanie jej zobowiązań i obowiązków związanych
z uprzednio wydanym pieniądzem elektronicznym.
Art. 73d. Krajowa instytucja płatnicza jest obowiązana do ochrony środków
pieniężnych otrzymanych w zamian za wydany pieniądz elektroniczny na zasadach
określonych w art. 132n. Przepisy wydane na podstawie art. 132o oraz przepisy art.
132p stosuje się odpowiednio.
Art. 73e. KNF informuje Komisję Europejską o liczbie krajowych instytucji
płatniczych wydających pieniądz elektroniczny oraz o całkowitej wartości pieniądza
elektronicznego pozostającego w obiegu, wydanego przez te instytucje, według stanu na
dzień 31 grudnia każdego roku kalendarzowego.”;
36) w art. 74:
a)
w ust. 1 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
– 28 –
„Instytucja płatnicza może również:”,
b)
ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Świadczenie przez instytucję płatniczą usługi przeliczenia waluty
w ramach wykonania transakcji płatniczej lub wydania pieniądza elektronicznego
nie stanowi działalności kantorowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. –
Prawo dewizowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 826 oraz z 2013 r. poz. …).”,
c)
w ust. 3 wprowadzenie do wyliczenia otrzymuje brzmienie:
„W związku z wykonywaniem usług płatniczych instytucja płatnicza może
udzielać pożyczki służącej wykonaniu transakcji płatniczej (kredyt płatniczy)
wyłącznie w celu świadczenia usług płatniczych, o których mowa w art. 3 ust. 1
pkt 3–5 i 7, oraz pod warunkiem że pożyczka ta nie jest udzielana:”;
37) art. 75 otrzymuje brzmienie:
„Art. 75. Krajowa instytucja płatnicza jest obowiązana przechowywać dokumenty
związane ze świadczeniem usług płatniczych oraz z prowadzoną działalnością
w zakresie wydawania pieniądza elektronicznego przez okres co najmniej 5 lat od dnia
ich wytworzenia lub otrzymania.”;
38) w art. 76:
a)
w ust. 2:
–
pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) kapitał z aktualizacji wyceny rzeczowych aktywów trwałych;”,
–
w pkt 3 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 4 w brzmieniu:
„4) zysk w trakcie zatwierdzania oraz zysk netto bieżącego okresu
sprawozdawczego, obliczone zgodnie z obowiązującymi zasadami
rachunkowości, pomniejszone o wszelkie przewidywane obciążenia
i dywidendy, w kwotach nie większych niż kwoty zysku zweryfikowane
przez biegłych rewidentów.”,
b)
po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu:
„3a. Udział środków niepieniężnych w środkach finansowych na pokrycie
funduszy własnych krajowej instytucji płatniczej nie może przekroczyć 20%.”;
39) w art. 77 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) należy do tej samej grupy co inna krajowa instytucja płatnicza, bank krajowy,
oddział banku zagranicznego, oddział instytucji kredytowej, krajowa instytucja
pieniądza elektronicznego, oddział zagranicznej instytucji pieniądza
– 29 –
elektronicznego, firma inwestycyjna, podmiot zarządzający aktywami lub zakład
ubezpieczeń,”;
40) w art. 78:
a)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Umowa gwarancji bankowej albo ubezpieczeniowej albo umowa
ubezpieczenia obejmuje zwrot przez gwaranta lub zakład ubezpieczeń wpłat
wniesionych przez użytkowników w przypadku niewykonania lub nienależytego
wykonania transakcji płatniczej wynikającej z umowy o świadczenie usług
płatniczych przez krajową instytucję płatniczą, do wysokości dokonanej wpłaty.”,
b)
ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. Krajowa instytucja płatnicza stosująca wymogi określone w ust. 2 jest
obowiązana składać KNF dokumenty potwierdzające zawarcie kolejnej umowy
gwarancji albo ubezpieczenia, przed upływem terminu obowiązywania umowy
poprzedniej. Umowy powinny obejmować cały okres prowadzenia działalności.”;
41) w art. 80 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. W razie wszczęcia postępowania egzekucyjnego przeciwko krajowej instytucji
płatniczej środki pieniężne znajdujące się na rachunkach płatniczych oraz rachunkach,
o których mowa w art. 78 ust. 1, są wolne od zajęcia na podstawie sądowego lub
administracyjnego tytułu wykonawczego.
2. W razie ogłoszenia upadłości krajowej instytucji płatniczej środki pieniężne
znajdujące się na rachunkach płatniczych oraz rachunkach, o których mowa w art. 78
ust. 1, podlegają wyłączeniu z masy upadłości.”;
42) w art. 83 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) wartość posiadanych środków finansowych;”;
43) w art. 84 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Krajowa instytucja płatnicza może dokonywać wykupu lub prowadzić
dystrybucję pieniądza elektronicznego za pośrednictwem agentów lub innych
przedsiębiorców.”;
44) w art. 86:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Krajowa instytucja płatnicza może, na podstawie umowy zawartej
w formie pisemnej z innym przedsiębiorcą, powierzyć temu przedsiębiorcy
wykonywanie określonych czynności operacyjnych związanych ze świadczeniem